I to jest właśnie to, że człowiek próbuje dociekać czegoś o czym nie ma pojęcia. Szatan miał wolną wolę ale zbuntował się i powiedział, że nie będzie służył. Adam i Ewa też mieli wolną wolę i mogli wybierać, ale dali się jednak skusić.
O wielu rzeczach człowiek nie ma pojęcia i nigdy nie pojmie pewnych rzeczy a mimo to próbuje dociekać, czy Pana Boga jeszcze pouczać czy krytykować.
To tak jakby malec kilkuletni domagał się od swoich rodziców czegoś co ewidentne mu zaszkodzi lub zagraża jego życiu. Ale on uparcie chce tego mimo, że rodzice mu tego nie dadzą. To batrdzo ogólne porównanie ale my ludzie też się tak zachowujemy i chcemy Pana Boga pouczać, czy chcemy mędrkować.
Odpowiem krótko tak. Dowiesz się ale jeszcze nie teraz. Życzę Ci abyś dostał się kiedyś do nieba i dowiedział się tego bo w tym życiu choćbyś niewiem jak mędrokował tego się nie pojmiesz.

Bóg nie tylko pozostawił swoje dzieci z wężem , ale w dodatku wygnał ich z raju za jedno , pierwsze nieposłuszeństwo . Nikt tak srogo niepostepuje , nawet najbardziej srodzy nauczyciele wiedzą , że za pierwsze przewinienie się upomina , napomina , rozmawia , a nie od razu karać i to tak srodze . Tutaj nie ma nad czym mędrkować sprawa jest oczywista , Bóg jest sadystą , lub inna ewentualność to taka , że cała ta historia jest z palca wyssana , że jest poprostu zmyślona .

Była jeszcze inna możliwość ze strony Boga, z anihilować całe swe dotychczasowe stworzenie i zacząć od nowa. Wybrał naprawę sytuacji, która to dokonywała się na przestrzeni milionów lat, aż do przyjścia Chrystusa.
Co do sytuacji o której piszesz kolego zły_punkt_widzenia jesteś głupszy w swych wnioskach od człowieka średniowiecza jesteś nawet mniej inteligentny od pasterza izraelskiego w starożytności.
Interesuje mnie tylko kto ciebie tak oszukał, tak ciebie okłamał.
Bo to co mamy obecnie dzisiaj zawdzięczamy wyłącznie a li i tylko dzięki kulturze, która pozwoliła się prowadzić Bogu, a tam gdzie Jego zabrakło możemy poczytać tylko w książkach od historii.

quote] Bóg nie tylko pozostawił swoje dzieci z wężem , ale w dodatku wygnał ich z raju za jedno , pierwsze nieposłuszeństwo . Nikt tak srogo niepostepuje , nawet najbardziej srodzy nauczyciele wiedzą , że za pierwsze przewinienie się upomina , napomina , rozmawia , a nie od razu karać i to tak srodze . Tutaj nie ma nad czym mędrkować sprawa jest oczywista , Bóg jest sadystą , lub inna ewentualność to taka , że cała ta historia jest z palca wyssana , że jest poprostu zmyślona .[/quote]

Przyjacielu dyskusja z tobą nie ma żadengo sensu, bo nie jesteś otwarty na dialog i nic do ciebie nie dociera. Obrażasz samego Boga. Nawróć się czym prędzej zanim będzie za późno!
Jeśli nie od urodzenia jesteś ateistą to pewnie w ciągu swojego życia nie poznawszy swojej wiary dałeś ją sobie wyrugować i dzisiaj wypisujesz różne dziwactwa. Pewnych rzeczy nie da się objąć rozumem tak jakbyś tego chciał. Jeśli człowiek nie ma w sobie wiary to właśnie jest zdolny do wymyślania Panu Bogu i pouczania Go tak jak ty to robisz. Gdybyś wiedział jaką jesteś marnością ty i każdy z nas to padłbyś na kolana i biłbyś się w piersi.
Bardzo biedny jest człowiek bez wiary myśłący, że jest taki mądry. Kiedyś jednak ta maska obłudy opadnie i pozna całą prawdę. Oby wtedy nikt z nas nie poszedł na wieczne zatracenie do piekła.

Inny_punkt_widzenia ma rację. jeśli nie masz kontrargumentu, to przynajmniej nie głoś kaznodziejskich kazań.

