Witam uprzejmie!
Likwiduję swoją bibliotekę humanisty (emerytura, nareszcie!), więc mogę (niedrogo) zaproponować pewne książki, których wartość nie przemija i nadal mogą być użyteczne innym w pracy zawodowej, wychowaniu własnych dzieci lub we własnym rozwoju

Oto moja oferta:


MĄDRZE KOCHAĆ…

M. Wisłocka, "Sztuka kochania"
Z. Lew - Starowicz, "Słownik seksuologiczny"
Z. Lew-Starowicz, Z. Celmer, E. Szczurowska, "Między nami. Rozmowy intymne"
K. Imieliński, Sekrety seksu"
K. Imieliński, "Miłość i seks"
"Kamasutra"
K. Starczewska, K. Godorowski, J. Godlewski, "Dzień powszedni ich dwojga"
L. Szafraniec, A. Baczewska, "Ars amandi. Sekrety miłości"
K. Pospiszyl, Tristan i Don Juan, czyli odcienie miłości mężczyzny w kulturze europejskiej"
Sz. Kobyliński, "Pasjans erotyczny" (z rysunkami autora!)
W. Sztander, "Przed klasówką z miłości" [jak odróżnić zauroczenie i fascynację od miłości]
A. Brauer, D. Brauer, "ESO (extended sexual orgasm) - orgazm długotrwały"

POZNAĆ SIEBIE, ZROZUMIEĆ ŚWIAT I LUDZI…

J. Kozielecki, "Psychologiczna teoria samowiedzy"
M. Gołaszewska, "Estetyka rzeczywistości"
M. Gołaszewska, "W poszukiwaniu porządku świata"
H. Rylke, G. Klimowicz, "Szkołą dla ucznia. Jak uczyć życia z ludźmi"

ŻYĆ MĄDRZE I ZACNIE…

I. Wojnar, "Sztuka jako podręcznik życia"
T. Kotarbiński, "Żyć zacnie"
J. Rudniański, "Między Dobrem a Złem"
K. Orzechowski, "Źródło i miód mądrości" (antologia aforyzmu polskiego - arcyprzydatne do apeli, gazetek, dekoracji!)
R. Hibachi, U źródeł człowieczeństwa
W. Mackiewicz, "Człowiek miarą wszechrzeczy" (słynne sentencje filozofów z obszernym komentarzem filozoficzno-literackim)
B. Urbankowski, "Myśl romantyczna" (Hegel, Kierkegaard, Schopenhauer, Mochnacki, Kamieński i inni)
"Poezja" nr 11 - 1985 (tu: artykuły i utwory poświęcone wybitnemu terapeucie i patronowi nadwrażliwych, poetów i zakochanych - prof. Kazimierzowi Dąbrowskiemu)
B. Suchodolski, „Humanizm i edukacja humanistyczna. Wybór tekstów” (od antyku po współczesność: antologia tekstów najwybitniejszych filozofów i pisarzy kreujących prądy umysłowe epok)

WIERZYĆ – TO ZNACZY?…

E. Lewandowski, Oblicza religii chrześcijańskiej (judaizm, katolicyzm, prawosławie, protestantyzm, religia u Dostojewskiego i Tołstoja itp.)
Biblia w szkole (materiały warsztatowe - konspekty lekcji)
K. Wiczkowski, Nazwy biblijne w polszczyźnie (niezwykle cenny leksykon polonistyczny ukazujący konteksty religijne dzieł sztuki i języka – bardzo przydatny przy ćwiczeniach leksykalnych i frazeologicznych)

