Najlepiej iść na łatwiznę i uznawać tylko to za grzech co nam pasuje.
Chore. No ale cóż wasz wybór.
A seks i miłość to dwie różne sprawy.

A to ciekawe. Dobrze, że mi uświadomiłeś znaczenie tego słowa. Zmieniło to moje życie na lepsze.

Cóż... trzeba czasem wybrać, nie można dwom panom służyć... Jeżeli coś jest sprzeczne z wolą Bożą, to trzeba wybrać albo grzech, albo Bóg, albo sprawić by Bóg pobłogosławił...

W takim razie czym jest seks? Jedynie grzechem? A może to już prostytucja, kiedy kobieta śpi z mężczyzną przed ślubem? Oho.

Panie meritus, wspominałem już chyba o czytaniu ze zrozumieniem. To pomaga w dyskusji, proszę mi uwierzyć. (Wiem, że kiepsko to brzmi w ustach niewierzącego, ale nic na to nie poradzę)
Rampampam powiedział/a, że seks nie jest grzechem, gdy wynika z prawdziwej miłości. Wy zaś powiadacie, że miłość jej jest rozpustą. Czy na pewno wszystko w porządku?

Amadeusz, zanim zwrócisz komuś uwagę, sprawdź najpierw sam, czy jesteś w porządku.


Poddałem w wątpliwość, czy rozpusta, czy rozwiązłość wynika z prawdziwej miłości.


Kto tak powiedział? Zostało tylko powiedziane, że rozpusta nie jest prawdziwą miłością. Wychodzi na to, że skoro innym wypominasz brak zrozumienia tekstu, dobrze zrozumiałeś co zostało napisane i pisząc coś takiego, a co nie zostało powiedziane - manipulujesz. Zgadza się?

Nie, Panie meritus, nie zgadza się. Sam przywołałeś słowa Chrystusa, że gdy seks nie służy miłości małżeńskiej jest grzechem rozpusty. Rampampam uprawia seks przedmałżeński, ergo - jest rozpustnicą.

Rampampam uważa ponadto, że chociaż Bóg nie myli się we wskazówkach dotyczących, ludzie mogą źle te wskazówki interpretować, co widać chociażby na przykładzie starotestamentowego "oko za oko".

wskazówkach dotyczących intymności ludzkiej oczywiście

Jeszcze raz, bo jednak nie zrozumiał pan, panie meritus.

Napisał pan, że jeśli ktoś uprawia seks pozamałżeński, to jest rozpustny. Ja na to, że uważam, że jeśli wynika z miłości, to to rozpusta nie jest. Pan znów potem wyskoczył z rozwiązłością. Ja już nie mam siły, po prostu nie rozumiem jak można nazwać pełen miłości, zrozumienia i wsparcie związek, którego dopełnieniem jest seks, rozpustnym... Po prostu ręce opadają...

No właśnie, coś was dzieli, więc gdzie tu miłość? Poza tym ciekawe jest to stwierdzenie "nie jesteśmy jeszcze gotowi". To oddaje całość sytuacji. Co do spowiedzi. Tobie kochany chyba wcale nie chodzi o szczerą odpowiedź, ale o sposób na zagłuszenie sumienia.
Co zrobić? A to zależy(!)
1. jeżeli ją kochasz, jak twierdzisz, to będziesz szukał jej dobra a nie własnego zadowolenia, ani nawet jej zadowolenia, które w konsekwencji może doprowadzić do tragedii niegotowości na dziecko (jako ilustracja: Ojciec odsuwa dziecku gorące żelazko mimo, że ono bardzo chce je dotknąć, ale może się poparzyć)
2. będziecie siebie "używali" do okazywania sobie miłości, usprawiedliwiając to "miłością", bo przecież będziecie się "kochać", tylko czy aby na pewno(!?)

A tak na serio, Co zrobić? odpowiedzieć sobie co jest dla ciebie ważne. Jeżeli powiesz Jezus, to przestaniesz się "kochać" i pójdziesz do spowiedzi, a jak odpowiesz, że "twoja miłość" (ciekawe co nią jest?) to będziesz żył jak dotąd i z czasem nie będziesz juz sobie zadawał pytań o spowiedź.
Pax

Rapapam

Jest taki zwyczaj by do siebie mówić per ty na forum. Teraz się zastanówmy, czy Bóg, powiedział kiedykolwiek, że rozpusta, czy rozwiązłość jest usprawiedliwiona miłością? Z Pisma Świętego wynika, że akt seksualny nie jest rozpustą, czy rozwiązłością jeżeli jest wynikiem miłości małżeńskiej. W pozostałych przypadkach jest to grzech.

Amadeusz

To są twoje słowa. Nic nie mówiłem personalnie.

Chciałam zauważyć, jak beznadziejnie sloganowe są wszystkie Wasze stwierdzenia. Wciąż tylko "grzech", "Kościół", "tak trzeba", "tak nie można", "jeśli będziesz robił tak, to pójdziesz do Nieba, jeśli inaczej, czekają cię piekielne czeluście".

A gdzie życie człowieka, to co robi dla świata i jak żyje dla innych? Więcej radości! Życie jest jedno, piękne i niepowtarzalne! I tyle miłości i tylu wspaniałych ludzi dookoła. Chyba najważniejsze jest to, żeby postępować zgodnie z własnym sumieniem, kochać, być kochanym, i wrażliwym na świat, prawda? Myślę, że seks pozamałżeński niewiele przynosi ujmy człowiekowi, który jest wyjątkowy i postępuje zgodnie z kodeksem moralnym. A jeśli jeszcze coś robi dla innych i uśmiecha się do ludzi... Myślę, że nie wyląduje w piekle potępiony jako rozpustnik .

Pozdrawiam, życzę opalonej buzi w jesiennym słońcu, życzliwych spojrzeń od przechodniów Waszych miast, szeleszczących liści pod nogami i miłości, bez której jak cymbał brzmiący jesteśmy .

Chyba, że sumienie jest wypaczone. Wtedy jest problem, bo wskazuje ono coś sprzecznego z tym, co powinno. Tak jak z zepsutym wskaźnikiem w kopalni - pewnego dnia trach!


Zależy z jakim kodeksem moralnym. Ten dany przez Boga nie przewiduje seksu pozamałżeńskiego - rozwiązłości.

Bardzo dziękuję za życzenia. Jestem szczęśliwym człowiekiem, bo staram się żyć zgodnie z wolą Bożą. To jest dla mnie najważniejsze, a nie udawanie, że wszystko jest w porządku, lub czegoś nie ma.

(albo udawać, że jest więcej, niż w rzeczywistości )

Cóż z twoich życzeń może wynikać, że osoba spełniająca wszystkie przykazania jest smutna i nieszczęśliwa. Ja powiem, że jest wręcz przeciwnie - osoba grzesząca jest nieszczęśliwa, choć zaspakaja pożądliwości swojego ciała. Ten zaś kto żyje w zgodzie z Bogiem, nie stawia nic ponad Niego: bożka Seksu, Mamony... Ten jest szczęśliwy.

Możesz uzasadnić, to co jest w nawiasie? Masz trudne zadanie udowodnienia, że seks pozamałżeński jest zgodny z wolą Bożą, z przykazaniami...