Założe sie , że uczeni nie przebadali jakiejś oszałamiającej liczby par homoseksualnych z dziećmi, bo prawdopodobieństwo, że osoba homoseksualna najpierw wejdzie w związek z osobą płci przeciwnej , zrobi dziecko, rozstanie sie, zabierze dziecko, znajdzie partnera swojej płci i zgłosi sie do doświadczenia raczej jest niskie. Stąd wyniki badań mogą nie dawać pełnego obrazu sytuacji. Żeby przeprowadzić rzetelniejsze badania potrzeba by było zalegalizować związki par homoseksualnych i zezwolić im na adopcje, ale żeby to z kolei nastąpiło, to trzeba być pewnym , że taka opcja nie zaszkodzi dzieciom, czyli błędne koło. Etyka nie pozwala dokonywać doświadczeń, które mogłyby źle wpłynąć na życie badanego, a tu przecież chodzi o życie dzieci. Także mamy związane ręce i ciężko będzie sie dowiedzieć prawdy w tej kwestii i w razie wypadku dokonać zmian w naszej obyczajowości.

Myślę, że właśnie na tej podstawie społeczeństwo słusznie się na owy układ nie zgadza. Nie jest to winą jakiś stereotypów, tylko praw wyznaczonych przez naturę.

Nie jestem przekonany co do wniosku Wista. Zakładając, że homoseksualizm to rzeczywiście coś nie prawidłowego , to mozemy to nazywać albo zaburzeniem albo chorobą. Można podać wiele przykładów chorób mimo, których ludzie mogą mieć dzieci, ważne jest żeby ta choroba nie była powodem zmarnowania życia dziecku. Jeśli więc byłyby rzetelne dowody na to, że wychowywanie sie wśród homoseksualnych rodziców nie wpływa negatywnie na życie człowieka, a może uchronić je od życia w rodzinach mocno dysfunkcyjnych bądź domach dziecka, to można by było głęboko się zastanowić co w rzeczywistości jest dla tych dzieci lepsze. Czy życie z ojcem pedofilem lub bycie maltretowanym w domu dziecka, czy dorastanie wśród dwóch tatusiów, którzy otaczają troską i ciepłem adoptowane dziecko.

Dla mnie problemem pozostaje to że próbuje się wmówić mi że dwóch facetów tworzących związek to nie jest coś dziwnego. Ale to jest coś dziwnego i najlepiej pokazuje to biologia. Rzecz jest prosta, gdyby natura zechciała to sprawiłaby że jest jakaś opcja aby dwóch mężczyzn mogło tworzyć związek w sensie biologicznym. Wszyscy doskonale wiemy że mężczyzna od kobiety się równi, mimo to w takiej tradycyjnej rodzinie od zawsze wychowuje się dzieci. Nagle próbuje mi się wmuówić, że te różnice nie mają znaczenia, bo dwóch panów, pozbnawionych tej różnorodności, zpowodzeniem ma prawo i może skutecznie wychować dziecko. Ani im się to nie należy, ani własnymi siłami nie mogą tego zrealizować, bo brakuje im tej róznorodności. To nie jest tak że homoseksualistom nagle ktoś zrobił psikusa, od zawsze takie połaczenie było nienaturalne i powoływanie się na to że lepiej niech oni niż np. para alkocholików wychowują dzieci, jest pomijaniem podstaw. Nie można negaować roli zdrowej rodziny, podając przykład patologii, uzasadniając że to co nienaturalne jest do przyjęcia.

No ale tu tylko można mówić o patologii, bo po co zdrowej rodzinie odbierać dziecko na rzecz pary homoseksualnej? A homoseksualiści z racj, że nie mają możliwości mieć swoich dzieci , to jedynie mogliby je adoptować, do adopcji to raczej trafiają dzieci, które nie miały szansy poznać co to normalna rodzina, prawda?


nienaturalny
1. «niewynikający z praw natury, przyrody»
2. «niebędący właściwością czyjejś natury»
3. «niezgodny ze zwykłym porządkiem rzeczy»
4. «niewynikający z czyjejś natury, nieszczery»