CZYTAĆ, PISAĆ I ROZUMIEĆ JĘZYK…

J. Pelczar, "Jak redagować wypracowania z języka polskiego" (przykłady tematów i lektur)
J. Pelczar, "Przed egzaminem z języka polskiego do szkoły średniej"
A. J. Częścikowie, "Ortografia, co do głowy trafia" - przydatne do kserowania notatek, plansz z przykładami, minisprawdzianów itp.
Z. Czarniecka-Rodzik, "Gramatyka języka polskiego w ćwiczeniach" (gotowe sprawdziany i testy!)
J. Kwiek-Osiowska, "Szkolna terminologia nauki o języku" (podręczna superściąga dla nauczyciela)
Z. Klemensiewicz, "Podstawowe wiadomości z gramatyki języka polskiego" (też podręczna superściąga dla nauczyciela)
P. Bąk, "Gramatyka języka polskiego"
S. Jodłowski, W. Taszycki, "Słownik ortograficzny"
S. Skorupka, "Słownik wyrazów bliskoznacznych"
S. Korżawska, "Domowy nauczyciel" (zwięzłe kompendium z gramatyki)

KRAINA LITERATURY I WIEDZY O NIEJ…

G. Leszczyński, "Elementarz literacki. Terminy, pojęcia, charakterystyki" (leksykon terminów literackich + analiza wybranych utworów)
M. Głowiński, T. Kostkiewiczowa, A. i J. Sławińscy, „Słownik terminów literackich” (Ossolineum, wyd. II, poszerzone i poprawione)
M. Niemczyńska, „Matura pisemna z języka polskiego” (konspekty wypracowań na temat: zło i dobro, szczęście, osobowość człowieka, czas, związki międzyludzkie, wolność i władza, współczesność, literatura i sztuka, patriotyzm, odpowiedzialność)
M. Głowiński, A. Okopień- Sławińska, J. Słąwiński, "Zarys teorii literatury"
K. Grela, "Kształt słowa" (szkice o poezji współczesnej i jej tradycjach)
B. Chrząstowska, "Poezje Cz. Miłosza" (seria biblioteki analiz literackich)
I. Tułodziecka, "Opowiadania S. Żeromskiego" (seria biblioteki analiz literackich)
"Literatura na Świecie" nr 12/1985 (tu; glosa do "Imienia róży" U. Eco oraz wierszy Herberta)
"Poezja" nr 7/8 - 1985 (tu: "Słodko-gorzki Eros, czyli o erotykach Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej"
"Poezja" nr 11/12 - 1985 (tu: różne parodie i wersje słynnej erotycznej 13. księgi "Pana Tadeusza"
"Poezja" nr 7/8 - 1986 (tu: od Tetmajera do Boya-Żeleńskiego, czyli o poezji miłosnej Młodej Polski)
"Poezja" nr 1 - 1989 (tu: cały nr poświecony jest Krzysztofowi Kamilowi Baczyńskiemu)
J. Kram, "Praca polonisty w klasie humanistycznej..." (analizy i interpretacje poezji)
M. Adamiec, "Czytamy polskie wiersze współczesne"

TOMIKI POEZJI:

- Józef Wybicki
- Mihail Eminescu
- Zbigniew Jerzyna
- Kazimiera Iłłakowiczówna
- Julia Hartwig (ponadto: tomik „Obcowanie”
- Dora Gabe
- Adriana Szymańska
- Urszula Kozioł

J. Łojek, "Szkolne spotkanie z poezją legionową" (teksty pieśni od "My, Pierwsza Brygada" po "Rozkwitały pęki białych róż"
"Poezja" nr 1/2 - 1986 (tu: cały nr poświecony jest twórczości z lat 1950-55, tzw. BIAŁA PLAMA)
"Poezja" nr 15/6- 1985 (tu: cały nr poświecony jest twórczości z lat 1939-45)
S. Makowski, „Cypriana Norwida kształt prawdy i miłości. Analizy i interpretacje” (plus płyta winylowa z recytacjami K. Kolbergera)
T. Żeleński (Boy), „Reflektorem w mrok”
G. Kunert, „Sekretna biblioteka” (wybór opowiadań)
„Antologia opowiadań pisarzy NRD”
„Dzieje Tristana i Izoldy” (przekład i wstęp: T. Boy-Żeleński)
P. Coelho, „Alchemik”
„Mały słownik pisarzy świata” (wyd. II, poszerzone i poprawione)

