podpada bo Bóg jest logiczny inaczej by nie istniał
Inną sprawą są ludzkie wyobrażenia o Bogu które to wyobrażenia mogą być nielogiczne i wewnetrznie sprzeczne, ergo jeśli jakies wyobrażenie jest nielogiczne i wewnetrznie sprzeczne jest fałszywe

Dokładnie, nie potrafię sobie nawet wyobrazić chaosu jaki implikowałby nielogiczny Bóg. Bóg kocha wszystkich ludzi, ale ciebie niekoniecznie musi kochać, mimo iż logicznie wynika, że kocha również ciebie - Bog będący poza logiką jest niemożliwy.

Niby czemu?

A o jakiej wizji Boga rozmawiamy? Rzymsko-Katolickiej? Ona nie jest jedyna. Dlatego jak juz to RK Boga.

Istnieją takowe, np. logika parakonsystentna.

Spróbuj zdefiniować taki byt. Jeśli nie jesteś w stanie, to chociaż podaj kilka jego cech. W miarę możliwości napisz kilka założeń lub zasad religii uznającej takiego boga.



Rozmawiam o Bogu pisanym wielką literą na katolickim forum. Na jakiej podstawie więc pytasz o jakiego Boga mi chodzi?



Z tego co się szybko zorientowałem, ma zastosowanie przy przewidywaniu zdarzeń przyszłych - może być tak i jednocześnie może być inaczej - na dzień dzisiejszy, jednak w przyszłości ziści się jedynie jedno rozwiązanie. Nie wiem jednak na ile mogę na takich internetowych źródłach polegać.

Jednakże w stosunku do Boga uznaję logikę filozoficzną, czyli reguły poprawnego wnioskowania. Reguły jakiś logik dających się zastosować w danych systemach matematycznych - nie interesuje mnie to w tym temacie.

Ale ja się zgadzam. M.in. dlatego nie jest ścisłe mówienie, że cud " zaprzecza prawom natury i logiki ". On je raczej " związuje " ( spotkałem się z takim określeniem ). Dokładnie, pojęcie cudu jest względne. Ja tu się odnosiłem do takiego rozumienia cudu, z którym cały czas walczy danbog, czyli jako czegoś, co znosi możliwość logicznej interpretacji rzeczywistości. Bóg objawia się w nich jako panujący nad rzeczywistością, a nie jako ktoś, kto jej zaprzecza czy znosi jej wewnętrzną logikę.

Wewnętrznej logiki Boga nie należy odnosić do zewnętrznej logiki świata. W tym sensie wszechmoc nie ma znaczenia totalnie abstrakcyjnego, tak, jak się ją rozumie w ateiźmie, czyli czegoś, co się rozpatruje na gruncie czystej spekulacji, i dochodzi do wniosku, że to coś jest sprzeczne samo w sobie. Biblia nie zna takiego rozumienia. Wszechmoc ma charakter relacyjny - należy ją utożsamiać z królowaniem Boga w świecie. Bóg jest odniesieniem świata, posiadającym zawsze " ostatnie słowo ", niezależnie od wszystkiego - to jest wszechmoc. Możliwe są także inne rozumienia.

To ze czlowiek czegos nie potrafi zdefiniowac nie znaczy ze nie istnieje.

Patrz co napisałem dalej - nie prosiłem Cię tylko o definicje, dałem Ci wielkie fory. Prawdą jest niestety, że o takim bycie niepodobna stwierdzić nic. Zasady logiczne zostały stworzone właśnie po to, aby móc cokolwiek o czymś stwierdzić, gdyby ich nie było nic nie mógłbyś o niczym sądzić. To, że maluch jest czerwony nie wykluczałoby tego, że jest niebieski, a w sądzie na rozprawie alibi, że byłeś w tym czasie w kinie nie wyklucząłoby tego, że jednoczesnie mordowałeś ofiarę. Po prostu stwierdzenie, że coś nie podpada pod podstawowe prawa logiczne - jakim jest np. zasada niesprzeczności, jest po prostu poniżej jakiejkolwiekintelektualnej krytyki. Gdyby Bóg nie podpadał pod prawa logiki, nie możnaby było o nim nic stwierdzić - także cała nauka Kościoła, ewangelie, teologia etc. miały by wartość ewangelizującą równą popularnej piosence dla dzieci "Wlazł kotek na płotek".

