Odp.dla White.Zacytowałem fragm z Biblii Tysiąclecia,wyd.Pallotinum.2000.Dostrzegasz rozbieżność?Po prawdzie głosy kąśliwe(i nie bez racji)nazywają Ją Biblią Tysiąca Błędów.Z czystym sumieniem możesz powołać się na zacytowany fragment do krytyki niebiblijnej tradycji,bo jest to cytat uniwersalny,chyba,że ucierpią wypielęgnowane w Twojej psychice uczucia religijne?

White nie wiem dlaczego uważasz że to co jest napisane w Biblii było kierowane tylko i wyłącznie do tamtych osób? Czy jak pisarz dedykuje książkę swojemu bliskiemu, to kieruje jej zawartość tylko tej osobie? Aż tak ciasno myślisz w stosunku do przyjmowania Słów od Boga, że owe nakazy i uwagi są kierowane tylko do tamtych osób? Pytam się ponieważ już w wcześniej miałeś identyczne podejście do mojego fragmentu z Pisma.

Klops, analogia z pisarzem chyba nietrafiona. Jak się wydaje zbiór listów miłosnych, na przykład, to wiadomo do kogo kierowana jest zawartość? W Nowym Testamencie jest całkiem spory zbiór listów - toteż można dyskutować co z tego wynika dla nas, a co wynikało tylko dla Koryntian, Galatów czy Filipian.

Odbiorcą jest wtedy Kobieta. A kobieta w Piśmie oznacza Kościół

Heh! A co jeśli odbiorcą jest mężczyzna?

hehe W niebie dusza jest bezpłciowa Tak myślę ponieważ wszyscy są równi w Panu.

No dobra, przegadałeś mnie. Ale to nie zmienia mojego początkowego argumentu: w NT są listy to konkretnych kościołów i dyskusji może podlegać co i na ile jest z tego nauczaniem uniwersalnym, a co odnosiło się tylko do konkretnych ludzi w konkretnych czasach.

Problem mnie ciekawi, ponieważ powyższe rozumowanie stosuje się do bardzo wielu fragmentów ST, a i przy Ewangelii czytałem o czymś podobnym. Zastanawiam się gdzie można arbitralnie ustalić granicę.

Liam - listy pawłowe nie są listami ekskluzywnymi dla konkretnych wspólnot. Są to bardziej listy okólne, które należało odczytywać w różnych wspólnotach. Na pewno takim listem jest List do Efezjan, a świadectwo takiej praktyki 'przekazywania sobie listów' mamy w Liście do Kolosan (4,16): A skoro list zostanie u was odczytany, postarajcie się, by odczytano go też w Kościele w Laodycei, a wy żebyście też przeczytali list z Laodycei.

klops - dusza może i bezpłciowa, ale mamy też ciało A o bezpłciowej duszy to też nie do końca taki pewnik... Dusza jest zawsze dla konkretnego człowieka stwarzana specjalnie dla nowego człowieka, a nie brana z jakiegoś magazynu, dlatego może spokojnie zawierać pewne informacje płciowe (jako, że jest duszą kobiety, bądź duszą mężczyzny).

Liam mi się wydaje że granice postawił Bóg od zarania dziejów a człowiek zawsze chce ją przekraczać na różny sposób. Dlatego nauczanie zawarte w S.T czy w listach do określonego Kościoła może być przestrogą dla innych wiernych. W końcu każdy człowiek może zetknąć się w życiu z podobnymi problemami. Dlatego też Biblia jest Księgą uniwersalną, ten co nas stworzył zna nas lepiej niż my sami i raczej przyjmowałbym ją tak samo dla każdego okresu czasu. Ponieważ nauki w niej zgromadzone są nam potrzebna dla ocalenia duszy, nie ciała. I w tym celu znajduje się recepta dana nam od Boga przez Proroków (uniwersalna). Tak to czuję i pozdrawiam.

Odnośnie wypowiedzi moderatora. Mam takie przeczucie że Świat Duchowy może być zupełnie inny niż nam się wydaje. Mogą rządzić nim inne kryteria i myślę że dusze się między sobą nie mogą rozmnażać. Ducha otrzymujemy od Boga. A płeć ustalana jest tylko w naszym ciele (w ziemskim życiu).... Lecz mogę się mylić?

Oczywiście, że dusze rozmnażać się nie mogą. Ale to nie znaczy, że są bez pewnych cech płciowych. Nie chodzi o cechy fizyczne (narządy rozrodcze),ale o pewne nacechowanie jakby to powiedzieć... duchowe
Ale nie o tym temat, dlatego nie ma się co rozwodzić.

A może prześledźmy fragmenty Biblii, które o tym mówią.

Mateusza 5:43,44
Na uwagę zasługują dwa zwroty:
- "Słyszeliście, że powiedziano" (werset43)
- "Ja jednak wam mówię" (werset 44)

Jezus nie powiedział, że "napisano: 'masz nienawidzić nieprzyjaciela'", ale, że tak powiedziano.
W rzeczywistości więc, nigdzie w Prawie Bożym nie ma przykazania, żeby nienawidzić nieprzyjaciela.

Nakaz Boży brzmiał:
Kapłańska 19:18
Żydowscy przywódcy religijni z I wieku twierdzili, że określenia ‛synowie twego ludu’ oraz ‛twój bliźni’ odnoszą się wyłącznie do Żydów.
Prawo Mojżeszowe oddzielało Izraelitów od innych narodów, rozwinął się jednak pogląd, że wszyscy nie-Żydzi są nieprzyjaciółmi i każdego z nich należy mieć w nienawiści.

Ale był to pogląd przywódców religijnych, a nie Boga.
Można więc powiedzieć, że przywódcy religijni zniekształcili Słowo Boże swoją tradycją.

Prawo Boże wręcz nakazywało coś takiego:
Wyjścia 23:4,5

W pierwszej części Kazania na Górze Jezus wyjaśnia błędną interpretację dekalogu i całego Prawa przez przywódców i nauczycieli religijnych pochodzących ze stronnictwa faryzeuszy. To oni znoszą Prawo i proroków, a oskarżają o to Jezusa. Jezus nie przeciwstawiał się Prawu, lecz jego niewłaściwym interpretacjom, bardziej podkreślającym jego literę niż ducha.
Nie można wiec mówić tutaj konkretnie o tradycji przywódców religijnych, bo i sam Jezus był nauczycielem. Tymczasem mowa tu o faryzeuszach, istnieli także saduceusze, esseńczycy i wiele innych odłamów przywódców religijnych.
raczej powiedziałbym szło o interpretację. A interpretacja istnieje we wszystkich Kościołach jak i sektach. U SJ nie obowiązuje konkretna interpretacja Pisma?

Dlatego w I wieku przyszedł Jezus, by wyjaśnić, jak należy rozumieć Prawo.
Jana 18:37

Oczywiście że obowiązuje.Tylko problem w tym że uwarzają ją za jedyną prawdziwą.
Ponadto krytykują inne wyznania za to, że opierają swoje wierzenia na niebiblijnych tradycjach.
A jak jest naprawdę?
Tutaj jest odpowiedz:

http://watchtower.org.pl/iszbin/tradycja.htm

W moim odczuciu Każda Tradycja jest zła. Prawo Boże ustanowione od grzechu pierwszych rodziców jest aktualne nadal u Boga i nie podlega zmianie. Tradycja jest tworem człowieka i często stoi w sprzeczności z ustaleniami Bożymi. Pozdrawiam