Słowo "początek" co znaczy?



Mk 1:1 NS "Początek dobrej nowiny o Jezusie Chrystusie:"


Mk 13:8 NS ""Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu, będą trzęsienia ziemi w jednym miejscu po drugim, będą niedobory żywności. Jest to początek dręczących boleści."


J 2:11 NS "Jezus dokonał tego w Kanie Galilejskiej jako początek swych znaków i ujawnił swą chwałę; a jego uczniowie uwierzyli w niego."

Jezus też został nazwany
Ap 3:14 NS ""A do anioła zboru w Laodycei napisz: To mówi Amen, świadek wierny i prawdziwy, początek stworzenia Bożego:"

Czy cud w Kanie nie był znakiem? Był ,a zarazem był początkiem czyli pierwszym znakiem Jezusa.
Podobnie Jezus jako początek stworzenia Bożego także wchodzi w skład tego stworzenia.Jest pierwszym stworzeniem Boga ,zwany więc jest Pierworodnym wszelkiego stworzenia.

Kol 1:15 Bw "On jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia,"

Słowo "pierworodny" oznacza w Biblii "pierwszy".

Rdz 27:19 Bw "Wtedy Jakub rzekł do ojca swego: Jestem Ezaw, twój pierworodny. Uczyniłem, jak mi kazałeś; wstań, proszę, siądź i jedz z łowów moich, aby błogosławiła mi dusza twoja."


Rdz 49:3 Bw "Rubenie, ty jesteś pierworodnym moim, siłą moją i pierworodnym męskiej mocy mojej, pierwszym co do godności, pierwszym co do potęgi."

Jezus jest też

Kol 1:18 Bw "On także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem, pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy,"

w tym sensie ,że został pierwszy wskrzeszony przez Boga z martwych.

1Kor 15:22-23 BT „I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni,(23) lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia.”

Przetłumaczone z czego na co?





I tu odkrywamy kolejny błąd (zamierzony?) w przekładzie BT.
W 15 wersecie w oryginale nie ma słowa "JESTEM" tylko "JHWH".
Wierniejsze przekłady oddają w tym miejscu "JAHWE" lub "PAN"

I cały ciąg rozumowania mający utozsamić JESTEM z JHWH upada.
Bo to do JHWH odnoszą się słowa:
To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia.

Jeżeli tak, oznacza to, że albo Bóg sam nie jest pewien, jak ma na Imię, i jak Mojżesz ma Go przedstawić Izraelitom, albo że ma dwa Imiona, i oba są równie prawomocne. Jedynym logicznym rozwiązaniem jest ich utożsamienie. Nawet jednak jeżeli nie można ich utożsamiać ( a więc jedno z dwojga powyższych ), to w każdym razie odwołanie Jezusa do 3, 14 pozostaje zupełnie czytelne. W takim układzie Bóg ma dwa Imiona, z czego pierwsze przekazane Mojżeszowi ( " JESTEM " ) odnosi się do Jego natury ( jak Wy to określacie: " powoduje że się staje " ), natomiast drugie przekazane Mojżeszowi ( " JHWH " ) jest Imieniem własnym. Naturalne jest zatem, że Jezus odwołuje się wtedy do pierwszego, ukazującego Jego Boską naturę, a nie do drugiego, ponieważ Jego imieniem własnym jest imię " Jezus "

Pyszny żart.

