Czy wierzysz wężowi? Może się zdarzyć że będziesz tam samotnym na wieczność bogiem-solipsystą we własnym wszechświecie, otoczony najwyżej własnymi lustrami.
Natomiast nie jest tak że następuje rozpuszczenie się w Bogu jak kropla w oceanie ale zachowuje się swoją osobowość i indywidualność.
Ale nie chciałbym cię nawracać i powinienem uszanować twój wybór.

Nie zachowujesz swojej indywidualnosci, to jest zlaczenie wszystkich swiadomosci w jedna wielka jazn (boga) jedna wspolna mysl. Czyli nie, juz soba nie jestes. Tak wierze wezowi, bo to on mowil prawde w raju, a ktos inny sklamal Rowniez odczuwam efekty pracy nad swoba i widze co mi to daje. Dzieki technice zwanej pathworking nad tunnelami seta, i drzewie da'ath, oraz yoga.

Jn 8:44
Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.
Skoro i tak cię nie przekonam to idź do diabła

Ta ankieta i dyskusja ma na celu przekonywanie "do" i dyskredytacje czyjejś wiary ?
Takie odnoszę wrażenie.

To znajdz mi w biblii (starym testamencie) gdzie jak i kiedy on kogoś zabił. Oczywiście może i znajdziesz "pare" przykładów, ale o milion więcej było zabitych na rozkaz Boga.

http://forum.wiara.pl/viewtopic.php?f=27&t=26419 - nowy wątek bo tu ankieta

Człowiek nie jest w stanie pojąć Wszechświata być może dlatego, że nie można poznać czegoś, czego jest się cząstką? Być może istota ludzka jest zbyt głupia? Być może takich hipotez można znaleźć nieograniczoną ilość? A może żyjemy tylko z przypadku? Tylko, że nic nie dzieje się z przypadku - przynajmniej ze względów naukowych. Jednakże ta sama nauka nie może odpowiedzieć na multum pytań związanych z Początkiem. Teraz wiesz, w co wierzę? Wierzę, że nie bez powodu jesteśmy tu i nie bez powodu rozprawiamy nad sensem naszego istnienia. Nie widzę powodu tylko w jednym - w naszym egoizmie i zatwardziałości do czyiś poglądów. A to wszystko dlatego, że nie chcemy zaburzyć własnej harmonii bytu. Zaburzenie tego sacrum powoduje chaos w myślach, a tego człowiek najbardziej nienawidzi. Musimy zdać sobie sprawę z jednego. Z tego, że rzeczywistości nie jest w stanie zmienić nawet najbardziej wiarygodna ideologia. A co ma być, to będzie. Tak naprawdę nasze dyskusje nie mają nic do powiedzenia w stosunku do panującej prawdy. Mogą nas jedynie do niej przybliżyć bądź oddalić.

Czyli niematerialny Bóg teistyczny nie może poznać świata, którego nie jest częścią?Być może (jak na razie).Dużo, ale raczej nie nieograniczoną ilość.Zależy jak zdefiniujemy przypadek (może chodziło ci o inteligentną celowość?).
I nie tylko na to nie jest w stanie odpowiedzieć (na razie).Czy nie lepiej powiedzieć tego wprost, niż żeby ktoś źle to zrozumiał i się nad tym głowił?
Chyba że chodziło ci o pobudzenie do gimnastyki umysłu.Czy wierzysz w Boga-Stwórcę/Projektanta?Czy nie wierzysz w szatana?Działać tu może pewnie mechanizm ochronny - strach przed przyznaniem się do błędu.Tylko co z tymi, którzy te poglądy jednak zmieniają?Jeśli ingeruje ona bezpośrednio lub pośrednio w rzeczywistość, to oczywiście że ma wpływ.
Co to znaczy? Czy wierzysz w przeznaczenie?
Czy wierzysz, że umysł ludzki może do niej dojść?
I co to jest panująca prawda?Jak uważasz - mnogość koncepcji filozoficzno-religijnych
przybliża nas do niej (któraś jest bliższa prawdy) czy oddala (nie wiadomo która jest tą właściwą).

