nie Teresse, nie wiem i myślę, że nie o to w tym chodzi. Wierzę, w
Ducha Świętego i Jego działanie w Kościele. Czy Apostołowie wiedzieli jakimi językami mówią, czy dopiero po owocach poznali? Dzieje Apostolskie pokazują ten dar jako jeden z towarzyszących głoszeniu Dobrej Nowiny i dzisiaj jest podobnie.

Zależy, jak rozumieć "czemu" w tym pytaniu. Jeśli jako "dlaczego" to OK, ale jeśli jako "po co", to odpowiedź taka prosta nie jest. Bo po co Duch Święty miałby wspierać heretyków, utwierdzając ich na ich "niepełnej" drodze i kusząc do wejścia na nią pozostałych? Po co miałby czynić konkurencję dla Kościoła Chrystusowego, w którym jest pełnia prawdy?

No chyba zasadniczo musieli wiedzieć, żeby zwracać się do ludzi, którzy dany język zrozumieją...

Dar Apostołów miał konkretny cel...właśnie głoszenie Dobrej Nowiny- zaś prywatna modlitwa...nie wiem...

Czy to nie jest trochę niebezpieczne jeśli nie wiadomo co się mówi ?
Czy szatan może nam wtedy włożyć w usta bluźnierstwo ?

Nie wiem...takie mam wątpliwości...

Czy był jakiś święty poza Apostołami, który modlił się w językach ?

Mk 16,15-18

1Kor 14,1-18

Artykul na temat, ktory wydaje mi sie interesujacy:
http://www.opoka.org.pl/nauki/teologia/ ... i_mgr.html




Teresse, czy ty naprawde boisz sie tak bardzo szatana, ze juz nawet nie mozesz sie modlic (!), z obawy, ze szatan za ciebie bedzie obrazal Boga? Przeciez ty Boga nie chcesz obrazic.
Jak widzisz, dar jezykow w Kosciele istnial od samego poczatku. Byc moze wlasnie taka nieufnosc spowodowala, ze przestal byc (jak i inne charyzmaty) darem powszechnym, a byl tylko dla tych, ktorzy Bogu ufali i potrafili sie na Niego otworzyc (niezaleznie od pouczen roznych "specjalistow").

Dlaczego Duch sw. dziala takze wsrod chrzescijan innych wyznan? Moze dlatego, ze celem Pana Boga jest jednosc chrzescijan, a nie upieranie sie kto ma racje, pelna, albo niepelna prawde. Dlaczego Duch sw. stapil na pogan, ktorym glosil kazanie sw. Piotr, zanim zostali "oficjalnie" ochrzczeni?
Dz. 10, 44-48

Po prostu mam wątpliwości...

Skąd pewność, że modlę się językami jeśli nawet nie sprawdzę czy taki język istnieje ?

Jeszcze raz zapytam który święty oprócz Apostołów modlił się językami ?

Modlitwa ma na celu także powtarzanie sobie prawd wiary...

A człowiek świecki obecnie nie może wyrzucać złych duchów, jeśli nie jest egzorcystą...może co najwyżej modlić się ...

Właśnie, tymczasem to działanie Ducha Św. wprowadza zamęt i utwierdza podziały.
Zamęt w głowach niechrześcijan, bo nie wiedzą, którą drogę wybrać, skoro każda wydaje się być "oznaczona" przez DŚ. To tak jak oznakowanie szlaku - jeśli znaki są na wielu drzewach, to w końcu nie wiesz którędy iść i masz wrażenie, że ktoś coś namieszał (np. domalował fałszywe znaki dla zabawy, albo co gorsza, wszystkie są fałszywe...).
Utwierdza podziały, bo gdyby działanie DŚ przejawiało się tylko w KK, to dla pozostałych chrześcijan byłoby bardziej oczywiste, że to ten Kościół korzysta z asystencji DŚ. i byliby bardziej skłonni uznać zwierzchnictwo papieża.



