Jak działa komunia na ludzi, którzy przyjmują ją, a np. nie byli u spowiedzi już 10 lat
na co dzień są ateistami,
a do komunii poszli np bo jest uroczystość chrztu,
i rodzina powiedziała, że pasuje iść.

Znam też takich którzy przyjmują komunię co niedziela,
są ateistami, a przyjmują tylko dlatego,
że są politykami, a 90% wyborców to wierzący,
więc chcą zyskać ich poparcie.

Gdyby byli Katolikami, na pewno mieliby grzech,
ale że poszli tak przed rodziną, nie wierząc w Boga i grzechy,
to nic im się na pewno nie stanie.

Zastanawiam się bardziej pod kątem tej łaski jakiejś,
która spływa, czy jakoś tak, bo jak wiadomo, to jest przecież ciało Pana Jezusa.
Czy może jest tak, że jak się nie jest w stanie łaski,
to ta komunia traktowana jest jak zwykłe jedzenie i nie ma żadnych świętych właściwości?
Czy oddziałuje ono jakoś szczególnie na takiego grzesznika?

Sprawa nie jest trudna...
Przyjęcie świętokradcze, gdy ma się świadomość, że nie można przyjmować, jest grzechem.

A zatem oddziela to owego człowieka od miłości Boga i skazuje na potępienie. O tym mówi już św. Paweł w 1Kor.

Taką postawę raczej nazwałabym ignorancją i totalnym brakiem charakteru. Ponadto nawet jeśli ktoś nie wierzy w Boga czy grzechy, nie jest zwolniony z odpowiedzialności za swój czyn. Skoro Komunia dla katolików jest świętością, a dla kogoś innego nie, to nie znaczy że ten inny może ją bezkarnie profanować.

Zacytuję:

1Kor 11:27-30
„Dlatego też kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej.Niech przeto człowiek baczy na siebie samego, spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha.Kto bowiem spożywa i pije nie zważając na Ciało [Pańskie], wyrok sobie spożywa i pije.Dlatego to właśnie wielu wśród was słabych i chorych i wielu też umarło.”

W przypadku Katolika jest to grzech ciężki, w przypadku ateisty lekki.

Mogę prosić o kryterium takiej oceny?
Wina moralne jest taka sama, jeśli ów 'ateista' wie, że tak czynić nie może i czyni to dobrowolnie.

Jak wynika z Objawień w piekle jest wiele osób, które w nie podczas swej ziemskiej Pielgrzymki niewierzyły.

Wynika z Nich także, że każdy który chce być Zbawiony może liczyć na Miłosierdzie BOŻE. Gdyż BÓG OJCIEC jest BOGIEM Wielkiej Miłości i Miłosierdzia, ale dla Tych, którzy chcą Kochać BOGA i Bliźniego.

Czy ten czlowiek wiedzial W OGOLE o czym mowi? Watpie.

Sprawa wydaje się oczywista. Nie można oceniać ludzi w oderwaniu od ich światopoglądu (co zostało wielokrotnie napisane przez moderatorów na tym forum w odniesieniu do oceny moralnej działań ludzi w czasach biblijnych). To znaczy, że ateista, przyjmując komunię, nie zdaje sobie sprawy z powagi sytuacji - bo nie wierzy w Boga - a więc jest tak naprawdę nieświadomy jakiegokolwiek świętokradztwa.

Dokładnie tak, jak mówi grzmot, dla ateisty to tylko wafelek, on nie ma pojęcia co to jest, nie ma świadomości co czyni więc nie może być mowy o grzechu ciężkim.

