http://www.opoka.tv/video/filmy/przebly ... p_558.html

Film nie posiada, żadnych praw autorskich . Możecie go do woli kopiować i rozpowszechniać.

Obejrzyjcie Kochani ten film. Pokazuje jak bardzo ważne jest Przebaczenie.


BÓG Powołał do Posługi wiele osób, by innym żyło się prościej Pielgrzymując na ziemi. Kapłanów do Posługi Sakramentami, Charyzmatyków do Posługi Charyzmatami. Wielu łączy Te Posługi, nadto bardzo wielu z nich jest dobrowolnymi Męczennikami.


Powyższy film pokazuje bezpośrednie spotkanie z PANEM JEZUSEM. Pokazuje jak Blisko jest BÓG, przenikający nasz czterowymiarowy ziemski świat (długość, szerokość i wysokość w funkcji czasu).

PAN JEZUS może wszystkich Was Uzdrowić jeżeli Ofiarujecie MU całe swoje życie.

Jestem jednym z wielu Posługujących Charyzmatami Uzdrawiania i Uwalniania. Ale my jesteśmy tylko i wyłącznie narzędziami. PAN BÓG może przyjść Bezpośrednio do Was. A jak będzie wymagała tego Sytuacja DUCH ŚWIĘTY Posłuży się danym narzędziem.

I na koniec przypominam o warunkach;



1. Trzeba Wierzyć w BOGA i mieć pewność, że BÓG jest Lekarzem i ma Moc uleczyć każdą chorobę.
2.Trzeba wybaczyć wszystko BOGU, sobie i wszystkim bliźnim (Pielgrzymującym po ziemni i tym już na tamtym świecie)
Trzeba także dążyć do Świętości

Mam stałego spowiednika, który mnie właśnie próbuje namówić, abym jednak nie rezygnowała z wizyt u psychologa. Ten Ksiądz jest jedyną osobą w moim życiu, której bezgranicznie ufam, która wie o mnie wszystko. Swoje uczucia, myśli opisuję w listach właśnie Jemu. Tylko Jego mam.

Właśnie, masz pełną ufność do Boga. Mi tej ufności brak. Mam z tym problem. Moją głowę prześladują różne natręctwa, mam wątpliwości co do istnienia Boga, mimo że nie chcę ich mieć. Mam ciągle wrażenie, że moje spowiedzi są nieważne. Mam ochotę wyznawać jeszcze raz wszystkie grzechy z przeszłości, których nie potrafię sobie przebaczyć. Mam ogromne wyrzuty sumienia przez grzechy z przeszłości jak i przez te, które popełniam teraz. Jestem uzależniona od masturbacji i samookaleczenia się. Nie umiem sobie z tym poradzić. Zadręczam się tymi wszystkimi rzeczami. I nie potrafię o tym rozmawiać z psychologiem, bo się wstydzę.

Tak więc znajomych nie mam, odizolowałam się od nich, tak samo od rodziny, nie spędzam już z nimi czasu. Mam trudności z utrzymaniem kontaktu z ludźmi, ciężko mi się z nimi rozmawia, dlatego zawsze uciekam. Staram się unikać jakich kolwiek relacji z człowiekiem.

Mam również problemy ze snem. Jest mi ciężko usnąć.
A czasami odwrotnie, potrafię cały dzień przespać.

Mam również lęki, lęk przed przyszłością, boje się jej, jak sobie o niej pomyślę, to mnie strach ogarnia. Wszystko widzę w czarnych kolorach.

Myśli samobójcze mam prawie zawsze, choć nie wiem czy odważyłabym się to zrobić, jedyną przeszkodą jest chyba Bóg, to by odebrało mi szanse na Zbawienie, na spotkanie się z nim tam na górze.

Tak więc wiara mi nie pomaga, to u mnie wywołuje jeszcze większe poczucie winy, wyrzuty sumienia, że ranię Boga, że się od niego ciągle oddalam przez moje nałogi, moje błędy z przeszłości. Czuję się niegodna Jego miłości. Czuję, że Go zawodzę, a to powoduje u mnie beznadzieje, brak chęci do wszystkiego.


