Witam.

Mam nadzieje, ze to odpowiednia kategoria.

A wiec moje pytanie jest jak w temacie.

Co to jest BÓG ?

Zadanie pytania "Co to" zmusza chyba do odpowiedzi, że jest to słowo. Aby zapytać się o istotę znaczenia tego słowa chyba właściwsze byłoby użycie "Czym/kim jest BÓG?"

Całkiem ciekawe pytanie (i uwaga ziele_forca).

Myślę że słowo "Bóg", nabiera znaczenia tylko w wyznawaniu konkretnej religii - rozumianej jako systemu wierzeń grupy ludzi.

Przykłąd NIEanalogiczny:
można przyjać że istota kwiatu jest zamknięta w wiele znaczeń "kwiat", "flower" itp która ma cały czas ten sam fizyczny odpowiednik.

"Bóg" ma fizyczny odpowiednik lub go nie ma , a jest to zależne od wyznawanej religii.

Można się też zastanawiać czy zaistnienia wszechświata - razem z jego całą logiką, wymiarami, fizyką- jest dziełem Boga. Ale tu też trafiamy głową mur - bo co jeżeli Bóg jest ponad nasza logiką, więc jak go pojąć. jak to powiedział Dukaj: "wytłumacz kwadratowi czym jest sześcian"...

Moje wnioski:
1 definiowanie pojecia "Bóg" jest zależne od wyznawanej religii/areligii
2 poszukiwanie Boga z logiką jest to porywanie się z motyką na Słońce
3 każde twierdzenie o istnieniu lub nieistnieniu Boga jest twierdzeniem wynikającym z wiary/ lub negacją istniejęcego systemu wierzeń
4 nic nie da się jednoznaczenie powiedzieć
5 jednak wobec braku jednoznaczności niektóre wierzenia i tak budzą moje zdziwienie mimo że nie potrafię im logicznie zaprzeczyć... np niektóre twierdzenia o wszechmocy, wszechwiedzy... na szczęście patrz pkt. 3 i pkt 4. wieć nie muszę wyznawać wszystkiego co ktoś inny uznaje za prawdziwe...

P.S> A może chciałęś zapytać się : Kim jest Bóg wg KK

Kaloryfer !

Co do twoich wniosków :


Zgadzam się .



Nie zmieni9a to faktu , że innego sposobu niema [ przynajmniej istota myśląca ] .



Zapomniałeś o logice i obiektywnie powtarzalnych obserwacjach [ w skrócie - nauce , stanowiącej najskuteczniejszy algorytm poznawczy jakim dysponujemy ] .



A to dlaczego ?
Ja np stwierdzam jednoznacznie : Ja istnieje .
Albo np : Istnieje otaczająca mnie rzeczywistość [ co właściwie na jedno wychodzi ] .



Jeśli nie potrafisz logicznie zaprzeczyć [ wykazać wewnętrzną sprzeczność ] tak ewidentnej bzdury jak idea wszechistoty [ róznoczesna wszechmoc , wszechwiedza i wszechdobroć ] , to wskazuje jedynie że niemasz jeszcze wszystkiego przemyślanego .
Zapewniam Cię , że rozwiązanie jest proste - kombinuj [ i wesołej zabawy ] .



Jak by się troche zastanowić można pogrupować wszelkie definicje słowa Bóg w kila grup :
1. Bóg jako wszechistota .
2. Bóg jako o cechach maxymalnych .
3. Bóg jako świadomość [ antropomorfizacja ] przyrody .

Następnie dokonać logicznej analizy wszystkich tych pojęć i określić która definicja jest logicznie i empirycznie dopuszczalna .


Pozdrawiam .

@danbog: obawiam się że Twoje twierdzenia o logice można logicznie podważyć... a w każdym razie w takim stopniu aby wykazać że Twoja logika opiera się na wierze...



Mógłbym Cię sparafrazować:
[quote="parafraza-danbog"]"Jeżeli nie potrafisz logicznie zaprzeczyć [wykazać wewnętrznej sprzecznośći] tak ewidentnej bzdury jak idea "logiki", "obiektywizmu" i "powtarzalności w czasie" wobec niemocy wyobrażenia sobie braku czasu i przestrzeni (wraz z logiką) lub ich odwiecznego trwania (bo jakoś ten wszechświat chyba zaczął istnieć lub istniał zawsze), to wskazuje jedynie że nie masz jeszcze wszystkiego przemyślanego. Zapewniam Cię , że rozwiązanie jest proste - kombinuj [ i wesołej zabawy ]"

Na jakiej logicznej podstawie zakłądasz że cały wszechświat jest logiczny wg naszego ludzkiego rozumienia? Czy nie jest to "megalomania homo sapiens"? Zresztą w wielu religiach jest podobnie, ponieważ zakładają że Bóg szczególnie miłuje ludzi.
Człowiek ma pewien aparat poznawczy i wielu rzeczy nie widzi/rejestruje naturalnie - np.: promieniowanie ultrafioletowe, fale radiowe - jak logicznie udowodnisz że z Bogiem nie jest podobnie? Czy uważasz że jak czegoś nie można pojąć własnym postrzeganiem to to nie istnieje?

