Na wstępie pragne zaznaczyc,ze jezeli gdzies jest juz podobny temat, to prosze moj post tam przeniesc.

Przechodzac do meritum:
Ostatnio oglądałam odcinek , gdzie żona przyszła do studia i żaliła się,że jej mąż po kilku czy tam kilkunastu latach małżeństwa oświadczył jej,że jest innej orientacji.
To, co mnie najbardziej zbulwersowało i zszokowało to reakcja i wypowiedź doświadczonej Pani psycholog, stwierdziła, że homoseksualizm to nie jest choroba (a ponoc jest- tak w kazdym razi uswiadomil mi jeden Ksiadz ,ktorego swoja droga uwazam za autorytet) i ze trzeba to tolerowac i nie wolno tego sie czepiac ( ze jak masz meza geja to niemozesz mu zatruwac zycia a pozwolic mu na wszystko ,czyli być tym gejem i pozwolic mu odejsc do innego mężczyzny) a zona plakala bo ona byla gleboko wierzaca i to bylo sprzeczne z jej religia i chciala męża jakos zmienic [ tak w ogole jestem zdania , ze facetow sie nie da zmienic zazwyczaj trzeba zaakceptowac ich w calosci i miec swiadomosc za kogo sie wychodzi] a cala publicznosc ja zlinczowała choc to ona miala racje naprawde wspolczulam tej kobiecie i temu choremu spoleczenstwu
Naszla mnie tylko taka refleksja ; jak tu ufac psychologom...?
A Wy co myslicie o tym?

Telewizja - nie dobra.


No więc właśnie, ksiądz ma swój ograniczony zasadami religii światopogląd, a psycholog to ktoś, kto zajmuje się psychiką ludzi zawodowo (mając na względzie ich dobro w sensie empirycznym, a nie teologicznym). A że ten pierwszy jest dla Ciebie autorytetem i akurat jego zdanie uważasz za ważniejsze, to już jest stronniczość.


Rozumiem, że to błąd, że zatruwanie komuś życia byłoby właściwszym, moralnym i etycznym postępowaniem.


Jej religia - jej problem.


No tak, ona miała naprawdę rację, to jest pewne, wszyscy inni się mylili.

Wiesz...

Po pierwsze, ten mężczyzna ślubował wierność tej konkretnej kobiecie. Z tego punktu widzenia nie jest istotne, do kogo czuje pociąg seksualny i jakiej płci jest ta trzecia osoba. Żona ma prawo oczekiwać wierności. Kropka. Oczekiwanie, że pozwoli mężowi na odejście/ kolejny związek tylko dlatego, że chodzi o mężczyznę, nie o drugą kobietę jest absurdem.

Po drugie, zachowania i tendencje homoseksualne mogą mieć różne tło. Niektóre mają tło psychologiczne i jako takie poddają się terapii. To normalna wiedza psychologiczna. Stwierdzanie a priori, że nic się nie da zrobić jest zwyczajnie nieprawdziwe i ostatecznie szkodliwe dla samego człowieka. Nawet jeśli abstrahować od wiary: jeśli czynnik psychologiczny determinuje jego wolny wybór w tej kwestii to ogranicza jego wolność, człowieczeństwo, wpływa też na inne zachowania i reakcje. Dla samego siebie warto to zmienić.

Warto zauważyć, że kilka- czy kilkanaście lat małżeństwa oznacza zapewne również współżycie w związku heteroseksualnym. To stawia pytania o przyczynę i rodzaj skłonności u konkretnego człowieka.

Nie rozstrzygam. Ale nie lubię ideologii (w żadną stronę). A że dotyka ona psychologów, to co się dziwić? Tak bywa...

Choć homoseksualizm to nie choroba to można go 'leczyć' - tzn. prowadzić terapię nastawioną na reorientacje.

powiem tak :
Kościół twierdzi,że to choroba.
WHO i Stowarzyszenie psychologii Amerykanskiej czy jakos tak twierdza ,ze nie.

Kościół piszemy z dużej litery - Kamyk

Gdzie? Proszę o oficjalny dokument.

W Katechizmie Kościoła Katolickiego jest napisane:

(pogrubienie moje)

W dziedzinie psychologii słuchaj psychologa.
W dziedzinie teologii słuchaj księdza.

Tak samo jak:

W dziedzinie leczenia słuchaj lekarza.
W dziedzinie grabarstwa słucha grabarza.