Pytanie zasadnicze: Po co ateista przyjmuje Komunię? Przecież w nią nie wierzy. Tak więc po co idzie do Kościoła? I po co profanuje Najświętszy Sakrament? Dla sportu? Dla zabawy? Bo przecież nie wynika to z poważnego podejścia. Uważasz, że ateista nie wie co robi? I nie wie czym jest Komunia dla katolików, i nie wie jakie obowiązują zasady przy jej przyjmowaniu?
Ateista zdaje sobie z tego sprawę, a mimo to lekceważy zasady katolickie, lekceważy Boga przyjmując Komunię. Więc możemy tu mówić o ignoranctwie zawinionym a nie nieświadomości.
Nieświadomy to może być indianin z buszu, który znalazłszy się w Kościele pierwszy raz w życiu idzie do Komunii, bo myśli, że dostanie coś do jedzenia. , lub jakiś ułomny osobnik, który nie wie do końca co robi, przeciętnie inteligentny ateista żyjący w katolickim kraju jest jednak świadomy swoich działań.

Moniko, robisz OT. Ale odpowiadając - jeśli jakiś ateista przyjmuje komunię, to pewnie robi to z przyczyn społecznych - ze względu na reakcje otoczenia (bliższego lub dalszego). I to wszystko.

Nie profanuje, nie lekceważy Boga, nie popełnia świętokradztwa - bo sacrum jest dla niego fikcją, bajką, w którą wierzą inni (albo dobrze udają). "Bóg nie istnieje, eucharystia to tylko ceremonia, żadne przemienienie nie następuje - opłatek to opłatek." Gdzie tu miejsce na świętokradztwo?

Owszem, profanuje i popełnia świętokradztwo. Być może nieświadomie, ale jednak. Dodatkowo jeśli wie, że spożywanie Ciała i Krwi w stanie grzechu ciężkiego jest grzechem ciężkim - i mimo to w stanie grzechu ciężkiego spożywa, to popełnia grzech ciężki. Mimo, że on w to nie wierzy, może nawet ma to gdzieś

A jaki jest warunek grzechu ciężkiego: pełna świadomość. Zdaje się, że moderator katolickiego forum powinien takie rzeczy wiedzieć. Dla ateisty to są gesty bez znaczenia. On nie wie "że spożywanie Ciała i Krwi w stanie grzechu ciężkiego jest grzechem ciężkim". On wie, że jest grupa osób, która uważa, że zjedzenie wafelka ma jakieś znaczenie, że są ludzie, którzy uważają, że kawałek mąki zamienia się w coś innego i jest to dla nich święte. Dla ateisty to dalej kawałek wafla. Gdybym ja uważała, że pisanie niebieskim długopisem obraża Boga i jest świętokradztwem, to Ty, czy wiedząc to popełniałbyś ciężki grzech nawet, gdyby okazało się to prawdą? Nie, bo nie masz świadomości, uważasz, że bajdurzę i mam nierówno pod sufitem.

Po pierwsze nie było żadnego OT, bo wszystko dotyczy tematu wątku.
Po drugie, powróćmy do dyskusji. Ateista - jak sam przyznajesz - ma wiedzę o Przemienieniu, tylko w nie nie wierzy. Tym bardziej w tym przypadku mamy do czynienia z ignorancją i brakiem szacunku dla zasad czyjejś wiary, a nawet brakiem elementarnych zasad kultury, a nie z nieświadomością ateisty. To, że nie wierzy, nie oznacza, że nie zna procedur jakie obowiązują przy przystępowaniu do sakramentów; znaczy jedynie, że będąc świadomym, iż takie istnieją, po prostu je lekceważy, bo on ich nie uznaje. Czysta ignorancja zawiniona.

Wybacz, ale wytłumaczenie niegodnego przystępowania do Komunii z przyczyn społecznych jest dość prymitywną przesłanką. Sacrum należy się szacunek. Nawet jeśli się w coś nie wierzy, to należy respektować to, że inni, będący w tym miejscu wierzą. Trzeba mieć twarz i nie przystępować do sakramentów, jeśli z Kościołem nie ma się i nie chce się mieć nic wspólnego.

Inaczej jest to zwykła profanacja sakramentu.