Dogmat o nieomylności papieża "od zawsze" budził spory, a po jego ogłoszeniu doszło w Kościele do rozłamu i tak powstali starokatolicy, którzy owego dogmatu nie uznają. Warto w tym miejscu przytoczyć wystąpienie Józefa bp Strossmayera na I Soborze Watykańskim.

Ze znalezionych przeze mnie w internecie (przyznaję, że po łebkach) wytłumaczeń omawianego dogmatu, warto przytoczyć wypowiedzi zamieszczone na Angelusie, Rodzinie Katolickiej i Głosie Naszych Pasterzy.

Prawdę mówiąc, po zapoznaniu się z tymi materiałami, stwierdzam iż moja wiara w nieomylność papieża ma swoje podstawy wyłącznie w tym, że jest to nauka zwyczajna Kościoła.

A ja polecam lekturę Konstytucji ogłaszającej ten dogmat. Tam jest wszystko wyjaśnione - Pastor aeternus

1
I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi,
Będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie.
/Mt 16,19/

Werset o kluczach jest wyraźnym nawiązaniem zarówno do poprzedniego zdania, jak i do Izajasza 22,22 („Położę klucz domu Dawidowego na jego ramieniu; gdy on otworzy, nikt nie zamknie, gdy on zamknie, nikt nie otworzy.”).
Mamy tu do czynienia z oddaniem w ręce Piotra kluczy, (kluczy domu Dawidowego) i wskazaniem mu do czego te klucze służą. We wszystkich chyba symbolikach świata (w tym w symbolice biblijnej - patrz Iz 22:20nn., Ap 1:18, 3:7, 20:1 por. 9:1 ), oddanie kluczy w czyjeś ręce jest równoważne oddaniu temu komuś władzy.

To pełnomocnictwo jest bardzo mocne - nawiązuje do znanej w Izraelu konstrukcji prawnej "szaliah". Słowo to oznacza pełne, absolutne pełnomocnictwo. Osoba tak upełnomocniona działała w imieniu mocodawcy - cokolwiek zadecydowała, było uznawane za decyzję mocodawcy (bez potrzeby jakichkolwiek potwierdzeń).
Mocodawca nie mógł takiej decyzji unieważnić, bo unieważniałby własną decyzję. Takie pełnomocnictwa miał Eliezer - gdy wybrał Izaakowi żonę, ani on, ani Rebeka nie mieli cienia wątpliwości, że Abraham oraz Izaak ten wybór zaakceptują. Cytowane słowa Chrystusa o władzy kościelnej niewątpliwie nawiązują do owej instytucji.

Stanowczo nie miał co do tego także wątpliwości żaden z Apostołów - wszyscy respektowali bez najmniejszych uchybień prymat Piotra. Także Tertulian (ur.155) o kluczach Piotrowych uczył: "Bo nawet jeśli uważasz, że niebo jest zamknięte, to pamiętaj, klucze do niego Pan powierzył Piotrowi a przez niego Kościołowi" (Lekarstwo na ukłucie skorpiona).

Warto zauważyć, że Jezus – zgodnie z ówczesnymi zwyczajami – przekazując pełnomocnictwo przekazuje Piotrowi (podobnie jak wcześniej patriarchom Ludu Starego Przymierza) określenia odnoszące się do samego siebie. Dotyczy to nie tylko terminu „Skała”, ale także symbolu kluczy. Proszę porównać:
Odnośnie Jezusa:
„Aniołowi Kościoła w Filadelfii napisz: To mówi Święty, Prawdomówny, Ten, co ma klucz Dawida, Ten, co otwiera, a nikt nie zamknie, i Ten, co zamyka, a nikt nie otwiera.”/Ap 3,7/
Odnośnie Eliakima:
„Położę klucz domu Dawidowego na jego ramieniu; gdy on otworzy, nikt nie zamknie, gdy on zamknie, nikt nie otworzy.”/Iz 22,22/
Odnośnie Piotra:
„I dam ci klucze Królestwa Niebios; i Cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.”/Mt ,19/


2
Czy wypowiedziana przez Jezusa obietnica:
"I dam ci klucze Królestwa Niebios; i cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie."/Mt 16,19/
oznacza że Piotr może "dyktować prawa Niebu" ?
Oczywiście nie !
Subtelności gramatyki greckiej powodują że zwrot będzie związane w niebie jest czasowo zwrotem wcześniejszym niż cokolwiek zwiążesz na ziemi.

Zatem należałoby chyba rozumieć to zdanie w ten sposób :
" I dam ci klucze Królestwa Niebios; i cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie tak jak jest związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie tak jak jest rozwiązane i w niebie."

Jak widać jest to po prostu obietnica asystencji Ducha Świetego w rozsądzaniu o tym "jak jest związane i rozwiązane w niebie" - czyli nieomylności w orzekaniu o Prawdach Wiary. Nie ma mocy o narzucaniu czegokolwiek Bogu ("Niebu").

