Witam.
Od dłuższego czasu stoję na skraju dwóch religii, Rodzimowierstwa Słowiańskiego i Chrześcijaństwa.
Mam wiele pytań, m.in :
1. Na całym świecie mamy pełno religii, skąd mam wiedzieć, że to Chrześcijaństwo jest ta właściwa ? Przecież przed nią, były też inne religie.
2. Męczą mnie również zbrodnie, które dokonywali chrześcijanie na ludziach (poganach, czarownicach itd)
3. Nauka Jezusa jest piękna i rzeczywiście może pomóc w życiu. Ale skąd mam wiedzieć, że jest on rzeczywiście synem Boga, nie miał żony ani dzieci ?
4. Nie mogę uwierzyć w 6 dniowy plan stworzenia świata.

Czy możecie mi pomóc ?

Z Bogiem

Wiedzieć nie możesz. Możesz tylko wierzyć a w uwierzeniu pomóc mogą Ci rozmaite znaki obecności Boga w życiu zarówno Twoim jak i w życiu innych ludzi. Trzeba się wsłuchać w siebie. Trzeba się też uważnie rozejrzeć wokół.



Czy tylko chrześcijanie mają mroczne okresy w swojej historii? Jeżeli uczciwie odpowiesz na to pytanie to stwierdzisz, że nie. Fanatyzm zdarza się niestety wszędzie. Tak samo wszędzie zdarza się niestety wykorzystywanie wiary w celach politycznych. Ludzie są tylko ludźmi a w naturze ludzkiej jest błądzić. Nie można usprawiedliwiać tego co było, ale nie można też z powodu błędów ludzi odrzucać Boga.



Jest Biblia. Z tym zastrzeżeniem co w punkcie pierwszym - wiedzieć nie możesz, możesz uwierzyć.



Biblii nie można odczytywać dosłownie - Biblię należy interpretować.

Ad1
Bo to Chrześcijaństwo daje odpowiedź na wszystkie pytania typu;
Czemu zaistniał świat, skąd się wziął, jak osiągnąć szczęści i daje siłę w tych latach kiedy współczesny świat odrzuca, przygotowuje i pozwala zmierzyć się z tym co nieuniknione z śmiercią.
Ad2
Jest to pogląd pozornie prawdziwy, najczęściej takie sytuacje miały miejsce w całym świecie, a nie tylko w chrześcijaństwie.
Warto poznać przyczynę i prawdziwe wydarzenia jakie miały miejsce co do stosów, można by powiedzieć nawet tak, że by nie było chrześcijaństwa to stosy też by były jak to jest obecnie w Afryce, Azji czy Ameryce Południowej.
Więc nie daj sobą manipulować, a poznaj jak to było naprawdę bo cena twych przekonań jest bardzo wielka, twe zbawienie.
Ad3
Wiele nieprawdziwych rzeczy dotychczas powiedziano o Jezusie i z wielu już się wycofano, w to miejsce pojawiają się nowe wraz z postępem "zdziczenia" świata, który jest wrogi Jego Bóstwu.
Ale poprzez analizę bliską tzw. myśli śledczej można się przyjrzeć tzw. świadectwom jakie są w PŚ. Więc osoby kłamią lub oszukują tylko w tedy gdy mają z tego korzyść, a jaką korzyść mieli ze świadectwa o Jezusie Apostołowie, którzy zyskali tylko ciężką pracę i męczeńską śmierć.
Więc albo świadczyli o prawdzie, której byli świadkami i w nią wierzyli albo byli nienormalni.
Tylko jak to drugie to jak im udało się stworzyć coś co istnieje 2000 lat.
Inna sprawa obraz Chrystusa jaki zbudujesz w sobie zależy tylko od ciebie i od twej wiary, zaś KK może tobie w tym pomóc i to tak, że aniołowie klękają.
Ad4
Te 6 dni trzeba traktować jako przenośnię, jako pewną fazę w dziele, a warto zastanowić się nad słowami jakie są w Biblii "Dla Boga jeden dzień jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień"
Powiedz mi która religia w tamtych latach, a nawet teraz potrafi mówić o Istocie, która jest Panem i Władcą czasu i nie jest ograniczona ani przestrzenią, ani czasem i pozostaje poza czasoprzestrzenią.
Więc np w naszych modlitwach warto się modlić za naszych przodków jak i przyszłe pokolenia bo dla Boga jest to wszystko jako teraz.

