witam. Jestem od ośmiu lat w udanym małżeństwie, mamy dwoje fajnych dzieciaczków. Mój problem tkwi w uzależnieniu od masturbacji. Uwielbiam się masturbować. Mój mąż za szybko dochodzi do orgazmu, mi jest ciągle mało seksu, więc się masturbuję. Wiem że to jest grzechem, ale nie potrafię z tym walczyć. Mąż mój nie wie że to robię, kiedyś mu mówiłam, ale się złościł, więc teraz trzymam to w tajemnicy. Gdy tylko się wyspowiadam, znowu wraca ten sam problem.

A rozmawiałaś ze swoim mężem o tym że kończy zbyt szybko?

Złościł się? Jakiś dziwny facet...

PS: "Zaniedbywanie" własnej żony to też grzech.
http://www.jp2w.pl/index.html?id=30149& ... lang_id=PL


Jeżeli mąż jest mocno religijny, polecam jemu lekturę całości.

A rozmawiałaś z mężem o tym, czego Ci brakuje i czego pragniesz? Próbowaliście jakoś razem rozwiązać problem?

Jest niedobrze, bo nie tylko jesteś uzależniona od masturbacji, ale jeszcze robisz sobie tajemnice przed mężem. Co do wychodzenia z nałogu masturbacji/onanizmu/samogwałtu, to poszukaj też w internecie i na tym forum (bardzo dużo o tym było) o tym jak z tego wyjść, powinno być dużo informacji.

Pomodlę się za Ciebie i za Was!

Tutaj znajduje się odpowiedź świeckiego teologa, która może nieco wyjaśnić (patrz szczególnie na końcówkę)
http://www.zapytaj.wiara.pl/?grupa=8&ar ... 6373&dzi=0
Może warto by męża namówić?
pozdrawiam

Sytuacja jest nieciekawa i może doprowadzić do dramatu, jeśli nie zacznie się z nią walczyć.

TOM3K
Rozmawiałam ze swoim mężem niejednokrotnie i jakoś na nic się zdały te wszystkie rozmowy. On twierdzi że za bardzo go "podniecam" i dlatego tak krótko to trwa

dziękuje wszystkim za dobre rady, wyspowiadam się i znów będę walczyć z nałogiem. dziękuję jumik za modlitwę. Wszystkiego dobrego

Czyli jak zwykle, jak u faceta coś nie tak, to i tak "baba" jest winna.

Polecam lekturę poniższego:
http://www.szansaspotkania.net/?page=1963
Szczególnie rozdział "Szukanie przyjemności...". Nie tylko Tobie, ale też Twojemu mężowi do lektury polecam.

I na koniec taka myśl "nieortodoksyjna", jeżeli Ty nie czujesz satysfakcji, to może on Ciebie "nie podnieca"? Rzuć mu przy okazji taką myśl, może to trochę na jego dumie i ego mężczyzny zagra, że powinien się bardziej postarać. Bo jak na razie ten głodny kawałek, że Ty jesteś winna... sorry, potwierdza moje wstępne podejrzenia co do niego... Ale nie będę się na ten temat rozpisywał, bo nie chcę Ciebie "ustawiać" przeciwko niemu, to by było kontraproduktywne w Waszej sytuacji.

"Gdy tylko się wyspowiadam, znowu wraca ten sam problem."....

Witaj barbie można napisać kto i dlaczego winny ,ale problem pozostanie -nie ma co się łudzić ze nagle zmieni się w waszym małżaństwie pod wpływem ,rozmowy ,rady -czy nawet wizyty u seksuologa ...

To wszystko na nic -znam to :mocne postanowienia ,częsta spowiedź ...a życie sobie ...Zło jest złem -czy lepiej by było by mąz zaakceptował twój samogwałt -jako normę -ba nawet "współpracował"-na tym polu i poszliście by dalej i dalej w perwersje i wyuzdanie ...

Jak walczyć i co zrobić ?

