To nie były złośliwości, ale takie wrażenie mam. To nie znaczy też że na tym sprawa się zamyka. Tylko co można w pierwszej kolejności napisać komuś, gdy słyszy się takie rzeczy? Że ma racje, że to wina Kościoła i jego nauki, gdy to nie jest nauka Kościoła? Każda wypowiedz niesie inną, ale ważną, treść.

Nie trzeba studiować teologii, a jeśli ma się świadomość swojej niewiedzy, to się nie stwierdza. Po prostu zaczęliśmy od sprostowania błędu i jest to słuszne zachowanie. Nie ma żadnego przymusu seksu w małżeństwie. Nie da się pomagać, zachowując nie prawdę.

Powiedz to narzeczonemu zawczasu, żeby chłopak nie miał złudzeń z kim się ma związać na całe życie. To ważne, aby nie było rozczarowania; twoje podejście nie jest typowe dla przyszłej młodej mężatki. Młode, zakochane dziewczyny raczej marzą o spędzaniu intymnych chwil z ukochanym i nie wpadają "na zapas" w nerwicę.
A co do nieregularnych cykli - NPR można z powodzeniem stosować przy takich cyklach, nie stanowią one żadnego przeciwwskazania. W każdym cyklu da się wyznaczyć owulację, dni płodne i niepłodne, w każdym cyklu (pomijając bezowulacyjne) występuje bezwzględnie niepłodna III faza, więc nerwica którą u siebie wywołujesz jest trochę wydumana, niepotrzebna i przedwczesna.
Intymnych chwil nie można się bać, a skoro się boisz to wizyta u specjalisty byłaby dobrym rozwiązaniem.

Nieprawda. Jest taki przymus seksu w małżeństwie. Współżycie jest (niestety) obowiązkiem małżeńskim:

Potwierdzam. Słyszałem nawet, że odmowa współżycia przez jednego z małżonków może być podstawą stwierdzenia nieważności małżeństwa z tytułu braku psychicznej gotowości.

Obserwuję cykle już 7 raz i wiem, że skok temperatury przypada w każdym miesiącu inaczej, raz jest to 17dc, inny raz 19 dc, jeszcze inny 23 dc, i jeszcze inny 28 dc. Jeśli będzie już 19dc. a nie będzie jeszcze skoku temperatury mąż będzie chodził zniecierpliwony i doprowadzi mnie to do nerwicy, że w gruncie rzeczy owulacja jeszcze bardziej się przesunie lub wykresy będą nieczytelne.

I powiedz, czy to jeszcze nie wpędza człowieka w jeszcze większą nerwicę, gdy trzeba spełniać każde żądanie współżycia przez męża, bo inaczej gdy sie odmówi wniesie on pozew o stwierdzenie nieważności małżeństwa.

Akacjo pierwsza faza wykazywać może nawet znaczną rozpiętość i jest to normalne. Względnie stała jest faza trzecia. Jeżeli nie chcesz w ogóle współżyć w fazie I, to jest ryzyko, że mąż zbyt długo czekając będzie zniecierpliwiony, ale w fazie pierwszej (zwłąszcza gdy cykle są długie) można dość bezpiecznie współżyć nie częściej niż co drugi dzień obserwując oznaki płodności (jakość śluzu). Choć niestety bez dobrego poznania własnej płodności można dość łatwo wpaść. Temperatura jest czynnikiem raczej pomocniczym i potwierdzającym przebytą owulację, zdecydowanie większe znaczenie ma obserwacja śluzu.
A mąż nie chcąc dzieci, a chcąc współżyć musi uzbroić się w cierpliwość. Nikt nie obiecywał, że będzie łatwo Warto rozmawiać o tym już teraz przed złożeniem przysięgi małżeńskiej.
Poczytajcie sobie stronę Ojca Knotza. Może z większym optymizmem (czego życzę) uda się wam spojrzeć na współżycie seksualne w małżeństwie...

