Kinga, przytaczając czyjś tekst, Twoim obowiązkiem jest podać źródło - autor, tytuł książki, wydawnictwo, rok wydania - to jest absolutne minimum bibliograficzne.

Ze swej strony co do treści tu zaprezentowanej powiem tak - poglądy rodem z XIX w. które już dawno zostały obalone; ponadto pełno manipulacji. A to tylko nieco ponad jedna strona...

Co do "obowiązku", to sorki przeoczyłam zasady korzystania z forum... ale wracając do twojego zdania, niby dlaczego tekst rodem z XIX wieku? Na jakiej podstawie to stwierdziłeś, nigdy nie spotkałam się z tekstem XIX-wiecznym, który by coś podobnego udowodnił, jeżeli by coś takiego stwierdzał, to jestem skłonna pomyśleć, że to były tylko hipotezy niczym potwierdzone, więc łątwo można je było obalić, a jeżeli znasz tego typu książki, to proszę podaj informacje, chętnie przeczytam. A kiedy dane, które zostały zawarte w tej książce, której fragment mam zeskanowany zostały obalone? Jeżeli masz info na ten temat, to również proszę o przesłanie. Dowody naukowe potwierdzają, że pewne księgi zostały usunięte, m.in.: dotyczące medytacji itp. mam filmik o tym mogę przesłać, co ciekawe odnaleziono gnostyckie ewangelie, które są autentycznym zapisem życia Jezusa i niestety mijają się z wyimaginowaną postacią Jezusa przedstawionego w autoryzowanej i zmodyfikowanej przez władze Kościoła wersji Biblii. Ale to tak na marginesie, mam nadzieję, że masz te informacje obalające moje stanowisko...czekam

Kościół piszemy z dużej litery. Kamyk

W dalszym ciągu nie podałaś danych bibliograficznych. Nie jest to wymóg forum - to podstawowa zasada dyskusji, że podaje się namiary na źródło, które się cytuje.

To właśnie w wieku XIX pojawiły się interpretacje postaci Jezusa, które twierdziły, że Kościół zafałszował obraz Jezusa, a tymczasem prawda jest inna. I każda wersja podawała swoją rzekomą prawdę. Jezus miał głosić powszechny pokój, miał głosić poglądy buddyjskie, miał głosić reinkarnację, miał w ogóle nie istnieć... Praktycznie co autor to inna wersja (nie)życia Jezusa. Wszystkie jednak miały wspólną podstawę - twierdziły, że Kościół zafałszował obraz Jezusa i że nie istnieje ciągłość pomiędzy Jezusem historycznym a Chrystusem wiary. Problem już nie istnieje, a błędność takich poglądów dobitnie wykazał już A. Schweitzer na początku XX wieku. Krótko mówiąc - te obrazy Jezusa nie miały nic wspólnego z metodycznymi, rzetelnymi badaniami naukowymi, a były odbiciem przed-założeń swych twórców.

I jeszcze sprawa rzekomego fałszowania przez Kościół tekstów Pisma. To kompletna bzdura. Choćby dlatego, że praktycznie do IV wieku nie istniał kanon tekstów Świętych. Tekstów istniało wiele - część Kościół uznał za kanoniczne (ostatecznie dopiero na Soborze Trydenckim!), część za niekanoniczne, ale traktowane je niemal na równi z kanonicznymi (w pierwszych wiekach np. "Pasterz" Hermasa), a część za sprzeczne ze swoim doświadczeniem wiary. Ten fakt jest absolutnie fundamentalny dla procesu powstawania Pism NT i kształtowania się kanonu Pisma, i taka manipulacja, jaką prezentujesz, jest po prostu śmieszna.

Pierwsi chrześcijanie nie wierzyli w reinkarnację, fundamentalnie kłóci się ona z chrześcijańską wizją eschatologii. Chętnie jednak poznałbym starożytne pisma, które by sugerowały, że albo Jezus głosił reinkarnację, albo że tak wierzyli pierwsi chrześcijanie

Można cytowac na potwierdzenie wiary w reinkarnacje we wczesnym chrzescijanstwie m.in. Sw Grzegorza, biskupa z Nyssy ("of Nyssa"), ktory stwierdzil:
"Jest absolutnie konieczne, by dusza zostala uzdrowiona i oczyszczona, a jesli nie nastapi to w ciagu jednego zycia na ziemi, to musi to zostac osiagniete w przyszlych zywotach ziemskich".
Jak widac, juz wowczas reinkarnacja byla jak najbardziej do pogodzenia z chrzescijanstwem.
Jesli dzisiaj (wg statystyk) na Zachodzie ze 25% chrzescijan wierzy w reinkarnacje, to stanowi to tez niepodwazalny dowod, ze jest ona jak najbardziej do pogodzenia z chrzescijanstwem. Dywagacje teologiczne niewiele tu zmienia. Zreszta juz nie pierwszy raz teologia ma sie tak do praktyki jak "pięść do nosa".

