Nurtuje mnie pytanie: czy ściąganie jest grzechem? A jak jest to czy ciężkim? Czy jeśli uczę się dużo a do jakiegoś przedmiotu który mi się niegdy nie przyda mogę sobie trochę ściągnąć? Bo nie wiem jak to się ma z uczciwościa, choć szkoła też sama w sobie nie jest święta:D

odpowiedź na Twoje pierwsze pytanie: tak, ściąganie jest grzechem, ponieważ to okłamywanie nie tyle siebie, co nauczyciela.
odpowiedź na Twoje drugie pytanie: jest to grzech lekki ,co nie znaczy,że sprawę należy bagatelizować.
i tak ode mnie po trzecie: nigdy nie wiesz,co Ci się w życiu kiedyś przyda , pozdrawiam:)

W całej rozciągłości popieram poprzedniczkę, zapytam tylko co wnosi argument "szkoła też sama w sobie nie jest święta"? Sumienie podpowiada Ci july, że ściąganie jest złem - dobre masz sumienie .
pozdrawiam

Ja to mam nawet w pierwszokomunijnej książeczce: ścigałem, podpowiadałem, dawałem ściągać. Pamiętam, jak się bałam spowiedzi, kiedy to odkryłam- choć ja akurat zazwyczaj nie ściągałam... a tamta spowiedź mnie bardzo skutecznie wyleczyła - tak bardzo, ze jeszcze na studiach odmawiałam dania komuś zadania do odpisania

Teraz sama uczę innych. Dzieci czasem pytają, czemu nie można ściągać- też im robię "wykład" o kłamstwie. Spokojnie też przypominam, że ja mogę wszystkiego nie zobaczyć, ale Bóg widzi i potem trzeba będzie księdzu powiedzieć I cieszę się, kiedy ktoś oddaje pustą kartkę przyznając, że się nie uczył, ale poprawi.
Na pewno inaczej trzeba ocenić, kiedy ktoś się wcześniej uczył, a inaczej, jeśli liczył wyłącznie na ściągi.

Nie wiem co znaczy stwierdzenie że szkoła sama w sobie nie jest święta, ale tłumaczenie swojgo zachowania tym że ktoś inny robi poobnie nie jest niczym dobrym. Myślę że ściąganie zawsze jest złe, bo jest zwyczajnym oszustwem. I mówie to jako osoba która prawie nigdy nie ściągała, a piszę to aby uprzedzić wszelkie głosy które zasugerują mi podwójną moralność.

Jakim jest to grzechem to już kwestia indywidualna. Fajnie zawsze określał to pewien spowiednik z mojej parafii: czym innym jest gdy ktoś studiuje medycyne i ściąga, a czym innym gdy studiuje historię. Nie oznacza to że ściąganie jest dopuszczalne. Oznacza że inna jest odpowiedzialność w zależności od konkretnej materii w której dopuszczamy się takiego oszustwa. Ale zawsze jest to jakimś złem. I nic tu nie pomoże tłumaczenie że coś mi się nie przyda. Szczególnie że ci co nadmiernie ściągają na sprawdzianach czy z portalu ściąga.pl gotowe prace, potem nie daj Boże zamawiają sobie prace licencjackie czy magisterskie co jest już dla mnie konkretną porażką. Tutaj odpowiedzialność jest o wiele większa niż na jakimś tam sprawdzianie, jest to oszustwo i w sensie prawa i etyki naukowej.

A co jeśli samemu się nie ściąga a innym się podpowiada? Ciężko, a nawet bym powiedział bardzo ciężko jest odmówić koledze/koleżance, który prosi o podpowiedź tym bardziej że wiem, że jej potrzebuje.
Jak odmówić i jednocześnie nie zostać okrzykniętym egoistą itp?

Nie zawsze się da, co nie znaczy, że powinniśmy ulegać
1. Jeśli ktoś z kim jestem w koleżeńskich stosunkach chwali mi się, że ściągał to jakimś żartem zaznaczam swoje zdanie - chocażby coś w stylu: "taka ładna dziewczyna, a takie rzeczy robi, ehhh... (oczywiście można kontynuwać wątek narzekania na kobiety ). Czasem mocniej zaznaczam swój sprzeciw (przy sprzyjających warunkach) mówiąc, że to trochę nieuczciwe - ogólnie chodzi o zaznaczenia swojego zdania, a nie o to by przekonywac innych, że to nieuczciwe. Wystarczy krótki komunikat: 'jestem przeciw'.
2. Trudniej gdy o swoich 'sukcesach' mówi osoba prawie mi obca; nie wpadam w zachwyt nad jego opowieścią wtedy ów ktoś bardzo często powtarza najważniejsze wątki swojej historii licząc, że za drugim razem jednak wpadnę w śmiech - nie wpadam i robi się ktosiowi trochę niezręcznie . Próbuję przekierować rozmowę i jakoś potem leci. Należy bezwzględnie pamiętać, żeby nigdy takiej postawy nie pochwalać.
Dwa powyższe punkty raczej nie kosztują zbyt wiele i jeśli ktoś chce zrozumieć co mu się mówi (werbalnie i niewerbalnie) to powinien zrozumieć, że jesteś przeciw ściąganiu.
3. Zawsze warto dodać, że choć nie dajesz ściągać to możesz ktosiowi coś tam wytłumaczać, żeby umiał na poprawę.
Jeśli ktoś nazwie Cię egoistą to chyba nic na to nie poradzisz - zawsze się znajdzie ktoś tak zapatrzony w czubek własnego nosa, że każdy sprzeciw, czy zwrócenie uwagi uzna za niekoleżeństwo i egozim (o ironio!). Taka cena prawdy,
pozdrawiam

Mixiu
Rozumiem że teraz jest to dylemat dla Ciebie, obawa przed byciem odrzuconym przez kolegów/koleżanki.
Pamiętam jednak jak ktoś kiedyś chciał aby mu podpowiedzieć np. na kartkówce z historii. I teraz kombinuj jak gościowi który jest przede mną cicho, ale zrozumiale, tak aby nauczyciel nie zauważył, przekazać kilka zdań, bo inaczej się nie da podpowiedzieć, aby napisał i zaliczył pytanie. Tak więc dla mnie podpowiadanie zawsze było marnowaniem mojego czasu, oraz brakiem myślenia z drugiej strony, bo niby jak mam podpowiedzieć? Natomiast jest to też oszukiwanie i utwierdzanie kogoś w przekonaniu że można dostać nawet dobrą ocenę kosztem kogoś. Więc nie tylko nauczyciel jest oszukiwany, ale kolega/koleżanka wykorzystywani.

a ja znam anegdotkę jak sam JPII podpowiadał na egzaminie:P
no ,ale wiadomo,że podpowiadanie też dobre nie jest:)

Dzięki za radę. Na pewno mi się przyda;)
Tak przy okazji pytanie do WIST-a i kastor-a. Macie coś wspólnego z psychologią?

jeśli o mnie chodzi to odpowiedź brzmi 'nie'
pozdrawiam

Zależy, mam na studiach przedmiot psychologię...

No w każdym razie predyspozycje macie.
Dobra nie spamuję.
Dzięki jeszcze raz za pomoc