W wyniku kontrowersji jaką wzbudził wyrok Trybunału, odnośnie "obecności" krzyży (jako symboli religijnych) w miejscach użytku publicznego, postanowiłam załozyc ten oto wątek

Co więcej w Polsce również pojawiły sie głosy , nawołujące do usunięcia krzyży ze szkół , szpitali , sejmu itd...
Dla nas jako ludzi wierzących są to "głosy" niezwykle niepokojące...

Proponuję więc poszukac odpowiedzi na następujące dwa pytania

[size=18]Czym dla nas i jakie znaczenie w życiu codziennym ma Krzyż? [/size]

[u]I dlaczego krzyże powinne byc obecne w każdej sferze życia człowieka ?:))[/u]

Zapraszam do dyskusji

W związku z zadanymi tu pytaniami przypomniały się słowa piosenki:




A dlaczego krzyże powinny być obecne? Bo po pierwsze przypominają mi o Istocie mojego życia jako katolika - o Chrystusie. A po drugie wskazują na naszą tożsamość narodową, bo nie byłoby Polski bez chrześcijaństwa (dlaczego? - to już chyba rozważanie na oddzielny temat...).

Czym dla nas i jakie znaczenie w życiu codziennym ma Krzyż ?

Dla mnie jest symbolem mojego zbawienia i u cieczką przed strachem bo wszystko co złe we mnie zostało już ukrzyżowane do krzyża zarazem też jest nadzieją zmartwychwstania i zbawienia mojego życia

I dlaczego krzyże powinne być obecne w każdej sferze życia człowieka ?

Dlatego bo objawia się tam prawdziwa miłość Boga do człowieka wręcz szaleńcza miłość Boga bo o daje swego jednego syna za o kupa za nasze grzechy i ta właśnie świadomości daje nam siłę do dojrzenia doskonałość
i uważam za wielką głupotę usuwanie krzyży z miejsc publicznych

pozdrawiam ciepło

Kto szuka Jezusa bez krzyża,
ten znajdzie krzyż ale bez Jezusa,
to znaczy znajdzie krzyż bez zbawienia
i to jest dramat człowieka, gdy szuka Jezusa bez krzyża...
Nasz codzienny krzyż prowadzi nas
wraz z Jezusem do chwały zmartwychwstania
i życia wiecznego z Trójcą św. i Maryją
i zastępami Świętych i Aniołów w niebie.

Moim zdaniem to jest chore- ściąganie krzyży.Jest to działania szatana, a on zrobi wszystko aby nas oderwać od Boga i od naszej wiary.
Dla mnie Krzyż to jest symbol mojej wiary. Po prostu jest to Chrystus, który umarł dla mnie na tym Krzyżu, oddał swoje życie, bo mnie ukochał jak i nas wszystkich.To jak ja mam Go nie kochać ? I jak mam Go wyrzucić z swojego życia. Nie potrafię.
Krzyż jest też symbolem zwycięstwa życia nad śmiercią. I codziennie razem z Chrystusem staram się zwyciężac zło, aby wygrało dobro
Pozdrawiam z Bogiem

Jeszcze raz przepraszam. Jakiś złośliwy chochlik działa, czy inny błąd w sztuce.
Artykuł na temat głosu Episkopatu jest w Naszym Dzienniku w dziale:"Myśl jest bronią"
"Episkopat broni krzyża" to tytuł artykułu.
www.naszdziennik.pl

Krzyz jest symbolem Chrzescijanstwa natomiast Panstwo powinno byc dobrem wszystkich a wiec rowniez ludzi nie wierzacych dlatego tez urzedy panstwowe jak i szkoly panstwowe nie powinny miec zadnych symboli religijnych ... (za wyjatkiem szkol czy tez przedszkoli nalezacych do kosciola) dlaczego .....dlatego ze kiedy w danym panstwie zamieszkiwala by spolecznosc inno wyznaniowa ich symbole tez trzeba byloby zawieszac w urzedach i szkolach zeby nie czuli sie dyskryminowani....... Chrzescijanstwo w Polsce nie musi byc symbolizowane krzyzami na kazdym kroku ...niech ono sie symbolizuje w sercach ludzi poprzez szacunek czlowieka do czlowieka .przez usmiech na twarzy ...przez zwykla ludzka sympatie na codzien tego szczegolnie w Polsce jest bardziej potrzeba niz krzyzy w urzedach.....

Dla mnie krzyż to oprócz zbawienia wyrażanie posłuszeństwa Bogu, chęć pełnienia Jego woli. Kiedy patrzę na krzyż to czuję radość i spokój. A w żadnej szkole w której do tej pory się uczyłam nie było krzyży

Chciałam jeszcze zwrócić uwagę na to, że bardzo pobłażliwie traktuje się znak krzyża. Często się nosi krzyż po prostu jako zwykłą ozdobę. Nawet jeżeli ktoś nie jest chrześcijaninem- to przecież krzyż był drzewem hańby i śmierci. Jak można traktować go jako ozdobę?

