czyli nikogo byś nie wybrał?

Wybrałbym, inaczej wszyscy by zginęli.
Ale nie znalazłbym sugestii kogo wybrać w ilości tych osób.

Trudna decyzja W przypadku katastrof ratuje sie życie tym którzy maja największe szanse na przeżycie---brutalna to prawda ale tak jest.
Gdybym miał ratować jedna zdrowa osobę lub 666 osób w śpiączce ---- ratowałbym tę jedną.

No widzisz, ja podobnie bym postąpił w przypadku tego 66 latka lub 666 embrionów... widać wcale nie musi chodzić o czystą arytmetykę...

Dyskusja może się ciągnąć w nieskończoność, bo przecież na dobrą sprawę nie znajdzie się dobrego wyjścia z tej sytuacji. W takiej sytuacji prawdopodobnie też mało kto by się długo zastanawiał nad tym, co jest bardziej opłacalne z arytmetycznego punktu widzenia.

Tego typu zadania...

Na przykład: na torze, naprzeciw nadjeżdżającego pociągu stoi małe dziecko. Możemy je uratować przekładając zwrotnicę, ale wówczas pociąg się wykolei i część pasażerów zginie

...służą psychologom do badania motywacji. Ogólnie przyjmuje się, że człowiek zdolny do wykonania szybkiego obrachunku i podjęcia racjonalnej decyzji (ocalenia większej ilości istnień) jest w jakiejś mierze psychopatą. Normą natomiast jest niepodjęcie jakiejkolwiek decyzji.

Osobiście, gdy ktoś proponuje mi wybór w takim dylemacie, wyrażam chęć nabicia go na pal. To zazwyczaj powoduje, że odechciewa mu się dalszej dyskusji. Niestety, a może na szczęście, na forum nie dochodzi do rękoczynów.

Autor tego wątku chyba Pisma nie czytal bo nie wie ze to pytanie jest faryzejsko podchwytliwe ,przeczytaj lepiej co Jezus odpowiedzial jak go kusili faryzeusze.

Autor tego wątku ma po prostu Jezusa za zwykłego człowieka a faryzeuszy za ludzi, którzy mieli się na niezwykłych. Autor tego wątku nie przejmuje się żadnymi z nich i myśli samodzielnie.

Rzeczywiście nie o arytmetykę musi chodzić.
Ale dlaczego nie znalazłbyś sugestii kogo wybrać, czy bardziej starca czy zapłodnioną komórkę? Czy naprawdę zupełnie spontanicznie i szczerze nie dostrzegasz między niemi różnicy?

Jasne, że widzę różnicę, jeden człowiek żyje dwie trzecie wieku a inny żyje tak krótko i jest taki malutki że nawet go nie widać

Ja mam takie pytanie - do czego zmierzasz?

Do zanegowania racjonalności Waszej etyki, ale z tego co widzę może to nie być proste

Nie rozumiem... Co tu wybierać..
Embriony, które są w słoiku i tak zdaniem katolika (może sie myle) nie mogą być zaaplikwane żadnej macicy, bo to sztuczne i grzeszne powoływanie życia... Mrożone w nieskończoność? hmm... Mogą iść do nieba, czy nie, bo nie umarły?
Uratowałabym 66-latka. Embriony by zginęły i trafiły do nieba..
Ale ja katoliczką już nie jestem.

Słyszałam kiedyś historię pewnej matki... podczas wojny złapali ją Niemcy - kazali wybrać jedno dziecko z dwójki, którą miała. Wybranemu mieli darować życie, drugie chcieli zastrzelić.
Chcieli sie poznęcać psychicznie nad matką podejmującą decyzję... Przy braku decyzji miała zginąć dwójka dzieci.
...matka nie wybrała żadnego dziecka. Nie potrafiła.
Dzieci zamordowano...

tiaaa... a ich dzieci przyjeżdżają sobie do nas z filozofią, że to było już dawno i teraz powinniśmy się pojednać

Raczej się mylisz. Sztuczne i grzeszne powoływanie życia ma miejsce w chwili zapłodnienia pozamacicznego.



To jest przykład sytuacji o której wcześniej pisał Kancermeister: normą jest niepodjęcie jakiejkolwiek decyzji. Natomiast gdyby wybór dotyczył dziecka kilkuletniego i dopiero poczętego, to uważam że normą jest podjęcie decyzji ratującej życie kilkuletnie kosztem kilkudniowego.



To że dawno tak wiele nie zmienia jak to, że dzieci to nie to samo co rodzice. Poza tym, w jakim stopniu ja czy moje dzieci ponosimy winę np. za masakrę w Nangar Khel (załóżmy, że faktycznie mieliśmy do czynienia z mordem na ludności cywilnej)?

Chrześcijaństwo zrobiło swoje, Polacy byli litościwi. Gdyby kontrę wykonało Cesarstwo Rzymskie główny trakt Warszawa-Berlin rozświetliłyby płonące krzyże z przybitymi wrogami ustawione jedne przy drugim.
I byłoby to sprawiedliwe.

Przypomnij sobie choćby powstanie niewolników.