W łonie kościoła toczyła się dyskusja pomiędzy formułującym się kościołem rzymskim a intelektualna elita wywodzącą się z kultury greckiej. W efekcie tej dyskusji uznano oficjalnie na soborze powszechnym w Konstantynopolu wiarę w reinkarnacje za herezje. Roman Zając - biblista i demonolog z KUL tak o tym napisał:

.......W pierwszych wiekach chrześcijaństwa reinkarnację wyznawali gnostycy, niektórzy przedstawiciele szkoły aleksandryjskiej i neoplatończycy chrześcijańscy. Ojcowie Kościoła i apologeci chrześcijańscy stanęli w obliczu konfrontacji z tymi poglądami. św. Ireneusz z Lyonu (+202) nauczał, że nauka chrześcijańska o osobowej niepowtarzalności człowieka wyklucza reinkarnację. Tertulian (+ok.220) uważał, że zaprzecza jej istotowa jedność ciała i duszy. Św. Augustyn (+ 430) w "Państwie Bożym" z ironią odnosił się do neoplatońskiej wiary w reinkarnację. Wspomniał, że platonik ma kłopoty, aby "pogodzić się z myślą, że matka obrócona w mulicę, miałaby wozić swego syna", dlatego taki platonik przyjmuje wiarę w reinkarnację tylko ludzką, ale skoro tak, czemu nie wstydzi się wierzyć, "że matka, obrócona w młodą dziewczynę, mogłaby poślubić syna" (X, 30)?

Tak naprawdę to sytuacja i atmosfera jaka panowała w tamtych czasach nie była taka miła. W. Dziewulski pisze:

......Spory teologiczne pomiędzy tymi grupami prowadzone były z niezwykłą brutalnością aż do rozlewu krwi włącznie i budziły u pogan niesmak. Dlatego też Celsus (II w.) wspominał o śmiertelnej nienawiści, jaką żywiły do siebie poszczególne sekty chrześcijańskie. Cesarz Julian „Apostata” wytykał chrześcijanom, że zabijają nie tylko pogan, ale i tych współwyznawców, którzy inaczej niż oni opłakują zmarłego Chrystusa, zaś Ammian Marcellin, znakomity rzymski historyk (330 – 395) pisał, że chrześcijanie są gorsi od dzikich zwierząt, gdy toczą spory ze sobą.....

Widzimy więc że walka kościoła z herezją była nieobliczalna i miała niewątpliwy wpływ na dokonywanie świadomych korekt w ewangeliach, w taki sposób ażeby odpowiadały przyjętej doktrynie. W zestawieniu wypowiedzi pogańskiego krytyka - Celsusa, opracowanym na podstawie apologetycznego dzieła chrześcijańskiego apologety Orygenesa pt. Przeciw Celsusowi (wyd.: Akademia Teologii Katolickiej, Warszawa 1977) czytamy:

......niektórzy chrześcijanie, niczym ludzie, którzy po pijanemu działają na własną zgubę, zmienili trzy, cztery razy oryginalny tekst Ewangelii i sfałszowali go, aby mieć odpowiedź na stawiane zarzuty.....(Contra Celsus, księga II, rozdział 27)

Przykładem takiego zabiegu jest z pewnością kodeks Vaticanus Synaiticus, a przede wszystkim tekst Mt. 28.19 gdzie po raz pierwszy użyto formuły trynitarnej .....w imię Ojca i Syna i Świętego Ducha.....Niemniej prawda jest taka ze, w najwcześniejszych kodeksach - Synaitic Syriac(4 w n.e.) i w Latin Manuscript nie ma tej formuły w ogóle. Zaś Euzebiusz z Cezarei(270-340), który miał dostęp do Biblioteki w Cezarei w swych pismach i komentarzach do Psalmów, Izajasza, w Demonstratio Ewangelica, Teofania i w swojej słynnej historii kościoła, w dziele o Konstantynie używa 18 razy cytat Mat. 28:19 w zupełnie innej formie : „.....Idźcie i czyńcie uczniami wszystkie narody w moim imieniu, ucząc ich przestrzegać to, co wam nakazałem.....” (H.E. 3.5.2)[...1] Podobnie tekst hebrajski hebraisty Szem Tov's(Szem Toba) z XIV w n.e. w którym jest zawarta ew. Mateusza podaje fragment Mat. 28:19: "Idźcie do nich niosąc wszystkie rzeczy, które ja mam i wam przekazałem na zawsze". Tak samo pozostałe Ewangelie, Dzieje Apostolskie, a także Pasterz Hermasa nie znają tej formuły [...2] . A zatem nic dziwnego, ze krytycy tekstu uznają ten fragment za zwyczajne fałszerstwo i przykład dokonania interpolacji przez jakiegoś korektora bądź kopistę. Innym zabiegiem korektorskim w tłumaczeniach Nowego Testamentu jest wcześniej omawiany fragment Jakuba 3.6 w którym specjalnie pominięto słowa "Koło Narodzin" i zastąpiono "Okręgiem Życia" pozbywając się w ten sposób tekstu odnoszącego się do idei reinkarnacji w pierwotnym chrześcijaństwie......