METODYKA NAUCZANIA JĘZYKA POLSKIEGO

Materiały metodyczne ODN Koszalin (biuletyny):
- z zakresu kształcenia sprawności językowej uczniów szkoły podstawowej
- z zakresu kształcenia literackiego uczniów szkoły podstawowej
- propozycje testów i sprawdzianów wiadomości umiejętności dla uczniów szkoły podstawowej

"Język Polski w Szkole Średniej" - 4 zeszyty ze słynnej serii kieleckich opracowań metodycznych
B. Matusiak, "Kto czyta, nie błądzi. Literatura i kultura. Przewodnik dla nauczycieli"
Miesięcznik "Polonistyka": numery z lat 1960 - 90.
S. Dubisz, M. Nagajowa, J. Puzynina, "Język i my"
A. Łuczak, A. Murdzek, „Rozumiem, co czytam. Ćwiczenia w czytaniu ze zrozumieniem dla uczniów gimnazjum”
G. Koźmiński, D. Kitowska, „Nauczyciel – wychowawcą”
R. Boszke, J. Elsner, A. Kwidzińska, „Testy – ćwiczenia dla gimnazjalistów. Część humanistyczna”
„Szkolenie egzaminatorów zadań otwartych z języka polskiego w teście badań osiągnięć uczniów” (gimnazjum). Materiały metodyczne OKE Poznań
"Miesięcznik Literacki" nr 3/1985 (tu: m.in. estetyka rozmowy telefonicznej, humanizm wychowania, alienacja w praktyce literackiej, odtwarzanie samego siebie)

DLA UCZNIÓW I STUDENTÓW…

„Ściągi dla licealistów” (z literatury) – od baroku do Młodej polski
W. Pietrzyk, „Ściąga” (od średniowiecza do współczesności)
K. Droga, „Jak odpowiadać z polskiego? Pytania i odpowiedzi” (od antyku do 20-lecia międzywojennego)
D. Czekalińska, „Od Sofoklesa do Gombrowicza. Syntezy epok, rodzajów, problemów” (t. I i II)
H. Zarzecka, „Matura z języka polskiego. Od Homera do Herberta”
K. Olechnicki, P. Załęcki, „Słownik socjologiczny”
A. Wiech, „Poezja polska po roku 1918. Materiały do ćwiczeń” – cz. I i II

DO POCZYTANIA I INNE RÓŻNOŚCI…

G.L. Playfair, S. Hill, "Cykle nieba"
J. Taylor, "Czarne dziury: koniec wszechświata?"
G. Młodzikowski, "Olimpizm i igrzyska olimpijskie ery nowożytnej"
L. Winniczuk, "Dlaczego olimpiada, dlaczego igrzyska olimpijskie?"
„Humor zeszytów szkolnych” (z „Przekroju”

Mam też do sprzedania płyty WINYLOWE:

- muzyka elektroniczna
- country
- polscy wykonawcy (np. Sośnicka, Jantar, Frąckowiak, Kunicka, 2 + 1, Krawczyk)
- zagraniczni (składanki taneczne itp. lekka muzyczka do słuchania)
- kolędy
- poezja (Norwid, Broniewski, Słowacki, poezja romantyczna, Baczyński, Kochanowski)

Kontakt: GG 8278746 (zwykle jestem niedostępny, ale wcześniej lub później odpowiem)
e-mail: rankor2@wp.pl

w uzupełnieniu:
- koszt przesyłki: wg taryfy Poczty Polskiej (wg wagi) od 1,40 zł do 12 zł (waga powyzej 2 kg)
- cena pojedynczych numerów miesięcznika "Polonistyka": 50 gr
- cena pozostałych książek: od 2 zł do 50 zł.
- najwyższa cena obejmuje "Słownik socjologiczny" oraz "Słownik terminów literackich" (po 50 zł) i "Leksykon nazw biblijnych w polszczyźnie" - 35 zł. Pozostałe książki nie przekraczają 25 zł, z czego większość kosztuje w granicach 5 - 10 zł.

