Pug ma racje. Nie ma szans na to aby nauka zajęła się teorią, która nawet nie została jednoznacznie zdefiniowana.
Praktycznie każdy wierzący posiada swoją definicję ( wizję ) Boga, więc trudno jest udowodnić lub obalić taką ilość teorii ...
To tylko wiara i nie ma sensu zawracać głowy naukowcom takimi bzdetami …

Czyżby zatem zbyt wiele "danych wejściowych" do przeanalizowania
Trudno, by było inaczej - Bóg jest Bytem zbyt skomplikowanym, by próbować Go zdefiniować.

Ale - Key - ułatwię sprawę. Rozmawiamy o Bogu Judeochrześcijańskim.
Zatem - cytuję ci Pismo mówi o Bogu:


Zatem - czy naprawdę tak trudno zdefiniować pojęcie Boga

ooops !
Coś jeszcze:


Zatem - teraz już chyba każdy niezorientowany jest w stanie jasno określić, czym jest Bóg ...

Piszesz "Bóg jest Bytem zbyt skomplikowanym, by próbować Go zdefiniować" a następnie wklejasz jakieś wersety z bardzo_starej_księgi i chcesz, aby się nad tym głowić ?
Nie dziękuję ...
Definicja powinna być jak najprostsza, a ja jakoś takiej definicji Boga nigdy nie widziałem.

"Struktury fizycznej" Boga - sadzę, ze nikt z nas nie jest i nigdy nie będzie w stanie pojać, Key.
Można sobie tylko wyobrażać - że to jakaś Energia lub inne tego typu głupoty.
My fizyczne "zdolności poznawcze" ograniczamy się tylko do czterech wymiarów - a nie wiadomo, co za nimi.

Z podanych przeze mnie cytatów jasno natomiast wynika KIM jest Bóg.
w skrócie:
- Stwórca świata
- Bóg jest miłością
- Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności.
- Bóg jest sprawiedliwością
- Bóg jest duchem
- Bóg jest prawdomówny
- Bóg jest w niebie; czyni wszystko, co zechce
- Bóg jest słońcem i tarczą: Pan hojnie darzy łaską i chwałą, nie odmawia dobrodziejstw postępującym nienagannie
- Bóg jest sędzią
- Bóg jest Królem całej ziemi
-Bóg jest dla nas ucieczką i mocą: łatwo znaleźć u Niego pomoc w trudnościach.
- Bóg jest daleki od grzechu, Wszechmocny - od nieprawości.

Zatem - nie ma co się Go bać - jeżeli postępuje się uczciwie i sprawiedliwie ...

"Struktury fizycznej" Boga - sadzę, ze nikt z nas nie jest i nigdy nie będzie w stanie pojać, Key.
Można sobie tylko wyobrażać - że to jakaś Energia lub inne tego typu głupoty.
My fizyczne "zdolności poznawcze" ograniczamy się tylko do czterech wymiarów - a nie wiadomo, co za nimi.

Z podanych przeze mnie cytatów jasno natomiast wynika Czym jest Bóg.
w skrócie:
- Stwórca świata
- Bóg jest miłością
- Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności.
- Bóg jest sprawiedliwością
- Bóg jest duchem
- Bóg jest prawdomówny
- Bóg jest w niebie; czyni wszystko, co zechce
- Bóg jest słońcem i tarczą: Pan hojnie darzy łaską i chwałą, nie odmawia dobrodziejstw postępującym nienagannie
- Bóg jest sędzią
- Bóg jest Królem całej ziemi
-Bóg jest dla nas ucieczką i mocą: łatwo znaleźć u Niego pomoc w trudnościach.
- Bóg jest daleki od grzechu, Wszechmocny - od nieprawości.

Zatem - nie ma co się Go bać - jeżeli postępuje się uczciwie i sprawiedliwie ...