A i kolejnym problemem jest to, że przeważnie robię to co rodzina chce, a nie to czego ja pragnę. :/ Aby tylko ich zadowolić, a gdy mi się to nie uda, zawodzę ich, co również źle na mnie wpływa.

frater pisałeś już o tym, i to w tym samym temacie, słowo w słowo, po co to powtarzać?

Bo Chcę byście byli zdrowi. Bo przykro mi, że macie takie choroby i nałogi. Chcę się za Wami wstawiać u BOGA i wskazuję Wam Drogę.


Czy obejrzałaś już film?


http://www.opoka.tv/video/filmy/przebly ... p_558.html

Nie obejrzałam filmu. Ale przeczytaj wypowiedź swoją i moją. Z Twojej wynika, że nie mam szans na uzdrowienie. To nie jest zbyt pocieszające, lecz jeszcze bardziej dołujące.

Masz szansę. Gdybyś jej nie miała nie stresowałbym Cię swoją osobą

Zapewniam Cię. Możesz być w pełni Zdrowa.

Zacznij od obejrzenia filmu.

Potem czekam na PW. Sprawy Duszy ...

Szczerze nie mam ochoty oglądać tego filmu. Trwa prawie godzinę. :/



Ja nie spełniam tego warunku, jak pisałam wcześniej brak mi ufności, chciałabym Mu w pełni zaufać, ale coś mi nie pozwala, mam mętlik w głowie, wiele wątpliwości, które mnie drażnią.

br. frater Kocha Ciebie bardzo i chce byś bardzo była szczęśliwa. Kocham Was wszystkich.

W tym filmie zobaczysz też może więcej niż inni, że jesteś także Duchem.

A ja jestem po to by Ci pomóc.

Podejrzewam, że samo stwierdzenie, że Bogu nie chodzi o brak poczucia godności, potępianie siebie, poczucie beznadziei, itp, nic nie da, ale wiesz, że tak jest...
Trzymaj się jakoś!



Jak sama napisałaś, jednak Ci pomaga:

Myślę, że z depresją jest tak, że jej działanie ogniskuje się na czymś, co jest dla nas najważniejsze, co ma najsilniejszy na nas wpływ. A więc to nie wiara potęguje depresję, ale to depresja w pewnym sensie wynaturza wiarę, przerysowuje jej elementy przez co potęguje złe samopoczucie. Przez to można mieć mylne wrażenie, że to wiara jest winna, a tymczasem jest tylko ośrodkiem, miejscem działania depresji. Ja tak to rozumiem, ale nie jestem fachowcem w tej dziedzinie.

Trzymaj się! (m.in. tego swojego stałego spowiednika i jego rad)

Leczyłam się. Kilka lat temu. Brałam leki. Byłam po nich radosna i nienawidziłam tej radości, bo była tak sztuczna, że aż raziło. Czułam, że to nie ja.
Tęskniłam za płaczem. Lubie czasem popłakać, to mnie oczyszcza. Niestety efektem ubocznym leczenia okazał się brak płaczu (odzyskałam go po 8 miesiącach od odstawienia leków).
Nigdy więcej nie chcę się tak czuć. Nie chcę życia, które jest plastikowe, a nie moje własne.
Co z tego, że nie srałam w gacie przed zapytaniem nieznajomego o drogę, że umiałam szukac pracy, rozmawiać z ludźmi, śmiałam się i byłam pewna siebie.
To było oszustwo. Ja taka nie jestem. Czułam sie tragicznie, choć było tak cudownie.

Przez 2 lata myslałam, że jestem zdrowa.
Od paru miesięcy zaczynam w to wątpić. Znów jest gorzej, znów nic mi się nie chce, znów wszystko mnie przeraża, znów wyjście z domu i normalne funkcjonowanie jest okupione wielkim wysiłkiem...
Myślę o psychoterapii, ale nie mam kasy na prywatną, a chwilowo nie mam ubezpieczenia (chwilowo pracuję na umowę o dzieło), żeby iść na NFZ.
Więc czekam na lepsze czasy..
Poza tym wcale nie jest łatwo iść do psychologa.
Byłam 2 miesiące temu. Nie potrafiłam jednak pójść na kontynuację.