Ponieważ jedna książka zapewne wzbudzi większe zainteresowanie od innych - przedstawię ją nieco szerzej:



Leksykon K. Wiczkowskiego pt. "Od Adama do życia pozagrobowego – nazwy biblijne w polszczyźnie" dotyczy wprawdzie Biblii, ale jest to praca w formie polonistycznego leksykonu o tym szczególnym wymiarze polszczyzny, który wiąże się z tradycją biblijną i ukazaniem Biblii jako źródła bogactwa kulturowego i językowego, gdyż warstwa biblizmów jest, zresztą nie tylko w polszczyźnie, dość znacząca.

Leksykon składa się z dwóch części: w pierwszej części, po prezentacji źródeł bibliograficznych, na kilkunastu stronach znajdujemy zwięzłe i przystępnie zredagowane odpowiedzi na m.in. następujące pytania: Dlaczego i od kiedy Biblia nazywa się Biblią? Z ilu części składa się Biblia? Kto jest autorem Biblii i kiedy ona powstała? W jakim języku napisano Stary i Nowy Testament, w jakich językach je zachowano? Co to jest apokryf? Co to jest eschatologia? Co to jest ewangelia? Kiedy powstały polskie przekłady Biblii? Dlaczego Stary (Nowy) Testament nazywa się Stary (Nowy) Testament? Co zawiera Biblia? Czy Biblia ma coś wspólnego ze starożytnymi mitami i legendami? Dlaczego człowiek współczesny winien znać Biblie nie tylko ze względów religijnych?
Część druga leksykonu zawiera ok. 500 haseł będących nazwami mniej lub bardziej związanymi z Biblią. Hasła są uporządkowane alfabetycznie i objaśnione w następujący sposób: najpierw jest znaczenie pierwotne (biblijne), następnie odsyłacz do źródła (miejsce w Biblii), znaczenie pozabiblijne i ewentualny odsyłacz do innego hasła pokrewnego znaczeniowo. Jest też kilka zestawień tabelarycznych (np. żydowski i katolicki kanon Starego Testamentu; dekalog z Księgi Wyjścia, Powtórzonego Prawa i w formule katechetycznej) oraz jedyna jednostronicowa ilustracja prezentująca 30 odmian krzyża.

Głównym adresatem są wszyscy odczuwający potrzebę głębszego rozumienia pojęć i prawd biblijnych oraz ich miejsca w polszczyźnie – zgodnie z przesłaniem książki, tj. ukazania Biblii jako źródła językowego i kulturowego polszczyzny w celu zaspokojenia duchowej potrzeby wyrażonej słowami: chcę wierzyć, rozumianych jako: rozumiem to, w co wierzę, i wierzę w to, co rozumiem. Stąd zaadresowanie jej dzieciom i młodzieży oraz nauczycielom, rodzicom i wychowawcom, a także – w sensie pogłębiania erudycji - wszystkim Wierzącym – by mądrzej wierzyli; zaś wszystkim Niewierzącym – by przynajmniej więcej wiedzieli i rozumieli, w co wierzą Wierzący.
Opracowanie stanowi doskonałe kompendium pomocne do zrozumienia i interpretacji dzieł wielu pisarzy, artystów i myślicieli. Szczególnym atutem jest wyjatkowa metodyczna użyteczność książki dla katechetów i nauczycieli języka polskiego, którzy zapewne docenią mrówczą pracę odnalezienia źródeł w Biblii dla poszczególnych nazw.

Książka ma format 16,5 cm x 23,8 cm (6,5 x 9 cali), objętość 290 stron, druk czarno-biały, okładka jednolicie ciemnoniebieska z białym liternictwem, półsztywna ze „skrzydełkami” (zakładkami).

Poniżej są przedstawione przykłady wybranych haseł, aby dać pełniejsze wyobrażenie o koncepcji i zawartości leksykonu:




Marność nad marnościami i wszystko marność...