Zgadzam się. Albo ktoś wierzy w Boga albo nie. Nie da sięudowodnić, że Bóg nie istnieje, ale nie da się udowodnić, że istnieje- hmmmmmmm niby któryś tam święty( abo Tomasz albo Augustyn), wymyślił 5 dowodów na istnienie Boga, ale te dowody(pseudo) to "śmiech na sali"- akurat na poziomie średniowiecza:))

Gdyby coś takiego miało miejsce, wtedy RACJONALNIE rzecz ujmując, należałoby to przyjąć do wiadomości i zastanowić się nad przyczynami. W zależności od cudu mógłby to być np. wniosek "Bóg istnieje" - nie mający NIC wspólnego z wiarą, jedynie logiczny, racjonalny wniosek. Wtedy możnaby napisać "nie wierzę w Boga - wiem że on istnieje".

No widzisz wiec mozesz zaczac "wiedziec" o tym ze Bog istnieje... tez mi roznica przypomnij sobie niewiernego Tomasza.... lecz slowa Jezusa brzmialy " blogolsawieni Ci ktorzy nie widzieli a uwierzyli...." apostolowie tez nie mieli czystej wiary w istnienie Boga oni raczej mieli wiedze.... ale chyba nie oto sie rozchodzi... co innego wierzyc w Boga a co innego postepowac wg jego woli....

Witam, chciałbym dodać kilka z moich przemyśleń do dyskusji...

Na wstępie chciałbym napisać, że nie zakładam, że istnienie bądź nieistnienie Boga da się w jakiś sposób udowodnić, stosując np. logikę. Gdzieś wcześniej w tej dyskusji padło stwierdzenie, że czegoś takiego, czyli istnienia/nieistnienia nie da się udowodnić. Skoro się nie da, to być może dyskusje na temat jakichkolwiek dowodów są źle wykorzystanym czasem...

W dyskusjach na ten temat (istnienie/nieistnienie Boga) najczęściej biorą udział dwie grupy osób: wierzących i niewierzących/ateistów, stawiających znak zapytania tym pierwszym.

Zawsze z zaciekawieniem czytam tego typu tematy i chciałbym w tym miejscu zadać kilka pytań, które od jakiegoś czasu mnie nurtują, tym osobom, które nie wierzą/są ateistami/uważają religię za iluzję itp. itd. etc., a których to pytań nigdy dotąd nie zadawałem

1) Zakładam, że zakładacie, że Boga nie ma, (tzn. zakładam, że nie wyznajecie jakiejkolwiek religii)... Czyli jeżeli nie wierzycie w Boga na takiej zasadzie jak np. chrześcijanie, to czy wierzycie w coś innego?
2) Czy jeżeli nie wierzycie w nic, to szeroko rozumiane 'dobre życie', moralność w działaniach jest dla Was jakimś wyznacznikiem?
3) Czy życie człowieka jako takie ma dla Was jakiś sens, czy jest tylko epizodem?
4) Czy uważacie, że całość tego wszystkiego od początku powstania Wszechświata ma jakiś sens ogólny, a jeśli tak to jaki?

To tyle by było pytań, a teraz kilka innych zdań...

Miałem w tym miejscu napisać jak ja sobie rozumuję na temat istnienia Boga, ale napiszę coś innego, jak sobie rozumuję na temat sensu wiary w jakąś formę istnienia po śmierci. I tu akurat zastosuję logikę...

Ponieważ jak dotąd nie mamy dowodów na istnienie badź nie istnienie (!) czegokolwiek po naszej śmierci, więc bardzo prosto (jak w zakładzie Pascala) albo [1] coś jest po śmierci albo [2] niczego nie ma.

