Notabene unitarianizm tez można "z Biblii piękinie uzasadnić".

Jednak szumi wspaniale wytłumaczył dlatego pewne wyjaśnienia mają w obrębie wiary gwarancję prawdziwości. Kościół ma gwarancję Ducha Świętego (albo ją uzurpuje, nie ważne w obrębie wiary), zatem to onwybiera poprawną interpretację. Własnie o tym mówi Dei Verbum.

Dlatego właśnie potrzebny jest Kościół i 'jego' dogmaty, by te prawdy właściwie ukazać, by ludzie wiedzieli jak się powinno daną kwestię rozumieć.

Co do pojęć filozoficznych - są one niezbędne, bo pozwalają dokładnie, precyzyjnie określić o co chodzi pod danym pojęciem. Bo nawet pojęcia osoba i hipostaza nie są równoznaczne i nie do końca sobie odpowiadają.

szumi, a byłbyś w stanie mi całkowicie metafizycznie wyjaśnić jak się mają hipostazy do Boga?

Im bliżej precyzji tym lepiej

Do tego dąży człowiek.

Widocznie było to potrzebne, by obronić wiarę.



Co to znaczy " błędnych wniosków " ? Wyrażenie tego samego inaczej trudno nazwać " błędnym wnioskiem ". Zresztą kto miałby to rozstrzygnąć ? Moim zdaniem nie doprowadziło.



Św. Łukasz był Grekiem.



Ale Paweł był akurat ostatnim, którego można by było oskarżyć o dystans wobec pogan. W liście do Kolosan pisał: " Mowa wasza, zawsze miła, niech będzie zaprawiona solą, tak byście wiedzieli, jak należy każdemu odpowiadać. " ( Kol 4, 6 ). Wynika stąd, moim zdaniem, jasno, że język jest kwestią wtórną - najważniejsze, by głosić prawdy wiary przekonywająco dla każdego. Co do strzeżenia się filozofii - warto przytoczyć cały kontekst: " Baczcie, aby kto was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie. " ( Kol 2, 8 ). Jak widać, Paweł nie kontestuje tu filozofii jako takiej ( a już na pewno nie jej język ), tylko pochodzenie - filozofia pochodząca " tylko " od pogaństwa i ludzkiej tradycji, a nie od Chrystusa, stwarza niebezpieczeństwo dla wiary. Jednocześnie w mowie na Areopagu Paweł wyjaśnił, że głosi filozofom to, co " czczą nie znając " ( Dz 17, 23 ). Nie namawia ich zatem do odrzucenia filozofii jako takiej ( czy tym bardziej jakiegoś sposobu wyrażania ), tylko do poznania Prawdy o Tym, do którego dochodzą właściwymi sobie sposobami. Co do " nieistnienia świadomości Trójcy " - moim zdaniem zachodzi tu pewna analogia ze sporem Jezusa z saduceuszami o zmartwychwstanie. Wczesny judaizm też nie miał " świadomości zmartwychwstania ", Jezus jednak wykazał, że już na podstawie kategorii w nim używanych ( " Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba ", który jednocześnie nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych) można wiarę w zmartwychwstanie wyprowadzić, i nie zachodzi tutaj sprzeczność, tylko rozwój, kontynuacja. Wiara Izraela jest wybitnie rozwojowa, nie ma nic wspólnego np. z religiami Wschodu, gdzie nic się nigdy nie zmienia, a wszystko zawsze wraca do punktu wyjścia. Przeciwnie, wszystko zawsze się zmienia, a przeszłość jest punktem wyjścia w przyszłość, która zawsze jest niespodziewaną nowością.

Błędnych czyli sprzecznych z intencjami Jezusa i pisarzy NT.
Wiesz dobrze że przy tłumaczeniu z jednego języka na drugi trudno do konca zachować sens przekazu nie mówiąc juz o przekładaniu z jednego systemu pojęć na inny, czego wogóle nie da się zrobic bez reinterpretacji części pojęć (co oczywiście się dokonało)
Kto miałby to rozstrzygnąć? Juz zostało to rozstrzygniete jak zauważył szumi, przez Kościół. To on zadecydował która interpretacja jest własciwa i 'zamknął' ją w dogmat.




To tylko hipoteza.




Tak to wygląda tylko w BT.
BW:
"Baczcie, aby was kto nie sprowadził na manowce filozofią i czczym urojeniem, opartym na podaniach ludzkich i na żywiołach świata a nie na Chrystusie"

Z takieg tłumaczenia wynika jednak że Paweł kontestuje cała filozofie a przynajmniej nie precyzuje czy chodzi mu o cała czy jakis jej szczególny aspekt.



Patrząc pod kontem spolecznym na mowe Pawla na Areopagu odwołanie do ich przedmiotów kultu (choc wewnetrznie go oburzały) było tylko zabiegiem socjotechnicznym (nic nadzwyczajnego zwarzywszy na wykształcenie Pawła) mającym skupić uwagę na jego słowach i znalezienie z nimi wspólnej płaszczyzny na której budował swój wywód. Gdyby od razu zaczął od zmartwychwstania to z miejsca został by wysmiany i nie byłoby żadnej 'mowy'. Po prostu zrobil ładny wstęp aby 'strzelić' im kazanie.




