Marku MRB wytłumacz zatem, co miał Jezus na myśli gdy mówił: "A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę - chyba że w wypadku nierządu - a bierze inną, popełnia cudzołóstwo. I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo."

Na mój prosty rozum Chrystus dopuszczał oddalenie w wypadku nierządu. Oczywiście oddalenie nie oznacza rozwodu, a tylko separację.

Chociaż i z tego co powiedział wynika, że w wypadku nierządu żony, mąż ma prawo wziąć sobie nową żonę.

Za zdrade ( tu mówie o małżeństwie) powinno się wykluczyć ze współnoty( z możliwością powrotu po roku).

Spotkałam się w internecie z informacją, że zdrady dopuszcza się 60% mężczyzn przed czterdziestką, a po przekroczeniu tego wieku jeszcze więcej. Napisał to pewien ksiądz, a więc dane pewnie są wiarygodne ( zresztą księża najlepiej znają takie liczby chociażby ze spowiedzi). Nie było podane ile jest zdradzających kobiet.

I tu rodzi się moje pytanie do księży, do Kościoła. Skoro tak wielka jest liczba zdrad, które często prowadzą do rozbicia małżeństw, separacji i rozwodów, to dlaczego księża tak łatwo rozgrzeszają z tego grzechu ?
Gdyby zdradzający, już po pierwszym takim grzechu, nie dostał rozgrzeszenia od razu, lecz pod jakimiś warunkami ( np. że jeśli przez pół roku nie popełni cudzołóstwa to wtedy dostanie absolucję), to sądzę, że często by to go odstręczyło od kolejnych zdrad.
A tak jak jest teraz ( pisze o tym Dorek, i ja też to potwierdzam), pierwsze, czy drugie łatwe rozgrzeszenie powoduje u penitenta wrażenie, że to wcale nie taki ciężki grzech
Takie łatwe rozgrzeszenie, jak i wybacznie przez zdradzonego małżonka, bez żadnych konsekwencji, powoduje tylko znieczulenie sumienia osoby zdradającej. I w rezultacie często dochodzi do kolejnych zdrad, po których małżeństwo leży w gruzach.

Doszłam do takich wniosków teraz, po moich bolesnych doświadczeniach, bo wcześniej też myślałam, że krzywdy i grzechy trzeba miłosiernie przebaczac

protoplex:
Obawiam się, że jeśli wybaczysz żonie bez żadnych konsekwencji, oraz jakichś większych starań z jej strony, to ona straci do Ciebie szacunek - tak jak mąż stracił do Aroli.

to co ja mam zrobić??? zadać jej jakas karę??? zachowywać się jakby jej nie było??? jak ratować to mzłżeństwo???

Jakie konsekwencje wyciągnąć - tego Ci już nie powiem. To musisz wiedzieć Ty. Muszą być adekwatne do bólu który przeżywasz.

Pytasz "jak ratować małżeństwo?". Kwestia jest taka że to nie Ty masz ratować to małżeństwo, bo nie Ty je podeptałeś. Ja wiem, że pali Ciebie fakt, że Ty chcesz utrzymać to małżeństwo, ale tego musi chcieć Twoja żona i to z własnej NIEPRZYMUSZONEJ woli. Jeśli zaczniesz ją przymuszać do ratowania, "ratując" coś samemu odniesiesz raczej odwrotny skutek.

Może lepiej zrobisz, gdy zapytasz księdza o radę. Ja stawiam radykalne rozwiązania bo mnie trzęsie z wściekłości na takie notoryczne deptanie sakramentu przez Twoją żonę. Ale te radykalne rozwiązania wcale nie muszą być dobre. Na pewno nie będą dobre dla dzieci. Chociaż o nich pewnie Twoja żona nie myślała gdy zdradzała. GRRRR!!!!

Pomyśl o nich Ty.

do aroli:
widze ze jestes niestety bardzo obeznana w temacie. ciekawe jak ta moja sprawa sie zakonczy?

czy "Miłość (...) nie pamięta złego; ni cieszy się z niesprawiedliwości, (...) wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, (...) wszystko przetrzyma, miłość nigdy nie ustaje".
pomyślcie co my zdradzeni czujemy??? jaki to jest okrótny ból!!!
jest rok kapłański. A co czuje Bóg, gdy zdradzają Go księża?
chyba juz za dużo filozofii.
amen.

Żona zadała Ci poważna ranę. Ta rana boli i nie ma co udawać 'twardziela'. Żona też może to widzieć. Daj sobie czas na przeżycie tego bólu.
No a potem tak jak powyżej wielu napisało zwróć się o pomoc. Do Jezusa ( on tez został zdradzony) ale jeśli potrzeba to też do ludzi - kierownik duchowy, poradnia małżeńska itp.
To pewnie brzmi głupkowato, ale to przeżycie może Cie nawet wzmocnić.

Pozdrawiam serdecznie

Dorek
trudno przewidziec jak się u Ciebie sprawa zakończy. Może akurat wszystko będzie dobrze? Zależy to dużo od Twojej żony. Jak ona się zachowuje teraz ? Czy stara się Ci wynagrodzic krzywdę jaką wyrządziła? czy troszczy się o Ciebie ? czy jest zaangażowana w naprawę Waszego związku ? Czy szczerze obiecała poprawę ? Czy sprawia Ci jakieś drobne przyjemności ?

Po moim doświadczeniu zdrady byłam skłonna przebaczyc mężowi gdyby tak właśnie się zachowywał, gdyby starał się o mnie tak, jak przed ślubem.
Ale tego nie było....

Rozumiem Twój ból bardzo dobrze. Mój był tak wielki, że musiałam brac leki antydepresyjne

Pozdrawiam Cię

świat się powoli "normuje'. ale całkiem inaczej teraz wygląda. człowiek "zmienny jest..." oby tylko został w dobrym.

Jak żona zdradza to znaczy że z chłopa jest (censored) a nie mężczyzna. Smutna prawda. Można se to tłumaczyć, można próbować jakoś zrozumieć ale to prosty sztos. Zdradza bo szuka tego czego klient nie ma/nie potrafi dać.
A jeszcze jak rzeczony zaczyna płakać i zgrywać pokrzywdzonego przez "okrutną kobietę" to śmieszne jest. Taka osoba nie zasługuje na szacunek. Można powiedzieć że to zwykła (censored) męska i niech mi Bóg wybaczy i moderatorzy to sformułowanie.

a NA JAKIEJ PODSTAWIE WYCIĄGASZ TAKIE DIAGNOZY?!
Masz do tego prawo?!
Skoro nie jesteś psychologiem to nie podejmuj sie publicznych diagnoz, nie masz prawa.

Panowie, Panowie... Nie ma po co robić siary i sprowadzać dyskusji do pyskówki ani się unosić. Każdy trzyma swój argument w ręku i nie ma o co kopii kruszyć tylko wysłuchać racji przeciwnika i ją ewentualnie obalić celnymi argumentami.

widzę ze wrzuciłeś wszystkich zdradzonych do jednego worka.
no cóż takie twoje zdanie...