W Polsce daje się też zauważać blokowanie papieskiej woli przez hierarchów i niższe duchowieństwo. Nie wszędzie wróciła Msza Wszechczasów, a wierni chcący w niej uczestniczyć, muszą często pokonać nawet ponad 100 km. Nic się nie dzieje w celu rozpowszechnienia w Polskim Kościele Ordo Missae wg KRR .

Sposob odejscia (wyszedl z klasztoru bez wiedzy opata) nie swiadczy dobrze o zakonniku.
Troche przypomina to porzucanie klasztorow w czasach reformacji i odchodzenie do tych ktorzy "posiedli prawdziwa prawde".

A moze wiesz ilu ksiezy w Polsce jest w ogole w stanie poprawnie odprawic Msze sw w rycie trydenckim? Kiedy czytam wypowiedzi tradycjonalistow, ktorzy zdaja sie byc swietsi od papieza i na takich Mszach sw wyszukuja glownie potkniecia ksiedza i ministrantow, nie dziwie sie, ze ksieza nie pala sie do odprawiania Mszy sw w tym rycie. Mam wrazenie, ze wielu uczestnikom tych Mszy sw czesto chodzi o zewnetrzne procedury a nie tresc Eucharystii, obojetnie w jakim rycie.

Czyli uwazasz, ze odejscie z klasztoru, bez poinformowania opata, ktoremu slubowal posluszenstwo, to nieistoty drobiazg?




Dla mnie to znak, ze ow klasztor, z opatem i liturgia jest dla owego "zakonnika" tak niewazny, ze "w imie wiekszego dobra" zlamal nie tylko sluby, ktore skladal w koncu dobrowolnie, ale wykazal sie do tego kompletnym brakiem odwagi cywilnej i kultury osobistej.
Ja bym tego przykladu "wiernosci" jakiemukolwiek rytowi Mszy sw raczej nie reklamowala.

która przeprowadziła rozeznanie w swoim sercu i najprawdopodobniej stwierdziła, że będąc tam gdzie była, mijała się z właściwa służbą Bogu i Kościołowi Powszechnemu?

A jakim prawem mam nie oceniac jej postepowania? Bo co? Jesli duchowna (byla zreszta), to juz nieomylna, bezkarna a do tego zawsze wzor, nawet jak zle robi?

Czyli o Lutrze tez ani zlego alowa, bo przeciez jako osoba duchowna

Moje zdanie o Lutrze i jego postepowaniu, to tez moje zdanie. I nie boje sie ani opinii "katolickich" katolikow z bractwa sw. Piusa, ani protestanckich protestantow, ktorzy zamiast na Biblie powoluja sie na Lutra. I zakladam, ze ciagle Lutra i jego pobudek nie poznalismy i nie zrozumielismy. Dla mnie to taki sam schizmatyk jak twoj zakonnik: wie lepiej co sie Panu Bogu bardziej podoba. Jezeli podoba ci sie postawa owego wrazliwego zakonnika, ktoremu sie oficjalnie zatwierdzony przez Kosciol i papieza ryt Mszy sw nie podobal, to tym bardziej powinien ci sie podobac Luter i inni, ktorzy protestowali przeciw upadkowi obyczajow papieza i handlowi odpustami. To znacznie wieksze przestepstwa swietego Kosciola.

1 listopada 1970 r. Bractwo Kapłańskie Św. Piusa X zostało ustanowione kanonicznie w diecezji Lozanny, Genewy i Fryburga przez biskupa Françoisa Charriere na mocy kanonów 673–674 oraz 488 §3 i §4 (Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r.), ad experimentum na okres sześciu lat. Statuty Bractwa stanowiły, że jest to kapłańskie stowarzyszenie „życia wspólnego bez ślubów, w tradycji zgromadzeń misyjnych” (I, 1). W swym dekrecie erekcyjnym biskup Charriere motywował utworzenie Bractwa „naglącą koniecznością formowania gorliwych i wielkodusznych kapłanów”.

Aktywność nowego Bractwa szybko przybierała na sile w ciągu dwóch pierwszych lat jego istnienia. Arcybiskup Lefebvre otrzymywał zachęty nie tylko od wielu współbraci w biskupstwie z całego świata, ale również od Hildebrando kardynała Antoniuttiego, Prefekta Świętej Kongregacji ds. Zakonów oraz od Johna kardynała Wrighta, Prefekta Świętej Kongregacji ds. Duchowieństwa, który w lutym 1971 r. napisał list pochwalny pod adresem nowego stowarzyszenia.

Z zachowaniem wszelkich przepisów kanonicznych nowo wyświęceni księża byli inkardynowani do diecezji Siguenza (Hiszpania) i St. Denis de la Reunion. Już w roku 1971 arcybiskup Lefebvre otrzymał zapewnienie od kardynała Wrighta, że w krótkim czasie Bractwo Św. Piusa X otrzyma przywilej przypisania do stowarzyszenia. Istotnie, przy trzech okazjach przed „zakazem działalności” kapłani otrzymywali od Świętej Kongregacji ds. Duchowieństwa pozwolenie na adskrypcję bezpośrednio do Bractwa. W opinii znanych kanonistów, takich jak ks. Emanuel de Graviers i Don Salvatore di Palma, jest to wystarczające dla uznania istniejącego przywileju przypisania do Bractwa.

Powyższe fakty dowodzą, iż Statuty Bractwa Św. Piusa X zostały w sposób rzeczywisty rozpatrzone, pochwalone i zatwierdzone przez Stolicę Apostolską, a funkcjonowanie Bractwa w oparciu o te Statuty zostało prawnie uznane.

Ja tego nie pochwalam, choć uważam że twórcza i życzliwa krytyka jest dla Kościoła korzystna

Endek, ty piszesz teraz o bractwie? Bo ja zaczelam od schizmatyckiego zakonnika, ktory zlamal wlasne sluby zakonne.

Czy uwazasz tez, ze sposob w jaki opuscil zgromadzenie, nie starajac sie o zwolnienie ze slubow, tez jest godny pochwaly

Tak, tak, a Luter odszedl z klasztoru, bo jego wspolbracia i papiez sprzeniewierzyli sie samemu Bogu sprzedajac Jego laski za mamone.

Czyli wg ciebie dobre jest to, co ty subiektywnie uznajesz za dobro, a nauka Kosciola podoba ci sie tylko w tych fragmentach, ktore tobie sie podobaja.

No i nie rozsmieszaj mnie "dialogiem" ze Stolica Apostolska. Papiez wykonal po ojcowsku gest dobrej woli i zdjal ekskomunike, mimo, ze bunt sie nie skonczyl. Po zdjeciu ekskomuniki ze zbuntowanych biskupow, oni dalej, mowiac brzydko papieza "olewaja" i wyswiecaja ksiezy, wbrew prosbom Ojca Swietego. Taka maja dobra wole. I tak cenia troske papieza. Czyli buduja swoj kosciol poza nastepca sw. Piotra i wspolnota Kosciola.

Endek: zaden czlowiek sam nie zbawi i nie uratuje Kosciola, bo jest on dzielem Boga. Ale kazdy z nas moze Kosciol, a co za tym idzie samego Jezusa zranic, kiedy bedzie dbal o swoje prawde, a nie Boza prawde.

I to tyle od mnie w tym temacie.