No właśnie. Co proponujesz zrobić ?
Rozmawiamy o tym na forum, żadnego afektu - rozważamy sytuację "co lepiej".
(Pozwól że przejdę na formę bezosobową, żeby podkreślić że nie chodzi o spór personalny)

To jest wyjątkowo proste - jeżeli ktoś zgadza się że to co proponuje w tej sytuacji zrobić jest grzechem a mimo to zakłada że lepiej będzie to zrobić - to znaczy że nie wierzy.

Wiara w Boga zakłada bowiem 3 rzeczy:
a) że wierzy się że jest Bóg
b) że wierzy się że Bóg wie od nas lepiej co dla nas dobre
c) że wierzy się że Bóg chce dla nas dobrze (czyli że wszystko co proponuje jest dla nas lepsze niż odrzucenie tego co proponuje - ergo ZAWSZE lepiej jest dla nas nie zgrzeszyć niż zgrzeszyć)

Jeżeli ktoś zakłada że w jakiejś sytuacji jest lepiej dla niego zgrzeszyć lub nie zgrzeszyć to znaczy że nie wierzy w punkt b) lub co gorsze w punkt c)

Nie wiem, zależy od wielu czynników.
Nie jestem tego w stanie ocenić.
Ale tez nie o tym rozmawiamy - ponieważ rozmawiamy tu, na forum, na zimno co "jest lepsze" a nie o tym jak postąpimy w chwili słabości.

Nie.
Napisałem dokładnie odpowiednik "nie skasował biletu". "Nie wierzy" to stwierdzenie faktu a nie ocena (czemu nie wierzy, jakie ma uwarunkowania, jak zostanie osądzony itd)

Pierwsze - tak. Drugie - to właśnie wycofanie się z oceny wykraczającej poza dyskusję o zasadach i faktach. Trzecie - patrz pierwsze.

Pełna zgoda.
Kluczem są słowa: "jeżeli ktoś zgadza się że to ...jest grzechem". Przy takim warunku - owszem i tego co twierdzisz absolutnie nie neguję.
Istnieje różnica w postrzeganiu tego co grzechem jest a co nim nie jest. Stąd ten ponadtrzydziestostronicowy wątek. Pamietajmy o jego tytule.

Ktoś może się absolutnie zgadzać z tym co napisałeś (a,b,c, co jest oczywiste) ale z jakichś względów podważa niektóre zapisy KKK.
Pewnie jest takich wielu...


No to widocznie podchodzimy z różnych stron.

Zaraz, zaraz - to po co pisałeś o "zgrzeszeniu" ?

Bo dyskusja o tym czy to grzech czy nie grzech jest faktycznie tematem wątku - i tu są różne zdania. Ale napisałeś co innego - że lepiej jest "zgrzeszyć" niż mieć 15 dzieci. A to już coś całkiem innego niż różnica zdań co do tego co jest grzechem.

Oczywiście. Ale to jednak całkiem co innego (mimo że też wiąże się z wiarą, ale nie w jej podstawowym wymiarze).

Pisałem o "zgrzeszeniu" z wyraźnym cudzysłowem...

...ale przed tym cudzysłowem zasugerowałeś wiarę w to że jest to grzech pisząc (acz trochę go lekceważąc):
"Czy lepiej salwować się własnie tym (gdy sprawy poszły daleko...), mając na uwadze, że w małżeństwie istotą jest jedność a grzech jedynie zakłóceniem. "

Dobra, nie wchodząc w historię:
1.
Świadome zakładanie grzechu w jakiejś sytuacji jako rozwiązania "lepszego" jest świadectwem niewiary w Boga
2.
Z pewnością całkiem inny wymiar moralny ma (choć bynajmniej nie jest obojętna moralnie) sytuacja błędnego sumienia tj. taka w której nie kształtuje się swojego sumienia zgodnie z nauką Kościoła i nie uważa się podobnego rozwiązania za grzech (ale w takim wypadku dlaczego właściwie mowa o "salwowaniu" się itd ?). Skoro uważa się że to nie grzech ?...

Juz się tak dobrze mogło skończyć a Ty znowu projektujesz...
Przeciez to Twoje słowa (że grzech jest jedynie zakłóceniem).


Dlatego, że jest to rozwiązanie mniej doskonałe niż tzw. prawidłowy stosunek.
Po prostu.

Ale przytoczone przez Ciebie w tym własnie konkretnym kontekście. Sorry, jak mówiłem mogę odpowiadać tylko na to co piszesz, to o czym myślisz nie jest dla mnie dostępne.

Czy ta książka to "Drabina Jakubowa - rzecz o aniołach" Sergiusza Bułgakowa?

Wiecie co, a ja spytałam jednego księdza o radę w swojej sprawie (po porodzie drugiego dziecka miałam nieczytelne cykle więc NPR nie było jak stosować, od kilku mies. nie kochaliśmy się, a po każdym seksie oralnym ja biegłam do spowiedzi z wyrzutami sumienia, pozostawał nam celibat). I wiecie co usłyszałam (o zgrozo drodzy forumowicze:-) Usłyszałam, że to nie jest normalne aby małżeństwo żyło w cielesnym oddaleniu od siebie, że mamy stosować (sic!!!) stosunek przerywany i kochać się oralnie a na spowiedzi wogóle nie poruszać kwestii z małżeńskiej sypialni, bo to co robią małżonkowie w łózku, to sprawa tylko i wyłacznie między nimi. ZAMUROWAŁO MNIE i chodziłam w lekkim szoku kilka dni.... - ale i wyrzutów sumienia się pozbyłam w dużej mierze:-)

No cóż. Rzadko bo rzadko, ale widać trafia się czasem mądry ksiądz. Dziękować Bogu za dobrego kapłana.

Może w konfesjonale siedział duchowny prawosławny

Nie ma nic lepszego niż skupić się podczas, na tym czy zdążę ew. czy zdąży. Polecam tym, dla których zbliżenia maja być walką z czasem, ze sobą i nerwowym wyczekiwaniem czy tym razem się udało. Naprawdę niezapomniane przeżycia choć dalekie od tego czym powinno być takie zjednoczenie we wspólnym przeżywaniu przyjemności i bycia ze sobą bardzo blisko. Zdaje się że sporo i małych i dorosłych już Polaków to wynik tej wyjątkowo skutecznej metody antykoncepcji.

Dlatego też tego rozwiazaniaakurat nie stosujemy, skupiamy się raczej na tym drugim
Chodziło mi o to, że takie m.in. rozwiązanie zaproponował ksiądz katolicki i pomógł mi dzięki temu wybrnąć z trudnej sytuacji, której to końca nie było widać.

A my stosujemy (w II fazie) i nie narzekamy.
Nie trzeba wyczekiwać do ostatniej chwili w nerwówce.. Można trochę wcześniej przejść np. do oralnego finiszu.