Mnie się akurat bardzo dobrze czytało Jana Pawła II, On mnie uczył i filozofii i specyficznego języka filozoficznego. Zacząłem chyba od dzieła "Miłość i Odpowiedzialność", napisanego na potrzeby wykładów w KUL jeszcze przed wyborem na Papieża. Potem było wiele dzieł takich jak "Mężczyzną i niewiastą stworzył ich", Wykład wiary: "Wierzę w Boga Ojca Stworzyciela" szereg encyklik, których studiowaniu poświęcałem dużo wolnego czasu w latach stanu wojennego.
Chyba dzięki Janowi Pawłowi II mogę mówić o sobie: Jestem filozofem.

Czytałem oczywiście inne encykliki, dużo dokumentów soborowych, np. wziąłem z półki kilka dla zacytowania: Gaudium et Spes, Lumen Gentium, Sacrosanctum Concilium, i inne, bo to zaledwie przykłady z brzegu.



Kilka razy zwróciłem uwagę na bardzo niski poziom wiedzy duchownych, zwłaszcza zwykłych księży diecezjalnych. Ten uciążliwy fakt sprawił, że nieraz wraz z żoną jeździliśmy po całym mieście na msze w niedziele, by posłuchać budującej nas homilii.
Ogromnie spodobało mi się, że Benedykt XVI w Krakowie powiedział głośno i wyraźnie:

"Kościół nie potrzebuje księży - gospodarzy ! Kościół potrzebuje księży - pasterzy wiernych !"
Zacytowałem z pamięci. Czas naprawdę zacząć kształtować księży w seminariach tak, by mogli odpowiedzieć na to wezwanie papieskie i na oczekiwanie wiernych.



Ponad 20 lat temu zaproponowałem w swojej ówczesnej parafii (największej w mieście), że może podzielilibyśmy się z żoną naszymi doświadczeniami w zakresie naturalnych metod planowania rodziny na jakichś zajęciach w organizacji świeckich przy kościele. Zaproponowałem to damie, która była działaczką Klubu Inteligencji Katolickiej i uważana była za osobę wpływową w kościele lokalnym. Dama, w wieku zdecydowanie już dawno pozarozrodczym, na moją propozycję uniosła krzaczaste brwi, otaksowała mnie oceniającym wzrokiem (ocena była miażdżąco negatywna - tak odczułem) i wycedziła mrożąco zza zaciśniętych ust:
"Proszę pana, my mamy do tych spraw profesjonalnych wykładowców. Nie potrzebujemy nic dodatkowo."


Właśnie. Ktoś tu argumentował, że ksiądz ma prawo się nie znać na szczegółach biologiczno - fizjologicznych metod naturalnego planowania rodziny. To, jeśli się nie zna, jak ma mu umożliwiać choćby sensowne wykonywanie sakramentu Pokuty? No jak?

Kamala, poszatkowałem trochę Twoją wypowiedź, cytując Ciebie. Mam nadzieję, że się nie pogniewasz. Pozdrawiam serdecznie

Proszę, nie kompromituj księży i katechetów, twierdząc że Kościół nie wie w jaki sposób ma wychowywać dojrzałych ludzi. To że wszyscy jesteśmy Kościołem jest tylko hasłem, nauczanie i konkretne zasady życia są dziełem duchowieństwa i teologów. Ci, którzy narzucają wiernym pewien sposób postępowania powinni też postarać się o to, by te zasady sprawdzały się w życiu, były wykonalne i nie krzywdziły nikogo.
Najlepszym sposobem postępowania z ludźmi jest traktowanie ich jako istot myślących, zdolnych do dokonywania samodzielnych wyborów. Dlatego suche nakazy i zakazy są bezsensowne i nie wnoszą nic dobrego.
Jeśli Kościół widzi głęboki sens w zachowywaniu czystości przedmałżeńskiej, powinien umieć przekonać ludzi że jest to wartość godna poświęcenia (sama chciałabym żeby ktoś mnie o tym przekonał). Wtedy rezygnacja z seksu będzie świadomym wyborem, niezależnie od tego czy mieszka się razem czy osobno. Natomiast traktowanie pary jako bezmyślnych owieczek, których główną cechą jest grzeszność, zmusza do obwarowania ich surowymi nakazami i zakazami i grożenia palcem.
A rzekome pragnienie dobra wiernych ma niestety wprost przeciwne skutki. Rezultatem tak głębokiej ingerencji Kościoła w życie seksualne ludzi jest głównie wstyd, poczucie winy, niezrozumienie i poczucie rozdarcia, a potem odwrócenie się od KK. Czemu trudno się dziwić.

