Nawet nie wiem od czego zacząć, gdyż nastawiam się,że powiecie,że " tak, popełniłam błąd wychodząc za niego za mąż..."
Otóż tak. Jestem mężatką od 2002 roku, chodziliśmy ze sobą trzy lata i już wtedy nie pasowało mi to,że mąż bardzo często mówi o seksie. Bywały takie wieczory iż zachęcał mnie do tego i owego jak np sex oralny. Nie jestem specjalnie rozwiązłą osobą, pochodzę z rodziny wierzącej i wiedziałam iż robię źle godząc się na takie formy kontaktów przed ślubem. Żałowałam tego grzechu, spowiadałam się z niego, poza tym nie był jakoś specjalnie częsty... wierzyłam głeboko w to,że po slubie kwestie związane z sexem się unormują , że na tej płaszczyźnie się będziemy z męzem dogadywać. Mąż , wydawało mi się wtedy, mial wiele zalet- zaradny, pomysłowy, przedsiębiorczy... po ślubie okazało sie,że... jest od sexu uzależniony- to w wielkim skrócie. Nie istnieje dla niego żaden, jak sam mawia bzdurny kalendarzyk małżeński... psychicznie zmusza mnie doo sexu. Brzmi dziwnie? Odmawiajac współzycia staje się niemiły,klótliwy, nie da sie z nim rozmawiać... mnie to męczy, nie lubie się klócić. Wiem,że gdy sexu nie ma , a on akurat ma chęć to... się masturbuje. Wypłyneło to oczywiście po slubie choc wczesniej o tym cos wspominał,ale ja zbagatelizowałam sprawę. Głeboko wierzyłam,że mąż po slubie sie zmieni... dla mnie, ze bedzie pracował nad sobą. Nic bardziej mylnego. gdy po każdej spowiedzi , gotowa na zycie wg zasad kościola czyli wspolzycie w dni nieplodne, on rzuca hasłami: Co, mam sobie odmawiac w w te najfajniejsze dni? Mamy już jedno dziecko, w wieku niecałych 3 lat. Mam stopien inwalidztwa ,jestem po ciężkiej operacji ... jest ryzyko ,że stan mojego zdrowia pogorszyłby się po drugiej ciąży. Ale mąż jakby tego nie bral pod uwagę. Ja jestem w stanie żyć po Bożemu, jak pisałam, nie dąże do przyjemności za wszelką cenę i to całe postepowanie męza sprawia mi ogromny psychiczny ból. Kiedyś szantazował mnie nawet seksem analnym, czego w ogóle bym sie po nim nie spodziewala. Mialam wtedy kilkudniowego doła. Dla mnie to całkowicie poniżające...
Nie umiem z mężem na te tematy porozmawiać, on uważa,że ma rację,że poki jest "sprawny fizycznie" ,jak to określa to musi z tego korzystać. A jak już nie ma co powiedzieć to po prostu stwierdza,że przecież " księża też wspołzyją i nawet mają dzieci..." tak jakby to w jakimkolwiek stopniu miało go rozgrzeszyć. Przecież kazdy odpowiada za siebie.
Co ja mam robić? Odmawiać mu tego sexu? Klócić sie potem z nim ( potrafi wtedy byc naprawde bardzo chamski i niemiły), godzić się pod presją by na pozór bylo dobrze i nasze dziecko nie slychalo jego awantur ( bo biora sie one glownie z powodu jego niezaspokojenia).
W jakim stopniu wtedy ja grzeszę?
Czy da mu sie pomóc w poprawie? jak to zrobić?
Nie chce sie z nim rozstawać,ale ten seksualny problem niszczy nasz związek.
Proszę o pomoc i z gory dziekuję za dobrnięcie do końca mojego ,moze nieco chaotycznego postu.

GOSGOS

i wlasnie z tego wzgledu pomyslalabym o czyms innym niz o "kalendarzyku"...
a co do męza to naprawde strasznie Ci wspólczuje;/
nie powinnas robic nic na sile.nie lubisz kłótni, ale przeciez masz prawo do tego nie chciec wpsolzyc i nikt nie powinien Cie do tego zmuszac, nawet jezei jest Twoim mezem.
uh, egoista wstrętny.
jak mąz moze robic Tobie awantury to tez mu powiedz co sądzisz i czujesz.niech nie mysli, ze sie bezdziesz na wszytsko zgadzac i ulegac wbrew sobie.

To właściwie po co był ślub skoro było wiadomo już wcześniej że pasujecie jak pięść do nosa ? Czyżby inne przesłanki zdecydowały ? Dziwne.

Oj pecet, pecet mam wrażenie że Ci się strasznie nudzi

To nie tak, pod wieloma względami się zgadzamy, kocham go , mimo wszystko go kocham. Każdy ma jakiś nałóg, ja chciałabym tylko, by on zrozumiał co robi źle, chciałabym mu pomóc w pracy nad sobą. Uważam,że każdy ma jakieś mniejsze lub większe problemy w związku. Tylko... jak mu pomóc?

i wlasnie z tego wzgledu pomyslalabym o czyms innym niz o "kalendarzyku"...