Co do JESTEM:
„Wtedy Bóg powiedział do Mojżesza: ‚OKAŻĘ SIĘ, JAKIM SIĘ OKAŻĘ’. I dodał: ‚Tak powiesz synom Izraela: „OKAŻĘ SIĘ posłał mnie do was”’”. — Wyjścia 3:14, NŚ.
Bóg nie mówi tu o swoim istnieniu. Wprawdzie można by dojść do takiego wniosku, opierając się na niektórych tłumaczeniach hebrajskich słów „ehjeh aszer ehjeh” i „ehjeh”. We wspomnianej Biblii Tysiąclecia przetłumaczono ten tekst następująco: „Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: ‚JESTEM, KTÓRY JESTEM’. I dodał: ‚Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was’”.
W rzeczywistości jednak Bóg mówi, że się kimś okazuje. Przekład Twenty-Four Books of the Holy Scriptures, dokonany przez rabina Izaaka Leesera, potwierdza to następująco: „I Bóg rzekł do Mojżesza: BĘDĘ, KIM BĘDĘ; i powiedział: Tak powiesz dzieciom Izraela: BĘDĘ posłał mnie do was”.
Jeszcze trafniej oddaje werset z Księgi Wyjścia 3:14 The Emphasised Bibel Josepha B. Rotherhama: „I Bóg powiedział do Mojżesza: STANĘ SIĘ, kimkolwiek zechcę. I rzekł — tak masz powiedzieć synom Izraela: STANĘ SIĘ posłał mnie do was”. Uwaga marginesowa do tego wersu: „Hajah [słowo oddane powyżej przez „stanę się”] nie znaczy ‚być’ w sensie zasadniczym, czyli ontologicznym, lecz w sensie fenomenologicznym. (...) Jaki On będzie, to nie zostało wyjawione — On będzie z nimi, będzie im pomagał, będzie ich krzepił i wyzwalał”. Nie chodzi tu więc o samo istnienie Boga, lecz o to, kim zechce się stać dla drugich.

Ehjeh, czyli „JESTEM/BĘDĘ/OKAŻĘ SIĘ” nie jest powtarzającym się w całym natchnionym Piśmie Świętym imieniem własnym Boga, takim imieniem jest JHWH


Konkluzja:
Bóg nie ma dwóch imion tylko jedno (JHWH) które jest imieniem własnym. Wyjścia 3:14 w żaden sposób nie wskazuje na jakieś ontologiczne cechy Boga w przeciwieństwie do JHWH (stwórca, wieczność)

A co do Jezusa, interpretacja że w słowach o Abrahamie utożsamia się z JESTEM/BĘDĘ/OKAŻĘ SIĘ z Wyjścia 3:14 jest naciagana.
Jezus po prostu stwierdza że zanim Abraham sie narodził to on juz istniał w bycie przedludzkim. Aż tyle i tylko tyle.

A co to ma do rzeczy ? Zresztą " istnienie " można rozumieć zarówno w sensie ontologicznym, jak i fenomenologicznym - żaden problem. To są sprawy filozoficzne, których Jezus nie poruszał.



Co ma jedno zdanie do drugiego ? A co za problem powiedzieć, że " okazywanie się kimkolwiek się zechce " jest ontologiczną cechą Boga ? Ontologia to pojęcie filozoficzne - skąd u Ciebie nagle taki pociąg do filozofii ? Jeżeli Bóg nie ma dwóch imion tylko jedno, to znaczy, że odpowiadając Mojżeszowi na wyraźnie i konkretnie postawione pytanie: " gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, to cóż im mam powiedzieć? " Bóg odpowiada: " Tak powiesz synom Izraela: JESTEM [ BĘDĘ/OKAŻE SIĘ/STANĘ SIĘ, wszystko jedno jak się to przetłumaczy ] posłał mnie do was " przekazuje mu to samo Imię, które przekazuje w następnym zdaniu, a którego znaczenie obrazuje właśnie to słowo - Bóg jako ten, który jest, będzie, okaże się, stanie się, i z tego względu będzie ogłaszał i rozkazywał ( o pochodzeniu słowa JHWH pisałem wyżej - choć jest też możliwość, że zależność była odwrotna, najpierw było " ieue ", a potem " aeie ", istoty rzeczy to nie zmienia ).

Skoro powiedział tylko tyle, to dlaczego chciano go ukamienować ? Dlaczego po prostu nie zapytano ponownie, jak chwilę wcześniej: " Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś? " ( J 8, 57 ). Bo wtedy Jezus rzeczywiście powiedział " tylko " tyle, że Abraham też widział Jego dzień.. dopiero potem wypowiedział bluźnierstwo ( w ich rozumieniu ).

Jakie ma znaczenie to podano w cytowanym przypisie marginesowym.



Jakie nagle??
Jestem socjologiem i od lat posługuje sie terminami socjologicznymi i filozoficznymi. Conajmniej jak bys nigdy wczesniej nie czytał moich postów. W czym problem??



Nie zapędzaj się. W ewangelii Jana nie ma ani słowa o tym by w tej sytuacji Żydzi zarzucili mu bluźnierstwo, po prostu ich wkurzył
Podobnie jak mieszkańców swojego rodzinnego miasta gdy chcieli jakiegoś znaku. Bo jego odpowiedzi też chcieli go zabić.

