Ja na wstępie chcę powiedzieć, że mam 14 lat i wiem, że ludzie mają większe porblemy, ale po prostu nie daję rady i płakać mi się chce.
Otoz jak pisałem miałem problem z rzuceniem piractwa komputerowego, ale mimo wszystko jakoś się prawie całkowicie, już udało. Ostatnio nachodziły mnie myśli czy Pan Bóg nie chce, żebym grał w Fife i Gothica, ale dzisiaj zacząłem czytać w internecie posty, jakoby wogóle granie było grzechem. Pomocy, ja wiem, że to może głupie, ale ja jestem strasznie załamany, jakoś nie potrafię sobie wyobrazić życia ez tego, tak wogóle. Czy zabijanie w grze jest grzechem? Czytałem dzisiaj o wizjach piekła i też jakoś nie rozumiem tego. Przecież nikt nie żyje "doskonale", czy wszyscy będziemy potępieni? Dlaczego Pan Bóg pozwolił by ci ludzie tak cierpieli...na zawsze...

Wiesz trochę niepokoi mnie ton Twojego postu. Wyczuwam u Ciebie problemy nerwicowe- może się mylę- ale i tak radzę ci porozmawiać z kimś w realu. Może jest w okolicy jakiś ksiądz godny zaufania z sercem dla młodych ludzi albo ktoś komu ufasz?

Najprostszym sposobem na taki umysłowy kociokwik jest przewietrzenie się- rower czy cokolwiek.

Wiesz właśnie miałem już kiedyś podobną sytuację (z nlp, rozwojem osobistym, okultyzmem), ale chyba gry kmputerowe a życie w zasadach sprzecznych z Bożymi to co innego. Przepraszam za ton mojego postu, trochę chaotyczny.

No właśnie- jeśli te eksperymenty spowodowały u Ciebie problemy nerwowe- to gry to tylko zasłona dymna- rozumiesz, o co chodzi...

Jak zniknie problem z grami- to pojawi się nowy bo moze byc tak, że nerwy są chore...nie pisze tego złośliwie.

Wyluzuj i przestań się przejmować. Nie każdy może być świętym. Czasem coś nie wyjdzie i nie ma z tego co tragedii robić.

Nie po prostu chciałem powiedzieć... wtedy też miałem takie myśli...okazały się słuszne, teraz wiem, że Bóg chciał, żebym to rzucił.
Ale...czy teraz jest to samo? Tu jest problem... znajoma powiedziała mi, że to nie jest nic złego, jeśli się do tego zbytnio nie przywiązaliśmy. Właśnie nad tym myślę, bo wiem, że będzie/byłoby mi ciężko to rzucić, chociaż nie zaniedbuję przez to obowiązków, zawsze modlitwa i rzeczy tego typu stały na 1. miejscu, aczkolwiek też miałem problem z lenistwem, ale nie będę się o tym rozpisywał. Od kiedy zaczęły się te myśli (2, 3 tygodnie) wogóle nie gram i nie oglądam serialu (świata według bundych, bo jego także dotyczą te myśli i przy okazji, czy oglądanie go jest grzechem?), poza jednym razem.

Hmm...To moze być zarówno głos sumienia jak i natręctwa...

Jeśli to natręctwa to będą Cię dalej męczyć. Ja na Twoim miejscu spróbowałabym rzucić gry i serial na próbę, zobaczysz co się będzie działo.

Od 3 tygodni nie oglądam... oprócz jednego razu, no to można powiedzieć od 1,5 tygodnia

Jakoś nigdy nie miałem problemów z grami które sciąam , czy tym co oglądam . Jestem w Twoim wieku . Piractwo? To jest bardzo względne pojęcie , ja na tym nie zarabiam , więc ...

Rzuciłem piractwo, ale nie z tym mam problem.

właściwie jakoś wtedy zaczęły się moje problemy z tym. Oczywiście nie sugeruję, że żałuję.

Ale jaki właściwie jest Twój problem?

Czy Pan Bóg chce, żebym rzucił gry komputerowe i ten serial, czy mogę w nie grać i go oglądać, czy jest w nich coś złego?

Zależy jak to na Ciebie działa.
Serial? Oglądałem to i jest to typowa komedia , jednak ja nie oglądam prawie wogóle telewizji bo mnie nudzi.
Nie mnie to oceniać ale nie uważam żeby było w serialu coś złego. Gry komputerowe? Też zależy . Ile , jak , w co ... Również gram mało i czasem na siłe staram się znaleźć grę bo tak to tylko siędzę i się gapię w monitor nic nie robiąc . Nie mam z tego powodu (dużo kompa) jakiś problemów w nauce , nie wzbudza we mnie agresywności , ot , nie działa na mnie . Lubię się czegoś dowiedzieć , przeglądam dużo neta , gadam z innymi - tyle .

Widzisz tego typu poirytowanie plus "problem z lenistwem" mnie martwią, bo wskazują na wykluwające się zaburzenie nerwicowe lub depresyjne. Mam nadzieję, że się mylę.



Porozmawiaj ze spowiednikiem, jeśli ten wyda osąd, że możesz a myśli dalej będą cię męczyć- to niestety, ale problem jest natury nerwowej a nie duchowej.

Albo rzuć na jakiś czas i zobacz czy będziesz stabilny- jeśli to natręctwa to znajdą sobie jakiś inny temat i dalej będą męczyć.