Jeśli prawdziwe jest:

[1] Jeżeli coś będzie, to najprawdopodobniej się o tym przekonamy, wystarczy tylko poczekać do końca życia (przy założeniu że będziemy mieć możność rozpoznania zmiany stanu)

[2] Jeżeli niczego nie ma to (i tu już jak w zakładzie Pascala):
a) jeżeli zakładamy, że coś jest po śmierci, to z chwilą śmierci to nie ma znaczenia,
b) jeżeli zakładamy, że niczego nie ma po śmierci, to nie ma to znaczenia w ten sam sposób, jak w a).

Podsumowując: nie ma dowodów, są tylko założenia.

Odnosząc to do wiary/religii/Boga.

Bóg albo jest, albo go nie ma, zakładam, że nie ma czegoś takiego jak stan pośredni (oczywiście tylko stosując nasze uproszczone ludzkie definicje, chodzi mi o to, że Bóg w sensie chrześcijańskim lub innym jako byt, energia, cokolwiek - COŚ istnieje lub COŚ nie istnieje).

Wiara/religia jak tu już było pisane zaspokaja m.in. różne ludzkie potrzeby bezpieczeństwo sens życia itd. itp.
I konkluzja:
Jeżeli istnieje, to wierzący postępują właściwie ponieważ wierzą w coś co istnieje.
Jeżeli go nie ma, to wierzący wierzą w coś co nie istnieje, ale... w takim razie to nie ma znaczenia, w takim sensie, że kiedy umrą to już nie będzie istotne, a przy tym w czasie swojego życia wiara/religia zaspokaja ich potrzeby...

Niezależnie od tego, która z tych dwóch możliwości zachodzi, mam pytanie, dlaczego niewierzący próbują przekonać wierzących do tego, że Bóg nie istnieje? Można powiedzieć być może tak: żeby wierzący nie błądzili, nie poddawani byli iluzji, żeby poznali prawdę... ale czy nie szkoda czasu niewierzących na przekonywanie wierzących? Czy nie lepiej pozwolić wierzącym na to żeby wierzyli, a i tak po okresie naszego życia wszystko się wyjaśni (prawdopodobnie choć nie na pewno)... To pytania do tych wszystkich, którzy próbują przekonywać wierzących do... no właśnie do czego... do tego, że błądzą? czytaj wyżej...

Pozdrawiam

PS. Mam nadzieję, że nie za bardzo namotałem i da się choć część zrozumieć, ale wczesny ranek jest....

PS2. Ostatnio mam również przemyślenia na temat wymiarów, nie tylko naszych 3 i czasu, ale również tych następnych... oczywiście żadnych dowodów, jedynie założenia, ale brzmi logicznie, to mogłoby w jakiejś części wyjaśniać, czy po życiu czy nie mogłoby coś istnieć... jeśli myśli się skonkretyzują, a mój styl pisania nie jest całkowitym bełkotem, to pewnie się kiedyś pojawię...

Nie.



Tak.



Epizodem.



Nie ma sensu ogólnego.



Ja nikogo nie przekonuję - przedstawiam swoją wizję świata, w której istnienie bytu wszechmogącego jest mało prawdopodobne (a np. taka ewolucja jest prawdopodobna) i czekam aż ktoś zjadzie w tej wizji jakieś luki. Przy okazji można z dyskusji co nieco skorzystać, dowiadując się ciekawych rzeczy.

Jako niewierzący odpowiadam na pytania.

Wierzę w istnienie praw. A także w to, że jutro warto jednak wstać z łóżka

Jak najbardziej. Tylko czasem dochodzi do spięć z wierzącymi przy definiowaniu "dobrego życia" i moralnych kryteriów oceny.

Ma taki sens, jaki mu człek nada...

Nie ma. Trochę szkoda...

Po prostu staram się zaspokajać swoją potrzebe bycia przewrotnym, a przy okazji mam staram się dokonywać konstruktywnej krytyki w imię... yyy... nie wiem prawdy?

Najpierw wyjasnij o jakiego Boga ci chodzi. Greckiego Zeusa? Zydowskiego Jahwe? czy slowianskiego Swiatowida?