Sytuacja pogan jest nieadekwatna, bo oni nie podważali roli św. Piotra. Analogiczna byłaby sytuacja, w której chrztu udzielałby ktoś podający się za ucznia Jezusa, "niezatwierdzony" przez i nieuznający prymatu Piotra.

a ja zgadzam się z Teresse i tak samo jak ona miałabym wątpliwości, czy jeśli mówię coś czego nie rozumiem to czy nie mówię czegoś złego? Jak mogą odpowiadac za słowa których nie rozumiem? Miałabym też wątpliwości czy to napewno od Boga pochodzi dar który w moim rozumieniu niczemu w danej sytuacji nie służy (lub ja nie rozumiem czemu służy) Ale ja jestem człowiek prosty i praktyczny

Teresse, przeczytaj jeszcze raz moj post
Tam cytuje, z artykulu, do ktorego podalam link, swietych, ktorzy byli obdarzeni charyzmatami. Z tego, co gdzie indziej czytalam, o darze jezykow mozna mowic np. u sw. Teresy z Avila, ktora sama pisala, ze na modlitwie czesto "nie wie co mowi". Poza tym mam wrazenie, ze raczej byl to dar, ktorym sie na zewnatrz nie chwalono, bo jak i sw. Pawel pisal, byl to dar "najmniejszy", tzn, z jakiegos powodu uzyteczny na poczatku drogi chrzescijanskiej, ale nalezalo (i nalezy) sie starac o dary wieksze. a i niewatpliwie budzil duza nieufnosc, chocby dlatego, ze tak jak ty piszesz, podejrzewano zaraz opetanie i dzielo szatana.

Sensem modlitwy jest wielbienie Boga.
A sw. Pawel pisal o sensie modlitwy (charyzmatycznej, ale wtedy wspolnotowa, jak widac tylko taka byla) i wspominal, ze sam modli sie jezykami (ktorych nikt nie rozumie, jak mu "Duch sw. podaje"), ale zalecal ten rodzaj modlitwy wlasnie jako modlitwe indywidualna.

Czlowiek swiecki mozliwe, ze nie moze wyrzucac zlych duchow, ale przeciez na poczatku Kosciola wszyscy byli niejako swieccy i jednoczesnie wyswieceni (jezeli poczytasz o wkladaniu rak przez Apostolow na tych, ktorzy byli ochrzczeni). Struktury organizacyjne dopiero sie ksztaltowaly, na poczatku byly one niejako podane przez Ducha sw., wlasnie roznorodnoscia darow. Ale zalecenie "wszystko sprawdzajcie, a co dobre zachowujcie" powinno obowiazywac do dzis.
Gdyby Ananiasz uznal, ze polecenie pojscia i nalozenia rak na Szawla to wizja od szatana (ciekawe, dlaczego nie bylo wtedy tylu watpliwosci), to nie wiadomo, czy bylibysmy dzisiaj chrzescijanami.

W tym artykule mowa ogólnie o charyzmatach- nie zaś o konkretnym darze języków...



(...)Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co mówi.(...)

Co nie znaczy, że mówił w językach...

Mnie by kusiło, żeby sie nagrać a potem to przetłumaczyć...