Zmartwychwstanie nie był dla judaizmu żadnym nowum. W ST znajdują się 3 opisy zmartwychwstania a Abraham i Hiob otwarcie afirmowali swoją wiarę w zmartwychwstanie, nie mówiąc już o proroctwach o powszechnym zmartwychwstaniu u Izajasza i Ezechiela.
Jeśli Abraham to nie jest 'wczesny judaizm' to jaki judaizm miałeś na myśli?

Mógłbym prosić tekst biblijny o tym mówiący? Zwłaszcza o Abrahama mi chodzi Bo mnie zaciekawiłeś tym stwierdzeniem

Co do Abrahama to nalezy się sprostowanie z mojej strony.
Nie afirmował on wiary w zmartwychwstanie, posiadanie wiary w zmartwychwstanie przypisywał mu apostoł Paweł:
Hebrajczyków 11:17-19 BW
17. Przez wiarę Abraham przyniósł na ofiarę Izaaka, gdy był wystawiony na próbę, i ofiarował jednorodzonego, on, który otrzymał obietnicę,
18. Do którego powiedziano: Od Izaaka nazwane będzie potomstwo twoje.
19. Sądził, że Bóg ma moc wskrzeszać nawet umarłych; toteż jakby z umarłych, mówiąc obrazowo, otrzymał go spowrotem.

Hiob: Hioba 14: 13-15

Przypadki wskrzeszenia:
Eliasz syna wdowy z Sarepty: 1 Królów 17:17-24
Elizeusz syna szunamitki: 2 Królów 4:32-34
Zmartwychwstanie przez dotknięcie szczątków proroka: 2 Królów 13:20,21

A zatem: Nie ma w tym co podałeś nic o zmartwychwstaniu w jakie ierzą i na jakie czekają chrześcijanie.
Bo Wskrzeszenie nie jest zmartwychwstaniem. Bo i oni umarli później, zaś po zmartwychwstaniu już nie umieramy. Stary Testament podaje ze dwa drobne fragmenty mówiące o zmartwychwstaniu i to te późniejsze już z zhellenizowaną myślą.

Z wyjatkiem Jezusa wszystkie osoby wskrzeszone w NT też umarły.
ST zawiera wiele wzmianek o zmartwychwstaniu i życiu wiecznym ale to temat na inny wątek.
Jak ST mógł się shellenizować skoro jego ostatnie fragmenty zostały zredagowane w połowie V wieku p.n.e? A rozwój myśli greckiej (Sokrates, Arystoteles, Platon) przypada na wiek IV? Poza tym Judea pod greckie panowanie i oddziaływanie kulturowe mogła się dostać dopiero w czasach Aleksandra Wielkiego i za panowania Selucydów.

A i szumi może umknął ci mój komentarz z poprzedniej strony w temacie, więc zmieszczam go raz jeszcze:

Bo nie zmartwychwstały, ale zostały wskrzeszone. Zmartwychwstaną (w teologicznym rozumieniu tego sowa) na końcu czasu.


No mój drogi trochę przesadziłeś. Bo ostatnie fragmenty Starego Testamentu powstawały jeszcze w naszej erze (po Chrystusie). Jednym z bardzo nielicznych fragmentów mówiącym o zmartwychwstaniu jest w 2 Księdze Machabejskiej a ta pochodzi z II wieku przed Chrystusem.

I widać tam wielkie wpływy hellenizmu.

Ale istotnie nie o tym temat.

Z tego, co mi wiadomo Księgi Machabejskie nie w każdej Biblii sie znajdują.

No to, że ktoś ich nie 'wcielił' do 'swojego' zbioru to już inna sprawa. Nie przeczy to ich natchnieniu.

A skąd wiadomo, jakie były ich intencje ?



I bardzo dobrze, bo inaczej zupełnie nie byłoby możliwości zapanowania nad " teologicznym freestylem ", jaki opanował środowiska chrześcijańskie po śmierci Jezusa z niezwykłą wręcz mocą. Głoszono wtedy dosłownie wszystko. Ktoś to wreszcie musiał ukrócić.

Co do następnych tekstów - mnie już nie dziwi, że wszystko interpretujesz w antykatolickim duchu. Ciężko w takim wypadku dyskutować.



Myślę, że zostało to już wyczerpująco wyjaśnione. A Hioba naprawdę lepiej nie podawać za przykład - autor tej księgi miał bardzo oryginalne poglądy, i choć nikt nie kwestionuje kanoniczności Księgi Hioba, wielu Żydów zastanawia się, czy w ogóle był on Żydem. Jest to księga przede wszystkim mądrościowa, a nie spekulatywno-teologiczna.



Kanon ST, z którego obecnie korzystamy, został ostatecznie ustalony przez Żydów dopiero po śmierci Jezusa, a wcześniej teksty te były wielokrotnie korygowane, redagowane, i glossowane. Nie mamy żadnego fragmentu ST, który pochodziłby sprzed II w. p.n.e. ŚJ naprawdę mają bardzo mizerne kompetencje, jeśli chodzi o badania historyczno-krytyczne nad Biblią, czasem piszą po prostu nieprawdę ( jak np. w haśle " Biblia " we Wnikliwym poznawaniu pism, gdzie twierdzą, że Biblię nic z zewnątrz nie inspirowało - bzdura ), co wynika z uprzedniego założenia przez nich przyjmowanego ( Biblia jest doskonała ), więc radziłbym się ich nie radzić w tych kwestiach.