I chyba takiego właśnie rozwiązania należało się spodziewać - jest to logiczna konsekwencja przekazania (omawianego wczesniej) niesamowitego, bezwarunkowego pełnomocnictwa "kluczy". Takie pełnomocnictwo musiało być jakoś zabezpieczone przed robieniem głupstw na "rachunek Boga".
Jest to obietnica wykraczająca poza nieomylność - tłumaczy bowiem także dlaczego nawet papieże niegodni nie byli w stanie wydać np. dogmatu wbrew woli Boga.

Nie daj się nabrać, jest to ordynarne oszustwo. Tekst ten jest "dziełem" José Agustín de Escudero (ex katolickiego duchownego, który przeszedł na protestantyzm) i z bp Strossmayerem nie ma nic wspólnego.

dogmat o 'nieomylnosci' papieza powstal z dosc praktycznych wzgledow, a mianowicie, aby ustanowic trwaly i ostateczny autorytet.

jednak jest taki mądre powiedzenie:

nie bierz autorytetu za prawde, ale prawde za autorytet

Jak widać, Jezus jest praktyczny

Trochę niepotrzebnie skomplikowane ale w 100% racja. Papież nie jest nieomylny bo jest człowiekiem (o ile mi wiadomo). Nieomylny jest tylko Bóg. Jeżeli ktoś uważa inaczej proszę cytat z pisma świętego i nie jakieś domysły i interpretacje tylko jasno kto jest nieomylny.

No to w porządku. Bo to Jezus nadał ten przymiot - i nie osobie, ale URZĘDOWI papieża. A Jezus jest nieomylny.

W takim razie Pismo Święte też jest omylne - ponieważ spisali je omylni ludzie, tak ?

No właśnie spisali, nie wypowiedzieli a to chyba różnica zawarta w wypowiedzi?

Jaka różnica, skoro byli omylni a człowiek wg Ciebie nie może otrzymać daru nieomylności ?
Spisanie uczyniło ich nieomylnymi ? Papież też spisuje dogmaty:)

Przecież udowodnił:

A jak wiadomo kiedyś papież(nie pamiętam który) stwierdził, że ziemia jest w środku układu (wtedy jeszcze) geocentrycznego

Miał udowodnić co innego
A mianowicie to:

Jak można nadać coś urzędowi? Czyli komu? Stanowisku?
Jezus nikomu niczego nie nadał. To zwykła nadinterpretacja. Piotra nazwał skałą/opoką na której zbuduje swój kościół (Chrystusowy). Ale nie był on ani nieomylny ani nie był zwierzchnikiem kościoła bo kościół był misyjny i nie był organizacją. Organizacja powstała po 300 latach w Rzymie stąd kościół rzymsko katolicki kiedy będący u władzy zorientowali się, że nie da się jej utrzymać i wytępić chrześcijan tak szybko nauczanie Jezusa się rozprzestrzeniało więc postanowili na bazie chrześcijaństwa stworzyć nowy kościół którego późniejsza historia udowadnia że niewiele z chrześcijaństwem ma wspólnego a raczej z chęcią dyktowania ludziom jak i w co mają wierzyć i kogo słuchać. To po prostu jedna z form władzy. Dlatego Jezus wiedział że tak się stanie i zapowiedział że Kościół Mój nie jest z tego świata i okazało się to bardzo mądre. Bo gdzie jest ten Kościół dzisiaj? Kim on jest? To po prostu żywy organizm zawarty w każdej jednostce organizacyjnej na świecie tam gdzie Słowo Boże jak ziarno padnie na glebę urodzajną i wyda plon.
Czy w kościele katolickim jest Kościół o którym Jezus mówił? TAK. Czy wszyscy członkowie kk będą zbawieni? Jezus mówi że tylko garstka.
Kto dokładnie? Kto w Niego uwierzy.

Piszący Słowo Boże byli pod natchnieniem Boga jeżeli o tym nie słyszałeś, poza tym ludzie są omylni np. w ortografii bo ich omylność z pewnością nie powoduje przeinaczania sensu Słowa Bożego chyba że robią to celowo.

Wniosek końcowy: Słowo Boże pochodzi od Boga więc jest wyłożone w nieomylny sposób.
Proszę o dowód, ze Jezus uczynił kogokolwiek nieomylnym.

Nieomylność nie jest żadnym darem. To przymiotnik określający Boga.
Nieskończony, jedyny, nieomylny itp.
Gdyby Bóg uczynił kogokolwiek nieomylnym zaprzeczyłby sam sobie.
Skoro papież jest nieomylny to cokolwiek powie jest prawdą? Cokolwiek powie się stanie?

Miły facet - zapoznaj się z zagadnieniem, także z tematem, to nie będziesz zadawał takich pytań... Sprawą oczywistą dla człowieka rozsądnego jest, to, że nie wszystko co mówi papież ma status nieomylności.


Jakieś nieporozumienie. Kościół od samego początku został założony przez Chrystusa jako organizacja z 12 apostołami na czele.


...w Którym Kościół funkcjonował już od 300 lat.


Nie są to słowa Chrystusa.