Mi się wydaje, że Bóg okazał się konsekwentny. Skoro człowiek zerwał z Nim relację i wybrał nieposłuszeństwo Bóg pozwolił człowiekowi ponieść skutki owego wyboru. Człowiek zrobił Stwórcy na przekór wybierając drogę z dala od Boga. Podobnie postąpił z Izraelitami na pustyni. Powiedział czego nie mogą robić - oni jednak zrobili wbrew Jego przykazaniom - Bóg poczekał, aż przeminie pokolenie Abrahama i wprowadził do Kanaan pokolenie posłuszne reprezentowane przez Jozuego. Nawet podczas podboju Kanaanu Izraelici postąpili znowu po swojemu, więc Bóg nie uchronił ich przed klęską pod Aj. Znowu więc Bóg jest konsekwentny. Jezus ponownie nauczał, iż dzięki posłuszeństwu przykazaniom Bóg nas wynagrodzi, zaś za nieposłuszeństwo ukarze. Oś postępowania Boga jest zawsze taka sama. Bóg wyraźnie mówi czego oczekuje od człowieka, a kiedy człowiek na przekór postępuje odwrotnie Bóg pozwala ponieść konsekwencje. Nigdy nie jest tak, iż Bóg karze za coś, co nieświadomie zostało zrobione przeciw Jego woli.

W porządku, pojawia się jednak prosta kwestia. Po co - to jest pytaniem - Bóg stawia w Edenie drzewo Poznania Dobra i Zła i następnie nakazuje nie zrywać z niego jabłek?

Nie pojmuje sensu takiego działania wobec swojego stworzenia, które nawet nie ma pojęcia o tym, że jest nagie, nie mówiąc już o tym, jak mogło by mieć pojęcie o tym, czym jest dobro i zło oraz czym będzie przeżywanie konsekwencji zerwania jabłka z tego drzewa.

Czyli jakby odnośnie:


nie jest to sytuacja, w której dzieci proszą "tato tato postaw nam drzewo poznania dobra i zła, my nie zjemy jabłka", ale sytuacja odwrotna - Ojciec stawia przed dziećmi zagrożenie mówiąc "tego nie dotykajcie". Pytanie jest - po co? Bez tej sytuacji postawienia Drzewa, nikt z ludzi nie doświadczał by ogromu cierpień ziemskich wytworzonych przez Ojca jako skutek i cała dalsza historia by się nie wydarzyła. Nie mielibyśmy całego tego religijnego zamieszania, historii krwi przelanej w imię najprzeróżniejszych wierzeń i idei, oraz cierpienia chorób, bólu i śmierci.

Sensowność takiego działania wobec swojego stworzenia jest dla mnie niepojęta.

Proszę nie uważać mojego pytania za atak, pytam celem poznania.

Liczę na rozjaśnienie mojej tępoty w tym temacie.

Tak samo jak rodzic kupuje dziecku 'kalendarz adwentowy' z czekoladkami i mówi, by każdego dnia zjadał tylko jedną czekoladkę, tę która jest przypisana danemu dniu...

Rozumiesz?
Ile dzieci wytrzymuje i nie zjada ich szybciej?
[Ja zawsze wyjadałem przed terminem, choć chciałem wytrzymać]

Po co zatem taka katorga dla dzieci?

Bo może to rozwija? To z jednej strony pozwala poskromić pewne własne pragnienia na rzecz wyższego dobra, a jednocześnie uczy odpowiedzialności.

I buduje zaufanie. Na ile mam zaufanie do osoby dającej mi takie doświadczenie, na ile jestem w stanie spełnić jej wolę, prośbę.

Należy określić czego symbolem owo drzewo jest. Moim zdaniem, obrazowo zostaje tutaj pokazana prawda, iż można postępować zgodnie z wolą Boga, jak i przeciwko niej. Drzewa pokazują nam, iż są uczynki które podobają się Bogu jak i te, które są niezgodne z Bożym planem względem człowieka. Więc nie jest to dosłowne "drzewo", raczej postępowanie człowieka wbrew Bogu. Bóg dając człowiekowi wolną wolę liczył się z tym, iż człowiek będzie miał możliwość wyboru: posłuszeństwo i pokora - nieposłuszeństwo i pycha. I właśnie pycha jest grzechem "pierwszych", jak i wszystkich ludzi. Wybieram drogę sprzeczną z tym, czego wymaga Bóg - uznaje się za równemu Mu i postępuje zgodnie z moim mniemaniem. Jestem przekonany, iż obrazowy przykład drzew niesie właśnie przesłanie wyboru: wola Boga, czy moja wola.

