Takie jest moje zdanie.
Na przyszłość już znasz lepsze rozwiązanie i powinnaś z niego korzystać.

Wybacz, ale to brzmi jak instrukcja obsługi, zrób tak i tak dokładnie słowo w słowo i będzie ok, inaczej będzie źle. Chcesz żeby inni kierowali Twoim życiem bo jesteś w niewoli niepewności grzechu? Odrzuć na chwilę tylko wszystkie te wątpliwości i zobacz że Twoim problemem nie jest Msza na której nie byłaś, ale to że nie żyjesz w wolności, tylko co chwila jak widzę coś nowego. Pytanie jest proste, czy chcesz żyć i szukasz porady, czy chcesz tylko spytać jak zgrabnie poruszać się między grzechami realnymi i wymyślonymi?

Nie byłem w niedzielę na mszy.

W sobotę byliśmy poza miastem (z noclegiem) na weselu przyjaciela (ale sobie dzień wybrał...). Jechałem podziębiony, wróciłem mocno przeziębiony, bolało mnie wszystko. I nie poszedłem w niedzielę, tylko po powrocie do domu od razu się położyłem...

ToMu- datę ślubu ustala się nawet 2 lata wcześniej (co zależy od wolnej sali najczęściej), a przypuszczam, że kolega prorokiem nie jest...

Ja prawdopodobnie nie będę w kościele przez pół wakacji i nie widzę problemu w sytuacji, kiedy kościoła nie ma.

Natomiast tutaj widzę dwie rzeczy:
- różnica między przeziębieniem a chorobą
- konieczność zostania równoczesnego 2 osób - 1 by starczyła

Lady, zamiast szukać rad na forum, pogadaj ze spowiednikiem.

Czyli jednak popełniłam ciężki grzech i powinnam się wyspowiadać?

A odpowiesz na moje pytanie?

Zajrzyj do książki "Grzechy w kratkę" o. Śliwińskiego - tam jest ładnie wytłumaczone, w prosty sposób, jak często subiektywne kwestie, do poruszenia raczej tylko w konfesjonale (a na pewno nie na forum) decydują o tym, czy coś grzechem jest, czy nie.

Idź dla świętego spokoju do Spowiedzi i będziesz miała problem z głowy.

Nie mam książki i nie zanosi się, aby to szybko miało się zmienić. Może ktoś mógłby podać jakieś cytaty, pasujące do mojej sytuacji?

Ja Ci na to pytanie nie odpowiem. Powtórzę tylko: spytaj spowiednika. Nawet najmądrzejsza książka go nie zastąpi. A najlepiej postaraj się o stałego spowiednika.

Gdybym chciała z każdą wątpliwością iść do spowiedzi, musiałabym mieszkać pod konfesjonałem, bo prawie ciągle mam jakieś... Nie mogę co chwilę latać do spowiedzi, mam też swoje obowiązki, tak samo ksiądz spowiednik, chodząc z czymś co później okazuje się nie być grzechem, zajmuję niepotrzebnie czas spowiednika, może w ten sposób osoba, która naprawdę potrzebuje tego sakramentu nie będzie mogła się wyspowiadać.
Stały spowiednik - przydał by mi się, bo wydaje się, że rady tu na forum czy na działach zapytań są tak samo kompetentne jak od przypadkowego księdza, który pierwszy(i przypuszczalnie ostatni raz) się ze mną zetknie. Chciałabym mieć takiego spowiednika, ale jak to zrobić? Jestem osobą chorobliwie nieśmiałą, czasem wydaje mi się, że mam fobię społeczną, w ogóle sama się dziwię, jak to możliwe, że potrafię iść do spowiedzi i mówić o grzechach, skoro boję się powiedzieć znajomym, jaką piosenkę lubię? Jak taka tchórzliwa osoba jak ja może sobie znaleźć stałego spowiednika?
Właściwie czy taka spowiedź "na wszelki wypadek" ma sens? A opowiadanie o okolicznościach grzechu? Czytałam, że nie należy tak robić, bo to tylko próba usprawiedliwiania się.

Akurat ta dyskusja zajmuje więcej czasu niż pójście do spowiedzi.

Nie da się inaczej niż wybrać spowiednika i mu zaproponować stałe pośrednictwo Twojej osoby. Pomijając całą regułkę że to trudne itd, to po prostu trzeba zrobić, na spokojnie, próbować, a może wspomóc się jakąś zaufaną osobą która "popchnie do drzwi".

Stały spowiednik pomoże Ci ustalić, kiedy trzeba iść do spowiedzi. ą różne rozwiązania dla skrupulantów, ale nie można ich stosować na własną rękę.

Okoliczności mogą zmienić wagę grzechu- Ty sama wiesz, czy opowiadasz o nich, żeby się usprawiedliwić(tego robić nie należy), czy żeby spowiednik mógł właściwie ocenić sytuację/pomóc w ocenie.

Szukanie stałego spowiednika najlepiej zacząć od modlitwy i spowiedzi. A potem... spytać

Hmm, to problemem jest tylko niespełnienie formalnego przykazania ?
Innych problemów w braku pełnego święcenia dnia świętego nie ma?

ToMu ale pewnie jeśli byłes na ślubie to byłeś na Mszy w sobotę prawda? Weselnej:) To się w pewnym sensie liczy. Ja np teoretycznie mogłabym przed niedzielnym dyżurem pójśc na 6 rano. Ale nie wstanę tak wcześnie powiem szczerze wiedząc że mam przed sobą dobę w pracy.
Myślę że tu bardzo ważna jest motywacja. Dla mnie grzechem ciężkim jest opuszczenie Mszy bo mi się nie chciało, bez istotnego powodu, z powodu imprezy lub rozrywki itp. Jeśli jest w Tobie potrzeba Mszy i zawsze kiedy tylko możesz w niej uczestniczysz napewno sporadyczne opuszczenie jej z powodu złego samopoczucia czy choroby bliskiej osoby nie będzie grzechem cięzkim.