Myślę, że dążenie do jak najlepszego poznania świata jest cenne ale uważanie "że się go zna" jest megalomanią.
Uważam że mieszanie przez ateistów logiki w dyskusje o wierze jako "lepszego argumentu" jest nielogiczne.

Dlatego podtrzymję punkt 4:
"nic nie da się jednoznaczenie powiedzieć"

Trudno powiedzieć bo niema jednej definicji w wielu kulturach obok Bogów istnieje cała rzesza innych nadnaturalnych istot potworów, demonów, duchów opiekuńczych, złośliwych stworzeń wiele z nich miało istnieć zupełnie fizycznie zazwyczaj gdzieś w odległej przeszłości czy w jakiejś dalekiej krainie ich cechą wspólną jest to, że ich istnienie trzeba przyjąć na wiarę powiedziałbym, że Bogiem jest po prostu taki nadnaturalny byt który przyjęło się w ten sposób określać.

Mnie uczono że jest to duch nieskończenie doskonały, stwórca nieba i ziemi od którego wszelkie dobro pochodzi

kaloryfer, a skąd wiesz, że danbog tak zakłada?

Kim jest BÓG?
Jeżeli zastanawiamy się nad konstrukcją świata, nawet tylko czterowymiarowego, to dochodzimy do wniosku, że jeżeli wszystko pochodzi od wybuchu to potrzebny, był na początku do tego wodór.

Nadto jeżeli spojrzymy na zburzone miasto, np. z okresu filozofów (IV w. p n.e.) to zobaczymy , że te ruiny teraz są jeszcze większe.
A mogły, by nie być, gdyby miały gospodarza. Czyli potrzebny jest zarówno konstruktor, jak i opiekun.
I zastanawiamy się dlaczego z tym miastem nic się nie stało pozytywnego, a wirus AH1N1, który na początku XX w zabił ok 40-100 milionów osób na świecie, przez ostatnie 2 lata (była na niego wtedy skuteczna szczepionka) tak zmutował, że trzeba było stworzyć następną, gdyż na poprzednią był oporny.
Czyli jest tu gdzieś jakiś konstruktor.

A czym na przykład we wszechświecie polega nieskończoność - czy jest logiczna? Czy jest mierzalna?,
albo na czym polega pojęcie absolutu?

Pytań jest wiele. I każda normalny byt stara się na podobne pytania znaleźć odpowiedź.

A konstrukcja człowieka jest taka, że poszukuje BOGA.
I jak widać na świecie mamy wiele Religii. I każda osoba, która rozwija się Duchowo może usłyszeć w sobie Głos - każda osoba. Bez względu na Religię.

Do kogo należy ten Głos?

Cóż. Jak mógłbym zdefiniować Boga własnymi słowami...

Bóg - istota wymyślona przez ludzi i dla ludzi, na potrzeby psychicznego ukojenia końca egzystencji, oraz definiowania przyczyn niewyjaśnionych.

Zebrałem myśli i wyszło coś takiego

Jeszcze dodałbym - w celu utrzymania ładu państwowego (łatwiej biednemu znieść nędze) i utrzymania stabilizacji społeczeństw (coby się nie wyzabijali).

Bóg jest Osobą która Cała w swojej Istocie jest MIŁOŚCIĄ, a człowiek może Go poznać jedynie poprzez Jego Syna Jezusa, nie ma innej drogi.

Kaloryfer !



Nic podobnego .
Nie na wierze , tylko na empirii - doznaniach otaczającej mnie rzeczywistości .
Oczywiście logike jako system aksjomatyczny można uznać za wewnętrznie sprzeczną , lub zawierającą twierdzenia aksjomatyczne [ analogicznie do tw. Goodla ] .
Dlatego właśnie logika wymaga [ i posiada ] uzasadnienie empiryczne .

Otaczająca mnie rzeczywistość też , nie opiera sie na wierze [ chociaż tutaj można by sie kłucić ] , tylko na fundamentalnym [ niezaprzeczalnym dla mnie ] doznaniu istnienia mojej własnej niesolipsystycznej samoświadomości .



