Ja chyba nic takiego nie powiedziałem? Prawo mamy, według Kościoła nawet obowiązek. Ja tylko twierdzę, że to nie działa mechanicznie: większość ateistów w naszym kraju jest zapewne ochrzczona...

Wiesz, w podstawówce dzieciaki wytykały mnie palcami bo chyba jako jedyny z mojego rocznika nie chodziłem na religię i nie byłem ze wszystkimi u Pierwszej Komunii. A teraz, jak spotykam ich czasem, mało kto w ogóle chadza do kościoła.

[quote]Rodzina i wspólnota (Kościół) jest dany mu przez Pana Boga, by zaoszczędzić mu niepotrzebnych kryzysów, rozterek duchowych... Czas na ich rozwiązywanie i pokonywanie może poświęcić innym pożytecznym zajęciom - nauce, pracy, uprawiani sportu itp.[/qutoe] Czyli lepiej żeby dziecko żyło sobie w skorupce, zostało oznaczone jako wierzeca i nie myslało o tym po co i dlaczego, bo przeciez wspólnota mu to da? A lepiej niech sie zmieni w maszyne do wykonywania pracy /uczenia sie bo zastanawianie sie i myslenie powoduje jeno zgubę i rozterki.
Sekciarskie

[quote="Alus"]A w wieku dorosłym krepują, oslepiają, pozbawiaja zmysłów, aby tylko nie zmienił wyznania.
Co jeszcze podobnie głupiego wymyślicie?

Ot typowa reakcja "wierzących" na niewygodne pytania... brak argumentów to... kiedyś wysyłano takich na stos, obkładano klątwą, a teraz ... może od "głupich" zwyzywać

Liam - Prawda - nie działa to mechanicznie... ale daje podstawę do właściwego wyboru drogi życiowej.

ziele_force - Każdemu dziecku rodzice, wychowując je, mają obowiązek stawiać granice. Granice te w zależności od etapu rozwoju odpowiednio je poszerzają aż do stwierdzenia, że dziecko (czytaj młody człowiek) umie je sam w życiu stawiać. Granica to twoja "skorupka", która u człowieka jest elastyczna. Nie wolno rodzicowi (rodzicom) wychowywać dzieci w oparciu o zasadę "Róbta co chceta", czyli wybieraj sobie sam do woli bez nas, bo owoce takiego wychowania są już dostrzegalne. Liam to ukazał pisząc:

Właśnie są to skutki wychowania dziecka przez rodziców bez tzw. granic, mimo, iż zaliczali się oni (rodzina z dzieckiem) do Kościoła. Kościoła, w którym istnieje na przełomie XX i XXI wieku potężny kryzys wiary (w skrócie - istnieje rozdźwięk między wiarą a życiem). Trzeba dyskutować, co robić, by ten kryzys wiary wewnątrz Kościoła przezwyciężać... Może zacząć nowy wątek z tematem "Sposoby przezwyciężania kryzysu wiary w Kościele"...
Pozdrawiam...
zsoborniki

Również nie jestem zwolennikiem czystej antypedagogiki.

No, tutaj to akurat nie tylko przeczysz sam sobie, ale jeszcze wkładasz w moje usta coś, czego nie powiedziałem.

Dzieciaki z mojej podstawówki nie były wychowywane na żadnej zasadzie "róbta co chceta" (pana Owsiak był wtedy na studiach dopiero), ale właśnie zmuszane, w imię wpajania wartości, do uczestniczenia w sakramentach, których znaczenia nie rozumiały.

Liam - Jeśli: były zmuszane w imię wpajania wartości, do uczestniczenia w sakramentach, których nie rozumiały, to były wychowywane przez rodziny mieniące się tylko przymiotnikiem "chrześcijańskie". W chrześcijaństwie nic na siłę się nie robi... Pisałem, o kryzysie wiary i czym on jest - w skrócie: jest to rozdźwięk między życiem a wiarą. Podejrzewam, że takie to mogły być te rodziny.

Zasada "Róbta co chceta" została wyjaśniona w moich słowach: czyli wybieraj sobie sam do woli bez nas (rodziców). Rzeczywiście posłużyłem się dzisiaj obiegowym hasłem przypisanym Owsiakowi - z tym hasłem zaraz się Owsiak kojarzy, co nie oznacza, że wcześniej już nie było rodziców opierającej się w wychowaniu dzieci na tej zasadzie. Skutkami wychowywania dzieci przez ówczesnych rodziców bez umiejętnego stawiania granic, moim również zdaniem, było twoje doświadczenie, o którym piszesz: A teraz, jak spotykam ich czasem, mało kto w ogóle chadza do kościoła.
Pozdr...
zsoborniki