Więc prózno się tu doszukiwać jakiegoś odniesienia się Jezusa do tekstu z Wyjscia.

Ile się trzeba nagadać by komuś wmówić że "Jahwe" nie znaczy "Jestem"
A wystarczy słownik...

I jaki hebrajski wyraz tam stoi w wersecie 15? Jest tam tetragram JHWH imienia Bożego ,a nie słowo "JESTEM".

W przekładzie American Standard Version czytamy:

Wj 3:14-15 „And God said unto Moses, I AM THAT I AM: and he said, Thus shalt thou say unto the children of Israel, I AM hath sent me unto you.(15) And God said moreover unto Moses, Thus shalt thou say unto the children of Israel, Jehovah, the God of your fathers, the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob, hath sent me unto you: this is my name for ever, and this is my memorial unto all generations.”

Dlaczego zatem w przekładzie BT jest :


Wj 3:14-15 BT „Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: JESTEM, KTORY JESTEM. I dodał: Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was.(15) Mówił dalej Bóg do Mojżesza: Tak powiesz Izraelitom: JESTEM, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia.”

Zajrzyj więc do oryginału hebrajskiego i sprawdż jakie tam słowo występuje.

I co znaczy to "BOże imię" ? Śmiało !

Ludzie, czytajcie w kontekście - tam jest napisane czemu porwali kamienieL
" Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem.
Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni."
Ewangelia wg św. Jana 8,58-59[/b]

Czy w Biblii występują " założenia co do natury bytu " ?



No widzisz, będziesz kręcił i kręcił, i sam doskonale wiesz że kręcisz ( bo nie jesteś głupi ), ale musisz to robić, bo przecież nie możesz się zgodzić z tym, że interpretacja katolicka może być uprawniona ( nawet nie jedynie uprawniona, nawet na to, by była " jedną z możliwych " przystać nie można, Kościół katolicki jest be, zawsze się myli w całej rozciągłości - i koniec ! ).. Dlaczego zarzucasz mi nieprawdę, skoro nie napisałem, że kamienowano TYLKO za bluźnierstwo ? Oczywiście, że kamienowano także za cudzołóstwo i krnąbrne dzieci, ale co to ma wspólnego z omawianym tekstem Pewnie, gdyby ktoś chciał, to mógłby się tam jakoś doszukać wychwalania obcych bogów ( hmm, tylko jakich ) czy krnąbrności ( i zupełnie tym samym pomijając sens wypowiedzi Jezusa ), ale to właśnie byłoby naciąganie, i omijanie na siłę wytłumaczenia, które po prostu samo się nasuwa.



Kto tu ma jakieś filozoficzne problemy ? To Ty zacząłeś coś gadać o filozofii, nie wiadomo po co ( bo nadal nie wyjaśniłeś, jakie to konkretnie ma znaczenie ).

Oczywiście. Choćby w słowach "Bóg istniejący od czasu niezmierzonego po czas niezmierzony" - wyraża ontologiczną cechę bytu najwyższego jaką jest wieczność.
"Bóg Wszechmocny" - też wyraża pewne załozenie co do natury bytu (choć bywa róznie interpretowane)
"Jezus był bez grzechu" - ontologiczne założenie co do jego doskonałości


Ale napisałeś że "Kamienowanie było przeznaczone przede wszystkim dla bluźnierców ", sugerując że fakt iż Żydzi w tej sytuacji chcieli go ukamienować nalezy interpretować że według nich zbluźnił. Więc przypomniałem że wcale kamienowanie nie było przeznaczone przede wszystkim dla bluźnierców ale było pospolitym sposobem wykonywania wyroku śmierci.
Pomijasz także fakt że wyroki śmierci wykonywano, nie od tak sobie, ale dopiero po zbadaniu sprawy przez sędziów "siedzących w bramie", zeznaniach świadków i wydaniu oficjalnego orzeczenia. Tymczasem Żydzi chcieli dokonac samosądu (a więc kamienowanie Jezusa było bezprawne).


Czemu nie? W ramach całego systemu katolickiego światopogladu jest jak najbardziej uprawniona. Ale dla mnie mało wiarygodna. A juz najbardziej naciągane wydaje mi się interpretacja że Jezus cytował w kontekscie Abrahama słowa skierowane do Mojżesza w Wyjścia.