I co, że wilków jest coraz mniej nie rozumiesz mnie tu nie chodzi o szkodę zwierzęcia tylko człowieka. Zwierzę nie myśli, nie ma duszy, godności, sumienia itp. Żyje wg pewnych instynktów. My na terytorium wilków (rolling on the floor & laugh). Bóg uczynił człowieka panem na ziemii nie wilka więc wybacz, ale to nie wilki mają na własność terytorium ziemii, a ludzie. Chociażby dlatego, że człowiek jest stworzony na obraz i podobieństwo Boże i z wyżej wym ienionych względów to my jesteśmy ważniejsi nie wilki.
Nie chodzi o różnice samą w sobie pomiędzy zabiciem myszy, a psa chodzi o szkodę człowieka.

To, że zwierzęta w/g KK nie mają duszy i żyją kierowane instynktami nie znaczy, że nie mają prawa do życia.
Człowiek NIE MA terytorium ziemii na własność!!! Czy Bóg dał ci akt własności? Jestes tu tylko gościem i to przez chwilę...
Ziemianin, a więc mieszkanin ziemii, to nie tylko człowiek, bo ziemia jest miejscem zamieszkania także zwierząt i roślin. Prawda jest taka, że człowiek bez przyrody sobie nie poradzi, natura bez człowieka świetnie się obędzie.
I trochę więcej pokory życzę w tym zachłyśnięciu się doskonałością człowieka.

Natura ma się ostać bo jest potrzebna człowiekowi dlatego jest tak trwała. Pokory? Chyba mnie źle rozumiesz . Bóg jest doskonały w rzadnej mierze człowiek. Ale Bóg dał człowiekowi władzę nad tym światem i on (świat) jest dla niego nie na odwrót. To jest tak jak chyba w średniowieczu z tym wasalem wasala Bóg ma nad nami jako stwórca, ale dał nam władzę nad zwierzętami czyli Bóg>ludzie>zwierzęta. Zgadzam się, że trzeba szanować zwierzęta, ale to nie znaczy, że mam być wegetarianinem .

Wiesz, jak ktoś pisze, że człowiek jest panem ziemii i wszelkich na niej stworzeń, to zapala mi się od razu czerwone światło. Absolutnie się z tym nie zgadzam i uważam, że takie myślenie jest przyczyną nieszczęść na tym padole - wojen, którą wywołują ludzie, którzy roszczą sobie prawo do czegoś lub kogoś, cierpień niewinnych, dzieci, zwierząt, ogólnie, zachwiana równowagi.
Dlatego chodziło mi o pokorę w takim myśleniu człowieka o sobie, jako tego, który myśli, że ma prawo do wszystkiego na tej ziemii.

To znaczy wiesz Bóg jest panem wszystkiego, ale dał człowiekowi jakby zastępczą władzę na ziemii. Człowiek ma prawo do tego, do czego mu Bóg zezwolił, ponieważ on jest Panem wszystkiego, wszystko ma w nim początek i koniec. Bóg umieszczając człowieka na ziemii dał mu ją jakby w opieke ją. Zabijanie zwierząt w dość ważnej sprawie jak złożenie ofiary Bogu czy wyżywienie się ludzi nie jest złem.

I jest w tym sporo racji.
Oczywiście Bóg nie potrzebuje od nas żadnej ofiary, jest raczej wręcz odwrotnie, to Bóg ofiarował siebie w imię życia, albo jeszcze inaczej, złożył samego siebie na ołtarzu świata. Życie może powstać tylko z życia i właśnie dlatego wymaga ofiary, nie ma innej alternatywy. Przecież jest to dostrzegalne na każdym kroku, chociażby to, że życie zwierzęcia czy rośliny podtrzymuje nasze ludzkie życie. Dobrze rozumieli to Indianie gdy przed zabiciem jakiegoś zwierzęcia prosili go o złożenie tej ofiary dla dobra plemienia a potem oczywiście dziękowali zwierzęciu.
Istotą każdej ofiary jest dobrowolna rezygnacja z czegoś na rzecz czegoś większego, nadrzędnego. Na przestrzeni dziejów ofiara przyjmowała różne formy, od tych najbardziej barbarzyńskich kiedy to składano ludzkie życie w ofierze aby przebłagać jakieś bóstwo, po żydowskie całopalenia, do ofiary Chrystusa na krzyżu. Różnie także tłumaczono potrzebę ofiary, ale jej geneza tkwi w tej pierwotnej ofierze, tej boskiej.

natura jest tak trwala bo jest silniejsza od czlowieka, nawet jak ten ja sukcesywnie i egoistycznie niszczy.
jak juz tak bardzo jestes za Bogiem to przyznaj ze dzialanie na szkode naturze jakos was do Boga nie przyblizy.ładnie niszczyc cos co ktos stworzyl?takie usprawiedliwianie swojej chciwosci, bo Bóg oddal mi to pod wladnie....nawet ?Bogiem jak widac mozna wytlumaczyc chciwosc...super.