Z mojego dosyc skomplikowanego doswiadczenia "charyzmatycznego" rozumiem dar jezykow, jako jeden z darow, ktory dostajemy od Ducha sw. Dla wielu ludzi jest on trudny do przyjecia, wlasnie dlatego, ze tak im "glupio mowic cos, czego nie rozumieja". Z tego, jak ja rozumiem 1 Kor 14, jest do dar scisle powiazany z otwarciem sie na Ducha sw. i moze uczy nas pokory, ze nie wszystko musimy rozumiec, albo innego rodzaju modlitwy, ze niekoniecznie musimy skupiac sie na slowach i je "wymyslac" (co nie znaczy, ze cala nasza modlitwa musi i powinna byc "w jezykach"). W koncu w medytacji i kontemplacji chodzi o to, zeby w ogole nie myslec (mowiac w uproszczeniu)
Moze jest to dar potrzebny po to, zebysmy uznali, ze "Pan Bog wie lepiej". Nie wiem dlaczego, ale z Listu sw. Pawla widze, ze byl to dar oczywisty i potrzebny do dalszego rozwoju (inne dary). Moze uczyc odrozniania natchnienia Ducha sw. od wlasnych pragnien?
A dlaczego tak gdybam? Bo ja nigdy tego daru nie otrzymalam...
Otrzymalam inny (ktory mozna by znalezc na pawlowej liscie charyzmatow ), ale tak naprawde to Odnowa dala mi o wiele wiecej wewnetrznie, jesli chodzi o zaufanie Bogu, osobiste spotkanie, inne patrzenie na swiat i Kosciol... Na pewno potrzebna byla moja wola otwarcia sie i zgody na taka przemiane i taki sposob, jaka Bog dla mnie zechce. "Dary ducha sw." to troche takie paczuszki z prezentem-niespodzianka. Kazdy z nas je potrzebuje do swoich zadan, ale kazdy potrzbuje inne. A jaki, to wie najlepiej Duch sw.
Mysle, ze bez przyjecia tego daru (bo to w koncu nigdy nie jest przymus, zeby trzeba sie bylo modlic w jezykach), tez mozna duzo duchowo skorzystac z kontaktow w Odnowa. Najwazniejsze, tak jak to jest opisane w Ewangeliach jest nasze pragnienie, nasza potrzeba przemiany "nie zdrowi potrzebuja lekarza, ale ci,ktorzy sie zle maja". Dopoki nie ma w nas tego pragnienia, nie przyjdziemy do zrodla wody zywej, zeby pic.
No i oczywiscie Odnowa nie jest jedyna droga, zeby spotkac Pana.

Nie.
Glosolalia to nazwa daru języków, który nie ma z "blablaniem" nic wspólnego, a we wczesnym Kościele występuje jedynie w związku z przepowiadaniem Ewangelii.

Natomiast nie wiem czy zauważyłeś że to co się często uprawia w Odnowie - tj. wspólne jednoczesne korzystanie z daru języków - jest w Piśmie wprost zabronione !

To co określamy często (błędnie) jako glosolalia albo śpiew w językach to co najwyżej jubilacja. Wówczas jest dozwolona - ale w takim razie nie wolno samooszukiwać się że to charyzmat.

Gdzie w 1 Kor 14 jest taki dar języków ?!!
Przeciwnie, jest tam ZAKAZ mówienia językami w zgromadzeniu, jeśli nikt nie tłumaczy !


Proponuję nie zamieniać rozmowy o darze jezyków w dyskusję "co mi dała Odnowa". To inny temat.
Zresztą, nie odrzucam Odnowy, tylko uprawianie w niej new-ageowych praktyk.

A czemu by nie nagrać takiego charyzmatyka i nie spróbować przetłumaczyć ?

Czy wszyscy mówią językami wymarłymi ?
Nawet zresztą na ich temat są opracowania...

marku - teraz w pełni rozumiem to co nazywasz "blablaniem" - tak zgadzam się z tobą

teresse - na temat daru języków były prowadzone badania (w szczególności wśród wspólnot Kościoła zielonoświątkowewgo) - i zazwyczaj dar ten objawia się w postaci niearykułowanych dźwieków, które nie są językiem a jedynie posiadają pewne cechy języka na poziomie fonetycznym

pzdr

Porządek musi być we wszystkim co dzieje się w Kościele i dar języków nie jest tu wyjątkiem, myślę, że się tu zgadzamy. Jednak inną sprawą jest posądzanie ludzi obdarowanych w ten sposób o demoniczne zniewolenie itp.

"Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne." Rzymian 11,29

Jan Paweł II nie raz mówił o nadchodzącej wiośnie Kościoła, wierzę, że jednym z jej przejawów będzie rozpalenie charyzmatów, zresztą JP2 też modlił się w językach

Jeszcze raz podkreślam, że charyzmaty są dane dla służby, dla głoszenia Dobrej Nowiny i w takim środowisku mogą być użyteczne. Jeżeli jakaś wspólnota jest zamknięta tylko na siebie to jest duże prawdopodobieństwo, że charyzmaty ulegną wypaczeniu, m. in. dar języków. Wtedy to rzeczywiście zacznie być zwykłe blablanie, jak mówi Marek MRB