Co do 4 punktu to tak jak napisał Pan wyżej to jest bardziej przenośnia, np nie 6 dnia, ale 6000 dni, 6000 lat lub coś w tym rodzaju, przynajmniej ja tak to interpretuje.

Ja ostatnio też ma trudny okres w życiu i pojawiają się u mnie pewne wątpliwości. Na wstępie chciałbym zapytać, czy takie momenty zwątpienia, kiedy człowiek myśli, tak jak to za chwile przedstawię to grzech?
Moje wątpliwości dotyczą dosyć poważnej sprawy, bo nie raz tak sobie myśle, że może to wszystko nie prawda, że może Boga tak na prawdę nie ma? Może to wszystko co piszecie, że trzeba być cierpliwym i czekać na pomoc Boga, że Bóg czasami wie lepiej, że nie wszystkim pomaga tak jak chcemy, że źle prosimy i nie dostajemy itp. itd. to tylko takie gadanie, żeby zawsze móc usprawiedliwić brak zmian, cierpienie?

Głupio mi to pisać, bo nie chce urazić Boga, ale po prostu chyba potrzebuje kogoś kto do mnie przemówi, umocni mnie.

atryda - jestem można powiedzieć pod wrażeniem Twojej wypowiedzi.

A czy moglibyście mi polecić jakaś książkę dla wątpiących oraz jakąś, która pokazuje jak powinno wyglądać życie chrześcijanina( czego powinien unikać i dlaczego oraz co powinien robić by otrzymać zbawienie), zależy mi by książka była pisana w miare zrozumiałym i prostym językiem by dało się ją miło czytać.

Dla mnie był to skonfrontowanie tekstów Valtorty z Biblia ale tylko poprzez obecność w Kościele.
Jest to dzieło "kobyła" duże ale niektóre fragmenty powalają, że jeśli jest to tylko fikcja literacka czy fantazje jakieś tam tylko kobiety to jest to w pewnych momentach tytan słowa pisanego.
http://www.objawienia.pl/valtorta/spis-val.html
A to tekst który kiedyś zrobił na mnie wrażenie.
http://www.objawienia.pl/valtorta/valt/v-01-067.html

Prosiłbym o nawiązanie do mojego posta.

Nawet taką interpretację należy uznać za błędną. Nie można sobie podkładać 1 dzień = ileśtam bo to nie działa w ten sposób. Właściwszym jednak miejscem, żeby rozważać ten temat byłby odpowiedni wątek w dziale "Biblia".



Warto by było gdybyś ten temat poruszył w czasie spowiedzi. To nie jest temat, który można wyczerpać w długiej nawet wypowiedzi na forum. Tutaj potrzeba szczerej i głębokie rozmowy. Też miałem taki czas. Był moment kiedy życie przyniosło mi straszne próby - takie, które w rezultacie przewartościowały mi wszystko. W tamtym czasie skorzystałem z takiej szczerej i naprawdę głębokiej spowiedzi w formie rozmowy. Naprawdę pomogło mi to uporządkować kilka spraw.

W głębi to na pewno tego bym chciał, ale z drugiej strony, należe do osób, która, żeby mówić o sobie, tym bardziej mówić o rzeczach osobistych musi dobrze znać drugą osobę i chyba bym się za bardzo krępował. No nie wiem, ale dziękuje za odpowiedź.

W Odnowie poznałem ludzi, którzy poprzez powrót do Boga uratowali swe życie i przywrócili pokój w relacjach z innymi.
Tam widać to czego nie da się przekazać poprzez słowami.
Sam wiem, że mój powrót do Boga trwał długa ale towarzyszyło temu przekonanie, że jeśli nie Bóg to kto, więc miałem pewność, że Bóg to Bóg a błędów muszę szukać w sobie.
Zacząłem od założenia cudownego medalika, pragnienie zmian i modlitwa.
Z czasem pojawiło się pragnienie powrotu do Kościoła, że nie było wyjścia plus widoczna pomoc w codziennym życiu dało to co jest teraz ale nie tak jak bym tego pragnął.

Andrej
Polecam ci 3 krótkie książki. Przeczytanie ich nie zajmie ci dużo czasu a dadzą odpowiedź na pytania które zadajesz. Polecam także parę innych materiałów.

