Jak w temacie. Bez ślubu oczywiście.

Nie.

Dlaczego?

Osoby bez sakramentu małżeństwa nie mogą, wg myśli katolickiej współżyć.
Niczym się to nie różni od niewdowy współżyjącej z mężczyzną bez ślubu. Nie widzę zatem sensu zakładania takiego tematu.

Zapewne z tych samych raczej bezsensownych i wydumanych przyczyn, z których wg. Kościoła osoby bez małżeństwa w ogóle nie mogą współżyć. Tj... eee BO NIE!

Temat chyba faktycznie jest trochę bez sensu, właściwszym pytaniem może byłoby czemu w ogóle Kościół tak uparcie zabrania współżycia bez ślubu...

Ależ oczywiście, że jest sens.

Oto sens, o którym chcę dyskutować:



Rz 7

Hm, widzę tutaj konkretne zezwolenie dla wdów na współżycie z innym mężczyzną. Wszystko jasne jak na dłoni bez żadnych metafor.

Coś z czymś jest więc nie tak, pytanie czy z KK czy z Biblią? Stawiam na to pierwsze.

Jednak podejrzewam, że w domyśle, po śmierci pierwszego męża, wg tego prawa, wdowa musi ponownie wziąć ślub - bo wszystko bez ślubu traktowane jest jak cudzołóstwo przez wierzących w religie wywodzące się z judaizmu (troszkę sprzecznie z brzmieniem tego słowa ).

W domyśle? No przepraszam bardzo, albo stosujemy się do prawd, które mówi Biblia czyli ponoć Bóg, albo dopisujemy sobie domysły do wszystkiego co nam (nie)pasuje. W ten sposób wszystko można zinterpretować wedle własnej myśli.

Tutaj mamy jasny i klarowny cytat, który uwalnia wdowy z cudzołóstwa podczas seksu z mężczyzną. Nie spotkałem się jeszcze żeby KK o tym nauczał.

I jeszcze:



Przez wierzących na pewno, pytanie tylko czy jest to tak samo traktowane przez samego Boga. Jak widać jest wiele sprzeczności.

Jasne, Biblia o ile dobrze kojarzę, gdzieś chyba w Księdze Powtórzonego Prawa, zezwala także na rozwody, ale katolicy oczywiście i tak wiedzą lepiej...

Ale ale. Zgadzam się z Tobą w pełni, że ta religia, podobnie jak inne religie, jest pełna absurdów (to chyba wynika z natury religii w ogóle). Jednak w tym konkretnym przypadku wspomniany cytat wydaje się raczej uzupełnieniem wcześniejszych praw niż ich zastąpieniem. Antyczni Żydzi wierzyli (tak mi się zdaje) że żeby móc odbywać stosunki płciowe, trzeba wziąć ślub. Sądzili też (też mi się zdaje), że ślub jest na wieczność. Podany wyżej cytat nie znosi pierwszego warunku, tylko wyjaśnia drugi tym, którzy się mylili.

No moim zdaniem grzmot się mylisz. Cytat nie odnosi się przecież do niczego wcześniejszego. Nie widzę tam wyjaśnienia, że ślub jest na wieczność, wręcz przeciwnie - po śmierci małżonka można swobodnie współżyć, a nawet (co dziś naucza KK) wziąć kolejny ślub.

Ten fragment, to wyjaśnienie tego, że po śmierci męża ona nie jest już z nim związana i może związać się z innym, z innym zawrzeć sakrament małżeństwa (co jest oczywiste).

Dobrze to oddają inne przekłady Pisma:
Biblia Brzeska NT (1563)
Rz 7,3 A tak póki mąż żyw, będzie zwana cudzołożnicą, jeśliby męża inszego żoną została. A jeśliby mąż umarł, wolna jest od zakonu onego, aby nie była cudzołożnicą, jeśliby inszego męża żoną została.

Biblia Gdańska (1632)
Rz 7,3 Przetoż tedy, póki mąż żyje, będzie zwana cudzołożnicą, jeźliby żoną inszego męża została; a jeźliby mąż jej umarł, wolna jest od zakonu onego, aby nie była cudzołożnicą, choćby się inszego męża żoną stała.

Biblia Warszawska (1975)
Rz 7,3 A zatem, jeśli za życia męża przystanie do innego mężczyzny, będzie nazwana cudzołożnicą, jeśliby jednak mąż zmarł, wolna jest od przepisów prawa i nie jest cudzołożnicą, gdy zostanie żoną drugiego męża.

Przekład Dosłowny (2002)
Rz 7,3 A zatem, jeśli za życia męża przystanie do innego mężczyzny, będzie nazwana cudzołożnicą, jeśliby jednak mąż zmarł, wolna jest od Prawa i nie jest cudzołożnicą, gdy zostanie (żoną) drugiego męża.

Takie rozumienie, jakie przedstawia Mroczny Pasażer jest wyrwaniem fragmentu z moralności i mentalności chrześcijańskiej, w której to ten fragment znajduje uzasadnienie i poza którą nie może być interpretowany.

To naprawdę dziwne, że jedno wydanie Biblii mówi tak, a drugie inaczej. Czyżby ktoś w niej mieszał?

Traduttore traditore



Porównaj Mk 10:2-12