Tak poszukaj "odpowiedniego"-spowiednika i "przedstaw "-swój problem dokładnie i niech cię nie zrazi że być może nie dostaniesz z "początku" rozgrzeszenia ...
Bo spowiedź bez poprawy i przyjęcie Ciała Chrystusa -gdy się wie i ma świadomość że się będzie grzeszyło -jest grzechem ciężkim i poważnym ..
Walcz ,módl się -ty nie mozesz nic ; Jezu ufam Tobie !;
Jest taka modlitwa ;"Tajemnica Szczęścia"- nie łatwa i dla obowiązkowych ..
Ale właśnie ta modlitwa "ratuje "-wielu i wyzwala z nałogu ...
Spróbuj -to tylko 20 minut dziennie ....na tym forum -też znajdziesz i tę modlitwę i "opisy".

.....GŁOS BOŻY : [17.4.1969]

Noście ciężary jedni drugich. Córko Moja, zarzuć zasłonę współczującą twych łez, na cierpienia dręczące Kościół w danej chwili, a spowodowane odstępstwem dusz Bogu poświęconych. Wylej na Moje Stopy olejek twych modlitw, za przykładem Magdaleny, by wiele grzechów zostało odpuszczonych.

Pokusy przeciw cnocie czystości są zawsze najsilniejsze i bez szczególnej łaski i wielkiego czuwania, trudno jest duszy ostać się. Oto dlaczego spowiednicy powinni być miłosierni z takimi duszami i pomóc im wszelkimi sposobami do powstania, zwłaszcza trzeba wzbudzić wszelką ufność ku Mnie, Który mogę i chcę dopuścić wszystkich do Mej uczty niebiańskiej.....

Pozdrawiam i zapraszam do "walki"


Cytat z www.jezusblog.republika.pl

Raczej nie byłby, na "te tematy" wyraził się bowiem: "Czym innym jest małżeństwo służące jedynie posiadaniu dzieci, co wyklucza wszelki grzech, czym innym szukanie w małżeństwie rozkoszy seksualnej z własną żoną, co jest wciąż tylko grzechem powszednim".

Czyż rozkosz sama w sobie jest grzechem? Nigdzie z reszta tak nie napisałem. Myślę, że barbie to zrozumiała. Wiem, jakie są zasady współżycia w małżeństwie katolickim. Nie pisałem o rozkoszy dla rozkoszy, ale o rozkoszy która jest wpisana w drogę zmierzająca do poczęcia. Wykorzystywanie żony do zaspokojenia swojej potrzeby seksualnej, w imię poprawności, nie nazwałbym miłością. Nazwałbym to krzywdzeniem kobiety, która też czuje, odczuwa, przeżywa. Czemu współżycie ma być dla niej ułamkiem sekundy? Dla faceta często takim bywa.
Co do św. Augustyna, nie brałbym jego słów tak bardzo płytko i literalnie.
Ktoś kto szuka w małżeństwie tylko rozkoszy z żoną, traktuję ją jak.... (nie będę wymieniał, proszę sobie dopowiedzieć), ale tylko wtedy, gdy myśli jedynie o sobie, jak może myśli mąż barbie, zapominając o uczuciach i pragnieniach swojej żony.

odkrywca

www.odkrywca.blogpelendobra.pl

Pierwszy post odkrywcy zostal usuniety, gdyz byl niezgodny z duchem i regulaminem tego dzialu.

Moderator

I jeszcze taka mala uwaga na marginesie:
Slowa sw. Augustyna: "kochaj i rob, co chcesz" nie otwieraja furtki do zle pojetej wolnosci czy robienia tego, co sie komu podoba, jak to niestety wiele osob opacznie rozumie. Mozna robic, co sie chce, kiedy sie naprawde kocha, bo milosc ma to do siebie, ze bez wzgledu na okolicznosci, dopuszcza tylko to, co jest naprawde dobre. Milosc nigdy nie dziala przeciw czlowiekowi, nie traktuje go przedmiotowo.

Fajnie napisane, ale jak byś wtedy ocenił takiego faceta, który na problem żony reaguje takim tekstem: "No bo ty mnie za bardzo podniecasz"? I zostawia ją samą ze swoim problemem?

Nie wiem, co było w skasowanym poście odkrywcy, ale z tym co zostało zgadzam się w 100%.

Nie da się ocenić, bo bardzo niewiele wiemy. Poza tym... tu nie chodzi o ocenianie, ale o doradzenie barbie w jej problemie, a osądzenie męża (szczególnie, że przy prawie braku wiedzy) nie sądzę, żeby cokolwiek jej pomogło.