@BłądzącyAniołek

Aniołku, jesteś na drugim etapie depresji. Każda choroba psychiczna ma 3 etapy. W pierwszym nie uważasz jej jeszcze za chorobę, tylko za normalny stan, chociaż trochę niezwykły. Osobiście byłem przez pewien czas zachwycony moją depresją (właściwie apatią), uważałem się za nie wiadomo kogo. Psycholodzy mówią na to: korzyści z choroby.

Ty osiągnęłaś etap drugi. Uważasz już swój stan za chorobę, ale odrzucasz wszystkie metody leczenia. Ja też tak miałem.

W końcu następuje etap trzeci, gdzie ból jest tak silny, że w końcu jednak decydujesz się na leczenie. Może nie lubisz leków, psychologów i boisz się szpitala, ale w pewnym momencie depresja będzie jeszcze gorsza. Tak zła, że machniesz ręką i zaczniesz brać leki, byle się wyleczyć.

Życzę Ci szybkiego osiągnięcia stadium trzeciego i następnie wyzdrowienia.

@Szarotka

Czyli po prostu nie wyleczyłaś przyczyn. Leki to tylko takie środki przeciwbólowe. One pozwalają na chwilę odetchnąć, żeby zmienić w swoim życiu to, co naprawdę spowodowało depresję.

Założę się, że odstawiłaś leki sama, bez konsultacji z psychiatrą, prawda? Nie doprowadziłaś swojego leczenia do końca. Takie są skutki.


Masz kolejny epizod depresyjny. Nie czekaj, tylko idź. Jak nie masz pieniędzy, to kogoś poproś, np. rodzinę.

I przede wszystkim odpowiedz sobie: co było przyczyną Twojej depresji? Przecież nie wzięła się znikąd. Obecnie też stało się coś, co ją wywołało.
Zastanów się, co jest dla Ciebie przyczyną stresu i jak to można zmienić.

EDIT: Szarotko, kogo Ty masz w swoim avatarze ?

@eskimeaux

Czy obejrzałeś już film Przyjacielu.

http://www.opoka.tv/video/filmy/przebly ... p_558.html


Jak, tak opowiedz nam o nim. Spokojnie pamiętaj, że słucha Cię też BÓG.

@ eskimeaux

Nie znam jej powodu.
Mam depresyjna naturę od zawsze. Jestem melancholikiem i lubię to. Lubię być smutna. Dlatego już nigdy nie podejmę farmakologicznego leczenia.
Leczyć się psychologicznie teraz nie chcę.
Dopóki nie zechcę, nic się nie zmieni.
Chyba nie wierzę, że depresję można wyleczyć.
A z drugiej strony - tak naprawdę nie chcę być wyleczona. I tu się koło zamyka.
Nie chodzi o to, żeby zwalać coś na depresje i mieć wieczną wymówkę. Chodzi o to, że ja lubię ją mieć. Nie do końca, ale w pewnym stopniu tak.

W avacie mam Oscar François de Jarjayes (głowną bohaterkę mangi i anime "Lady Oscar" / "Rose of Versailles"). To mój ideał postaci. Baba z jajami, szlachetna, mądra, odważna, ale też nieszczęśliwa i tragicznie kończąca życie podczas rewolucji francuskiej. Uwielbiam ją.

@frater

OK, obejrzałem, tylko nie wiem, co on robi akurat w tym wątku .

Ja wiem, że Bóg istnieje i nie trzeba mnie do tego przekonywać. Mój problem polega na czymś innym, mianowicie na tym, że Bóg się mną nie interesuje. Czytałem trochę świadectw analogicznych do tego przedstawionego w filmie i wyciągam z nich dwa pesymistyczne wnioski:
1. Spotkanie następuje z inicjatywy Boga. Nie da się samemu do Niego przyjść. Być może Bóg po prostu nie chce, żebym z Nim był i nic na to nie poradzę.
2. Bóg bardziej interesuje się grzesznikami, niż osobami względnie ustatkowanymi. Może powinienem być właśnie jak bohater tego filmu przed nawróceniem? Używać życia, chlać, brać narkotyki i spać z kim popadnie? Może Bóg nie interesował się mną właśnie dlatego, że nigdy w życiu nie miałem w ustach kropli alkoholu i nigdy nie uprawiałem seksu?

