Jeśli kogoś zabiję w gniewie z zamiarem zabójstwa i tego nie żałuję, to
Bóg nie poczyta mi tego jako dobry uczynek.

Chyba że ty tego też nie wykluczasz. W takim razie ja wysiadam...

Są jakieś aktualizacje do KPK/KKK/rozporządzeń papieskich?

Do raju przeznaczone są te dzieci, które umierają bez chrztu - do tego wniosku doszła Międzynarodowa Komisja Teologiczna. Oznacza to odejście od tradycyjnej nauki o limbusie - otchłani, w której nieochrzczone dzieci, oddzielone od Boga, miałyby dostępować jedynie szczęścia naturalnego.

"Nadzieja zbawienia dla dzieci umierających bez chrztu" to tytuł dokumentu Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Obszerne jego fragmenty opublikowała już katolicka agencja CNS. Autorzy dokumentu podkreślają, że istnieją "poważne podstawy teologiczne i liturgiczne do nadziei, że dzieci zmarłe bez chrztu doznają zbawienia i zażywają błogosławionego szczęścia". Jak powiedział w Radiu Watykańskim o. Luis F. Ladaria, sekretarz komisji, dokument jest wynikiem badań, które będą kontynuowane. Podkreślił on, że pod uwagę wzięto trzy czynniki: miłosierdzie Boże, pośrednictwo Chrystusa, który przyszedł zbawić wszystkich ludzi, oraz fakt, że Jezus szczególną miłością i troską otaczał dzieci. Pojęcie "otchłani", wprowadzone w XVIII wieku, było wyrazem "zbyt zawężonej i rygorystycznej wizji zbawienia".
Ojciec Święty Benedykt XVI, który do chwili konklawe w kwietniu 2005 roku stał na czele Międzynarodowej Komisji Teologicznej, już w 1984 roku nie ukrywał, że nie jest zwolennikiem tego pojęcia. To właśnie Papież wytyczył studia nad tym zagadnieniem, prawdopodobnie w uzgodnieniu z Janem Pawłem II. Benedykt XVI udzielił zgody na opublikowanie tego dokumentu.
Pojęcie limbusu było jedynie hipotezą teologiczną, a nie dogmatem wiary. Nie ma o nim mowy w Katechizmie Kościoła Katolickiego. Co jest świadectwem tego - jak podkreślił o. Ladaria - że już w trakcie powstawania Katechizmu zmieniała się mentalność teologiczna. Pojęcie otchłani w teologii było owocem dyskusji na temat, czy dzieci umierające bez chrztu idą do piekła. Niektórzy teolodzy - bardziej rygorystyczni - twierdzili, że tak, ale kary przez nie ponoszone są łagodniejsze. Odpowiedzią na ten rygoryzm była idea limbusu.

Tam widzę niesprawiedliwość, gdzie ten pierwszy nie dostąpił cierpień i poszedł do nieba(a gdyby dostąpił nawet najmniejszych, to mógłby natychmiast porzucić wiarę), a
ten drugi przez całe życie miał pod górkę, ale tuż przed śmiercią nie wytrzymał ogromu bólu jaki na niego spłynął i będzie płonął ogniem nieugaszonym
(a jeśliby cierpienia były chociaż odrobinę mniejsze wytrwałby do końca).

Wtedy jakiś ksiądz przyszedłby do ciebie i ględził, że jeśli szczerze wierzysz, to wytrwasz nawet wiele tygodni tortur.

istnieją "poważne podstawy teologiczne i liturgiczne do nadziei, że dzieci zmarłe bez chrztu doznają zbawienia i zażywają błogosławionego szczęścia".

dokument jest wynikiem badań, które będą kontynuowane.

Poniżej:

Taaa, każdy kto cierpi nie może wytrzymać ogromu bólu i musi Bogu złorzeczyć.

Ogromne cierpienia są pewną okolicznością łągodzącą dla wypowiadanych przez cierpiącego słów,
jednak Bóg "daje spokój" tylko tym którzy sami odeszli w sposób nieodwołalny i ostateczny.

I co do tych tortur powtarzam jeszcze raz, gdyby każdy złorzeczył, nie byłoby w ogóle świętych męczenników,
poczytaj żywot choćby Andrzeja Boboli zamęczonego w okrutny sposób,
albo Ks. Jerzego Popiełuszki, który lada moment będzie beatyfikowany.
Sporo jest takich przykładów

Po kopnięciu w kalendarz będzie już za późno na nawrócenie.

Taką możliwość będą mieli właśnie nieprawi, o których mówią Dzieje 24:15.

"dzieci idą do nieba" - a rozróżniasz ty znaczenie słów 'idą do nieba', a 'mamy NADZIEJĘ, że idą'

Z ujawnionych fragmentów dokumentu w tej sprawie wynika jasno, że teolodzy uznali, iż dusze dzieci, które umarły bez chrztu, idą do raju.

Według nieoficjalnych źródeł Benedykt XVI zaaprobował tekst i zgodził się na jego publikację.

Tekst liczy 41 stron i nosi tytuł: "Nadzieja na zbawienie dla dzieci, które umierają nieochrzczone".

Tak więc, podkreślają komentatorzy, papież ostatecznie przekreślił koncepcję, z którą nie zgadzał się jako teolog. Ansa pisze zaś: "Od dawna w Kościele nikt nie wierzył w limbus, a teraz pojęcie to zostało ostatecznie anulowane".

Ponadto zwraca się uwagę na to, że zajęcie stanowiska w tej sprawie było dla Kościoła nie tylko kwestią czysto teoretyczną, ale też pilną potrzebą ze względu na poważny problem duszpasterski. Rośnie bowiem liczba dzieci, które umierają bez chrztu, i to, jak się zauważa, zarówno dlatego, że ich rodzice nie są katolikami, jak i dlatego, że "dzieci padają ofiarami aborcji".(..)