Vanitas vanitatum et omnia vanitas – słynne słowa z Wulgaty, co później Mikołaj Rej wyraził po polsku: „wszystko próżność na świecie”.
Starotestamentowa Księga Koheleta podejmuje niezmiernie ważny w kulturze całej ludzkości problem sensu ludzkiego istnienia i zadaje pytanie: czym jest życie i człowiek? Zawiera też odpowiedź na pytanie o szczęście człowieka i sens jego egzystencji. Ta odpowiedź brzmi: „Wszystko to marność i gonienie za wiatrem”. Interpretacja cytowanych słów nie jest trudna: człowiek i jego dzieła są kruche i przemijające, tylko ziemia i słońce trwa wiecznie. Człowiek nigdy nie nasyci się w pełni z trudu, jaki wypełnił jego życie. Nie zaznaje też człowiek szczęścia, albowiem bogactwo, mądrość, uroda, godności urzędów itp. są przemijające.
Nie znaczy to jednak, iż Biblia prezentuje wyłącznie tylko tak pesymistyczną koncepcję słabego człowieka i kruchej przemijalności jego życia. Dla kontrastu – przykładem optymistycznej koncepcji człowieka (wspaniałego, silnego, harmonijnego, zintegrowanego) są Psalmy. W nich człowiek jest opisany „jako władca nad dziełami rąk Twoich”. Człowiek tutaj to istota potężna, syn człowieczy, lecz umiłowany przez Boga, który oddaje mu we władanie wszelkie stworzenie i w tym ujęciu człowiek jest „niewiele mniejszym od niebieskich mocy”. Zawarta jest tu także pochwala świata stworzonego przez Boga. Ta afirmacja i zachwyt światem oraz człowiekiem znalazła później odbicie (jako inspoiracja) w twórczości renesansowych humanistów, m.in. Jana Kochanowskiego.

Źródło w Biblii:
Księga Koheleta (Eklezjastesa) 1, 2; 1, 14; 12, 8; Psalm 8 (cały);

Znaczenie pozabiblijne:
Próżność, znikomość, bezcelowość, czczość; to, co jest bezwartościowe, bezcelowe, próżne, bezsensowne (poczucie marności życia).




Miska soczewicy

Ezaw lub Edom (Ezaw – „surowy, kosmaty”, Edom – „czerwony”, od czerwonawych nasion jadalnej soczewicy) – pierworodny syn Izaaka i Rebeki, starszy bliźniaczy brat Jakuba. Któregoś dnia Ezaw wrócił wygłodniały z pola i za miskę soczewicy lekkomyślnie odstąpił bratu przywileje i prawa pierworództwa.
Soczewica – jadalna jednoroczna lub dwuletnia roślina z rodziny motylkowatych, pochodząca prawdopodobnie z pd.-zach. Azji i Azji Mniejszej, znana już w epoce brązu, w Egipcie 3000 lat p.n.e., pożywniejsza i smaczniejsza niż groch. Była ważnym składnikiem pożywienia starożytnych Żydów, Greków i Rzymian.

Źródło w Biblii:
Księga Rodzaju 25, 29-34; 29 (cały);

Znaczenie pozabiblijne:
Rzecz małej wartości oddana w zamian za rzecz bezcenną.
Soczewica, miele, młyn – polski odpowiednik biblijnego szyboletu (hasło rozpoznawcze zawierające głoskę albo wyraz, których cudzoziemiec, obcy lub nieprzyjaciel nie potrafił wymówić; wymowa tego wyrazu pozwalała odróżnić w Biblii Galaadczyków od Efraimitów, którzy wymawiali go inaczej). W czasie uśmierzania buntu mieszczan krakowskich, którzy opowiedzieli się za zniemczonymi książętami śląskimi, wojsko Łokietka zabijało wszystkich, którzy nie umieli poprawnie wymówić tych trzech wyrazów po kolei.




Orędownictwo

Orędownictwem jest wszelka prośba lub modlitwa nie o coś dla siebie, lecz o coś dla bliźniego. Inny rodzaj orędownictwa polega na prowadzeniu pewnych pertraktacji z osobą, której życzliwość pragnie się pozyskać dla kogoś trzeciego lub dla jakiejś sprawy. Tak właśnie wstawia się za wiernymi Chrystus, Duch Święty albo wierni za drugimi.
Pojęcie to zakłada istnienie więzów pewnej solidarności między poszczególnymi ludźmi.