Dobrze powiedziane. Dobrze i mocno.
Podobnie wyraził się niedawno Papież Benedykt XVI, wyjaśniając wątpliwości.

http://fakty.interia.pl/religia/watykan ... 35457,5945



Duchowni, katecheci, i wszyscy ludzie Kościoła powinni wziąć to wyjaśnienie Papieża do serca i do realizacji w życiu codziennym.

A w życiu, tak jak pisze evoleth:



Ileż nieczystości nieraz odczuwa się ze strony ludzi Kościoła grożących palcem młodym ludziom, za to Ze Ci biorą się za ręce i obdarzają niewinnymi pocałunkami.
Ci młodzi ludzie nieraz są bardziej czyści i niewinni, niż grożący palcami katecheci i katechetki. W sumie, to nie jest źle, tylko czy żadna nauka nie płynie z tego i z tego co papież mówi do osób pełniących funkcje nauczycielskie w Kościele?

Mamy młodym ludziom pokazywać nasze własne przykłady świętości ...
To najlepsza szkoła, najlepsza nauka...

" mieszkanie przed ślubem to grzech" - tak usłyszałam od chrześcijan , na jednym katolickim portalu, ale nie otrzymałam odpowiedzi skąd się to wzięło.
Czy w takim razie mógłby mi ktoś podać źródło ,gdzie Magisterium Kościoła tak się wypowiada, jakieś dokumenty soborowe na których ustalono ,gdzie " mieszkanie przed ślubem to grzech"
i czy ktoś mógłby mi podać cytat w Biblii,który o tym mówi? będę bardzo wdzięczna.

ale czy mogę dostać konkretne źródło? proszę ... bo pisałam już na wielu katolickich portalach i żaden mi jeszcze nie napisał ....

aem: pytasz o przepis, czy chcesz zrozumieć?

Jeśli chodzi Ci o zrozumienie, to sprawa jest całkiem prosta. Chodzi o zdefiniowanie pojęcia "ślubu", "małżeństwa" i "sakramentu". Naturalne małżeństwo zostaje zawarte przez odbycie stosunku płciowego za obopólną zgodą. Państwo nadaje małżeństwo oprawę formalną w postaci aktu urzędowego. Kościół uznaje małżeństwo za związek szczególnie błogosławiony przez Boga poprzez sakrament.
Pojęcie grzechu jest związane z systemem moralnym. Jeżeli odrzucasz naukę Jezusa i Kościoła - nie ma sensu dalej dyskutować o grzechu. Jeżeli akceptujesz (przynajmniej teoretycznie) małżeństwo jako sakrament, to pakowanie się z kimś do łóżka jest de facto małżeństwem bez sakramentu, czyli zanegowaniem potrzeby i mocy sakramentu, a tym samym obecności Boga w związku kobiety i mężczyzny. Takie świadome odrzucenie Boga i "błogosławienie sobie małżeństwa samemu" jest grzechem.

Samo wspólne zamieszkanie grzechem nie jest - grzechem dla człowieka wierzącego jest "małżeństwo" bez sakramentu. Zamieszkanie wspólne bez współżycia jest niewłaściwe z dwóch powodów: stwarza okazję do grzechu oraz wywołuje przekonanie osób je obserwujących z zewnątrz o tym, że ktoś żyje w grzechu (a więc poniekąd ten grzech propaguje), nawet jeśli grzechu de facto nie ma.

a ja myślałam,że za podpisaniem konkretnych papierów i ślubu Kościelnego.



ale ja mówię o mieszkaniu w jednej chałupie, a nie o spaniu w jednym łóżku, a tym bardziej o współżyciu.



więc nie ma oficjalnego dokumentu czy wypowiedzi Kościoła ( głównie papieża i Magisterium) ,które o tym mówi?



ale to nie jest równoznaczne z tym,że mieszkanie razem przed ślubem to grzech?

Pisałem o małżeństwie naturalnym, potem o państwowym - prawnym, potem o sakramentalnym. Naturalne nie wymaga podpisów.

Nie znajdziesz oficjalnego dokumentu Kościoła o chodzeniu w zielonych spodniach lub bez spodni w ogóle. Tak samo nie znajdziesz zdania "mieszkanie przed ślubem jest grzechem". Znajdziesz za to sporo tekstów, które wskazują na to, co próbowałem jakoś Ci przybliżyć.