Okay, ale dalej powraca pytanie o Drzewo, i okay, niech to będzie symbol.

To znaczy, jest tu fakt tego, że w zasadzie Bóg daje dwie opcje do wyboru, nie ma żadnej innej - albo działasz zgodnie z planem i masz raj, albo nie i masz piekło. To są rzeczy stworzone przez Boga, prawda? Ale po co tak? Po co stwarzać taką opcję w ogóle, jeżeli zamiarem jest jedynie dobro stworzenia i skoro już jest Eden. Wytworzenie tych opcji usadawia stworzenie między młotem a kowadłem, ponieważ innej opcji nie ma - musisz wybrać.

Kolejno, funkcja wolnej woli. Na ile wola jest w czymś takim naprawdę wolna? Jeżeli wola jest wolna, to pytaniem jest, co oznacza słowo "wolna"? Jeżeli mam wolny wybór to znaczy, że mogę wybrać również ani-to, ani-tamto. Wolna wola jest mi dana przez Stwórcę, tak, ale w końcu okazuje się, iż nie jest ona wolna, bo w konwencji Stworzyciela z góry ustanowione jest to co może być wybrane. Zatem wola wybrania nie jest wolna, bo nie można wybrać poza tym, jaka jest funkcja Drzewa.

Wiec stawia się Drzewo poznania, okay - metaforycznie, a wraz z nim sytuację: "to moja wola, wola Boga - masz tu coś, czego nie wolno Ci tykać. Dotkniesz, będzie źle, nie dotkniesz będzie dobrze - wybieraj."

Jaki to ma sens, nie potrafię pojąć. Jest piękny Eden, wszytko jest cudowne, a tu pojawia się takie coś i to coś potencjalnie daje przestrzeń na naprawdę nieciekawą sytuację i w dotaku ta sytuacją się wydarza. Bóg nie pojawia się na moment przez zerwaniem jabłka i nie mówi [i]"słuchaj, ale co robisz? nie rób tego, konsekwencje będą fatalne.". Taką sytuacją prowokuje się to, iż pojawia się możliwość skazania stworzenia na niepojęte cierpienie, jeżeli "wybór" nie będzie zgodny z wolą Ojca. Wytwarzanie tego potencjału jest dziełem Boga. Więc pytanie jest takie - dlaczego tak robić? Ku czemu taka sytuacja idzie, jaka jest jej prawdziwa funkcja jeżeli chodzi wyłącznie od dobro stworzenia.

Rozumiesz jakie tu się skojarzenia pojawiają - pierwsza to skojarzenie bardzo nieodpowiedzialnej jakby gry, w której ustawia się pewne klocki i sytuacje mając władzę oraz pełną wiedzę nad tym jak to wszystko się rozegra. Z drugiej strony, jeżeli chodziło by o dobro, wystarczy pewnych rzeczy nie stworzyć tu: Drzewa wraz z sytuacją której można się sprzeciwić... i potencjał nieszczęścia nieodpowiedniego wyboru po prostu nie może się pojawić.

W porządku. Ale co jest potrzebne Adamowi i Ewie do rozwoju? Jest Eden, wszystko jest naprawdę cacy - mają błogość i czystość, nie wiedzą nawet, że są nadzy - nie rozumieją takich rzeczy. I ok, i nie ma problemu, nie muszą tego wiedzieć i nie mają pragnienia - nie mają co poskramiać, jest Eden, ok? Raj, nie ma wyższego dobra, ani niczego co można poskromić by osiągnąć wyższe dobro, bo ono już jest - Eden a oni są na podobieństwo Boga. Zatem, po co wytwarzać sytuację z Drzewem i wolą, która może doprowadzić do zawalenia się tego wszystkiego? Tego nie pojmuję.

booker: a może sytuacja została stworzona właśnie po to, żeby wyjść z raju. Czy wąż mógł tam być bez wiedzy Boga? Może to nie było "zawalenie wszystkiego", Może to był krok naprzód w dorastaniu - pierwszy, mały kroczek, ale bardzo istotny?

Ale po kiego wychodzić z raju, grzmocie? Dlaczego opuszczać raj aby dorastać i do czego dorastać?