Wiem , że logika nie jest władna dowieść własnej prawdziwości .
Wiem także , że logika to rodzaj spójności dominujacy wśród naszych doznań - na tej podstawie uznawany za strukture otaczającej nas rzeczywistości .

Co ci się nie podoba w ideii obiektywizmu ?

Może mam wiekszą wyobraźnie , ale niemam problemy z wyobrażeniem sobie braku czasoprzestrzeni [ stanu stacjonarnego ] .



Jest to megalomania niesolipsystycznej istoty samoświadomej .
Doświadczenie wskazuje , że jest to jak na razie właśnie homo sapiens - chociaż niema przeskód by było to coś innego .

Otaczająca nas rzeczywistość musi być logicznie spójna , by być potencjalnie poznawalna .
W przeciwnym razie nasza świadomość zostaje zepchnięta do solipsyzmu i właściwie przestaje istnieć .



Niezaprzeczalny dla mnie fakt , mojego istnienia niema nic wspólnego z założeniami , bogiem , ani żadnym antropcentryzmem .



Otaczająca nasz rzeczywistość musi być [ choćby potencjalnie ] poznawalna - byśmy mogli istnieć jako świadomości niesolipsystyczne .

Poznawalnośc jest możliwa tylko na drodze logicznej spójności .

Wszystko czego nie doznajemy bezpośrednio , możemy wywnioskować logicznie z bezpośrednich doznań .

Bóg jako wszechistota , lub jako istota cudowna nie może istnieć - bo nie zezwala na to logika .

Stajemy przed wyborem :
Bóg [ wszechistota , lub istota cudowna ] , ...albo... logika i nasze własne istnienie jako niesolipsystycznej świadomości .



Nikt nie twierdzi , że posiadł wszechwiedze .
Twierdze jedynie , że pewne majaczenia wierzących są logicznie niedopuszczalne .



Masz racje pod tym względem , że mieszanie logiki i wiary religijnej to absurd . Idea wszechstoty , lub istoty cudownej powoduje destrukcje logiki [ czyniąc ją zupełnie nieprzydatną do czegokolwiek ] , pozbawiając nas zdolności myślenia , możliwości poznawania otaczającej nas rzeczywistości , a nawet istnienia [ naszej świadomości ] w formie niesolipsystycznej .



Ja zaś twierdzę , że da się jednoznacznie powiedzieć i mówie to :

Idea boga jako wszechistoty , lub istoty cudownej wyklucza logike i spycha nasze świadomości do postaci solipsystycznej , powodując ich destrukcję .

I TO WŁAŚNIE JEST PODSTAWOWA ROLA RELIGI - DESTRUKCJA ŚWIADOMOŚCI .

Moim zdaniem nie jest tak, że cały wszechświat jest logiczny wg naszego ludzkiego rozumienia, przynajmniej tego potocznego, codziennego. Przykładem takich obszarów rzeczywistości są czarne dziury, albo świat kwantów: to co się tam dzieje umyka naszemu zwykłemu rozumieniu.

Ale to dlatego właśnie wymyślamy różne teorie, które wychodzą poza codzienne rozumowanie, poza codzienną logikę. Jednym z prostszych tłumaczeń tego co było poza ludzkim pojmowaniem, były pioruny, które okazały się nie być ciskane przez bogów. Zwykła ludzka logika (jakkolwiek pokrętna) na jeszcze jednym obszarze została zastąpiona przez coś lepszego.

Oczywiście możemy nigdy nie stworzyć logicznego opisu wszystkiego we wszechświecie (i wtedy część wszechświata będzie wg naszego rozumowania nielogiczna), ale czemu mamy wyjaśniać to, co nielogiczne stwierdzeniami (na temat Boga), co do których istnieje tak wiele wątpliwości, i które być może nigdy nie będą między ludźmi rozstrzygnięte?



Jeśli nie pojmuję czegoś własnym postrzeganiem to się tym nie przejmuję, obojętnie czy to są kwarki czy krasnale. Dopóki ktoś mi nie udowodni, że coś istnieje, to dla mnie nie istnieje. A ciężar udowodnienia istnienia kwarków albo krasnali spoczywa na kimś, kto postuluje istnienie kwarków albo krasnali. Udowodnienia, albo przynajmniej przeprowadzenia logicznego dowodu o solidnych podstawach.

To jest ktoś, kogo niektórzy stawiają na pierwszym/centralnym miejscu gdy chodzi o moralność i etykę, o posłuszeństwo, o cel i sens życia. Bóg jest siłą porządkującą niespokojny i groźny świat. Jest odpowiedzią na stare pytanie ludzi: co dzieje się po śmierci. Jest wytłumaczeniem choroby, cierpienia i bólu. Przynajmniej dla niektórych