Już napisałem: samo mieszkanie ze sobą przed ślubem grzechem nie jest, ale jest moralnie śliskie. Stwarza okazję do grzechu (bo dlaczego niby normalny facet z normalną kobietą, którzy mają się ku sobie, mieliby nie chcieć sobie poużywać w łóżku?) oraz stwarza publiczny obraz grzechu - jasne, że można powiedzieć, że to problem tych, co mają brudne myśli na widok żyjących razem w czystości narzeczonych, ale takie coś nie jest moralnie obojętne - tacy narzeczeni mogą być przyczyną grzechu "obserwatorów", i to na kilka sposobów.

Przypomniała mi się anegdotka - autentyczna opowieść doświadczonego spowiednika nt. spowiedzi.
Penitent: Byłem z kobietą.
Spowiednik: Przebywanie z kobietą nie jest grzechem.
P: Ale ja z nią spałem.
S: Spanie z kobietą nie jest grzechem.
P: No, ale my współżyliśmy.
S: No, to to już jest grzech, o ile to nie żona.

ale Kościół mówi ,że słuchać i być posłusznym Kościołowi powinno być tylko wtedy,gdy jest mowa o prawdzie.
Mówi też,że musi być prawdą to,co papież mówi ,bo w pewnych okolicznościach nadano mu nieomylność tak samo jak Magisterium Kościoła np . na dokumentach soborowych. I powinno się przyjmować ich naukę głównie wtedy,gdy spełnia to warunki owych okoliczności. Kościół mówi,że w innych wypadkach człowiek nie ma obowiązku i posłuszeństwa słuchać Kościoła ,gdy nie ma statusu nieomylnego ( w sumie sam człowiek z natury jest omylny i grzeszny,więc może też głosić nieprawdę), ale ww. warunkach jest nieomylny z Ducha Świętego ,który dał sam Bóg Ojciec.

Właśnie dlatego zależy mi na tych dokumentach. Bo skoro Kościół oficjalnie nie odniósł się do " mieszkanie przed ślubem jest grzechem", może to świadczyć o tym,że to może nie być prawda i ,że nie powinno się w to wierzyć ani bezapelacyjnie słuchać w posłuszeństwie . A pytam dlatego,bo na jednym forum katolickim stwierdzono,że mieszkanie przed ślubem jest grzechem i ,że skoro sądzę inaczej to jestem opętana i psychiczna.

Tu ci nikt raczej tak nie powie, ale zalecalam ci zapoznanie sie z tym watkiem, zanim zaczniesz dalej pisac. Na pierwszej stronie znalazlabys


Jest tam podobne wyjasnienie jak BlueDraco, ale moze ci troche pomoze.

A ja się znów powtórzę - dlaczego grzechem nie będzie zamieszkanie dwóch kobiet? Tóż to sianie zgorszenia poprzez propagandę homoseksualizmu, kto wie co to dwie kobiety tam razem wyprawiają.

Oto i konsekwencja (a raczej jej brak) nauki KK w tej kwestii.

Kamala, tylko ,że ja szukam konkretnych dokumentów i stanowiska Kościoła, bo ,co mi z dyskusji, ja jestem absolutnie pewna ,że Kościół nie mówi,że mieszkanie przed ślubem to grzech, problem w tym,że ktoś mi wmawia,że tak jest,a ja chcę mu to udowodnić- bo ta osoba tego nie robi. Dlatego zwróciłam się tu z prośbą o podanie dokumentów Kościoła w tej kwestii- bo ja na razie nie znalazłam takich.

No to mu nie udowodnisz, bo takich dokumentow nie ma. Sa inne gdzie jest mowa o malzenstwie, plciowosci itp. Sa encykliki, ale nie dogmaty. Bo to nie dogmat, ale nauka Kosciola, zeby unikac wszystkiego, co ma tylko pozor zla (za sw. Pawlem). chrzescijanin ma dazyc do doskonalosci, dawac przyklad zycia swiatu (swiatlosc swiata i sol ziemi). I pytanie, czy mieszkanie dwoja osob przed slubem w jednym mieszkaniu, to jest ten przyklad, o ktory chodzilo Jezusowi?
Poza tym, jezeli ktos ci wmawia, ze cos takiego jest, to on jest w obowiazku to znalezc, a nie ty udowodnic mu, ze czegos nie ma. Sprobuj udowodnic, ze czegos nie ma...