Źródło w Biblii:
Księga Rodzaju 18, 16-33; 19, 29; Księga wyjścia 32, 11-14; Księga Izajasza 53, 12; Dzieje Apostolskie 8, 24; List św. Pawła do Filipian 1, 4; 1, 19; List św. Pawła do Efezjan 6, 18; List św. Pawła do Rzymian 8, 26; 8, 34; List do Hebrajczyków 7, 25; 1.List św. Pawła do Tymoteusza 2, 1;

Znaczenie pozabiblijne:
Dawniej – rokowania, pertraktacje, układy, negocjacje (stąd – jako archaizm – synonimicznie: poparcie, wstawiennictwo, protekcja, orędowanie).




Ostatnia Wieczerza

Jedno z najbardziej znanych nowotestamentowych zdarzeń biblijnych opisujących, jak Jezus w przeddzień swojej męki (Wielki Czwartek) spożywał wieczerzę wielkanocną.
Temat ostatniej wieczerzy Jezusa z uczniami znany jest zasadniczo z dwóch aspektów: a/ objawienie przez Jezusa apostołom, że jeden z nich Go wyda i związaną z tym ich reakcję oraz zdrajcy Judasza; b/ rozdanie przez Jezusa chleba oraz wina, i ustanowienie tym paschalnego (wielkanocnego) sakramentu Eucharystii .
Nie ma jednak jednomyślności co do tego, czy ostatnia wieczerza była paschalną wieczerzą żydowską. Opinie uczonych są podzielone głównie dlatego, że według św.św. Mateusza, Marka i Łukasza wieczerzę paschalną spożył Jezus w Czwartek wieczorem, w przeddzień swojej śmierci, natomiast według św. Jana Jezus zmarł tuż przed żydowską wieczerzą paschalną. Wysuwa się w związku z tym trzy hipotezy:
a/ Jezus świadomie uprzedził wieczerzę paschalną;
b/ była to wieczerza paschalna, ale przy zastosowaniu kalendarza nieoficjalnego (tzw. kalendarz słoneczny – 12
miesięcy, każdy po 30 dni, przy czym co 3 miesiące dodawano jeden dzień; rok zaczynał się zawsze tego samego dnia tygodnia, normalnie w środę; również ustalonego dnia tygodnia obchodzono Święto Paschy; zgodnie z tym kalendarzem Ostatnia Wieczerza być może miała miejsce we wtorek a nie w czwartek);
c/ uczta braterskiej miłości, z nadanymi jej świadomie przez Jezusa rysami wieczerzy paschalnej (według tej
hipotezy Jezus dokonał żydowskiego obrzędu Paschy nie tyle przez nowe określone czynności, ile przez
złożenie w ofierze swego życia właśnie w chwili sprawowania paschy).

Wspólne posiłki Jezusa z uczniami stanowiły zapowiedź obiecywanej już przez proroków uczty eschatologicznej, weselnej uczty nieba. Jednocześnie były one znakiem przyjęcia tych, co już nie żyli, do wspólnoty zbawienia. W Ostatniej Wieczerzy, podczas modlitwy pochwalnej i dziękczynnej Jezus gestem podania uczniom chleba i wina oraz towarzyszącymi temu słowami uprzedził swoje wydanie na śmierć „za wielu”, pozwalając mieć w tym udział swoim uczniom.
Jednak Tylko w ewangelii św. Łukasza i w listach św. Pawła znajdujemy polecenie „powtarzania uczty na pamiątkę”, natomiast ewangeliści św. Marek i św. Mateusz ograniczają się do podkreślenia w pełni dobrowolnego charakteru ofiary Jezusa.

