No to już wiem, w którym miejscu się rozminęliśmy. Ty rozpatrujesz poprawność pod kątem oceniania, ja pod kątem celu kształcenia. Wiadomo, że dziecko w pierwszej klasie podstawówki nie dostaje od razu do opanowania wszystkich reguł ortograficznych. Wiadomo też, że nie wszyscy osiągną pełną poprawność ortograficzną, kończąc gimnazjum, ale to nie zmienia samego celu. Dla potrzeby ocenienia pracy ucznia, owszem, wyróżnia się „progi poprawności”. Za niewłaściwe podejście do sprawy uważam natomiast myślenie już na starcie, że wszystkich uczymy (dla przykładu), iż na końcu wyrazu zawsze piszemy „ch”, a dla chętnych (rozumiem, że wg Twojej koncepcji byliby to uczniowie uczęszczający na dodatkowe zajęcia z języka polskiego jako przedmiotu, który ich szczególnie interesuje) dodajemy, że istnieją wyjątki od tej reguły typu wyraz „druh”.


Jasne, bo Twoje ciało jest Twoją „własnością” i innym nic do tego, bo raczej im krzywdy (nie licząc tej estetycznej) swą otyłością nie zrobisz. Język natomiast nie jest „własnością” jednostki. Jest narzędziem komunikacji, nad którego ochroną czuwają językoznawcy, kodyfikując normy nie na podstawie swojego estetycznego widzimisię, ale na podstawie badań, jak dane słowo jest używane przez tzw. inteligencję. Na poziomie normy językowej nie ma czegoś takiego jak „półpoprawność”.

[a tak na marginesie, proponuję zakończyć ortograficzny offtop ]


Nie, nie powinni siedzieć cicho, ale nie powinni też wywierać presji. Może podam przykład z mojego „podwórka”. W mojej miejscowości jest tylko jedna podstawówka i jedno gimnazjum (ale nie jako zespół szkół). Odwiecznym problemem jest mieszanie klas na początku gimnazjum (tj. w klasach są różni uczniowie, i lepsi, i gorsi, a po wymieszaniu ten stan ma być utrzymany; zresztą, nikt nie postuluje tworzenia klas „geniuszy” i „słabeuszów”). Rodzice tworzą listy protestacyjne, argumentują w stylu: „to są przecież najlepsze przyjaciółki, od pierwszej klasy siedzą w jednej ławce i nie można ich rozdzielać”, a nawet „szturmują” szkołę po apelu rozpoczynającym rok szkolny (na zebrania przychodzi zwykle garstka rodziców, ale w takich sytuacjach pojawiają się tłumnie). I nie wytłumaczysz im, że dla ich dzieci nie jest dobre „kiszenie się” w jednej społeczności klasowej przez 9 lat…


A ja uważam, że kara może pomóc nam jedynie w ograniczeniu pewnych złych zachowań. Natomiast na pewno nie nauczy pozytywnych zachowań, jak np. pomoc innym ludziom.

Co do reszty problemów, które poruszyłeś w swoim poście: muszę przyznać, że coraz trudniej mi się dyskutuje, bo nie mam wystarczającego doświadczenia życiowego, aby móc się wypowiadać, czy to z perspektywy nauczyciela, czy rodzica. A tworzenie kolejnych wpisów na zasadzie „idea ideę ideą pogania” wydaje mi się niepotrzebne.

Udało mi się odszukać wątek z dyskusją na temat pomysłu Giertycha.



Zdaję sobie z tego sprawę, traktuję to (zresztą podobnie jak więzienia) jako mniejsze zło. Zgadzam się też, że takie rozwiązanie satysfakcjonuje głównie tych "dobrych", ale nie widzę powodów, dla których miałbym popierać rozwiązania satysfakcjonuje głównie tych "złych".

Od biedy mogło by być, ale pozwolę sobie uściślić Załóżmy, że mamy 100 reguł ortograficznych (kompletnych, z wyjątkami). Załóżmy dalej, że przeciętny obywatel używa średnio 10.000 słów, przy czym do poprawnego zapisu 90% z nich wystarczy 20 reguł. Wówczas w ramach zajęć obowiązkowych nauczamy tych 20 reguł, a pozostałe 80 na zajęciach dodatkowych.
Oczywiście konkretne liczby podałem przykładowo, ogólnie kierowałbym się zasadą "im mniej przymusu a więcej dobrowolności tym lepiej".



Absolutnie nie sugeruję, aby masy miały ustalać reguły poprawności. Chociaż mam wrażenie, że język jednak "żyje" i czasami językoznawcy muszą skapitulować pod naporem mas (np. uznac za poprawną formę, która wcześniej była uznawana za niepoprawną). Ale mogę się mylić, a nie znam żadnego przykładu.



