Dla mnie fascynujace jest, to ze tyle ludzi ktorych poznalem z neo wzrasta w wierze w swiadomosci czym jest chrzest, ze staja sie dla mnie inspiracja do poglebienia mojej wiary. Sam jestem takim zwyklym ksiedzem ktory ciagle albo na nowo dziwi sie pozytywnie jak wiele Pan Bog dziala wokol... Mam tez w tych osobach zaangazowanych na drodze zaplecze duchowe bo modla sie za mnie. Tempo ujawniania prawdy jest rozne i nawet wsrod apostolow bylo trzech ktorym Pan Jezus wiecej pokazywal, mimo ze potem wszyscy zlozyli swiadectwo ale w danym momencie nie wszyscy to samo wizieli i slyszeli. To tez powod do uczenia sie cierpliwosci w wierze i zaufania, ze Ci ktorzy sa prowadzacymi sami poglebiaja wiare i ufnosc Bogu.

Hm..
Ja na drodze jestem prawie 4 lata.
I jakoś nigdy nie przyszło mi do głowy pytać braci z drugiej wspólnoty (z której już niektórzy są po kilkanaście lat) jak wyglądało skrutinium i co muszą teraz robić kiedy są na 1 etapie..
Po prostu wiem,że kiedyś i dla nas nadejdzie moment kiedy będziemy wchodzić w etap i wtedy będę musiała sama zdecydować czy jestem gotowa na dalszy krok,czy nie.

Może źle sformułowałam słowo "nie można" w ostatniej wypowiedzi.
Powinnam raczej powiedzieć,że nie należy mówić o tym,co się dzieje na etapach.
Z echem słowa się zgadzam.

Jestesmy jacy jestesmy, po prostu zroznicowani w podejsciu... Wazne zeby nie mierzyc swoja miara wszystkich. W zadawaniu pytan nie ma nic zlego.Mnie cos nie przyszlo do glowy ale innym tak Mam wersje ad experimentum Satutow. Przeczytalem oficjalnie zatwierdzone po wlosku. Nie znalazlem w sieci wersji polskiej, tej juz zatwierdzonej. Moj pierwszy kontakt z neo jako poslugujacego wobec wspolnoty byl 15 lat temu... Od tego czasu sama droga ulegla tez rozwojowi bo pewne sprawy zostaly zmienione od tamtego czasu. Kto pyta nie bladzi. Pytania rodza sie czasem pod wplywem obaw o to czy jest prawda to co mowia krytykanci. Dzis po przerwie bede znowu blisko pewnej wspolnoty, ktorej zamierzam poslugiwac. Z ta roznica ze teraz chce to czynic samemu bedac na drodze... Ciesze sie swiadectwem zycia tych ludzi.

Tak. Tylko Księże na katechezach przecież jest prawie wszystko wyjaśnione. Jeśli ktoś pyta,bo wie,że chcę pogłębić swoją wiedzę na temat tego wszystkiego to ok nic nie jest złego w tym.
Tylko z drugiej strony patrząc ktoś może się zrazić tym wszystkim,co usłyszy od drugiego brata i stwierdzić,że dla Niego to chore, bez sensu i on już nie chcę dalej brać w tym wszystkim udziału. A zdarzają się nie raz,nie dwa takie sytuacje.

Czytałem wczoarj przemówienie kard. Ryłko do księzy deicezji bodajże warszawsko-parskiej własnie na temat ruchów (nie tylko DN!!!) w Kościele i stosunku kler-laikat.Jak mi się uda znaleźć jakiś link to go podam, warto to przeczytać.

Wiesz zanim sie dojdzie do 2 scru,to mija ładnych pare latek i nie patrzysz juz na tych ludzi jak na obcych, tylko jak na rodzine,jak na braci, przyjaciół.
I patrzac na doświadczenie tych lat,to ta jedna rozmowa nie jest czymś nadzwyczajnym,bo i tak we wspolnocie po jakimś czasie mówi sie bardzo duzo. A jak ktoś ma komuś coś do powiedzenia,to najpierw na osobności,a potem jak nie podziała,to przed zgromadzeniem.

Ja jestem na Drodze juz 5 lat i musze poweidzieć, że wcześniejsza Oaza nie dała mi takiej formacji jak daje mi Droga dziś.
Jest to bardzo trudna wspolnota,bo nie owija w bawełne tylko wali prawde prosto w twarz. Dotyka każdego kawałka życia. często etapy bolą, ale nikt nie powiedział, że bedzie sielsko cudnie i kolorowo.

Mam pytanie:

Dlaczego Neokatechumenat nie ma żadnych własnych obchodów Świąt Bożego Narodzenia?

W szczególności:

Skoro w Neokatechumenacie jest Pascha, która w pewnym sensie jest odpowiednikiem Rezurekcji, to dlaczego nie ma uroczystej Eucharystii, która w czasie Bożego Narodzenia byłaby odpowiednikiem Pasterki?

Pascha nie jest odpowiednikiem rezurekcji! Pascha jest najważniejszym Świętem dla każdego Chrześcijanina nie pasterka.
W Kościele parafialnym kiedy masz uroczystość Wielkiej Soboty,to tam juz też masz rezurekcję bo spiwea się radosne Alleluja Paschalne. I z samego rana potem juz iść na mszę nie musisz. Idziesz sobie po śniadanku z rodziną na Msze w ciągu dnia.
To tak w kwestii merytorycznej.
A czemu nie ma pasterki,w sumie to nie wiem. Ale jakoś samo Narodzenie nie jest az tak ważne jak Zmartwychwstanie i odkupienie które z soba to przyniosło. Na pasterke możesz iść do parafii.
Poza tym,to wydaje mi sie, że Pascha i Zesłanie ducha wystarczy i na reszte ważnych Świąt Liturgicznych można a nawet trzeba iść do Parafii,żeby sie nie odcinać, a łączyć z całą wspolnotą.