Źródło w Biblii:
Ewangelia św. Mateusza 9, 10; 26, 20-29; 26, 17; 26, 20; 26, 28; Ewangelia św. Marka 14, 12; 14, 17-25; Ewangelia św. Łukasza 22, 7-19; Ewangelia św. Jana 6, 51; 18, 28; 19, 14; 19, 31; 1.List św. Pawła do Koryntian 11, 24-25;

Znaczenie pozabiblijne:
Według kulturoznawców scena ta jest przedstawiana na ogół błędnie, gdyż Jezus i apostołowie, zgodnie z ówczesnym obyczajem, leżeli przy stole na sofach, lewą ręką wspierając się na poduszkach, a nie siedzieli (co czyniły wówczas tylko kobiety i dzieci).
Z tematem Ostatniej Wieczerzy wiąże się wiele dzieł sztuki, a najsłynniejszym jest fresk Leonarda da Vinci znajdujący się w refektarzu mediolańskiego klasztoru dominikanów Santa Maria delle Grazie. Legenda głosi, że kiedy Leonardo otrzymał zamówienie na fresk, rozpoczął poszukiwania modeli, przede wszystkim Chrystusa. W końcu znalazł idealnego człowieka o szlachetnym wyglądzie, głębokim spojrzeniu i twarzy, z której zdawała się promieniować natchniona dobroć. Artysta namalował go, po czym, kolejno, wszystkich apostołów a wyjątkiem Judasza. Tymczasem minęło 10 lat od rozpoczęcia malowania fresku. W poszukiwaniu modela twarzy Judasza wędrował Leonardo po mediolańskich spelunkach i oberżach, szukając tam odpowiedniego obwiesia o łotrowskiej twarzy. Gdy wreszcie znalazł idealnego pod tym względem typa, powiedział mu: „Chcę, żeby pozował mi pan do obrazu!” Tam ten odparł: „Dobrze. Już raz panu pozowałem, byłem Chrystusem”.
Na słynnym obrazie Leonarda da Vinci poznajemy Judasza m.in. po tym, że nieostrożnie przewraca solniczkę. Rozsypanie soli było uważane przez Rzymian za złowróżbny znak – na ogół kłótni. Przesąd ten przetrwał do naszych czasów, choć mało kto wziąłby go dziś na serio (zwłaszcza, iż wystarczy rzucić szczyptę soli prawą ręką przez lewe ramię, by zażegnać zło).

Zobacz: Pascha.

Nie ma sprawy. Dziękuję za wyrażone uznanie...

Czy te pozycje też uznajesz za imponujące kastorze ?



Nie dość, że stare- to jeszcze promujące niemoralność- jak np. Wisłocka...

Obawiam się że tych książek to nawet w bibliotece Ci za darmo nie wezmą- bo oni też staroci nie przyjmują- chyba, że jakaś malutka filia w mieścince...

Nawet w antykwariacie ci ich nie skupią...

Obecnie ludzie za grosze sprzedają nowości- a nabywców i tak nie ma...

Wszyscy sprzedają a nikt nie kupuje...

Także nie rób sobie wielkich nadziei

Uprzejmie informuję, że z mej oferty znikają kolejne książki, które w ostatnich dniach zostały sprzedane:
„Ściągi dla licealistów” – od baroku do Młodej Polski
W. Pietrzyk, „Ściąga” (od średniowiecza do współczesności)
T. Żeleński (Boy), „Reflektorem w mrok”
M. Wisłocka, "Sztuka kochania"
Z. Czarniecka-Rodzik, "Gramatyka języka polskiego w ćwiczeniach"
Z. Klemensiewicz, "Podstawowe wiadomości z gramatyki języka polskiego"
M. Głowiński, A. Okopień- Sławińska, J. Słąwiński, "Zarys teorii literatury"
W. Mackiewicz, "Człowiek miarą wszechrzeczy" (słynne sentencje z komentarzem filozof.-liter.)
S. Korżawska, "Domowy nauczyciel" (zwięzłe kompendium z gramatyki)

J. Pelczar, "Jak redagować wypracowania z języka polskiego"

J. Pelczar, "Przed egzaminem z języka polskiego do szkoły średniej"

A. J. Częścikowie, "Ortografia, co do głowy trafia"

J. Kwiek-Osiowska, "Szkolna terminologia nauki o języku"

P. Bąk, "Gramatyka języka polskiego"



Kilka słow do Teresse:

- Biblia też jest stara i mozna w np. ST znaleźć wiele wypowiedzi niemoralnych (np. o córkach Lota...). Czy że cos jest stare, to zaraz jest złe? Czy współczesnie ludzie inaczej uprawiaja seks jak przed wiekami?