NIE NA ODWRÓT

No a ty sama co o tym myślisz?
Znasz jakiegoś geja/leskę? Uważasz ich za chorych ludzi , których trzeba leczyć?

nie wiem czy to choroba czy nie ,bo sie na tym nie znam. osobiscie to gdyby okazal sie nim moj maz to jakos mi sie to nie widzi.. natomiast kolega , czy obcy moze sobie nim byc bo mnie to obojetne

Ja bym uważał na psychologów.Znam małżeństwo które pośrednio zostało rozbite przez panią psycholog,która jako formę terapii żonie zaleciła rozwód.
W czasach ,kiedy pobierałem nauki,w podręcznikach obowiązywała definicja "zboczenie płciowe",pożniej po 1990 dokonano jakichś wielkich odkryć w tej dziedzinie/do dziś nie rozumiem czemu nikt nie otrzymał Nobla za to/ i teraz są "kochający inaczej".

Swoją drogą czy ukrywanie takiego faktu nie może być przyczyną do unieważnienia małżeństwa?

tak

coś jak kościelny rozwód?

Z tego co wiem żadna ze stron małżeństwa nie ma prawa trzymać przy sobie na siłę. Każdy człowiek jest wolny i ma prawo zrezygnować z trwania w związku, jeśli uzna tak za stosowne, obojętnie od tego co uważa nt temat druga strona. Fakt ślubowania wierności i bycia razem to tylko formułka umilająca uroczystość ślubu, a nie żaden wiążący i nieodwracalny akt prawny.


Czy zatem mogłabyś się podzielić info skąd się dowiedziałaś o tych rewelacjach? Śmiem twierdzić, że ani to nie jest żadna normalna wiedza psychologiczna, ani nic sprawdzonego i odkrytego. Śledzę poczynania nauki względem badania orientacji seksualnej (jako takiej, a więc nie tylko homo), jej powstawania, źródeł jej kształtowania się, czytam na bierząco różne artykuły i newsy i póki co nie spotkałem się z wieścią ze strony świata nauki, aby komukolwiek udało się udowodnić, że niektórzy geje są nimi z innych przyczyn niż inni.

Ponadto, idąc dalej twoją logiką, należałoby również się zastanowić nad przyczynami pozostałych orientacji - czy na heteroseksualizm również zapatrujesz się podobnie? Jedni są hetero z innych powód od innych hetero? Wg mnie to nonsens.


Pisanie o wolnym wyborze (i próbach odebrania go komukolwiek) w kontekście wiedzy naukowej, która nie dysponuje żadnymi przesłankami (a co dopiero mówić dowodami), na możliwość zmiany orientacji seksualnej, jest jak rozpisywanie się o braku wolności wyboru człowieka z niebieskimi oczami, który chciałby je mieć naturalnie np zielone, a mieć takowych nie może.


Wg mnie jest to bardzo krzywdzące postawienie sprawy, wynikające z niewiedzy i nieświadomości. Dodatkowo okraszone względną niechęcią do homoseksualizmu i stąd takie a nie inne stanowisko. Dlatego może warto się rozejrzeć, trochę poczytać i przeanalizować swoje poglądy. Wielu gejów, zwłaszcza dzisiejszych 40+ to geje z tzw czasów, kiedy to w ich młodości postrzeganie homoseksualizmu było diametralnie inne niż obecnie. To był temat tabu, a jednocześnie coś wielce potępianego. Nie ma się co dziwić, że wówczas bardzo wiele osób decydowało się na związki hetero, mimo, że sami tacy nie są - w celu świętego spokoju, za cenę szczęścia, którego się wyzbyli, z rezultatem krzywdzenia ich samych, jak i żon (często nieświadomych sytuacji przez lata), z którymi śluby zawierali. Część z tych osób, teraz po latach i w obecnych czasach kiedy to przyznanie się do bycia gejem nie wiąże się już z publicznym linczem, ani zepchnięciem na margines w życiu zawodowym/publicznym, decyduje się na wyjście z cienia i dążenie do szczęścia, którego dotychczas nie mieli, chęci realizacji tego co podpowiada im sumienie i wewnętrzny glos serca.

Najwyraźniej nie jesteś tego świadoma. Być może interesującą lekturą okazałoby się przejrzenie ogłoszeń na sex na randkowych portalach gejowskich, gdzie aż się roi od facetów, właśnie w takim średnim wieku, którzy wprost rozpsiują się o tym, że mają żony, rodziny, dzieci i szukają dyskretnego faceta na sex na boku.



pzdr,
M