Nie myślcie ze nie. My po prostu wiemy ze żadnego boga nie ma i życia po smierci nie ma. I nie ma sensu sobie wymyslać jakiegoś życia po smierci kiedy same wymysły i wiara w te wymysły, życia po smierci nie dadzą.
Też chcielibyśmy nie umierać i żyć po śmieci, też chcielibyśmy aby śmierć nie była śmiercią. No ale już tak jest ze człowiek wiecznie żyć nie będzie. My ateiści się z tym pogodziliśmy.

Dobrze wiedzieć. I co w związku z tym ?

A ja nie chcę
Dla mnie życie wieczne byłoby czymś koszmarnym, i dlatego myśl o tym że kiedys przestanę istnieć nie przeraża mnie.
Nie myślę obsesyjnie o śmierci, ale nie unikam też myśli nad ten temat. Przeciwnie, zdarza mi się nad tym zastanawiać. Nie przeraża mnie to, raczej zaciekawia.
Uważam że po śmierci nie ma już nic: znikają nasze uczucia, intelekt, osobowość... Dlatego warto życie wykorzystać jak najlepiej. Nie zmarnować go.


Śmierć grabi ze świata piękno
zbiera dawne plony, by przyspieszyć nowe.
Milcz, serce;
Trwaj, pokoju.

Wzrost lepszy jest od rozkładu;
Słyszę świst ostrza, co życie od życia rozdziela.
Milcz, pokoju;
Trwaj, serce.

Śmierć przechodzi,
czyniąc drogę dla życia i czas dla życia.

Nienawidzę umierania i zabijania, nie śmierci.
Milcz, serce;
nie protestuj.
Trwaj w pokoju i żalu
i milcz.

(Stephen R. Donaldson)

Właściwie to wiara w życie po śmierci nie musi być związana z jakimkolwiek Bogiem. Ateista może wierzyć, że nieśmiertelna dusza jest po prostu częścią rzeczywistości, jakiegoś kosmicznego porządku a jej losami kierują jakieś bezosobowe mechanizmy np. prawo karmy.

Dlaczego warto wykorzystać życie jak najlepiej? Po śmierci i tak wszystko zniknie, więc co stracisz jeśli go nie wykorzystasz?

Ja też uważałbym, gdybym nie był wierzący, że życie należy wykorzystać jak najlepiej, ale nie potrafiłbym w żaden przekonujący dla mnie sposób tego uzasadnić, gdybym nie wierzył w Boga. Dla mnie te wszystkie gadki o tym, jaki to ja jestem wyjątkowy, jakie to ja miałem szczęście że się pojawiłem itd. są zupełnie puste.

[Poprawione - WIST]

Vacarius napisał:

Kurczę, a byłem przekonany, że ateizm to brak wiary w Boga. No ale skoro wiecie na 100% to nie ma co debatować. Ktoś pisał mi, że to nielogiczne dowodzić o nieistnieniu czegokolwiek. Ale skoro Vacarius po prostu wie, że Boga nie ma my wierzący nie mamy wyboru - trzeba przejść na ateizm. Nie mamy wyjścia!

Samo nasze istnienie dowodzi na istnienie Boga , w innym wypadku w ogóle byśmy sie nad tym nie zastanawiali i żyli jak zwierzęta.

tak, a zielona trawa dowodzi istnienia prądu.

sam osobiście nie chciałbym żyć wiecznie. w sumie to zależy, jak takie second life miałoby wyglądać. są różne warianty, niektóre mi by odpowiadały, niektóre nie.

Bo drugiej szansy już nie bedzie.

To ja Ci ciągle o tym przypominam.
Myślę, że to był taki skrót myślowy. Tak mówimy potocznie o rzeczach, których istnienie jest bardzo mało prawdopodobne. Szansa na to, że jesteś Marsjaninem jakas tam istnieję, ale na pewno nie obruszysz się, jeśli będe uważał Cię za człowieka, a nie prawie-na-pewno-człowieka?

Świetny post Sewerynie- dokładnie myślę tak samo...

Jeśli i tak za chwilę wszystko zniknie- to co za różnica...

Jeśli wiem, że pójdę na dno bezwarunkowo- to opłaca się machać jeszcze przez pół godziny rękami...nie...

Nawet trudniej będzie mi odejść z takiego "udanego" życia..

Acro napisał:

Tak pamiętam że to Ty, ale nie chciałem "rzucać" nickami - jak by to nieelegancko wyglądało.
Ale przyznaj, że kolega Vacarius troszeczkę przesadził, pisząc że ateiści po prostu wiedzą (czyli że są 100% pewni) że Boga nie ma. Chyba, że przedstawi nam jakąś przekonującą rewelacje?

Vacarius ma rację.
Ja również chciałbym żyć po śmierci i wiecznie.

Ale jakby wam to wytłumaczyć, dlaczego ateiści nie wierzą mimo iż chcą żyć po śmierci.

Dla ateisty cała otoczka, tego życia po śmierci jest absurdalna, bzdurna i bezsensowna.

To tak jakby, ktoś wam mówił, czy chcecie żyć po śmierci wiecznie w krainie pluszowych misiów. Ta kraina to jedyna alternatywa życia doczesnego. Zapewne chcielibyście żyć wiecznie, ale niewielu z was wzięłoby na poważnie krainę pluszaków.
Tak samo jest z ateistami, chcieli by żyć wiecznie, ale nie biorą na poważnie nieba, aniołów, diabłów, duchów i tych spraw.

Podobnie jak dla was, sama śmieszność krainy miśków pluszaków nie pozwala wam wybrać tej jedynej drogi,
Tak samo dla ateisty, śmieszność historyjek z diabłami, aniołkami, bogiem i innymi cudami, nie pozwala im brać wiary na poważnie.

Wszelkie argumenty, typu, że ktoś tam kiedyś chodził po wodzie, zmartwychwstał, ukazał się na drzewie, nie przemawiają... niestety.
Chciałbym w to wierzyć, ale wybaczcie... dla mnie - to śmieszne.

nieja napisała

Czyli Ty też wiesz co i jak na 100%. Jak do tego doszliście?