pewnie nie byłoby...

Macie tego świadomość ?

podoba mi się ten fragment:

Mieszko I po przyjęciu chrztu stał się równy innym władcom chrześcijańskim. Mógł z nimi zawierać przymierza i sojusze. Przyjęcie chrztu umacniało też znaczenie władcy wobec poddanych. Kościół głosił bowiem, że władza księcia pochodzi od Boga i każde wystąpienie przeciwko władzy uznawano za grzech <---- już wtedy pojęcie grzechu naciągano wedle czasów w których żyli ludzie-podobnie i dziś Kościół stara się wciągać do palety grzechów coraz to nowe grzechy i grzeszki, osądzać ludzi podpierając się pismem świętym etc etc.

Wyobraźcie sobie że nie było Mieszka nie było chrztu nadal mielibyśmy Świadowida i innych, spieralibyście się kto ma rację w swojej religii-
jeden byłby przedstawicielem religii animalistycznych inny pierwotnych jeszcze inny plemiennych, może ktoś trafiłby się wyznający o feeeeeee kult płodności , co z takim hedonista zrobiono by na tym forum :):)

Czasem myślmy kim jesteśmy bo tak naprawdę decyduje o tym nie religia a kultura, wychowanie, wiedza, nauka, rodzina.

Człowiek gdyby go wychować w białym pokoju bez bodźców ze świata zewnętrznego nie wiedziałby co to niebo, rośliny zwierzęta, nie miałby boga w którego kazało mu się wierzyć w szkole czy przedszkolu.

To kim jesteśmy leży w fundamencie naszego życia od samego początku, jesteśmy niezapisaną kartą i to w co będziemy wierzyć zależy od wielu czynników.

Pozdrawiam


ps. podziękujcie naszemu władcy ś.p. Mieszkowi I w wieczornej modlitwie [/b]

Gdyby nie zrobił tego Mieszko, zrobiłby to kto inny, albo w najgorszym wypadku, wpadliby tu Niemcy i urzadzili nam chrystianizację na ich zasadach. W tamtych czasach przyjęcie chrześcijanstwa było praktycznie konieczne dla funkcjonowania państwa w Europie.

Z tego co ostatnio czytałam to ta 2 , gorsza wersja by się sprawdziła, i tego Mieszko I chciał uniknąć.

Jak rozumiem kwestia chrztu państwa Mieszka I jest tylko tłem do stwierdzenia że wiele czynników wpływa na nas jako ludzi i to te czynniki sprawiają że jesteśmy w tej danej cwili tacy a nie inni. Nie do końca jednak zrozumiałem o czym Rozmyślaczu chcesz rozmawiać?

Przynajmniej miałabym blisko do naszej pogańskiej "Mekki"

Rozmyslaczu, czy chcesz przez to powiedzieć, że to, że wiekszość jest w Polsce chrzescijan to tylko polityczny przypadek zrządził? Pewnie tak, tylko co w związku z tym - rozwiń to jakoś, bo nie bardzo wiadomo o czym dyskutować.

chodzi tu bardziej o to ze jestesmy tacy jakich nas tworzy historia tradycja i kultura niż sama wiara w sobie

pozdrawiam

Jest o czym rozmyślać. Chodzi o poszerzanie świadomości. Wierzymy, bo tak się potoczyły wydarzenia w czasach przed nami.

"Gdyby nie zrobił tego Mieszko, zrobiłby to kto inny, albo w najgorszym wypadku, wpadliby tu Niemcy i urządzili nam chrystianizację na ich zasadach. W tamtych czasach przyjęcie chrześcijaństwa było praktycznie konieczne dla funkcjonowania państwa w Europie."

W to można się bawić, i bawić. Można zapytać: A co by było, jakby Niemcy też nie przyjęli chrztu? A co by było, jakby chrześcijaństwo w ogóle się nie "wybiło"?

Chodzi o to, że nasz byt, ja, ty, istniejemy w połączeniu z pewnymi warunkami, które były przed naszym urodzeniem i po narodzinach. Jesteśmy od nich uzależnieni. Gdyby coś się zmieniło, np. nasi rodzice nie przyjęliby chrztu, nie wychowaliby nas po katolicku, bylibyśmy może nawet zupełnie innymi ludźmi, przeżylibyśmy nasze życie w zupełnie inny sposób. Można brnąć dalej i pytać:"A dlaczego nasi rodzice mieliby nie przyjąć chrztu?". Skoro jednak przyjęli, to zapewne nie było to widzimisię. Odpowiednie warunki, środowisko, wychowanie, wpłynęły na tę decyzję.

Nie wiem, może popełniam jakiś błąd myślowy. Ale wydaje mi się, że można by chociaż w pewnym stopniu wyzwolić się z uwarunkowań. Pięknie by było, jeśliby było możliwe, by wyzwolić się z całkowicie wszystkich uwarunkowań. Czy byśmy się urodzili w Nepalu, w ósmym wieku, czy w Rzymie, w piętnastym wieku, czy możliwe by było, by być tym samym bytem, tą samą istotą, jeśliby się dało uwolnić z uwarunkowań? Trzeba by było uwolnić się od historii, od nauki, od autorytetów, od schematów myślowych, od tradycji, od rodziny, od społeczeństwa, od swojego "ego". Zamiast tego należałoby istnieć samo świadomie, obserwować wszystko, cały świat bezkrytycznie, patrzyć bez emocjonalnie. Nie dzielić kompletnie świata na dobrych i złych, na ładnych i brzydkich. To już jest właściwie buddyzm.

I co w tym jest pięknego ?

Rozmyślaczu, na pewno jest w tym racja, zastanawia mnie fakt, że w pewnym sensie lokalna wiara Zydów, dotarła tak daleko i jakie były przyczyny, że tyle państw ją przyjęło, bo tego akurat nie wiem, tak jak już pisaliście Niemcy uczynili to przed nami, do Niemiec też musiało to jakoś dotrzeć. Mnie tylko szkoda naszych pogan, którym wydzierano ich wiarę z serc, domów i świętych miejsc. Wyobraźmy sobie jak czulibyśmy się teraz, jak czuliby się załóżmy chrześcijanie, którym by zakazano wiary w ich Boga, burzono świątynie, wrzucano święte figury do rzek itd. jednocześnie nakazując wierzyć choćby w Latającego Potwora Spagetti. Przykre to jest szczególnie, że jest związane z chrześcijaństwem, w którym tak wiele mowi się o uczuciach religijnych, że wielkim złem jest ich znieważanie, szarganie świętości itp.

Jeśli się nie myle to nie Niemcy, lecz Chlodwik, władca Franków, przyjął chrzest.

Troszkę poszukałam



więcej tutaj

Wyzwolenie umysłu ze stereotypów i kłamstw byłoby czymś pięknym gdyby tylko było możliwe.

Tam nie było o stereotypach i kłamstwach, tylko w ogóle o wszystkim ( historia, nauka, autorytety itd. ).

Taki dziwny temat do gdybania...
Więc pogdybajmy:

-a wiecie co by było gdyby stosunek masy protonu jądra atomu byłby inny?
-co by było gdyby Ziemia nie miała atmosfery?
-a wiecie co by było gdyby Ziemia była milion kilometrów dalej od Słońca?

Wiecej kaloryferow?