Źródła, proszę o źródła. I przestrzeganie zasad ortografii - Kościół piszemy z dużej litery, to już drugie upomnienie

Najstarszy znany symbol wiary pochodzi z apokryficznego, nieco gnostyckiego "Testamentu Pana naszego Jezusa Chrystusa w Galilei" (łaciński, zob. PO t.1) z II wieku i wygląda tak:

"[Wierzymy] w Ojca panującego nad wszechświatem
i w Jezusa Chrystusa,
i w Ducha Świętego
i w święty Kościół
i w odpuszczenie grzechów." [SA 1]

Drugi symbol, grecki, pochodzi z papirusu (połowa IV w.) znalezionego w Der-Balyzeh (Górny Egipt), lecz prawdopodobnie sam sięga II stulecia. Zob. DACL II.2 col.1884

"Wierzę w Boga Ojca wszechwładcę
i w jednorodzonego Syna Jego Pana naszego Jezusa Chrystusa
i w Ducha Świętego,
i w ciała zmartwychwstanie,
[jak wierzy] święty Kościół powszechny." [SA 2]

Użyte skróty to:
SA = Schönmetzer A.: Enchiridion Symbolorum, 1963 (przeredagowany tekst Denzingera)
PO = Graffin R., Nau F.: Patrologia Orientalis, Parisiis 1903 n, t.1-25
DACL = Dictionnaire d'Archéologie et de Liturgie, Paris 1907-1954.

Na podstawie Breviarium Fidei, Poznań 1998, s.606.

Zawsze mnie śmieszą te tezy, że "Kościół fałszował Pismo".. zaraz się dowiem, że św. Łukasz też "fałszował" Ewangelię, na podstawie Ewangelii sfałszowanej przez św. Pawła, który sfałszował Ewangelię głoszoną przez św. Piotra, który sfałszował Ewangelię Jezusa, który zapewne też coś pokręcił.. a co to jest ta "Prawdziwa Ewangelia" ? Ano, jak się okazuje, jest nią zazwyczaj to, co akurat uważa oskarżyciel..

Do "booker'a": Cześć, a już mówię "Bogowie Edenu" Wiliam Bramley...nie wiem w co wierzysz i czy w ogóle wierzysz, nie mam zamiaru nikogo tą lekturą nikogo obrazić, ale jeżeli tę książkę znajdziesz, to przeczytaj ją, jak zawsze i wszystko, krytycznym okiem. Nie trzeba w nic wierzyć, pomimo, że jest to naukowa książka w 80%, a 20% niepewności odnoszą się do postaci Jezusa (pewna legenda)...ale uważaj! to baaaaardzo inne spojrzenie na świat i ludzkość. Życzę otwartości umysłu i serca
P.S. podoba mi się twoje poparciezdania innego uczestnika tego forum, a zatem i akceptacja apropo's złotego środka-właśnie tak powinien postępować współczesny, myślący człowiek-wszystko poddawać w wątpliwość, niczego nie można być pewnym, a jednocześnie nie zatracać się w chaosie i żyć w zgodzie z innymi i moralnie a za to nawet "Bóg chrześcijański" nie sądzę, żeby ukarał, chyba że jest nieczułym, psychopatycznym tyranem...

Bóg piszemy z dużej litery. Kamyk

Dzięki za podanie tytułu Kinga. Zaciekawiła mnie ta pozycja.

Kamyk, ja wiem, że dbasz o poszanowanie Waszych wartości i nie miałam zamiaru Waszego boga obrażać, ale proszę Cię także o poszanowanie mojej wolności do wyrażania, jakkolwiek, mojego stosunku do boga, ja piszę "bóg" małą literą i to wyraz mojej postawy do tego zagadnienia, a już na pewno nie chcę umniejszać Waszego "Boga", chociaż jak już zdążyłeś odkryć nie zgadzam się z głoszonymi na temat "Boga" chrześcijańskiego poglądami, przekonaniami, a więc religią.

Ja szanuję Twoją wolność wyrażania, ale również wymagam na forum, na którym działam w imieniu gospodarzy, poszanowania naszych wartości. Przyjętą tutaj zasadą, jak również wymogiem ortograficznym, jest pisanie o Bogu chrześcijan Bóg przez duże B
viewtopic.php?f=31&t=5056

Rozumiem:) więc prosta sprawa, jeżeli wspomnę o Waszym bogu, to użyję wielkiej litery i cudzysłowia ("Bóg" i wiadomo, że cho o chrześcijańskiego)