Dlaczego?
Bo nasi przodkowie zostaliby wyrznięci w pień przez zakonników-rycerzy vide Prusowie, Jaćwingowie etc.

Ja mam zaś takie pytanie, usłyszałam ostatnio, że kobiety nie powinny nosić krzyżyka na łańcuszku, bo symbolizuje to dźwiganie przez nie krzyża przez całe życie.
Prawda li to?

Zabobon

krzyż jest dla mnie bardzo ciekawym symbolem, jest w nim zawarta " dwutorowość ludzkiego życia, z jednej strony wymiar poziomy, jako czas, historia, przeszłość i przyszłość, z drugiej wymiar pionowy - głębi, zanurzenia się w teraźniejszość , w sobie- coś wiecznego,

Rece pana Jezusa znajdują się w wymiarze poziomym, oznacza to działanie w życiu, cieszenie się ze świata form, bawienie się konwencjami itd, nogi są jednak w wymiarze pionowym, człowiek równocześnie powinien być zakorzeniony we własnej głębi, ponadczasowym Ja, świadomości. Lao Tzu nazwał to działaniem, bez działania.

krzyż jest więc symbolem życia i ważną wskazówką , jak to życie przeżyć

dla mnie Chrystus jest symbolem (i założycielem) chrześcijaństwa.
Jeżeli chodzi o znak, chrześcijaństwo może symbolizować także Baranek, ryby, wino i chleb, dobry Pasterz itd.
Brzmi jak truizm, ale tak być powinno.
Jeżeli krzyż jest symbolem historii Narodu, dlaczego nie został włączony do godła albo flagi?

naprawdę nie rozumiem zachowania diec. warszawskiej i abp Nycza:
Kościół przecież powinien bronić krzyża , a nie bratać się z układem
i być przeciwko temu krzyżowi. Dla mnie osobiście jest to antyświadectwo.