O czym?
Używamy prezerwatyw,ale ja po jakimś czasie mam wyrzuty sumienia... ( tylko co robić? robię to dla świętego spokoju... by nie było nerwowej atmosfery)
Bo czy to moje inwalidztwo cokolwiek tłumaczy? Czy daje taryfę ulgową?
Nie sądzę...
Ciągle się zastanawiam, w jak duzym stopniu ja jestem winna, czy w ogóle mogę siebie w jakiś sposób tłumaczyć...?

A prawdziwego NPRu próbowaliście?
Bo z kalendarzykiem nie ma on nic wspólnego.

Jest prosta i jasna droga. Idzie/jedzie się do ginekologa i ten przepisuje antykoncepcję. I wtedy hulaj dusza. Problemy znikają jak ręka odjął. Nie ma kłopotu z mierzeniem, ważeniem czy innymi. Stary się cieszy Ty nie musisz sobie głowy zatruwać i wszyscy spokojni i zadowoleni. Tylko to niekatolickie jest

Tak można rozwiązać wszelkie problemy:
Niechciane dziecko? Jedziemy/Idziemy do ginekologa ten skrobie gdzie trzeba i "wszyscy" sa zadowoleni. Tylko to niekatolickie jest.
Dziadek śmierdzi w domu? Jedziemy (lepiej nie chodźmy bo dziadek może gdzieś czmychnąć) do lekarza ten daje mu jeden zastrzyk. "Wszyscy"(żyjący) są zadowoleni. Tylko to niekatolickie jest.
Ja wole jednak rozwiązania katolickie. Walka o małżeństwo, o wyjście z nałogu męża, o wspólną radość z seksu. O czyste sumienie. Wierzę że to możliwe choć będzie to kosztować. gosgos proszę Cię porozmawiaj o tym problemie z jakimś mądrym kapłanem (może być podczas spowiedzi). Musisz się z tym zmierzyć, walczyć, modlić się o dobry skutek tej walki, kochać męża i nie szukać tylko usprawiedliwenia.

Nie używaj przy mnie hiperboli bo ja jestem w tym lepszy To w zasadzie jedyne co mi dobrze w życiu wychodzi.

Cieszę się i z góry tą wyższość uznaje

Ale jak już jesteś to podyskutujmy. Taki prosty myk. Czy warto sobie robić problemy męczyć się i przeżywać skoro w zasięgu ręki mamy rozwiązanie które zadowoli wszystkich i pozwoli im skupić się na poważnych problemach życia ? Czy warto stwarzać sobie dodatkowe problemy skoro codzienność i tak nam ich dostarcza w nadmiarze ? Jako ojciec mąż i codzienne finansowe guru wiecznie mam jakiś problem który wyskakuje jak diabeł z pudełka. Jakbym miał się jeszcze zastanawiać nad chwilą rozluźnienia w łożu czy temperatura nie ta czy dzień nie taki to bym zwariował już całkiem. Życie nie jest łatwe to po jakie licho brać sobie jeszcze dodatkowe problemy ? To zakrawa na masochizm.

Wierz mi że cudownie jest spotkać w życiu (niestety kolejnego) człowieka który jest w czymś lepszy i mieć tą sposobność aby się z nim wdawać w ciekawą polemikę. Jednak nie zaśmiecajmy tematu w którym kobieta szuka rady. Otwórz ten trudny temat i szerszą dyskusję a wtedy napewno pojawi się więcej ciekawych głosów na ten temat. Ja tymczasem kończę bo idę spać (aaaaa- przepraszam ale ziewnąłem)przy mojej cudownej kobiecie, z którą stosujemy NPR i jest nam cudownie pod każdym względem. I dlatego moja szybka odpowiedź brzmi - tak! warto się pomęczyć! Owocem jest szczęście! Czego Tobie, gosgos i wszystkim Państwu życzę. Dobranoc.

Dziękuję i doceniam troskę. Nie zapomnij zmierzyć temperatury żeby nie narażać się niespodziankę i odkrycie że z wielkanocnego jajka nie zawsze wyskakuje tylko wesoły, różowy i szczęśliwy króliczek.
Myślę że jeszcze kiedyś skrzyżujemy klawiatury. Powodzenia i spokojnej nocy.

To rozwiązanie, "które zadowoli wszystkich" powoduje często moralne dylematy na tyle istotne, że skupienie się na poważnych problemach życia może być jednak utrudnione...

gosgos wklejam link poniżej, bo myślę, że zawarta w nim treść może stanowić pomoc w twojej sytuacji; może choć część wątpliwości rozwieje.
http://www.szansaspotkania.net/index.php?page=13726

Ja osobiscie nie zgodzilabym sie na czyny ktore moje sumienie uwaza za grzech, np wszelkiego rodzaju antykoncepcja.. poprostu nie warto rezygnowac z laski i grzeszyc "dla swietego spokoju" ... mozna sie "wyszkolic" w NPR i to powinno wystarczyc. Maz twoj musi tez zrozumiec ze seks to nie tylko sport na zachcianke. Poradzilabym rozmowy w poradni domowej, ale pewnie maz sie nie zgodzi skoro ma takie dziwne argumenty jak to ze ksieza tez "to robia". Wiec... oprocz rozmowy z mezem, i przedstawieniu tego jak ty sie czujesz, polecam abys sie modlila za niego, oraz w waszej intencji. Pamietaj, ze my duzo nie potrafimy ale Bog moze wszystko!