Natura odpowiada za istnienie homoseksualizmu , nie jest to coś oderwanego od biologii. Możemy mówić o homoseksualizmie jako zaburzeniach gdy sam z siebie przynosi on jakiekolwiek szkody. O nienaturalności według definicji można mówić gdy ma sie na myśli 3-ci podpunkt, tylko że według niego wszystko co jest niecodzienne, a więc miedzy innymi reprezentowane jest przez mniejszość , jest nienaturalne. To, że odbieramy homoseksualizm jako coś nienaturalnego , to wynika moim zdaniem z uwarunkowań społecznych , a może i troche z naszej heteroseksualnej natury, by dowiedzieć sie prawdy należy sie tych uprzedzeń wyzbyć, tylko wtedy można obiektywnie spojrzeć na stan rzeczy. Oczywiście mówienie o homoseksualizmie jako czymś normalnym jest dla większości , w tym też dla mnie nieintuicyjne, dlatego mimo zdania uczonych popartych wieloma badaniami, staram sie , tak jak zresztą wielu , szukać dziury w całym, i poddawać pod wątpliwość naukowe wnioski. Nie ma nic w tym złego, ważne jest aby dawać rzetelne i prawdziwe argumenty przemawiające za naszym stanowiskiem, co często ustępuje jednak prymitywnej nienawiści. Wspaniałym przykładem na godne zachowanie w takich kwestiach był Einstein. Mimo potężnych argumentów przemawiających za tym, że świat w mikroskali jest nieprzewidywalny, on mimo wszystko twierdził, że "Bóg nie gra w kości" , bo to było dla niego nie do przyjęcia, nie dość że był tak uwarunkowany, że nie przyjmował, że tak doskonale poukładanym światem może rządzić totalny chaos , to w dodatku nie godziło się to z jego intuicją. Ale Einstein nie rzucał słów na wiatr, i bez pokrycia . Doskonale znał obowiązującą teorie i dużo pracował na to żeby znaleźć w niej jakąś lukę. I okazało sie, że znalazł potężny argument potwierdzający jego przekonania, znany obecnie jako paradoks EPR. Co prawda paradoks ten został niejako rozwiązany, ale stało sie to na kilkadziesiąt lat po śmierci Einsteina, do tego czasu jednak problem ten był dużym ciosem dla fizyków wyznających kopenhaską interpretacje mechaniki kwantowej. Na Einsteinie sie jednak nie skończyło , mimo wiele większej wiedzy niż za jego czasów , nadal wielu fizyków nie chce przyjąć tej interpretacji i dużo pracuje nad znalezieniem argumentów jej przecących. Mimo to jednak panuje zasada, że dopóki nie znajdą podstaw by powszechne przekonanie obalić, dodają do swoich wypowiedzi sformułowanie "moim zdaniem jest tak...", nie używając pojęć takich jak "prawda" , czy "takie są fakty". Mnie osobiście nie zadowalają dotychczas przeprowadzone badania na homoseksualistach, mimo że był ich ogrom i zdecydowana większość nie wskazywała na cokolwiek co miałoby świadczyć o nienormalności homoseksualizmu, dlatego też mówi się o nim nie jako zaburzeniu ale zwyczajnie jako orientacji. Przyznam jednak, że badanie orientacji seksualnych to nie moja działka i będe jedynie śledzić raz na jakiś opinie speców od tej dziedziny, ale swoje wątpliwości i przemyślenia mam prawo wypowiadać. Trzeba tylko wziąść pod uwage, że nie koniecznie muszą one być słuszne i mieć wartość w problemie homoseksualizmu.

Homoseksualizm oczywiście nie jest tworem sztucznym. Istnieje w przyrodzie, ale to nie czyni go czymś do zaakceptowania, gdyż istnieje wbrew porządkowi natury. Podobnie jest z chorobą, która istnieje w przyrodzie, ale dla nas nie jest do zaakceptowania. Możemy uzasadniać że choroby w naturze to czynnik ograniczający populacje, element walki o przetrwanie itd., ale my ludzie walczymy z nimi i nie uznajemy ich za stan normalny, lecz właśnie nienormalny. Tylko my na tej planecie możemy mieć własne zdanie i wbrew naturze mówimy że chorób nie uznajemy. Tym bardziej zatem nie uznajemy stanów nienaturalnych, które są ślepą uliczką, a takim jest homoseksualizm.

Zwróć uwagę na to, że Kościół naucza, że pokusa nie jest zła, a jedynie uleganie jej. Przecież każdy człowiek ma jakieś pokusy. Jezus też miał pokusy, bo szatan próbował Go skusić na pustyni, czy to znaczy, że Jezus też był grzesznikiem?

