Opinia Kościoła katolickiego [edytuj]
Krytyka i zarzuty ze strony Kościoła [edytuj]

W 1998 jego publikacje zostały skrytykowane przez Kongregację Nauki Wiary Kościoła katolickiego (na czele której stał kardynał Ratzinger, późniejszy papież) jako niedopuszczalne odejście od doktryny katolickiej w stronę religii Wschodu (buddyzmu, taoizmu) i panteizmu.

Główne zarzuty kierowane przez autorów krytycznej Notyfikacji pod adresem poglądów hinduskiego jezuity[25]:

* Zastąpienie przez niego objawienia Bożego dokonanego w Chrystusie przez intuicję Boga, twierdzenie, że aby dojść do Boga, wystarczy patrzeć na stworzony świat, pewna forma religii naturalnej.
* Odejście od chrześcijańskiej definicji Boga: określenie Boga jako czystej pustki, Niepoznawalnego, twierdzenie, że jedyna znajomość jest nieznajomością, poglądy głoszące, że nawet pytanie o Jego istnienie jest już czystym absurdem.
* Traktowanie Pisma Świętego i innych świętych ksiąg oraz wszystkich religii wyłącznie jako informacji służącej do osiągnięcia wewnętrznego spokoju, która interpretowana nieodpowiednio jest przeszkodą w dążeniu do Prawdy i czyni ludzi agresywnymi oraz ograniczonymi.
* Zrównanie Jezusa z innymi mistrzami duchowymi.
* Niechrześcijańska koncepcja losu człowieka po śmierci - "rozpłynięcia" w Bogu nieosobowym na podobieństwo soli w wodzie.
* Bagatelizowanie pytania o ostateczne przeznaczenie człowieka.
* Dobro i zło są tylko rozumowym wartościowaniem narzuconym na rzeczywistość; nie można mówić o obiektywnych zasadach moralnych, ponieważ zło jest jedynie nieznajomością dobra.

Próby obrony w łonie Kościoła [edytuj]

Mimo że Kongregacji Nauki Wiary jednoznacznie stwierdziła, iż poglądy ks. Anthony'ego de Mello SJ są "nie do pogodzenia z wiarą katolicką" i "mogą prowadzić do poważnych szkód", w łonie Kościoła pojawiły się próby jego obrony. Główne argumenty tej grupy:

* Część jego książek została wydana bez autoryzacji, m.in. jako zbiory nauk rekolekcyjnych. Dotyczy to zwłaszcza późnych, szczególnie atakowanych publikacji (np. "Przebudzenia" wydanego już po jego śmierci). Dlatego też jego poglądy mogły ulec, celowemu bądź nie, zniekształceniu, przesunięciu akcentów, etc.
* Zbyt dosłowne odbieranie słów, które w zamierzeniu były tylko hiperbolami, "odginaniem blachy w drugą stronę", próbami burzenia schematów myślowych czytelników, alegoriami.
* Zapominanie że punktem wyjścia wszystkich jego refleksji było chrześcijaństwo, którego nigdy oficjalnie się nie wyrzekł i które było zawsze, choćby w domyśle, obecne.


Wikipedia

Miriam, a nie mozesz przeczytac jakiejs ksiazki i sama sobie wyrobic zdanie?

(..)A po co czytać byle co, co może namącić w głowie? Słuszne i godne pochwały jest się zapytać, a nie uczyć się złych treści.

A po co czytać byle co, co może namącić w głowie? Słuszne i godne pochwały jest się zapytać, a nie uczyć się złych treści.

Do dzisiaj Orygenes jest, formalnie rzecz biorąc, potępiony od roku 543 (prawie 300 lat po śmierci!), wyrokiem soboru. Równocześnie jednak w najnowszym Katechizmie Kościoła Katolickiego zajmuje ósme miejsce w kolejności najczęściej cytowanych pisarzy kościelnych, wspólnie ze św. Cyprianem i Grzegorzem z Nyssy

Zachęcam was - i na tym zakończę - do wzięcia sobie do serca nauczania tego wielkiego nauczyciela w wierze.