Jezus - więcej niż cieśla
Czy Nowy Testament jest wiarygodny? Czy Jezus był Bogiem? Czy zapowiedziano Jego życie i śmierć kilkaset lat wcześniej? Jak powstało chrześcijaństwo? Co je wyróżnia od innych religii?

Jezus żyje!
Czy chrześcijaństwo jest przestarzałe? Czy Jezus działa współcześnie? Czy zdarzają się cuda? Co Bóg może dać człowiekowi?

Spór o Całun Turyński
Czy Jezus zmartwychwstał? Czy Całun Turyński jest tego świadectwem? Co na to nauka? (Trochę dłuższa książka, ale warta przeczytania).

Warte zobaczenia także:
Znak dla niewierzących
Chłopakowi cudem po modlitwie odrosła amputowana noga.

Film "Duch"
Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie Mk 16, 17-18

Cud Eucharystyczny
W Laciano w trakcie Mszy chleb zamienił się w prawdziwą tkankę sercową a wino w prawdziwą ludzką krew.

Ewangelie wg. św. Marka, Łukasza, Mateusza i Jana
Listy św. Pawła

A z "lżejszych" lektur gorąco polecam "Lisy starego diabła do młodego" - książka napisana żartobliwie, przyjemnie się czyta a zawiera bardzo głębokie i wartościowe przemyślenia i pouczenia dla chrześcijan, nie tylko tych nowonawróconych Ja osobiście uwielbiam tę książkę

No i słusznie. Widzisz, 1 rozdział Księgi Rodzaju (początek Biblii) to nie podręcznik kosmologiczny, to jest hymn na cześć Boga, mówiący że to On stworzył świat i że stworzył ten świat dobry. Nie ma służyć do przekazywania prawd naukowych tylko prawd wiary.

A na temat rodzimowierstwa mogę ci zacytować jedną rzecz...

"Jak więc przejęliście naukę o Chrystusie Jezusie jako Panu, tak w Nim postępujcie: zapuśćcie w Niego korzenie i na Nim dalej się budujcie, i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono, pełni wdzięczności. Baczcie, aby kto was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie. W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo, na sposób ciała, bo zostaliście napełnieni w Nim, który jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy." Kol 2, 6-10

Zbyt wiele może przytłoczyć.
Ja ze swego doświadczenia wiem, jeśli nawrócenie jest szczere to przez modlitwę i pracę np przeczytanie "Dzienniczka Św. Faustyny" z wiara, że na kartach tej pozycji jest autentyczny dialog Boga z swym stworzeniem, Bóg da siłę i pokieruje tym procesem i nie trzeba się przejmować, że będą wątpliwości i trudności bo z tym trzeba walczyć i to jest właśnie nasz wkład do tego dzieła, dzieła naszego zbawienia.

Jeśli tak, to zawsze możesz spróbować określić to (kapłanowi) w słowach bardzo ogólnych, nie wyrażających głębokich, intymnych pokładów Twoich emocji i przeżyć. Chyba łatwiej jest powiedzieć "mam wątpliwości z wiarą" niż opisać to dokładnie. A i to może pomóc (choć pewnie najlepsze by było powiedzenie wszystkiego). Spróbuj! Myślę, że warto.



Ja też kiedyś szukałem osoby-kapłana, z którym mógłbym obgadać osobistą (ale bardzo ważną) sprawę. Czy nie było mi trochę głupio? Było. Czy się nie wstydziłem? Na pewno! Ale warto. Na pewno warto.

Trwaj w modlitwie! I niech Dobry Bóg będzie z Tobą!



Ja tylko dodam, że nikt nie każe nam tego odczytywać literalnie. Już św. Augustyn (urodzony w 354 roku), Klemens Aleksandryjski (ur. 150 – zm. 216), Orygenes (185 – 254) odczytywali ten fragment nieliteralnie. Św. Augustyn "utrzymywał, że sześć dni stwarzania nie należy traktować dosłownie jako określonego przedziału czasu czy opisu następujących po sobie zdarzeń. Skłonny był uważać, że wszystkie rzeczy Bóg stworzył jednocześnie, po czym następił już naturalnyu proces rozwoju" (cytat - "Współczesna fizyka a wiara w Boga" - Stephen M. Barr)