Tak jak to zrobił Dżej Si z czystej... dobroci . I jest napisane, że uschło.

Skuteczność przekleństwa zależy w głównej mierze nie tyle od wypowiedzianych słów ile od zaangażowania emocjonalnego oraz silnej wiary przeklinającego oczywiście w spełnienie się tych słów.
To negatywne uczucia w połączeniu z silną wiarą nadają moc przekleństwu. We współczesnym świecie moc przekleństwa ma mizerne skutki a powód jest paradoksalny, brak wiary w skuteczność rzuconego przekleństwa.

W Nieskutecznych uzdrowieniach także działa ten sam mechanizm czyli brak wiary w skuteczność intencji (modlitwy)

Czyli uważasz, Buscadorze, że takie działania w ogóle jest możliwe? Że klątwa istnieje i ma swoje skutki? A moze to własnie tylko nasz strach przed nią, tak nam to tłumaczy, podobnie jak spełniające się rzekomo wróżby.

U podstaw wszelkiego istnienia stoi Boska myśl, myśl to także konkretny rodzaj energii a przecież każdą energię można użyć w złym jak i dobrym celu. Oczywiście droga między energią myśli a jej wpływem na materię może być bardzo długa ale prędzej czy później musi się w niej zamanifestować ( skutkiem przekleństwa może być np.: choroba a w przypadku błogosławieństwa uzdrowienie) dlatego nie lekceważyłbym przekleństw szczególnie tych wypowiedzianych w gniewie.

Czyli wg Ciebie "wielkie" emocje mogą być, że tak powiem, dobrym katalizatorem dla zaistnienia takiej reakcji?

Tak, to nasze emocje ale także i wiara nadają naszym myślom szczególnej mocy sprawczej. Myśl nakierowuje energię na wybrany cel ale to emocje niosą w sobie destrukcyjną moc. Oczywiście nie traktuj tego jak instrukcji na tych, co Ci zaszkodzili

Buscadorze, no coś Ty, jak mnie już troszkę znasz, to wiesz, że mi tam daleko do tego, ostatecznie już wolałabym jawnie trzasnąć w kły - prostsze toto, wiary nie wymaga zbyt wielkiej, a i skutki widać szybciej:D.

Owieczka, dobre to było

Słowo ma moc nad człowiekiem, dlatego czasem lepiej uważać, co i do kogo się mówi. Jeśli np. matka powtarza nastoletniej, zakompleksionej córce "fatalnie wyglądasz, zrób coś z tym", "może schudniesz", "masz taką kiepską cerę", "koleżanki lepiej o siebie dbają" - to może rzutować na całą samoocenę w dalszym życiu tej dziewczyny. Nawet, jeśli kiedyś wyrośnie z tej fazy brzydkiego kaczątka, prawdopodobnie będzie miała problemy z wiarą w siebie, z nabraniem pewności.

Słowa matki wcale nie musiały tu być przekleństwem. Może miały być w zamierzeniu źle pojętą motywacją czy czymś podobnym. Ale i tak były w stanie wyrządzić dziecku krzywdę i ostatecznie podziałały tak, jak klątwa.

Niektórzy potrafią takie toksyczne teksty puszczać mimo uszu, ale nie każdy - są jednostki mniej i bardziej odporne. Dlatego lepiej parę razy się zastanowić, zanim człowiek ciśnie w kogoś konkretnym słowem. Gdy komuś przykry tekst na długo zapadnie w pamięć i serce, trudno to potem naprawić.

I może na tym właśnie częściowo polega klątwa.

Z tym się, Wierzbo, zgadzam w zupełności, słowo może ranic, może zdeterminować nasze zachowanie, ocenę siebie i świata, to jest fakt niezaprzeczalny.
Kiedy bedziesz dziecku, tak jak piszesz, wmawiac, że jest złe, brzydkie, itp., to ono tak siebie zacznie postrzegać, lepiej mowić prawdę /w zadnym wypadku nie kłamać, bo dzieci to wyczują/ ale inaczej - w stylu np. nie wiem czemu tak zrobiłes, jestes przecież dobrym dzieckiem, a to, co zrobiłes, jest złe. Czy np. córce - fajne masz te włosy, ale wydaje mi sie, że lepiej gdybyś zrobiła je sobie "tak i tak", myśle, że wtedy to byłaby rewelka itp.
Czasem jedno słowo /nie mowie, że ono będzie powodem/ przepełni czarę goryczy i popchnie kogoś do samobójstwa, nierozumne paplanie staje sie przyczyną anoreksji, depresji itp.
Naprawdę, Wierzbo, poruszyłaś ciekawą kwestię.
Podobnie dobre słowo, potrafi wzbudzić wiarę w siebie i inne dobre zjawiska.




To dość prawdopodobne.