W sumie teraz to i tak wszystko jedno.

Autor filmu zaleca modlitwę. Niestety, to nie zawsze działa, bo do tanga trzeba dwojga. Co z tego, że ja ze swojej strony podjąłem decyzję o modlitwie, skoro Bóg z drugiej strony nie podjął decyzji o jej wysłuchaniu.

@Szarotka

Czyli naprawdę przydałaby Ci się psychoterapia . Zastanów się, co takiego działo się w Twoim życiu, co mogło to spowodować.

Wyobraź sobie, że ktoś miałby przeżyć Twoje własne życie. Jest sobie jakaś dziewczynka, która ma przejść drogę identyczną jak Twoja, od dzieciństwa, aż do miejsca, w którym jesteś teraz.
Które doświadczenia byś jej polecała, a których wolałabyś jej oszczędzić? Jakie decyzje byś jej zalecała w określonych momentach życia?


W pewnym momencie zaczniesz chcieć . Lepiej, żeby to się stało wcześniej, niż później.

Musi się stać w Twoim życiu coś, żeby zaczęło Ci na czymś zależeć. U mnie czymś takim był psychiczny ból, który z biegiem lat stał się tak silny, że nie byłem już w stanie dłużej leżeć na łóżku i musiałem wstać, żeby coś z nim zrobić.
Motywacja może być też pozytywna. Bardzo dużo udało mi się zrobić w momentach, kiedy byłem zakochany. Taki impuls jest silniejszy, ale trwa krócej, bo niestety dziewczyny, w których się zakochiwałem, nie podchodziły już do tego tak entuzjastycznie .
Na różnych forach wyczytałem, że często motywacja u kobiet się pojawia, kiedy urodzą dziecko.

Zacznijmy od Modlitwy.

1. BÓG zawsze, zawsze, zawsze Słucha każdej Modlitwy

2. BÓG patrzy, czy Modlimy się Sercem, czy `klepiemy wierszyki`. Można Modlić się wyuczoną Modlitwą Sercem, a można ją wyrecytować tylko, można też wyrecytować, ale jako podkład do Medytacji lub Kontemplacji.


Można powiedzieć, że nasze ciała (skafandry jak kosmonauty, by móc egzystować w naszym czterowymiarowym świecie ziemskim) żywią się jedzeniem, natomiast Dusze (my jesteśmy Duchami – i pod tym kątem obejrzyjcie jeszcze raz film) nasze żywią się Łaską.

http://www.opoka.tv/video/filmy/przebly ... p_558.html

Każda Modlitwa daje Łaskę, ale w różnym stopniu

a. Jest wiele rodzajów Modlitwy. Modlitwa mówiona np. wyuczonymi Modlitwami, Kontemplacja i Medytacja, słuchanie piosenek Religijnych, czytanie Pisma Świętego, Książka Katolicka, Czytanie Objawień Prywatnych i wiele innych.


Każdą z Nich można Odmawiać Sercem, a można ją `spłycić`



Najwięcej Łaski daje Uczestnictwo Sercem w Mszy Świętej i Przyjęcie KOMUNI ŚWIĘTEJ.
Jak Mocno Kontemplujesz Tą Tajemnicę Ofiary Mszy Świętej, to BÓG może Ci Pokazać więcej.

Jak mocno Kontemplujesz BOGA to BÓG może Ci dać Łaskę Nadprzyrodzoną, byś była jeszcze bardziej gorliwa w Modlitwie.


Ja jestem Powołany także do Kontemplacji MĘKI PAŃSKIEJ. Odczuwam Stygmaty.





Ja staram się żyć w daleko posuniętej Czystości Serca, także cielesnej i także mnie jak i wiele innych osób starających się iść podobna Drogą BÓG Obdarzył wieloma Łaskami Nadprzyrodzonymi.