Że się wtrącę - to o czym piszesz jako "uroczystość Wielkiej Soboty" jest Wigilią Paschalną (!) i przynależy do Niedzieli, sprawowana jest po zachodzie słońca. Natomiast sama Wielka Sobota jest dniem ciszy w Kościele, sprawuje się co najwyżej tzw. ciemną jutrznie.

To zdanie jest dla mnie oczywiste i w poprzednim poście nie napisałem niczego przeciwnego. Nie rozumiem, po co to napisałeś.



j. w.



A znasz kogoś, kto mógłby to wiedzieć?



Żeby się nie odcinać, to można od czasu do czasu przyjść na zwykłą mszę.

Mogę się zgodzić z następującą hierarchią najważniejszych świąt:

1. Pascha
2. Zesłanie Ducha Świętego
3. Boże Narodzenie

Uważam jednak, że Boże Narodzenie, mimo że znajduje się dopiero na trzeciej pozycji jest i tak znacznie ważniejsze od "reszty ważnych Świąt Liturgicznych". Nie rozumiem więc, dlaczego w Neokatechumenacie jest zupełnie pomijane. Może chodzi o jakieś względy formacyjne

Dokładn ei o to mi chodziło,tylko złe słowa dobrałem

Nie mam bladego pojęcia kto moze wiedzieć czemy pasterka jest pomijana.Formacyjnie napewno nie. Są katechezy adwentowe przygotowujące do tego świeta,tak samo jak do paschy.

Im więcej czytam o "Drodze" tym bardziej jestem przekonany, że to organizacja stosująca metody typowo sekciarskie, grę na uczuciach i nauczająca herezji. Proszę nie zasłaniać się statutem. Statut jest prawowierny i nie mówi o tych sprawach, więc nie może być usprawiedliwieniem dla tych występków. Mały przykład gry na uczuciach bazujący na tzw. psychologii tumu:

http://www.you.opoka.net.pl/podroze/rzym.htm

Ktoś pod wpływem emocji z "gorliwością neofity" zgłasza się jako kandydat do seminarium czy zakonu - jest tam góra kilka tygodni - wypala się gorliwość, bo okazuje się, że to nie raj na ziemi obiecany przez Kiko i albo sam odchodzi, albo jak Carmen - zostaje wydalony z zakonu. Ale oczywiście to nie będzie wina żerującego na słabościach ludzkich Kiko tylko tych ludzi...

Nonsens - największe liczebnie powołania notują seminaria Neo "Redemptoris Mater", których od 40 lat lat powołano ponad 80 w całym świecie.

sanctificetur
To nie jest tak że ktoś "wstaje" i od razu z miejsca idzie do zakonu lub seminarium. Najpierw przez długi czas są spotkania formacyjne z księżmi/ojcami prowadzącymi seminaria, którzy pomagają rozpoznać powołanie lub jego brak. Są specjalne konwiwencje (czyli weekendowe lub dłuższe wyjazdy, coś jak rekolekcje) dla nich i nikt nie pójdzie do seminarium lub nowicjatu bez rozeznania powołania. Czy rozeznania prawidłowego czy nie to się okaże w seminarium lub w zakonie, ale w każdym razie kandydaci są odpowiednio przygotowywani do rozeznania powołania. W razie czego to z seminarium czy nowicjatu zawsze mogą wystąpić i też nic się nie stanie.

Jeśli chodzi o "sekciarstwo" to mam mieszane uczucia i obserwacje. Z jednej strony słyszałam od samych zainteresowanych historie mrożące krew w żyłach o zachowaniach typowo sekciarskich, a z drugiej moje własne doświadczenia temu przeczą. Moi katechiści są najzupełniej w porządku (wbrew moim cichym nadziejom na to, że podejrzenia o sekciarstwie potwierdzą się chociaż trochę), wspólnota działa, by tak rzec, demokratycznie i ogólnie panuje zdrowa, międzyludzka normalność.

Myślę że to kwestia konkretnej wspólnoty a w szczególności katechistów i prezbitera. Neokatechumenat sam w sobie nie ma w założeniu żadnych metod psychomanipulacji, ale jak to w każdej grupie religijnej występuje prawdopodobieństwo że zamieni się ona w sektę. Znam przypadki Odnów które przeszły do zielonoświątkowców, oazy, która została rozwiązana z powodu działania jak sekta, ostatnie kontrowersje w związku z Ruchem Rodzin Nazaretańskich (o ile dobrze pamiętam). Zawsze może się coś takiego zdarzyć i się zdarza. W neokatechumenacie tylko prawdopodobieństwo jest trochę większe bo: raz - grupa jest zamknięta, dwa - neo jest z założenia dosyć radykalne.

Więc proponuję nie traktować neo jak sekty, bo nią nie jest. Oczywiście, że zawsze najgłośniej są omawiane przypadki drastyczne a o normalnie funkcjonujących wspólnotach jest raczej cicho, bo kto by chciał słuchać że oto np. na Długiej w Warszawie funkcjonują sobie w ciszy i spokoju wspólnoty w których nie ma nic sekciarskiego? To nudne, każdy woli słuchać o jakichś przypadkach ekstremalnych a nie o zdrowej większości.

Autor cytowanego tekstu daje coś zupełnie innego do zrozumienia: oto dzięki słowom Kiko wstało 6000 ludzi i poszło do niego po błogosławieństwo na służbę w kapłaństwie lub zakonie. Neokatechumenat ma znamiona sekty, którymi są:
a) tajność wewnętrznego nauczania
b) błędna i oparta na protestantyzmie doktryna