a gdzie odpowiedź, że chciałbym aby moje ciało zamienili w diament?

A ile to kosztuje? Bo to ciekawa opcja.

Bijesz prawdziwe rekordy światowe w dziedzinie "niezrozumienie sensu wypowiedzi"

To samo chciałoby się rzec o Tobie.

Och, przepraszam, Jajko - rozumiem więc, że Twój post stanowił głęboką refleksję nt. skomplikowanego stosunku człowieka do własnej śmierci, mającego wiele wymiarów i często prowadzącego do konfliktów wewnętrznych, a nie wychichotaniem "chłe, chłe, niby katolik, a nie słucha Watykanu, i co, kiedy wreszcie Kościół przestanie się powoływać na to swoje rzekome 'wielkie poparcie' i odda władzę ateistom" ?

Jak na razie, to ubaw ze sprawy śmierci i pochówku to masz Ty.

Więc co, jednak obawiasz się przyznać, jaki sens miała Twoja wypowiedź ?

Celem mojej wypowiedzi nie było danie Ci możliwości ubawu po pachy (co się jednak stało), ale refleksja nad tym jak osoby deklarujące się jako mocno wierzący katolicy postrzegają naukę swojego Kościoła.

http://forum.koszalin24.info/index.php?topic=8067.0 tutaj wyjasnione wsyztko łącznie z ceną

I to właśnie mnie rozbawiło, bo podejrzewam, że teraz każdą nadarzającą się okazję będziesz do tego właśnie wykorzystywał. BTW czy ta "refleksja" prowadzi Cię do jakichś wniosków, czy tak sobie po prostu napisałeś ?

Wniosek jest taki, że niezwykle trudno jest być katolikiem.

To mam takie pytanie: czy Twoim zdaniem, Jajko, podjęcie decyzji o tym, że moje ciało zostanie pogrzebane w ziemi, a nie spalone na popiół, jest zadaniem "niezwykle trudnym" ? Zresztą jest to także pytanie, które ( odpowiednio przeformułowane, w zależności od konkretnego przypadku ) należałoby zadać większości katolików. Bo widzisz ( widzicie - to do katolików ) dla mnie wcale nie jest to "niezwykle trudne". Nie jest nawet trudne. Po prostu pogrzebcie mnie normalnie, w ziemi. Ja wtedy i tak będę miał ważniejsze sprawy na głowie. Podjęcie tej decyzji zajęło mi dokładnie 2 sekundy i nie było w niej nic trudnego. Jakie trudności mają z tym niektórzy katolicy ? Szczerze nie pojmuję ( cały czas pomijam fakt, że Kościół dopuszcza kremację, bo nie w tym rzecz ).

Co do samego wniosku natomiast nie do końca się z nim zgadzam, ale w takim razie deklaracje o katolicyźmie odbieram jako coś pozytywnego - godne życie polega m.in. na wyznaczaniu sobie trudnych celów i mężnym pokonywaniu trudności, nawet jeśli przyjdzie wiele razy na tej drodze upaść.

Wszystko fajnie Jajko, tylko że kremacja nijak nie jest sprzeczna z katolicyzmem, co sprawia że Twoja wypowiedź jest pozbawiona wszelkiego sensu

Tak, to prawda, Kościół katolicki od niedawna pozwala na kremowanie zwłok, ale o ile się orientuję, nie pozwala na rozsypywanie prochów. Tak więc palenie zwłok było sprzeczne z katolicyzmem, ale już nie jest. No ale i tak "preferowaną" formą pochówku jest grzebanie ciała w ziemi w całości. Kościół zmienia się powoli, za jakiś czas i rozsypywanie prochów pewnie zostanie dopuszczone, tylko teologia musi sobie z tym jakoś poradzić.

Czy właśnie z tego powodu palono czasem przestępców, żeby uniemożliwić im zmartwychwstanie ciała?
Gdzieś się z takim wyjaśnieniem spotkałem...