Czyli tu się różnimy, bo ja uważam, że na takich podstawach już warto spróbować. Przy czym przez "spróbować" rozumiem podejście typu "musi nam się udać" a nie "może nam się uda".



Obawiam się, że są przypadki małżeństw zawieranych na bazie prawdziwej miłości i pewności (w odczuciu narzeczonych), które też kończą się tragicznie. To gra wysokiego ryzyka i jedyna gwarancja braku porażki to nie grać.



Z tym, że nie zawsze warto próbować, już kilka razy się zgodziłem Problematyczna jest jedynie granica, od której warto próbować.



Próbować można różnie, można faktycznie dla zabawy, ale można też na poważnie. Tak jak poważna jest np. próba zdobycia szczytu przez górską ekspedycję. Zakładamy, że się uda i dajemy z siebie wszystko, aby cel osiągnąć.

z jednej strony znam wieloletnie, wyjątkowo dobre małżeństwo których ślub był przyspieszony przez ciążę.
Z drugiej znam niestety parę po rozwodzie która najpierw sie zastanawiaa 5 lat czy się pobrać a potem następne 5 czy mieć dziecko...
Nie ma jednej reguły i jednej recepty. Przeciez nieplanowana ciąza może zdarzyć się i parze smarkaczy którzy poznali się miesiąc wcześnie na imprezce i dojrzałej, kochającej się parze ludzi ktorzy i tak już podjęli decyzję że chcą być razem.
Jedno jest pewne- nie wolno przymuszać ani naciskać. To jest bardzo złe.

Ja (wirtualnie) znam parę, w której chłopak zrobił dziecko 16-latce.
Wzięli ślub, owszem, ale w piąte urodziny dziecka.