Jestem za, chociaż traktuję go jako dobre odniesienie praktyczne dla ogólnego teoretyzowania.



Zgadza się, ale ograniczanie złych zachowań uważam za istotne.



Mi z kolei brak wykształcenia pedagogicznego. Jako rodzic mogę już coś napisać, ale przyznaję, że dzieci szczęśliwie wykazują się zrównoważonym rozwojem i nie pałają szczególnie wielką niechęcią do żadnych przedmiotów. Dlatego opieram się głównie na własnych doświadczeniach z czasów szkolnych i ocenie przydatności zdobytej wiedzy w dalszym życiu (a tu też mam już trochę danych ). Obawiam się też, czy "młodszaki" nie wdadzą się we mnie

Język żyje i językoznawcy kapitulują, ale ta kapitulacja jest rozłożona na lata, a nie jest wynikiem „sezonowej mody” na słowo. A najlepszym przykładem wpływu mas na język wydaje mi się być to, że raczej nie narzuca się odgórnie mieszkańcom danej miejscowości, jak mają odmieniać jej nazwę.


Mi też (jeszcze) brak

Z forum PO - cytat Gazety Prawnej:Zaraz, to po co są obowiązkowe klasy zero? Czy wszyscy rzeczywiście potrzebują wychowania przedszkolnego? Coraz więcej szkół organizuje zerówki, a to tylko stracony rok. Może powinna być nieobowiązkowa? Wtedy mógłbym zgodzić się z programem "sześciolatki do szkół". Być może nie wszystkie obiekty są w stanie przyjąć pierwszaków - nie jest tajemnicą, że nauka w klasach 1-3 nie może odbywać się wyłącznie na zasadzie wkuwania i robienia sprawdzianów. Szkoła ma być przyjazna.

Znalazłem inny dokument na temat reformy: http://www.reformaprogramowa.men.gov.pl/im...ies/reforma.pdf

A nie lepiej uczyć angielskiego już od IV klasy podstawówki? Obowiązkowy drugi język obcy w gimnazjum to też przegięcie - powinien być dla chętnych. Lepiej postawić na ilość niż jakość.

Dla wyjaśnienia - obowiązkowym językiem powinien być międzynarodowy, czyli angielski.

Czy historia i społeczeństwo to taki rozszerzony WOS, czy powtórka z historii? Chyba nie, bo:
Kolejny akapit dotyczy przedmiotu przyroda. O tym już pisałem. Kto wybierze geografię na poziomie rozszerzonym, będzie musiał tłuc przedmiot ogólny (wszystko i nic) albo w ogóle go mieć nie będzie. Jak już wyżej napisałem, 1 nauczyciel nie poprowadzi wzorowo zajęć z 4 dziedzin na wysokim poziomie, chyba że jest wszechstronnie uzdolniony.

Zmiana nazwy PO na EDB to chyba tylko po to, aby uniknąć kolizji skrótowców?

Nie mam czasu na szukanie i czytanie szczegółowej podstawy programowej. Zadanie dla chętnych

Zobaczymy, co z tego wyjdzie. Za bardzo kombinują. Powstanie większy bałagan - przeciwnie do założeń.

Rządowa strona: http://www.reformaprogramowa.men.gov.pl

Chyba niedługo przygotuję własną wizję podstawy programowej, gdy znajdę więcej czasu.

.
Założenia teoretyczne tej globalizacji i przemieszania przedmiotów to ja niby rozumiem. Mamy przechodzić od nauczania scholastycznego, zapamiętywania dat i faktów, do rozumienia związków przyczynowo-skutkowych. W rezultacie młodzież ma mieć mniej suchej wiedzy, a za to lepszą orientację w procesach historycznych, zjawiskach geograficznych, itd. W myśl zasady, że datę można zawsze sprawdzić w źródłach, ale przede wszystkim należy umieć wyciągać wnioski.

Z takim kierunkiem edukacji na poziomie ogólnym i podstawowym można by się było zgodzić. Ale, jak słusznie podnoszą krytycy, skonstruowanie takiego planu nauczania, żeby był przejrzysty i kompletny, to zadanie niemal niewykonalne.

Nauczycieli niekompetentnych tu bym się akurat nie bał bardziej niż normalnie. Mając dobrze opracowany konspekt i wiedzę ogólną z własnej szkoły wyniesioną byłbym w stanie spokojnie poprowadzić na poziomie podstawowym lekcję przyrody, czy historii - sam będąc anglistą z wykształcenia. Nie mówimy tu wszak o szkolnictwie wyższym. Większym problemem jest przygotowanie tegoż konspektu jednak...