Być może był już taki temat ale ponawiam.
Studiuję sobie prawo i widzę,że nie ma na tym wydziale praktycznie nikogo kto byłby biedny.
Są dzieci bogatych rodziców które są głupie, ale często się zdarza,że oni mają naprawdę wszystko:pieniądze, perspektywy, są ładni/przystojni, mądrzy, inteligentni etc.
A znam też ludzi którzy są kalecy i muszą korzystać z pomocy społecznej, żeby mieć za co żyć nie mówiąc o jakichkolwiek perspektywach.
Dlaczego Bóg tak zrobił a nie inaczej? Dlatego jednych za darmo skazuje na cierpienia od dzieciństwa a niektórzy mają wszystko? Jaki jest w tym cel?

Po pierwsze Bóg tak nie zrobił. Nie kazał nam tak żyć, wręcz wskazuje nam ciągle że żyć trzeba inaczej. Akurat to że dzieci lekarzy czy prawników muszą odziedziczyć zawód po rodzicach to nie nowość. Natomiast oczywiście zgadzam się że w skali globalnej istnieje wielka niesprawiedliwość, gdzie nie ma lepszego, nie mówię równego, podziału dóbr. Tak samo można mieć pretensje do Amerykanów jako narodu że konsumują nadmiernie dobra. Czy to wina Boga? Na dobrą sprawę mamy to co chcemy mieć, świat gdzie kaleka ma trudniej, a przygłupi bogacz łatwiej. Ale i tu nie można uogólniać. Nie można mieć pretensji do kogoś kto jest zamożny i posyła swoje dziecko na studia. Gorzej jeśli jedyny walor tego dziecka to pieniądze rodziców.

Na świecie nie ma sprawiedliwości, nigdy nie było i nie będzie.
Ale nie należy za to obwiniać Boga, bo to od ludzi zależy jaki ten świat jest.
Tylko w jednej chwili doznamy sprawiedliwości, a mianowicie w chwili śmierci.
Bóg jest prawdą! On jest sprawiedliwy!

A Tobie polecam przeczytać bardzo fajną książkę, a mianowicie: Daniel Ange - "Zraniony Pasterz" nie jest ona gruba, przyjemnie się też czyta, mnie ona wzruszyła, i wiele uświadomiła, jest piękna.
Przeczytaj.

Jest jedna, nieunikniona, niezależna od statusu majątkowego - śmierć, pożegnanie z życiem doczesnym.

Po buncie szatana jak i odwróceniu się człowieka Bóg postanowił dać im szansę rządzenia stworzonym światem. Chciał, aby Jego dzieci same się przekonały, iż odrzuciły idealną harmonię wybierając życie dala z od Boga. Pozwolił Bóg przez pewien czas oddać ziemię w posiadanie szatana (którego Jezus nazywał panem tego świata) aby na końcu czasów ponownie wrócić do szczęcia ludzi w raju tworząc nowe Jeruzalem.


Ano właśnie - Jezus wręcz wskazuje, że Bóg częściej obawia się "prostaczkom". Na pewno nie traktuje ich jako gorszych od zdrowych czy bogatych. Pochyla się nad chorymi i biednymi. Niestety to tylko my, ludzie, postrzegamy świat w materialny sposób idąc po trupach słabszych, biedniejszych itp.

Śmierć nie jest sprawiedliwa, bo nie żyjemy po tyle samo, ale faktem jest to że każdy umrze.
Dla mnie sprawiedliwość będzie tylko po śmierci, przy rozliczeniu u Boga, On wszystkich potraktuje sprawiedliwie jako jedyny.

Jako student prawa pierwsze co musisz wiedzieć to to, że sprawiedliwość poszła do nieba i zabrała drabinę

A tak na poważnie... Ta egzystencja jest tylko przedsionkiem życia, prawdziwego życia. Dlatego tak naprawdę jest mało ważne w jakich warunkach ktoś żyje. Bóg dając człowiekowi takie a nie inne warunki daje mu też odpowiednie warunki psychiczne i ostatecznie pozostaje w rękach człowieka jak chce żyć. Można być biednym a szczęśliwym i bogatym a nieszczęśliwym. Tak tu na ziemi jak i przez całą wieczność.

I dodam jeszcze że pod względem duchowym ubodzy i chorzy paradoksalnie... mają łatwiej. Bo jeśli ktoś więcej dostał to i więcej się od niego wymagać będzie i w drugą stronę - jeśli dostał więcej cierpień będzie bardziej wynagrodzony.

Najczęściej tak jest. Najważniejsze zacząć od siebie wymagać. Być w porządku z własnym sumieniem i kochać bliźnich. Sami nigdy do końca nie jesteśmy obiektywni i sprawiedliwi. Tylko Boże Miłosierdzie takie jest.

Myślę, że patrzysz na ludzi z nieodpowiedniej perspektywy - mówisz mają pieniądze, są przystojni, inteligentni - mają wszystko
ale to nieprawda! Miłość jest wszystkim i wg niej Bóg ocenia ludzi. Tak naprawdę to bogatsi mają trudniej.
Jezus powiedział: "Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego."
Ew. Marka 10:25
Co to znaczy? Wg mnie to oznacza tyle, że jak ktoś jest bogaty to dlatego, że się z innymi nie dzieli tylko sam sobie wszystko zbiera. Jak się ma w sobie prawdziwą miłość to się smutno człowiekowi robi na widok biedaków i się chce ich wspomóc jakoś czy nawet innym ludziom pomóc - rodzinie, przyjaciołom i dzielić się z nimi swoimi dobrami. Jak jest miłość to nieważne są pieniądze, a to właśnie miłość jest wszystkim.

Z tym się zgodzę. Każdy dostał taką samą równą szansę aby dobrze przeżyć swoje życie. To nie zależy od warunków materialnych, szerokości geograficznej czy wyznania.
Wiele zależy od akceptacji tego, co w życiu dostaliśmy i tego jak umiemy to wykorzystać dla dobra własnego i innych.

Czy to kolejny temat z cyklu zadaj pytanie/rzuć wątpliwość i zniknij?

Chyba wygląda na to...