Oczywiście, u myślących inaczej to zawsze Szatan, tylko u nas Bóg. A jeśli coś jest dobre, to jest dobre - dla tego, dla kogo jest dobre. Bóg żydowski nie przywiązywał do siebie plemion pomagając im, grożąc i zawierając przymierza? W którym miejscu Jego zachowanie było spontaniczne i bezinteresowne?


Czyli Bóg ma gdzieś tych jeszcze nie wierzących? To bardzo zgodne z ST, ale ponoć obecnie obowiązuje NT? I dlaczego znowu czepiamy się faryzeuszy? To byli ludzie wykształceni, mający pewne zasady - nie mogący wierzyć w cokolwiek tylko dlatego, że ktoś tak powiedział. Jezus nie miał na głowie płonącego krzaka.


Co przy obecnych tendencjach może się rychło zmienić i zamiast Świętej Trójcy będziemy mieli Świętą Czwórcę (a w Polszce to i Świętą Piątnice, z JP2 na czele) .

grzmot: Ty to potrafisz "przywalić z grubej rury"

Ja mam trzy proste pytania:
1. Czy KK dysponuje mechanizmem weryfikacji swoich błędów.
Np.: jeżeli jakieś objawienie czy cud z pozoru jest zgodne z naukami KK i Biblii (bo to są chyba kryteria?) a w podtekstach ma ukryty "szatański przekaz", który może zostać odkryty poźniej. Czy można raz ustanowioną decyzję odwołać? Wszak KK jest prowadzony przez Ducha Św. ale są w nim ludzie....omylni... bo sa ludźmi.

2. Czy w KK jest możliwość zapoznania się pełną dokumentacją o uznaniu jakiegoś cudu/objawienia lub nie? Przecież Kościół zbiera materiały i prowadzi badania i to nie jest tak że wszystko jest "na wiarę"? Czy jest to jawne a jeżeli nie to dlaczego?

3. Przyłączam się do pytania grzmota o bezinteresowność i przymierza...

A ja się przyłączam do pytania nr 1 Kaloryfera , ale dodam jeszcze - co w przypadku, jesli w mysl tych objawień odprawiano np. latami nabożeństwa, ludzie modlili się zalecanymi modlitwami - w końcu było to jakgdyby nieświadome bałwochwalstwo z dobrej woli.





A te materiały są jakby nie było sprawozdaniem ludzi, czesto może przebarwionym przez emocje itp. - mnie ciekawi kto weryfikuje prawdziwość, szczerość i obiektywizm tych relacji, skoro na ich podstawie dochodzi do tak waznych decyzji.

Nie odpowiem na wszystkie pytania, bo nie na wszystkim się znam, ale...



Nie mieszajmy kilku spraw - cudów z objawieniami. Cud nie zawiera żadnej nauki, co najwyżej objawienie je zawiera (a któremu to może towarzyszyć cud).

Nie ma czegoś takiego jak "z pozoru zgodne z naukami KK". Albo jest zgodne albo nie (lub inaczej: albo jest sprzeczne albo nie).

Zapewne w przypadku jakichkolwiek wątpliwości Kościół nie orzeka niczego (lub mówi o tych wątpliwościach).

Myślę, że teoria dotycząca "szatańskiego planu" zawartego w jakimś uznanym objawieniu pozostaje tylko konstruktem teoretycznym, czymś niewystępującym.

Wydaje mi się (jak się mylę, to niech ktoś mnie poprawi), że jest różnica między uznaniem jakiegoś objawienia za pochodzącego od Boga, a uznanie, że nie ma treści sprzecznych z nauczaniem Kościoła. To drugie nie jest równoznaczne z uznaniem objawienia za pochodzące od Boga! Więc zgodność z nauką KK nie jest wystarczającym kryterium - to jest chyba oczywiste, nie?

Dość lakonicznie (moim zdaniem niewystarczająco, co sam autor zaznacza) pisze o tym Ks. Rene Laurentin:


Trochę też jest o tym (bardziej szczegółowo) tutaj:
http://www.piusx.org.pl/zawsze_wierni/artykul/169
(ale jakości tego nie sprawdzałem)

grzmot, Bóg nie ma gdzies nie wierzacych poczytaj: http://teologia.pl/m_k/zag04-12.htm#b
a potem to:
http://www.egzorcyzmy.katolik.pl/


a na koniec moze cos o synach Gromu z Nowego Testamentu...
pzdr

A o czym konkretnie mowa? Cóż to za zdarzenia?
...nie pytam o halucynacje, mity, opowieści, tylko o zdarzenia...

Czemu "wpół"?
Oszukiwanie musi być całkowite! Musi wyjaśniać wszystko, żeby nie dać miejsca na samodzielne myślenie.
Jakże jakakolwiek religia może uznać, że cuda innej religii i Bóg innej religii to może być prawda !!
Pierwszy cel religii to podział na własną lepszość i gorszą resztę świata.




Masz rację, Johnny99.
Wszystkie kościelne orzeczenia o cudach i kreowanych na cudach świętych opierają się dokładnie na tym samym, na czym bazuje cała religia: na niepotwierdzonych w rozumny sposób wymysłach.