A co z takimi przykładami, gdzie osoba zrobiła wiele dobrego, ale
na łożu śmierci (na 5 sekund przed zgonem) zgrzeszyła śmiertelnie przeciwko Duchowi Świętemu?
Jak to jest z heretykami, którzy świadomie odrzucali Prawdy głoszone przez Kościół, a więc
umarli w wielkich mękach pozostając w grzechu śmiertelnym (bez skruchy)?
Kościół naucza, że takie osoby NA PEWNO trafią do piekła.

"Taka jest nasza wiara, taka jest wiara Kościoła, której wyznawanie jest naszą chlubą..."
Czy ty się wstydzisz mówić prawdę o tym, że zatwardziali heretycy (nawet gdyby byli męczennikami) trafią na wieczne męki do piekła?
Powinnaś szerzyć tą Dobrą Nowinę.

To już są jakieś ludzkie podania, a nie Słowo Boże

...zapłatą, którą płaci grzech, jest śmierć...

12 A jeśli o Chrystusie jest głoszone, że został wskrzeszony z martwych, jakże to niektórzy wśród was mówią, że nie ma zmartwychwstania umarłych? 13 Jeżeli rzeczywiście nie ma zmartwychwstania umarłych, to i Chrystus nie został wskrzeszony. 14 Ale jeśli Chrystus nie został wskrzeszony, to z całą pewnością daremne jest nasze głoszenie i daremna jest nasza wiara. 15 A ponadto okazujemy się fałszywymi świadkami Bożymi, gdyż przeciwko Bogu złożyliśmy świadectwo, że wskrzesił Chrystusa, a on go nie wskrzesił, jeśli umarli rzeczywiście nie mają być wskrzeszeni. 16 Bo jeśli umarli nie mają być wskrzeszeni, to i Chrystus nie został wskrzeszony. 17 A jeśli Chrystus nie został wskrzeszony, to wasza wiara jest daremna; jeszcze jesteście w swych grzechach. 18 W takim razie również ci, którzy zapadli w sen śmierci w jedności z Chrystusem, poginęli. 19 Jeżeli tylko w tym życiu pokładamy nadzieję w Chrystusie, to spośród wszystkich ludzi jesteśmy najbardziej godni politowania.
20 Teraz jednak Chrystus jest wskrzeszony z martwych — pierwocina tych, którzy zapadli w sen śmierci. 21 Skoro bowiem śmierć jest przez człowieka, to i zmartwychwstanie umarłych jest przez człowieka.

12 I ujrzałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem, i otwarto zwoje. Otwarto też inny zwój; jest to zwój życia. I umarli byli sądzeni z tego, co napisano w zwojach, według swych uczynków. 13 I wydało morze umarłych, którzy się w nim znajdowali, i śmierć, i Hades wydały umarłych, którzy się w nich znajdowali, i byli sądzeni każdy z osobna — według swych uczynków.

22 macie bowiem odrzucić starą osobowość, która odpowiada waszemu poprzedniemu sposobowi postępowania i która ulega skażeniu według swych zwodniczych pragnień, 23 a macie się odnowić w sile pobudzającej wasz umysł 24 i przyoblec się w nową osobowość, stworzoną według woli Bożej w rzeczywistej prawości i lojalności.

Nadzieja ma dotyczyć zmartwychwstania ciała

35 Jednakże ktoś powie: „Jak mają zostać wskrzeszeni umarli? I w jakim ciele przyjdą?” 36 Nierozsądny! To, co siejesz, nie zostanie ożywione, jeśli wpierw nie obumrze; 37 a jeśli chodzi o to, co siejesz, siejesz nie to ciało, które się rozwinie, lecz gołe ziarno, czy to pszeniczne, czy któreś z pozostałych; 38 ale Bóg daje mu takie ciało, jakie się Jemu podoba, każdemu z nasion jego własne ciało. 39 Nie każde ciało jest takim samym ciałem, ale inne jest ludzkie, a inne jest ciało bydląt, a inne ciało ptaków, a inne ryb. 40 I są ciała niebieskie i ciała ziemskie; ale chwała ciał niebieskich jest odmienna i ciał ziemskich jest odmienna.

Nie dziwcie się temu, ponieważ nadchodzi godzina, w której wszyscy w grobowcach pamięci usłyszą jego głos 29 i wyjdą...

Greckie słowo przetłumaczone tu na „grobowce pamięci” nie jest formą liczby mnogiej słowa táfos [grób, pojedyncze miejsce pochówku] ani háides [powszechny grób ludzkości], lecz celownikiem liczby mnogiej wyrazu mnemeíon [pamięć, grobowiec pamięci]. Podkreśla ono zachowywanie w pamięci kogoś, kto umarł.

Dlaczego niektórzy umierają w wieku 16 lat, a niektórzy dożywają setki? Czy to nie jest pewna niesprawiedliwość ze strony Boga?

Pamiętaj. Tu Żyjemy za kare. Bóg jest Miłosierny.

Gdy przybyli na klepisko Nakona, Uzza wyciągnął rękę w stronę Arki Bożej i podtrzymał ją, gdyż woły szarpnęły. 7 I zapłonął gniew Pana przeciwko Uzzie i poraził go tam Bóg za ten postępek, tak że umarł przy Arce Bożej.

Nie mogę pojąć jak ten sam Bóg mógł zrobić cos takiego:

a potem takiego:
Nikt cię nie potępił? A ona odrzekła: Nikt, Panie! Rzekł do niej Jezus: I Ja ciebie nie potępiam. - Idź, a od tej chwili już nie grzesz.
Co się stało przez te kilkaset lat że bóg stał się taki wyrozumiały.