Co jest więc tym czwartym wymiarem? Do tej pory byłem przekonany, że nasz świat jest trójwymiarowy.

Czas. Każdy punkt w czasoprzestrzeni ma trzy współrzędne przestrzenne, określające jego miejsce i jedną współrzędną czasową, określającą jego chwilę.

Przy założeniu, że są trzy wymiary przestrzenne.

Zastanawiam się co jeszcze wymyślisz, tak więc GO FRATER GO GO!

Oczywiście, więcej wymiarów - więcej współrzędnych. Inna sprawa, że według obecnych teorii, te dodatkowe wymiary są niewielkie i pozawijane tzn. po przejściu np. 10^-5 m (liczba wymyślona, nie chce mi się szukać prawdziwych oszacowań; w każdym razie mało) wzdłuż jednego z nich trafiamy do punktu wyjściowego - to jedyne znane wytłumaczenie faktu, że nie dostrzegamy ich wpływu w normalnych warunkach. Z powodu mikroskopijnych rozmiarów dodatkowych wymiarów prawa fizyki obliczone dla 4-wymiarowego wszechświata sprawdzają się w większości przypadków.

Nie dotyczy to fizyki klasycznej gdzie ciągle obowiązują trzy wymiary.

Jeżeli chcesz opisywać jakikolwiek proces, i tak musisz użyć czasu. A że nie nazywasz go wymiarem? Bez znaczenia, istota rzeczy jest taka sama.

W większości przypadków wystarczy opisać obiekty na podstawie trzech wymiarów aby wiedzieć czym są . Do opisywania procesów potrzebny jest nie tylko czas , ale i np. temperatura, ciśnienie itd. Trudno nazwać te wielkości wymiarami , dlatego też ich się tak nie nazywa.

Tyle, że obiekt jest zmienny w czasie. Zawsze jest zmienny w czasie. Cokolwiek byś z nim nie zrobił, dzieje się to w CZASIE. Dlatego możę być uznany za 4 wymiar.

Te są jednak wielkościami wtórnymi. Nie są one niezbędne do przedstawienia procesów, jedynie ułatwiają ich ogarnięcie przez pewne podsumowanie pewnych ich własności. Poza tym nie ma między nimi a wymiarami przestrzennymi takiej symetrii jaka jest w przypadku czasu.

Przyjmij zresztą po prostu do wiadomości, że z pewnych uzasadnionych powodów, na które wyjaśnianie nie jest to właściwe miejsce (a i czas nie ten ) czas jest grupowany w fizyce razem z trzema wymiarami przestrzennymi jako czwarty wymiar.

W fizyce klasycznej czas nie jest wrzucany do jednego worka z trzema wymiarami . Jeśli wrzucasz tam czas to powinieneś wrzucić tam resztę wielkości fizycznych.
Temperatura jest tak samo potrzebna do opisywania procesu jak i czas ,gdyż każdy proces zachodzi w jakiejś temperaturze. Poza tym wymiary określają położenie w przestrzeni, czas jest do tego zbędny, tak samo jak temperatura , ciśnienie , masa, gęstość itd.

Thx byłoby brakiem pokory, co i tak pewno łatwo mi zarzucić.




Przyjacielu jeżeli mamy cząsteczkę materii umiejscowionej w próżni i wprawimy ją w ruch, to interesują nas tylko trzy wymiary przestrzenne w funkcji czasu.

Jeśli ją podgrzejemy interesuje nas również zmiana temperatury, itd. Czyli interesuje nas zmiana parametrów obiektu obarczonego trzema wymiarami . Do tych zmian należą też zmiany czasowe , jednak same wymiary obiektu pozostają trzy.

Co Wy sie czepiacie jakis wymiarow. Ta dyskusja juz dawno, dawno rozwija sie ponad JAKIMKOLWIEK wymiarem, a jesli juz to w wymiarze poezji.
"Czerwoną czcionkę finalną" - czy tak moze napisac przecietny Kowalski? Jedynie szkoda mi, ze prawdopodobnie nie dozyje do jej konca(nie ja jeden), trudno.

Ten wątek zaczyna mi się kojarzyć z serialem "Moda na sukces"