Mam pytanie. Czy w konfesjonale można poprostu z księdzem porozmawiać na temat grzechu? Po prostu uklęknąć i zaraz zadać pyt. np. "proszę księdza mam wątpliwości co do tego, nie wiem czy to grzech"

hmm..
mnie się to zdarzyło...
i kaplan nie miał nic przeciwko
ale nie polecam gdy dużo ludzi w kolejce
czy to przy jakiejś mszy\
bo i tak się nie dogadasz

Oczywiście, że można. Najlepiej wybierz się do spowiedzi w jakiś luźniejszy dzień. W niedzielę zawsze jest dużo ludzi, a to nie sprzyja rozmowie. Idź na Msze w tygodniu - albo... może gdzieś w Twojej miejscowości są jakieś dyżury spowiedników?

oczywiście że można, ba nawet trzeba:) i najlepiej umówić się z księdzem na spowiedź, abyś mógł rozmawiać wobodnie, na spokojnie:)

Lepiej w dzień, kiedy nie ma pośpiechu, np. pierwszy piątek miesiąca czy coś w tym stylu (przynajmniej u nas wtedy nie ma takich kolejek i pośpiechu).

Można, można.
Ja uważam, że w takich sytuacjach to najlepszy jest stały spowiednik.
Wówczas spowiedź jest bez pośpiechu i na spokojnie można porozmawiać.

Mam jeszcze jedno pytanie. Poszedłem do księdza starałem się wszystko szczerze powiedzieć to co mnie nurtowało i myślę że mi się to udało. Ale przed tą rozmową nie zrobiłem jako takiego rachunku sumienia a ta rozmowa zamieniła się w spowiedź. Czy to była ważna spowiedź?

Jeśli wyznałeś wszystkie pamiętane grzechy, a kapłan udzielił Ci rozgrzeszenia to była to ważna spowiedź.

ale głownie mi o to chodzi że nie zrobiłem rachunku sumienia

Rachunek sumienia nie jest aż tak ważny jak sama spowiedź i postanowienie poprawy. Powinno się go zrobić, ale jeśli wyznałeś wszystkie grzechy i żadnego umyślnie nie zataiłeś spowiedź jest ważna.

A moje pytanie:

Jeśli ktoś był właśnie u księdza z pytaniem przy kratkach konfesjonału, ale nie traktował tego jako spowiedź- mimo iż ksiądz udzielił na końcu rozgrzeszenie.I taki ktoś poszedłby na drugi dzień do spowiedzi i powiedziałby,że ostatni raz był u spowiedzi nie wczoraj, ale podałby przedostatnią datę swojej spowiedzi,to skłamał, skoro wczorajszej spowiedzi nie traktował jako spowiedź, ponieważ był się tylko zapytać księdza,czy ten czyn o którym myśli,to grzech i mimo iż ksiądz udzielił mu rozgrzeszenia na końcu,chociaż grzechu nie było?

Trochę to przydługie, ale mam nadzieję,że zrozumiałe.

Proszę o odpowiedź/i.

Każda spowiedź kończy się słowami "Więcej grzechów nie pamiętam. Za te i za wszystkie serdecznie żałuję i postanawiam się poprawić...". Kapłan rozgrzesza z tych grzechów, które usłyszy w konfesjonale a jeśli penitent nie zaznaczy na początku, że chciał tylko zapytać o taki a siaki grzech to kapłan naturalną koleją rzeczy potraktuje to jako spowiedź.

Mi raz zdarzyło się iść do konfesjonału na rozmowę a nie na spowiedź, co zaznaczyłem na początku rozmowy z kapłanem. W ten sposób na końcu otrzymałem błogosławieństwo a nie rozgrzeszenie I wszystko było jasne

Liczy się serce: jeśli człowiek idzie do konfesjonału porozmawiać a nie po rozgrzeszenie i traktuje ową "spowiedź" luźno, to raczej nie możemy mówić o żalu za grzechy - w takim razie nie skłamie mówiąc przy następnej spowiedzi, że jego ostatnia "prawdziwa" spowiedź wynikająca z potrzeby serca była jakiś czas temu.

Dziękuję za odpowiedź.Myślę,że napisałeś jasno.Jeszcze raz dziękuję!

Jeśli kapłan udzielił rozgrzeszenia przy takiej rozmowie, to oczywiście, że była to spowiedź. Tak zatem przy kolejnej spowiedzi należy powołać się na to właśnie spotkanie z kapłanem i rozmowie, zakończonej absolucją.

Jednak pamiętajmy, iż nie chodzi tu o formalizm, że trzeba mówić wszystko wg regułki. Dobry spowiednik i tak wyczuje, że ma do czynienia z uporządkowanym penitentem.

Rozgrzeszenia zawsze udziela Bóg! Pod pewnymi warunkami (5 warunków dobrej spowiedzi) spowiednik pośredniczy w tym, a jeśli penitent miał tylko wątpliwości (np. czy dane zachowanie było grzechem lub czy może być grzechem w przyszłości), to MUSI to być traktowane TYLKO jako rozmowa duszpasterska (Bóg odpuszcza grzechy tym, którzy żałują i są świadomi swych win).