Tego w ogóle nie da się porównywać. To są zupełnie inne płaszczyzny. Pani Rowling nie ma w ogóle szansy na bycie księdzem. Dlatego też nie będzie miała szansy przemawiać ze stanowiska, które sugerowałoby, że autorytet Kościoła wspiera jej poglądy, twórczość itp.

Ksiądz głoszący "dziwne" - przez co rozumiem niezgodne z Tradycją - poglądy jest zwodzicielem, który z pozycji autorytetu wprowadza wiernych w błąd.Lecz gdy katolik nie jest pewny tego, co jest słuszne i właściwe, szuka wsparcia u osób duchownych, które w swoim głoszeniu są wspierane autorytetem Kościoła. Kiedy więc taka osoba nadużyje owego autorytetu, skutki mogą być opłakane. Dlatego też, niezależnie od badania wartości homilii w miarę swoich możliwości intelektualnych, warto przyjąć zasadę, że o sprawach przekraczających dane terytorium, funkcjonariusze Kościoła do owego przypisani, wygłaszają wyłącznie swoje prywatne opinie, którymi nie jesteśmy obowiązani w swoim posłuszeństwie.
Na przykład, kiedy proboszczunio wygłasza homilię, w której zaczyna najeżdżać na sprawy ogólnopaństwowe, możemy spokojnie przyjąć, że głosi swoje prywatne poglądy. Sprawy takie przekraczają bowiem jego kompetencje, które to powinny się ograniczać do terytorium parafii. Co innego zaś, kiedy powie, że jego parafianie, Kargule i Pawlaki mają się bezwzględnie pojednać, bo swoim zachowaniem sieją zgorszenie. Wówczas powinni potraktować tę homilię jako słowa samego Boga.
Konkretnie zaś, w wypadku Harrego Pottera, jest to książka o zasięgu ogólnoświatowym i w tej sprawie należy kierować się osądem Papieża. Inne zaś wypowiedzi i homilie - moim zdaniem - potraktować jako prywatne wypowiedzi.

Zaraz, dobrze rozumiem? Katolik ma obowiązek myśleć i posługiwać się sumieniem, ale ocena HP się w tym nie mieści i ma obowiązek podlegać wytycznym KK w tej kwestii?

Popraw mnie jeśli źle zrozumiałem.

Źle zrozumiałeś - zgubiłeś jedno zdanie. Ocena HP nie ma nic wspólnego z prawdami wiary. Nikt nie jest zobowiązany jej przyjmować.

Warto wziąć pod uwagę różne opinie, tak jak bierze się je pod uwagę w wielu sprawach życiowych, można jakąś przyjąć, ale między można i trzeba jest olbrzymia różnica.

Nawiasem mówiąc, słyszałam o rekolekcjach dla młodzieży na podstawie HP.

Jak KK mówi: zabijajcie wszystkich którzy czytali Hp, to też przyjmiesz to z pokorą?

to się nazywa przyjmowanie poglądów kogoś bez żadnego zastanowienia, ślepe słuchanie i robienie z siebie pionka. jak za komuny

Np., jak się zapali czerwone światło, to nonkonformista dociska gaz do dechy...

A może by tak wypośrodkować? Pomyśleć i wyrobić sobie własne zdanie, a nie tylko przyjąć lub odrzucić?

Zwłaszcza, że miałabym problem co przyjąć. Zdanie księdza przeciwnego Harryemu czy tego, który na podstawie tych książek zrobił rekolekcje?

Do kin właśnie wchodzi Alicja w Krainie Czarów. C z a r ó w. Czaaaaarów! Dlaczego nie słychać protestów, głosów oburzenia, propagowania satanizmu itp.?

Kolejny dowód na to, że pewna grupa ludzi jako cel swoich śmiesznych ataków i równie śmiesznych teorii upatrzyła sobie jedynie Pottera.

Bo może ludzie poszli po rozum do głowy i przestaną palić stosy przy każdej BAJCE czy innej formie FIKCJI LITERACKIEJ która nie pokrywa się z nauką Kościoła.

No chyba że lubią robić za darmową reklamę... tym, których potępiają.

najlepiej by bylo zabronic mlodziezy i dzieciom czytac ksiazek fantastycznych i bajek, bo tylko wartosci koscielne sa super i najlepiej ludzi tym od malego szpikowac, nie rozwijajac wyobrazni.
zeby dorosli i niby powazni ludzie nie oddzielali fikcji literackiej od zagrozen...ja bym sie bardziej martwila wariatami, ktorzy prawdziwe zbrodnie opisuja, a pozniej ida za to do wiezienia.

Czy Bóg dał nam rozum No dał. To korzystajmy z niego.

A jeśli tak - to przecież korzystanie z rozumu polega na tym, że nie wkładamy do szufladki "prawda" wszystkiego, co mózg przetworzy w formie tekstu czytanego albo obrazu, filmu.

Nic nie stoi na przeszkodzie, aby doceniać literaturę Browna, Meyer czy Rowling (moja teoria - zerżnęła sporo z polskiego Pana Kleksa, i unowocześniła - oto cały HP) - przy jednoczesnym właściwym jej ocenieniu w kontekście tego, czym jest: fikcją. Można przecież cieszyć się dobrą historią fikcyjną - nie wierząc od razu w to, co niesie ze sobą opowieść.

Ok, no ale mając dany rozum od Boga korzystajmy z niego też w ten sposób, aby rozróżniać prawdę od fikcji. W antydziele Rowling magia istniejąca realnie (w ramach okultyzmu) jest przebiegle wpleciona w magię fikcyjną, wymyśloną i dlatego książki te są tak groźne dla duszy. Pisałem o tym wielokrotnie we wcześniejszych postach w tym temacie.

a czy Ty myslisz, ze jak sie to czyta to przecietny czytelnik zwraca na to uwage?a moze dorosli zwracaja uwage na to na co nie powinni.zreszta ja nie wiem, gdzie ten straszliwy okultyzm widzicie.

To, że przeciętny czytelnik nie zwraca pewnie na to uwagi, to nie oznacza, że nie jest zagrożony. Jakby jakiś człowiek myślał, że ogień mu nic nie zrobi, a wszedł do ogniska, zaraz by się przekonał, że jest inaczej. Tak i w wypadku magii, tej realnej, którą jakiś człowiek nieświadomie zaczyna praktykować w życiu, bo np. Harry tak robił i on też chce. Może się to obrócić przeciwko niemu.

Jakie to ma znaczenie
Ja nie wierzę w to, co tam czytam - mi się podoba, jak to jest napisane, styl, przygody itp. A nie znaczy to, że wierzę w magię - owszem, rozumiem, że okultyzm jest problemem, ale nie można z samego czytania takiej książki - przy świadomości, jakim jest gatunkiem literackim - traktować jako zgodę czy propagowanie czegoś.


Okultyzm problemem jest - ale gdy osoby angażują się w jakieś praktyki, wróżenie itp. Ale nie, moim zdaniem, mając swój rozum, poprzez czytanie HP.