Ale czy Ty zauważasz w ogóle, że zdecydowana większość świata religijnego występuje jednak z tą "inną nauką" ? Że ci inni myślą o Twoich prawdach/półprawdach to samo co Ty o ich prawdach i półprawdach?
I że w oczach bezstronnego obserwatora wszyscy jesteście równie przerażający z taką postawą i "argumentacją" opartą na własnym widzimisię?

Nie, bo na pewno nie jesteś bezstronnym obserwatorem.

Cud np. eucharystyczny – to zespół zjawisk uznawanych przez wyznawców chrześcijaństwa za nadprzyrodzone, związanych z chrześcijańskim sakramentem Eucharystii.

Dogmat Kościoła katolickiego spisany podczas Soboru Laterańskiego IV w 1215 stwierdza, iż w czasie Eucharystii chleb i wino zamieniają się w rzeczywiste Ciało i Krew Jezusa Chrystusa (transsubstancjacja).

Według przekazów cuda eucharystyczne najczęściej miały miejsce wtedy, gdy celebrujący eucharystię powątpiewał w tę przemianę i miały na celu wzmocnienie jego wiary.

A czemuż to miałbym nie być....?

Poza tym mówiłem ogólnie, bo ludzi odpornych na pokusy różnych religii jest więcej, niż mnie.
Ty na przykład jesteś odporny na pokusy wielu religii.

A ja jestem odporny na jedną więcej, niż Ty.

Również uważam, że stwierdzenie to jest nieco przesadzone. Kto, jeśli nie niewierzący, może bezstronnie oceniać różne religie?

To podobnie, gdybyśmy robili porównanie szkodliwości różnych używek (np. kawa, papierosy, wino). Kto byłby lepszym arbitrem: zawzięty kawosz, namiętny palacz czy człowiek pijący tylko soki owocowe?


Będąc młodszym, wiele razy uczestniczyłem we mszy. Nigdy nie zauważyłem tej przemiany. Zresztą temat był już wałkowany gdzie indziej. Ponoć zmienia się tylko jakaś "substancja" czy coś równie abstrakcyjnego i niemierzalnego. Rzadkie przypadki, kiedy przemiana (podobno) nastąpiła rzeczywiście, wydarzyły się dawno temu i są nieweryfikowalne.

Chociazby dlatego, że astrotaurus nie tylko porównywał między sobą, ale też względem swojego stanowiska (ateizmu?) - w zacytowanym zdaniu. Więc na pewno nie jest bezstronny. Jest nastawiony negatywnie na obydwa stanowiska zewnętrzne więc jak tu mówić o obiektywności?

Chyba sprowadzasz rzecz do absurdu. W takim ujęciu każde zajęcie stanowiska w każdej sprawie musiałoby być stronniczością.

A tu jesteśmy na forum dyskusyjnym i może spróbuj po prostu wykazać na czym polegała moja stronniczość i wskaż jej niedobre konsekwencje.

Wskazałem stronniczość. Złym skutkiem było nadużycie słowa "bezstronny". Bezstronny to może być np. mediator przy kłótni dwóch osób. Nie jest bezstronny ateista mówiący, że religie są bez sensu.

Ale bo dlaczego właściwie tak sądzisz czcigodny jumiku?

Czy jeśli człowiek nie palący i nie pijący stwierdzi, że obie używki są szkodliwe, to będzie stronniczy? Nieobiektywny? On nie skłania się ku żadnej, więc może właśnie ocenić sprawę na trzeźwo.

Religia jest skłonnością dodatkową w stosunku do życia bez religii, nie uwarunkowaną potrzebami biologicznymi. Różne religie są różnymi skłonnościami, a ponieważ ich cechą charakterystyczną jest modyfikacja struktur poznawczych i wzorców osobowościowych jednostki, więc osoba religijna z definicji nie może być obiektywna. Tylko osoba a-religijna może obiektywnie ocenić (co nie koniecznie oznacza krytykować) różne kulty.

Już wytłumaczyłem dlaczego - bo jest stroną, jest uprzedzona na podstawie swoich przekonań.

A to porównanie to jest po prostu przykład, ale tak naprawdę niczego nie pokazuje. Równie dobrze można podać inne przykłady, w których osoba będzie stronnicza jak przykład z wiarą.

Szkodliwość używek można potwierdzić naukowo. To, że coś (wiara) jest przekonujące albo nie, nie da się stwierdzić obiektywnie o ile nie ma dowodu. A tu nie ma dowodu.

Ty oceniasz argumenty, których nawet nie potrafisz w obiektywny sposób obalić, więc skąd w ogóle mowa o obiektywności?



Myślę, że religia rozumiana szerzej jest wpisana w życie, jest zawarta w psychologiczno-biologiczno-umysłowe warunki człowieka. Niektórzy mówią: "Gdyby nie było Boga, ludzie i tak by Go wymyślili." a tymczasem jeśli Bóg jest, to pewnie zawarłby w nas (i świecie) jakieś (mniejsze lub większe) znaki prowadzące do Niego - pragnienie Boga, zauważenie że "jest coś więcej" i wiele innych. I właśnie to zrobił.

(gdy określam "Ty" w tym poście, mam na myśli ogół ludzi podążający za tą myślą, a głównie astrotaurusa - tak się rozpędziłem)