.
buscador

Kto ubzdurał nam w głowach, że musimy zabijać dla Boga? dla jakichś ofiar?

Zabijamy tylko dlatego, że inni nie mogą obronić się przed nami i zabić nas.

Powymyślaliśmy sobie prawa, które sankcjonują zabijanie dla różnych celów.


Powiedzmy sobie otwarcie patrząc stworzeniu w oczy:

"Zabijamy, bo jesteśmy silniejsi od Was. Zabijamy, bo chcemy przetrwać kosztem Was."


Ja tu nie występuję z odezwą, aby nie jeść mięsa czy trawy.
Nie o to chodzi.
Próbuję zobaczyć świat taki, jaki jest.

A widzę, że babcia czy młoda dziewczyna itd. - które wznoszą ręce do Boga, za chwilę zanurzą swoje zęby w młodym cielaczku czy śwince, która miała mamę, a może i małe dzieci zostawiła.

Dla mnie to okrutne - i muszę żyć z tym, bo taki jest świat. Innego nie ma.

A mnie dlatego trudno uwierzyć w Boga. Nasz stworzycieli byłby potworem z chorymi pomysłami? Ten piękny Jezus miałby takie myśli?

Wyobraźcie sobie sytuacje jak z filmu "Piła". Jakiś wariat aranżuje tak sytuacje, że musicie wybierać między wypruciem wnętrzności swojego pupila a utratą własnego życia. Czy nie w podobnej sytuacji się znajdujemy? Albo zabijemy albo sami zginiemy. Na szczęście nie musimy sami zabijać (wyręczamy się miłymi rzeźnikami) a i zwierzaka nie znaliśmy więc jakoś sercu nie żal. Tak to pięknie wygląda. I taką sytuację miałby stworzyć dobry Bóg?

Zależy co rozumiemy pod pojęciem "dobry". Czy człowiek, która zabija zwierze i je zjada aby żyć zgodnie z Bożym nakazem jest nazywany złym? Nie - jest normalnym człowiekiem. Dlaczego więc Stwórca takiego porządku miałby być określany mianem złego? Zależy jak na tę sprawę popatrzyć - Bóg może być dobry, ponieważ stworzył wszystko, a człowieka postawił nad resztą stworzenia i pozwolił z niego korzystać, uprawiać itp. Więc sam fakt naszego istnienia obliguje nas do postrzegania Boga jako tego "dobrego". Jednak natury czy "dobroci" Boga nie można sklasyfikować w sposób jednoznaczny.

R6,

to cenne przejrzenie na rzeczywistość.

Nie tłumaczmy sobie nakazami i zakazami czy prawem Bożym.

Fakt jest taki i taka jest rzeczywistość, że aby samemu żyć - musimy zabijać.

Po części również dlatego, że jeśli my nie zabijemy - inni zabiją nas (np. wpływ owadów na klęski urodzaju).


Po części cywilizujemy zabijanie, zasłaniamy prawem Bożym to zabijanie. Ale nie uciekniemy od tego - fakt, że aby życ - musimy zabijać. Wygra najsilniejszy - fizycznie lub inteligencją.


Dla mnie to też okropne.

Kto kogo zabije?

To groźny przeciwnik?
Bakterie były na ziemi przed człowiekiem i to one opanowały wszelkie środowiska, od wulkanów po bieguny, dzięki nieograniczonym możliwościom przystosowania się do środowiska. Potrafią żyć bez tlenu, bez wody, w środowisku chemikaliów, w tym także antybiotyków. Każde nowe pokolenie bakterii, pojawiające się co 20-40 minut, może dostosować swoje geny do zmieniającego się środowiska. Są to zdarzenia losowe, ale my możemy je stymulować poprzez stosowanie antybiotyków w różnych dziedzinach gospodarki oraz w medycynie i weterynarii.


http://zdrowie.onet.pl/1601343,2039,,,, ... ktyka.html

Zabijanie jest naturalną selekcją dzięki, której w drodze ewolucji utrwalają się najlepsze cechy określonego gatunku. Dzięki naturalnej selekcji jesteśmy tu gdzie jesteśmy. My teraz żyjemy w czasach, gdy życie jest ponad wszystko i dopuszcza się rozmnażanie także tych, którzy mają złe geny. Potem rodzą się kalekie dzieci, są nieszczęsliwe, potem znowu się tacy rozmnażają i tak się to powtarza. W przeszłości czegoś takiego nie było. Jak owłosiony przodek biegał po pustyni i był słaby to go zjadało jakieś zwierze i kropka. Uciekli ci, którzy byli silni i zdrowi. Dzięki nim ludzie przetrwali. Co będzie dalej? Zobaczymy

Trzeba się nieźle zapomnieć żeby wierzyć mimo tego faktu. Dla jest to "oścień" który trzyma mnie w niewierze. Jak doświadczenie zabicia zwierzęcia może służyć naszemu zbawieniu.

Czy ktoś z Was już zabił np. świnię? Czy czujecie się lepsi dzięki temu?