1. Mowa o zgorszeniu - odmowa może nastąpić, jeśli wywołałoby to zgorszenie. Do tego potrzeba, aby ludzie w parafii publicznie wiedzieli, ze pani X ma innego męża, a pan X jest tylko cywilnym.

Na wsiach jest problem. W mieście wystarczy się przeprowadzić do innej parafii i zgorszenia nie ma - no bo kto ma wiedzieć, że pani X i pan X nie mają ślubu kościelnego?

Tym człowiekiem, wiedzącym o zgorszeniu może być nawet tylko ksiądz, który odmawia, jeżeli oczywiście jego wiedza o sytuacji pochodzi spoza konfesjonału.

Tym niemniej może ktoś taki tam być i wówczas zgorszenie jest obciąża gorszyciela. Dlatego lepiej uczestniczyć w małej, znającej sytuację, grupie. Istnieje duszpasterstwo osób żyjących w związkach niesakramentalnych.

To wtedy nie jest to zgorszenie: ksiądz wie, na czym sprawa polega, więc się nie gorszy. Inni parafianie nie wiedzą, więc się nie gorszą.

Nie wiadomo, czy nie wiedzą...

Sam napisałeś: TYLKO ksiądz. Odnoszę się do tego.

Tak, tylko ksiądz. Ale on nie wie, czy inni nie wiedzą. I dlatego...

Zawsze możesz mieć kogoś, kto "wie". Mówi się o przystępowaniu do sakramentów w innej parafii - ale tam też może być ktoś, kto wie.

Nagle zostaje tylko duszpasterstwo związków niesakramentalnych... ale w małych miejscowościach to jest mrzonka...

Chyba sobie sama odpowiem

Gdyby spowiednik znał sprawę wyłącznie ze spowiedzi, MUSI udzielić Komunii. Nie udzielenie Komunii = zdrada tajemnicy spowiedzi. A nie zawsze spowiednik wie o grzechu także spoza konfesjonału.

Warto to zaznaczyć, bo powstało wrażenie, że ksiądz zawsze może nie udzielić Komunii ...