Akacjo
OK, ale mamy tu dwa rożne rozumienia słowa obowiązek i wystarczy spojrzeć w otoczeniu jakich "obowiązków" jest seks ze współmałżonkiem. Wierność, czy pomoc nie są "obowiązkami" które realizuje się pod karą grzywny, są to naturalne dla relacji dwojga ludzi, zachowania. Natomiast bez przesady, to dwoje ludzi razem dogaduje się w tych sprawach, a nie czytają instrukcje małżeństwa co mają robić i robią to jak roboty. Nie chodzi o bezwzględne wykonanie przepisu.

Myślę, że dobrze by było, gdybyś przestała mężczyzn traktować jak napalone zwierzaki, co nie umieją się powstrzymać od kopulacji na jakiś czas...

Zapewniam, że mąż potrafi zrozumieć i spokojnie przytulić żonę, by zasnąć razem, a mimo to bez współżycia.

Więcej optymizmu

Można dość łatwo wpaść. Dlatego początkującym parom w naturalnym planowaniu rodziny zaleca się współżycie tylko w III fazie. I faza jest dla par z większym doświadczeniem. A to też między innymi dlatego, że pozostałość nasienia zaburza wygląd śluzu.
Co do moich obserwacji śluzu to jest różnie, i często objawy śluzu są nieregularne i nie odpowiadają skokowi temperatury, np w jednym cyklu śluz obserwuję już od razu po miesiaczce i nawet jest w III fazie, w innym cyklu prawie wogóle przez cały cykl nie obserwuję śluzu.

Uwaga 1:
Tak, współżycie w małżeństwie jest pewnego rodzaju obowiązkiem, bo na ogół ludzie po to biorą ślub, żeby móc współżyć. Można powiedzieć że jest motywem zawarcia małżeństwa.
Ale nie jest BEZWZGLĘDNIE obowiązkiem. Kiedy ktoś w ogóle nie może albo nie chce z jakichś przyczyn (choroba, aseksualność itd) współżyć to nie musi. Ale obie osoby muszą wiedzieć że taki stan rzeczy ma być i muszą się na to zgodzić przed ślubem.

Inaczej owszem - utajenie tego że się nie może lub zdecydowanie nie ma zamiaru współżyć może być powodem uznania małżeństwa za nieważne, dlatego że ta osoba, która chciałaby współżyć ma prawo czuć się oszukana.

Inaczej rzecz ujmując, Akacjo, jeśli w ogóle nie chcesz współżyć po ślubie to masz do tego prawo, ale tylko pod warunkiem że kandydat na męża będzie o tym powiadomiony wcześniej i się zgodzi.

Uwaga 2

Jeśli z jakichś przyczyn nie możesz albo nie chcesz współżyć tylko przez jakiś czas to NIE MOŻE to być przyczyną do stwierdzenia nieważności małżeństwa, ponieważ generalnie współżyjesz, więc nie ma mowy o tym że oszukałaś przyszłego męża co do twoich planów w tej kwestii. A do czasowej - krótszej czy dłuższej - niedyspozycji każdy ma prawo i druga strona powinna to uszanować.

Więc takie stwierdzenie że "trzeba spełniać każde żądanie współżycia przez męża, bo inaczej gdy sie odmówi wniesie on pozew o stwierdzenie nieważności małżeństwa" jest jakimś tragicznym nieporozumieniem, bo sytuacja zupełnie nie tak wygląda.

Nawiasem przypominam, że stwierdzić nieważność zawarcia małżeństwa można tylko w odniesieniu do MOMENTU ZAWARCIA MAŁŻEŃSTWA a potem już nie, niezależnie od tego co by się działo. Nawet jeśli któraś strona z jakichś powodów w ogóle straci możliwość współżycia to nie jest to przyczyną do uznania że małżeństwo zostało zawarte nieważnie.

Nie wypowiadaj się w imieniu wszystkich mężów.
Jeden mąż potrafi zrozumieć, ale różni mężowie mają różny temperament. Jeden może przytulić i nie współżyć miesiąc bez większego wysiłku, drugi natomiast przytuli raz, dwa, trzy a nawet cztery i pięć ale za szóstym razem brak współżycia przekroczy jego możliwości