- niby jak Wisłocka promuje niemoralność (proszę o cytat)

- akurat Wisłocka została dzis sprzedana

- czytając Twój post (z całym szacunkiem) nasunęły mi skojarzenia inkwizycją, paleniem ksiąg (niemoralnych), indeksowaniem Kopernika czy Galileusza...

- no i pytanie: co wg Ciebie jest moralne?

Po namyśle proponuję Państwu jeszcze " Słownik języka polskiego PWN" (red. M. Szymczak) tom I – III, wyd. piąte (1988/89 )

Stan woluminów : bardzo dobry, stylowo leciutko pożółkłe krawędzie stron , bez śladów otarć i zagięć okładek oraz przybrudzenia na okładkach czy na kantach kart.
Cena : 100 zł za całość (trzy tomy) + koszt przesyłki (ok. 20 zł)

Uprzejmie informuję, że z mej oferty znikają kolejne książki, które w ostatnich dniach zostały sprzedane:

L. Szafraniec, A. Baczewska, "Ars amandi. Sekrety miłości"

K. Imieliński, Sekrety seksu"

Z. Lew-Starowicz, Z. Celmer, E. Szczurowska, "Między nami. Rozmowy intymne"

Ty, patrz Teresse, te Twoje "niemoralne" książki, których ponoć nikt nawet za darmo nie chce schodzą jak świeże bułeczki. Na szczęście dla większości ludzi seks to nie temat tabu.

Ja bym może i coś z tych "niemoralnych" kupił, ale wszystkie tajniki już znam więc nie potrzebuję. <ważniak><cwaniak>

;>

Dziękuję za opinię i zrozumienie.

Osmielę się coś dodać: seks jest - moim zdaniem - jest sprawą BARDZO MORALNĄ. Moralną w sensie odpowiedzialnosci za uczucie, za więź, za wspólne doznania i przeżycia oraz tworzenie tego szczególnego intymnego MY.

Natomiast nie zgadzam się, by sprawy seksu (który jest swoistym uczuciowo-zmysłowym sacrum) traktowano w kategoriach wyłącznie niemoralnego grzechu, jak to sugerowała Teresse.

"Słownik terminów lterackich" też już został sprzedany...

coś mi mówi, że nie znajdziemy wspólnego języka...nawet za bardzo nie muszę odpowiadać na taka pseudoargumentację...a raczej nie chcę...

Gratuluję nabywcom staroci wydanych za PRL- z kosztami wysyłki na pewno super wam się to opłaciło...

Skoro nie chcesz, po co piszesz. I do tego tak złośliwie? J

Nie wiem, kiedy się kształciłaś, ale czy wszyscy, którzy żyli i czytali książki w PRL-u są be?

Widzisz, ja w PRL-u chodziłem na religię. Choc nie musiałem.
I studiowałem i pracowałem. A Ty gdzie wtedy żyłaś?

Nie wiem, jaka jesteś na co dzień, ale tu jakoś nie widać chrześcijańskiej dobroci, tolerancji itd.

Nie musisz na mnie odreagowywać swej awersji do PRL-u. Nie znasz mnie, nic o mnie nie wiesz. Więc po co?

I po co ta złosliwość pod adresem nabywców moich książek? W czym jesteś od nich lepsza? Co Cię uprawnia do takiej protekcjonalności?

Kwestie sporne lepiej załatwiać na PW - tutaj się handluje

Kastor - czy powinno sie handlować takimi pozycjami w takim miejscu ?
Czy forum to targowisko?
Ja też mam kilka rzeczy do zbycia...