Jeśliby naukowcy niepodważalnie udowodnili, że wychowywanie dzieci przez pary homoseksualne nie ma żadnych negatywnych skutków dla tych dzieci, to jakie by to miało znaczenie dyskusja o tym, czy homoseksualizm jest chorobą czy nie.

A co powiecie na moją teorie, że tylko nabyty homoseksualizm jest dewiacją, natomiast wrodzony homoseksualizm jest tylko orientacją? I czy w ogóle można podzielić homoseksualizm na nabyty i wrodzony?

No właśnie - Nazizm i Faszyzm to taka prawicowa odmiana Komunizmu




Więc to hipokryzja. Inna miara mierzysz osoby ze skłonnościami homoseksualnymi i osoby z innymi słabościami.
Można potepiać czyny - homoseksualne praktyki, alkoholizm, przemoc ale watpliwe jest potepianie skłonności jeśli dana osoba nad nimi panuje (skłonności homoseksualnych, słabośc do alkoholu, skłonnośc do stosowania przemocy i wybuchowy charakter). Takim osobom nalezy się pochwała a nie nagana.

Aby troche rozładować atmosferę dyskusji-
Kandydata na Przezydenta zapytano co sądzi o małżeństwach homo.Odpowiedział: Nie mam nic przeciw -geje też maja prawo do piekła na ziemi.

A teraz trochę zmienię temat, ale nadal będzie się to wiązało z tolerancją.

Otóż jest tyle polemiki i dyskusji w internecie z ateistami, że ja aż odnoszę wrażenie, że ich nie tolerujecie o wiele bardziej niż innowierców. Czy to prawda, czy tylko moje subiektywne odczucie? Jeśli jednak to prawda, to dlaczego dla innowierców macie większą tolerancję niż dla ateistów i dlaczego z innowiercami dyskutujecie o wiele rzadziej? Przecież wg naszej religii obie te grupy są w takim samym błędzie. I czy wierzycie, że ateista też może być dobrym człowiekiem?

Tomk, dobry żart

Ngdy w życiu, to są jakieś herezje. Przecież wszystkim dobrze wiadomo, że tylko ten kto wyznaje chrześcijańskiego Boga może być dobry, wszyscy inni trzymają z szatanem nawet jeśli o tym nie wiedzą.


O tolerancji wypowiem sie ogólnie, bo dotyczy tak samo wierzących jak i nie wierzących. Ateizm to tylko stanowisko, tak samo wiara, i same w sobie nie niosą niczego co by miało podlegać potępieniu z mojej strony. Nie toleruje tylko zachowań ludzi wobec innych, i często spotykam okrucieństwo ze strony ludzi, którzy podpisują się jako ateiści czy też katolicy. Im więcej ktoś stara sie demolować moją wizje świata, wykorzystując do tego celu zamiast merytorycznych argumentów, sprytne socjotechniki, rzerując na emocjach, wykorzystując słabości itd. Tym mniej we mnie tolerancji wobec takich zachowań. Nie dajmy sie zwieść krzykaczom, wielu jest takich co woła "Naród to my!" ,ale są tak naprawde tylko nic nie znaczącą próbką spośród wszystkich, którzy ten naród tworzą.

A jak się odniesiesz do tego tekstu, z którego wynika, że ateiści są lepszymi ludźmi niż wierzący? I czy zmienisz zdanie o ateistach, gdy sam osobiście spotkasz dobrego ateistę, który jest lepszym człowiekiem niż niejeden wierzący?

Lol. Nie mów, że na poważnie potraktowałeś to co napisałem

Danielu86 - jest takie mądre powiedzenie "wyjątek potwierdza regułę".

Z pewnością można znaleźć małpę która siusia do klozetu, używa papieru toaletowego i spuszcza po sobie wodę. Ale to nie będzie reguła...

Ja bym unikał jakiejś licytacji kto jest bardziej moralny, bo na takim stopniu uogólnienia nie znajdziemy prawdziwej odpowiedzi. Zdarzają się ateiści bardzo kulturalni i etycznie uporządkowani. Ale też będą tacy ludzie, którzy taplają się z uciechą we własnym moralnym upadku żyjąc tak jakby Boga nie było. Będą święci i będą ludzie wierzący, którzy upadają mimo swej wiary.

Homoseksualizm to orientacja i się go nie leczy, ale są jeszcze zachowania homoseksualne - jeśli są niezgodne z orientacją to mogą być leczone (oficjalnie w ramach służby zdrowia).