Nie wiem z czego się tak cieszysz. Moim zdaniem zarówno determinizm jak i jego przeciwieństwo - indeterminizm ma sens tylko w odniesieniu do tego, co podlega upływowi czasu. Bóg natomiast nie podlega upływowi czasu. Czas jest tylko pewną własnością wszechświata.

Dokonanie wyboru (jakiegokolwiek) jest pewnym zdarzeniem. Zdarzenie jest natomiast elementem czasoprzestrzeni. Bóg nie jest ograniczony do czasoprzestrzeni, więc mówienie, że dokonuje jakichś wyborów również nie ma sensu. Można mówić, że Bóg ma swoją wolę, ale ta wola jest jednością i nie można jej podzielić na dokonane wybory.

Nie wyrwałem sobie ani jednego włosa.

Jak jedność może wpływać na złożoność? Czyli pytanie jak niezmienność może generować zmiany w czymś o naturze zmiennej?

@ Epikuros

Zmienność wszechświata istnieje tylko w perspektywie obserwatorów, którzy są jego częścią. Tacy obserwatorowie podlegają upływowi czasu, więc obserwują zmiany związane z upływem czasu.

Perspektywa Boga jest inna. Właściwie to sam już napisałeś, jaka ona jest:



Można powiedzieć, że dla Boga czas we wszechświecie przypomina wymiar przestrzenny i wcale nie "płynie".

Rozumiem jak może wyglądać świat (tudzież wiązka światów) z perspektywy Boga. Jednakże jest to coś o niesamowicie wielkim stopniu złożenia - a Bóg z natury jest prosty. Prostota Boga jest oficjalnym stanowiskiem Kościoła. Jak najbardziej mogę się z tym zgodzić jeśli będziemy rozpatrywać pierwszą przyczynę - idąc za św. Tomaszem mogę się zgodzić, że z konieczności musi być prosta, bo gdyby była złożona następowałaby przyczyna złożenia - zatem pierwszą przyczyną Bóg by nie był. Jednakże owa prostota i niezmienność wykluczają mi całkowicie wszechmoc, wolną wolę, możliwość dokonywania wyborów, osobowość - widzę to jako Logos i stąd w rozpatrywaniu takich zagadnień Bóg jako Bóg jest pojęciem zbędnym - jego wola jest czymś skrajnie różnym od woli człowieka - krótko mówiąc, Bóg nie jest nawet samoświadomy.

Sam bym tego lepiej nie napisał uzasadniając dlaczego Bóg być logiczny.


W temacie relacji Boga z czasem to są to tylko spekulacje do których nie ma dostatecznych przesłanek by orzekać coś pewnego czy choćby prawdopodobnego.
Wiadomo że czas nie odnosi sie tylko do sfery fizycznej ale także do transcendentnej (lub jej części). Skąd to wiadomo? Wszystko co zostało stworzone miało poczatek a więc jego byt jest wyznaczany upływem czasu. Wszystkie byty transcendentne zostały stworzone - więc wszytskie sa zanurzone w czasie. Czy Bóg jest poza czasem? Byc może. A co to oznacza? Niewiadomo i lepiej na ten temat nie spekulować bo nie jesteśmy w stanie tego pojąć. A już podpieranie swoich tez takimi spekulacjami byłoby nierozsądne.
Rozwazanie co oznacza że Bóg jest poza czasem można porównac do rozważania jak byśmy wyglądali jako istoty czterowymiarowe, a tego nie pojmiemy bo nigdy nie wyobrazimy sobie czwartego wymiaru przestrzennego ani tego jak to jest funkcjonowac niezależnie od czasu.