A co z Bullą papieża św. Piusa V ,,Quo primum tempore", której do tej pory żaden papież nie zniósł, a mocą której na każdego śmiałka próbującego zmieniać tekst Ordo Missae, nałożona jest ekskomunika.

To nie jest śmieszne tylko tragiczne, że aby wypełnić obowiazek katolicki, zmuszony jestem uczestniczyć w NOM, która ma już niewiele wspólnego z Ordo Missae.A co z Bullą papieża
św. Piusa V ,,Quo primum tempore", której do tej pory żaden papież nie zniósł, a mocą której na każdego śmiałka próbującego zmieniać tekst Ordo Missae, nałożona jest ekskomunika.Jak się modernistyczni katolicy zapatrują na nieomylność papieską ex cathedra w świetle zmian w liturgii wbrew tej Bulli?

Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam Nostræ ablationis, abolitionis, permissionis, revocationis, iussionis, præcepti, statuti, indulti, mandati, decreti, relaxationis, cohortationis, prohibitionis, innodationis, et voluntatis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare præsumpserit, indignationem omnipotentis Dei, ac beatorum Petri et Pauli Apostolorum eius se noverit incursurum.

Ludzie sa bezmyslni i nie sluchaja czytan, ktorych im potem wbrew jasnym zaleceniom Kosciola, nikt nie wyjasni (bo po to jest homilia, a nie po to, zeby debatowac o aborcji, polityce i nie chodzeniu do kosciola)?

Wprowadzmy tylko Msze sw po lacinie, bo przeciez Ojcowie soborowi nie wiedzieli co robia, zalecajac rozsszerzenie uzywania jeyzkow narodowych. Oni ot tak sobie to wymyslili, bez zadnego pokrycia w realiach

(kompletne niezrozumienie lacinskiego hokus pokus przez coraz wieksza liczbe katolikow na swiecie, ktory nie konczy sie na Europie)

a nie wydaje Ci się że to trochę pycha tak klasyfikować wierzących braci którzy obok ciebie uczestniczą w Mszy? Że to palanty niekumate i wychodząc z kościoła nie mają pojęcia co usłyszeli?

Dla uwydatnienia wewnętrznego związku między obrzędem i słowem w liturgii:

1. Należy przywrócić w nabożeństwach czytanie Pisma świętego dłuższe, bardziej urozmaicone i lepiej dobrane.

2. Rubryki powinny wskazywać najodpowiedniejsze miejsce do kazania, stanowiącego część czynności liturgicznej, jeżeli dany obrzęd je dopuszcza. Bardzo starannie i w należyty sposób należy spełniać obowiązek głoszenia kazań. Treść swoją powinny one czerpać przede wszystkim ze źródeł Pisma świętego i liturgii, jako zwiastowanie przedziwnych dzieł Bożych w dziejach zbawienia, czyli w misterium Chrystusowym, które zawsze jest w nas obecne i działa, zwłaszcza w obrzędach liturgicznych.

3. Należy także usilnie kłaść nacisk na katechezę ściśle liturgiczną, a i podczas wykonywania obrzędów, jeżeli zachodzi potrzeba, przewidzieć krótkie pouczenia: ma je podawać - byle w odpowiednich momentach - kapłan lub inna osoba kompetentna, w słowach zgodnych z przepisami.

4. Należy zalecać odprawianie świętej liturgii słowa Bożego, w wigilię uroczystych świąt, w niektóre dni Adwentu i Wielkiego Postu oraz w niedziele i święta, zwłaszcza w miejscowościach, gdzie nie ma kapłana. W takim przypadku niech nabożeństwem kieruje diakon lub ktoś delegowany przez biskupa.

KL 36.

§1. W obrzędach łacińskich zachowuje się używanie języka łacińskiego, poza wyjątkami określonymi przez prawo szczegółowe.

§2. Ponieważ jednak i we Mszy świętej, i przy sprawowaniu sakramentów, i w innych częściach liturgii użycie języka ojczystego nierzadko może być bardzo pożyteczne dla wiernych, można mu przyznać więcej miejsca, zwłaszcza w czytaniach i pouczeniach, w niektórych modlitwach i śpiewach, stosownie do zasad, które w tej dziedzinie ustala się szczegółowo w następnych rozdziałach.

§3. Przy zachowaniu tych zasad powzięcie decyzji o wprowadzeniu języka ojczystego i o jego zakresie należy do kompetencji kościelnej władzy terytorialnej, o której mowa w art. 22,§ 2, w wypadku zaś gdy sąsiednie okręgi używają tego samego języka - po zasięgnięciu także rady ich biskupów. Decyzja ta musi być zatwierdzona przez Stolicę Apostolską.

§4. Przekład tekstu łacińskiego na język ojczysty do użytku liturgicznego powinien być zatwierdzony przez kompetentną kościelną władzę terytorialną, wyżej wspomnianą.

djdomin: jezeli nie zrozumiales, co mam na mysli przez "hokus pokus", to ci wyjasnie: nie chodzilo mi o zniewazanie liturgii, ale o przekazanie ci tego, jak przecietny wierzacy odbieral tresci nawet najwznioslejsze, podane mu w jezyku kompletnie dla niego niezrozumialym.
Mozliwe, ze gdzies ktos zajmowal sie na wsiach katecheza liturgiczna i wbijal ludzim do glowy co i kiedy sie dzieje podczas Mszy sw. Ja pamietam blyskawiczne "ciche" Msze sw, kiedy ksiadz dokonywal (dla mnie) obrzedow magicznych nie odzywajac sie praktycznie zadnym slowem do ludzi, a Msza sw i tak byla dla nich "zaliczona", albo ciagnace sie (dla dziecka, jakim bylam) w nieskonczonosc Msze sw, z ktorych nie pojmowalam ani slowa.

Dyskusja posoborowej reformy liturgicznej
Czy ta zmiana przyniosła dobre owoce?

djodomin jedż do chin to ci odprawią po chińsku jak ci nie odpowiada po polsku . twoi rodzice i dziadkowie - nie obraż się tak samo odbierali tę mszę św . jak niektórzy teraz - nijako - po prostu nie mieli pojecia co mówi kaplan . przynajmniej teraz w chwilach otrzeżwienia możesz posłuchać co ksiądz burczy pod nosem .myślisz że każdy ksiądz wymyśla co chce , że to takie głąby coby tylko wprowadzic to co im się podoba - a miejżeż ty trochę szacunku dla księży .
nie patrz na zachód bo ten zachód z nudy sam już nie wie co ma sobie robić .

Ba! Już przychodzi - diakonat stały

A nie byłoby problemu - polski, chiński, gdyby zostawiono język liturgii w spokoju. Ale nie, abp Bugnini wraz ze swoją szemraną grupą musiał ja zburzyć. No cóż, tak kończą się kontakty z masonami.

Ciekawy jestem p. Endeku, jak Pan zapatruje się na tę decyzję św. Piusa X "w świetle zmian w liturgii wbrew tej Bulli' ( w tym przypadku wbrew "Quod a nobis")?