A więc wybacz

Saga o Drizzcie:
- "Trylogia mrocznego elfa"
- "Trylogia Doliny Lodowego Wichru"
- "Dziedzictwo mrocznego elfa"
- "Ścieżki mroku"
- "Trylogia klingi łowcy"

Ten termin sam ukułem by nie wymieniać tego wszystkiego
Z innych trylogii to znam tylko sage o takim bosym qrduplu

Pozdrawiam

Hmmm, ta trylogia to Opowieści Włócznika. Czyżby bosy qrdupel?

Pozdrawiam

Bosy qrdupel dostał od starego kradziony pierścień, i jaki miał Sajgon żeby sie go pozbyć

To widzę bajka z morałem . Jeśli starzy mogą cię wpakować w kłopoty, to na pewno to zrobią

.. nie przepadam za SF .. będąc młodym człowiekiem czytywałem Strugackich .. ale jakoś mnie nie wciągnęło .. chociaż pamiętam xiążkę , którą czytałem pięć lat temu - "Zmieniacy" - zdaje się C.C.Smitha .. przerażająca wizja przyszłości z umiejętnie wplecionym wątkiem etycznym (klonowanie) .. całkiem, całkiem .. polecam ..

Nie wiem czy na polskim rynku ukazaly sie juz ksiazki Terry Brocks'a w pierwszej powiesci widac bardzo wyrazny wplyw Tolkiena, ale juz nastepne rozwijaja sie zupelnie nie zaleznie od pierwowzoru. Napisal narazie 15 tomow, niektore nie sa tak wspaniole, ale warto je przeczytac.

Drizzt wymiata, tak samo cały podmrok i cała społeczność Drowów, Mrocznych Elfów. Świat Forgotten Realms jest jednym z najlszepszych jakie poznałem

dobry_dziekanie, mimo że nie istniejesz(nie ma dobrych dziekanów:> ) to muszę się z Tobą nie zgodzić. Literatura nie spłodziła jeszcze niczego gorszego od Drizzta(no dobra, Baldurs Gate, ale o tym wole zapomnieć).
Nie może istnieć coś takiego jak dobry drow, tak jak dobry dziekan to pojęcie abstrakcyjne. Drowy z natury są złe, rodzą się złe, dorastają złe i złe umierają. Bo to jest cała ich magia, to co w nich pociąga- odwrócony porządek rzeczy(np. chęć krzywdzenia bliźnich, czy odwórcenie stratyfikacji społecznej w takim choćby Menzzoberanzan).
A jak zaczynam czytać, że drow miał nagle delikatną dusze, wrażliwą pewnie jeszcze na piękno, najęchniej by siedział wśród drzew i ptaszków ćwierkających, to sorry, ale rzygać mi się chce. Przeczytałem trylogie mrocznego elfa i powiedziałem sobie dość.
Jeśli ktoś chce czytać i pisać o drowach, niech weźmie w łapki "Wojnę pajęczej królowej"- tam obraz drowów i ich świata jest taki jakim ma być- wbijanie sztyletów w plecy, trucizny, rywalizacja domów, krwawe tłumienie powstań niewolników.
A FR dodatkowo nie lubie przez D&D, ale to osobna historia...
Co do książki fantasy jaką najbardziej cenie, to niewątpliwie "Pieśń Lodu i Ognia" Georga R.R. Martina. Intrygi, wojna i nieznane niebezpieczeństwo. Bez zbędnego patosu, żadnego heroic, książka w której ludzie trzymający za morde całe kraje giną na kiblu- to lubie
No i właśnie, fanstasy to nie s-f. Tolkien, Sapkowski, Salvatore, Pratchett nie piszą s-f^^

Więc co do s-f, to jak narazie moje top wygląda tak:
-Paroksyzm numer minus jeden
-O ludziach i potworach
-Przestrzeni! Przestrzeni!
-Planeta śmierci
-Stalowy Szczur.

Wiem co to podmrok i świat FR, bo siedzę w nim od dawna
Rozumiem o co ci chodzi, ale pomysł na książke jak najbardziej mi się podoba. Można to utożsamiać z jakąś legendą, że raz na ileś tam lat zrodzi się jakiś tam dobry drow. Zauważ, iż on zapewne byłby zły, gdyby nie jego ojciec, który jako jedyny starał się wpajać mu swoje przekonania.

Kurde. Napisałem to w złym temacie. Wyszukałem dwa i pomyliłem ;d
Wiadomo, że Fantasy to nie SF ;d

Nie wiem czy zauważyłeś, ale sam sobie zaprzeczyłeś.
Legenda-raz na ileś tam lat(jeśli legenda to docelowo baaardzo rzadko).
Ale z drugiej strony, gdyby nie jego ojciec...
To jest ich dwóch. Drizzt i jego ojciec. Więc dlaczego jego ojciec nie był normalnym drowem, czyżby jego ojciec też był jakimś wyjątkiem?
I dlatego tego nie lubie- drow dla mnie ma być zły, troche szalony, nie mieć wyrzutów sumienia gdy wbije komuś nóż w plecy.
A z drugiej strony nie lubie heroic
No ale każdy lubi to co lubi- Ty Drizzta Do'Urden, ja Tywina Lannistera.

Z tymi legendami, to chodziło mi o to, że to "zawsze jakiś pomysł na książkę" ;d
Racja, każdy lubi to co lubi

czyta ktoś Dicka? Asimowa? Lema?
... tak tylko pytam....

Lema czytałem, choć średnio mi się spodobał. Dicka(głupie nazwisko...) nie, ale chce się zabrać za niego bo się kurzy na półeczce. Asimowa? Brzmi wschodnio-nie znam. Za to Strugackich braci czytywałem.

Dicka czytałam jak byłam młodsza (chyba za młoda na taką literaturę). Teraz nie mam jakoś nastroju na taką depresyjną literaturę. Może jak mi się życie trochę poukłada lepiej to się znowu wezmę.

Lema kocham. Czytałam sporo. Lubię w Nim to, że jego książki nie są monotematyczne, jak niektórych pisarzy. Zdecydowanie polecam wszystkim. zresztą rekomendacje chyba niepotrzebne Lem zawsze mnie zadziwia. Rzadko zdarza się autor mający tyle błyskotliwych pomysłów, potrafiący w tak interesujący sposób je przedstawić. Czyta się jednym tchem. I ta przenikliwość obserwacji. Lema zdecydowanie cenię najbardziej.

Asimowa nie czytałam nic niestety. Może czas nadrobić zaległości...

A czytał ktoś cykl "Hyperion" Dana Simmonsa? Coś pięknego, zwłaszcza dwie pierwsze części cyklu. Jeżeli ktoś chce coś epickiego i niebanalnego, bardzo mocno polecam. Niestety cykl jest obecnie dostępny tylko w obrocie wtórnym.

Z nowszych rzeczy tego pana polecam "Ilion" i "Olimp" - to co prawda nie było już to, ale rzecz jest warta polecenia.