Jakie jest historyczne pochodzenie krzyża czczonego w chrześcijaństwie?
„Niemal w każdym zakątku starego świata znaleziono najróżniejsze przedmioty oznakowane rozmaitymi formami krzyża, pochodzące z okresów znacznie dawniejszych niż era chrześcijańska. Niezliczone przykłady tego odkryto w Indiach, Syrii, Persji i Egipcie (...) Chyba można uznać, że w czasach przedchrześcijańskich i wśród ludów niechrześcijańskich krzyż był niemal w powszechnym użyciu i w bardzo wielu wypadkach wiązało się to z jakąś formą kultu przyrody” (Encyclopædia Britannica, 1946, t. 6, s. 753).
„Kształt (...) [dwuramiennego krzyża] wywodzi się ze starożytnej Chaldei, gdzie był on symbolem boga Tammuza (kształtem przypominał bowiem mistyczne Tau, inicjał jego imienia), podobnie zresztą jak w innych okolicznych krajach, z Egiptem włącznie. Do połowy III wieku po Chr. kościoły albo już odstąpiły od niektórych nauk wiary chrześcijańskiej, albo je pozmieniały. Chcąc podnieść prestiż odstępczego systemu kościelnego, zaczęto przyjmować do kościołów pogan, którzy się nie odrodzili przez wiarę, i bardzo często pozwalano im zachować pogańskie znaki i symbole. Z tego powodu przyjęto również Tau, czyli T, najczęściej z obniżoną poprzeczką, jako wyobrażenie krzyża Chrystusowego” (W. E. Vine, An Expository Dictionary of New Testament Words, Londyn 1962, s. 256).
„Dziwny, choć niekwestionowany jest fakt, że przez całe wieki przed narodzeniem Chrystusa krzyż był używany jako symbol religijny i że również w późniejszym okresie uchodzi on za taki symbol w krajach, do których nie dotarła nauka Kościoła. (...) Znakami w kształcie krzyża jako symbolami bóstw posługiwali się czciciele greckiego Bachusa, tyryjskiego Tammuza, chaldejskiego Bela i nordyckiego Odyna” (G. S. Tyack, The Cross in Ritual, Architecture, and Art, Londyn 1900, s. 1).
„Egipscy kapłani oraz kapłani-królowie trzymali w rękach, jako symbol swej władzy kapłanów boga-słońca, krzyż w formie ‚crux ansata’, który nazywano ‚znakiem życia’” (J. Garnier, The Worship of the Dead, Londyn 1904, s. 226).
„W całym Egipcie na pomnikach i grobowcach można znaleźć różne krzyże. Zdaniem wielu autorytetów wyobrażają one albo fallusa [męski narząd rozrodczy], albo spółkowanie. (...) W grobowcach egipskich crux ansata [krzyż z kółkiem lub uchwytem u góry] spotyka się tuż obok fallusa” (H. Cutner, A Short History of Sex-Worship, Londyn 1940, ss. 16, 17; zob. też The Non-Christian Cross, s. 183).
„Krzyży tych używano jako symboli babilońskiego boga-słońca, [patrz książka]; po raz pierwszy pojawiły się na monecie Juliusza Cezara (100-44 przed Chr.), a później na monecie wybitej w roku 20 przed Chr. przez następcę Cezara (Augusta). Najczęściej spotykanym symbolem na monetach Konstantyna jest, ale tym samym symbolem czterech jednakowej długości ramion ułożonych pionowo i poziomo posługiwano się bez otaczającego je koła; był to darzony szczególną czcią symbol ‚koła słonecznego’. Należy zaznaczyć, że Konstantyn był czcicielem boga-słońca i przyłączył się do ‚Kościoła’ dopiero jakieś ćwierć wieku po ujrzeniu — jak głosi legenda — krzyża na niebie” (The Companion Bible, dodatek 162; zob. też The Non-Christian Cross, ss. 133-141).
Czy oddawanie czci krzyżowi jest zwyczajem biblijnym?
1 Kor. 10:14: „Moi umiłowani, uciekajcie od bałwochwalstwa”. (Bałwan, bożek to wizerunek albo symbol będący przedmiotem uwielbienia, adoracji, kultu).
Wyjścia 20:4, 5 (BT): „Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył”. (Zwróćmy uwagę, że Bóg zabronił swemu ludowi nawet czynienia obrazu, któremu by się kłaniano).
Ciekawy jest następujący komentarz zamieszczony w New Catholic Encyclopedia: „W symbolice sztuki wczesnochrześcijańskiej nie spotykamy wyobrażenia zbawczej śmierci Chrystusa na Golgocie. Pierwsi chrześcijanie, pozostający pod wpływem starotestamentowego zakazu sporządzania rytych wizerunków, nie byli skłonni przedstawiać w jakiejkolwiek formie nawet narzędzia Męki Pańskiej” (1967, t. 4, s. 486).
W History of the Christian Church (Historia kościoła chrześcijańskiego) napisano o chrześcijanach z I wieku: „Nie używali ani krucyfiksu, ani żadnego materialnego wyobrażenia krzyża” (J. F. Hurst, Nowy Jork 1897, t. 1, s. 366).
Czy rzeczywiście nie ma w tym nic złego, gdy ktoś z szacunkiem przechowuje krzyż, choć nie oddaje mu czci?
Jak byś zareagował, gdyby twego najserdeczniejszego przyjaciela stracono na podstawie fałszywych zarzutów? Czy sporządziłbyś sobie przedmiot przypominający narzędzie egzekucji? Czy otaczałbyś takie narzędzie szacunkiem, czy raczej czuł do niego odrazę?
W starożytnym Izraelu niewierni Żydzi opłakiwali śmierć fałszywego boga Tammuza. Jehowa nazwał ich postępowanie ‛obrzydliwością’ (Ezech. 8:13, 14). Jak wiadomo z historii, Tammuz był bogiem babilońskim, a jego symbolem był krzyż. Od samego początku, to jest od czasów Nimroda, Babilon przeciwstawiał się Jehowie i był wrogiem prawdziwego wielbienia (Rodz. 10:8-10; Jer. 50:29). Tak więc osoba adorująca krzyż w rzeczywistości czci symbol kultu przeciwnego prawdziwemu Bogu.
Jak wspomniano w Ezechiela 8:17, odstępczy Żydzi również ‛podsuwali Jehowie pod nos latorośl’, którą uważał On za coś ‛obrzydliwego’ i ‛obraźliwego’. Dlaczego? Niektórzy komentatorzy wyjaśniają, że „latorośl” wyobrażała męski narząd płciowy i posługiwano się nią w kulcie fallicznym. Jak w takim razie Jehowa zapatruje się na adorowanie krzyża, którego — jak się dowiedzieliśmy — używano w starożytności jako symbolu w kulcie fallicznym?


  Ich bożki to srebro i złoto,
dzieło rąk ziemskiego człowieka.
 5 Mają usta, lecz nie mówią;
mają oczy, lecz nie widzą;
  mają uszy, lecz nie słyszą.
Mają nos, lecz nie czują zapachu.
  Ręce mają, lecz nie dotykają.
Stopy mają, lecz nie chodzą;
gardłem swym nie wydają dźwięku.
  Do nich staną się podobni ich twórcy —
wszyscy, którzy im ufają.
psalm 15:4-8

Do uwiarygodnienia Twego wywodu należałoby jeszcze usunąć z Ewangelii słowa Chrystusa - "Kto chce Mnie naśladować, niech bierze swój krzyż".....