Zapytaj Boga. Nie jestem osobą, która jest w stanie odpowiedzieć na Twoje pytanie.


Być może (jak na razie).

Jak na razie ... Ok. Jakby ktoś to odkrył niech da mi znać.



Analizujesz każde moje zdanie? Jeżeli tak zrób to dobrze, nie zawsze dosłownie.



Wszystko od czegoś zależy, nieprawdaż?


Może i nie tylko na to. Problem w tym, że innymi rzeczami w tym temacie się nie będziemy zajmować. Widzę, że podkreślasz słowo "na razie". Wszystko jest tymczasowe. Bo każda inna chwila to już nie to samo.



Uwierz, myślenie nie jest takie złe.


Wiem, o co Ci chodzi. A odpowiedź: tak wierzę.



Jeżeli szatan istnieje, działa poprzez ludzi. Jednak to ludzie decydują o swoich czynach, czy będą dobre czy będą złe.



Pewien strach - owszem.



W tym wypadku moja wiara ma małe znaczenie. Albo dojdzie albo nie dojdzie - to się okaże.
A co do znaczenia panującej prawdy - może dziwnie nazwałem. Ale podejrzewam, że ten kto troszkę pomyśli w oparciu o cały mój tekst - to zrozumie. Zrozumienie jest bardzo ważne.


Były, są i będą nieodłączne człowiekowi (jeżeli w międzyczasie nie dostanie olśnienia). W sumie, jest tyle koncepcji, ile ludzi.

Czyli dotyczyć to może również prawdy, od której na razie nie dotarliśmy (chociaż może ktoś, kto tą wiedzę zabrał do grobu?).
Zaczynam to dopiero od jakiegoś czasu zauważać.Czyli szatan jest tą przyczyną (którymś z kolei klockiem domina)?Chciałem tu doprecyzować, bo nie wie czy to było wyraziste - dzieje się to w pewien sposób nieświadomie.
Albo chodzi o prawdę, do której dojść może każdy (taką uniwersalną) albo o prawdzie obiektywnej, do której nie dojdziemy nigdy.
Może to być także przemieszanie obu.Czyżby gnoza? Ale czy one pomagają w dojściu do olśnienia/oświecenia, czy też raczej przeszkadzają (rozpraszają)?Niekoniecznie.
Część koncepcji istnieje tylko teoretycznie (w oparciu chociażby o zasady kombinatoryki) i jest jeszcze nie odkryta,
a część ludzi nie ma własnej koncepcji - jest apateistami
(czy też może brak koncepcji jest już koncepcją? niemniej jednak podzielać ją może więcej osób).

Racja. Szkoda, że ten ktoś nie może tego nam po prostu powiedzieć ;D


Myślę, że jeśli patrzeć ze względów religijnych, to tak. Chociaż nie nazwałbym tego klockiem domina. Bardziej pasuje mi to do przyczyny pośredniej, aczkolwiek przyczyną bezpośrednią są nasze decyzje wyboru.


Może czas, żeby to sobie uświadomić?


Prawda zawsze ma jedno oblicze, a więc skłaniałbym się do prawdy, której nadałeś imię "obiektywnej". Która prawda jest nieobiektywna? Jeżeli byłaby z cząstką subiektywizmu (człowieka) nie była by już prawdą, a co najwyżej pół-prawdą.



Własny pogląd.


Jak mogę na to odpowiedzieć skoro nie znam oblicza tego olśnienia. Mógłbym "ogólnie rzecz biorąc", jednak nie byłaby to wartościowa odpowiedź.



Brak koncepcji to też pewna ideologia. Oczywiście, może jedną koncepcję podzielać więcej osób, jednakże każda osoba nie jest pozostałymi. W sensie takim, że każdy dodaje cząstkę subiektywizmu. Mimo, że pewne poglądy mogą być bardzo podobne, nie będą identyczne, chociaż z pozoru by na to nie wyglądało.

To nie jest takie łatwe - jesteśmy w pewnym sensie niewolnikami samych siebie i swoich wyborów.
Każda, do której mamy dostęp i ją opisujemy.
Nawet jeśli jest obiektywna, to nigdy nie oddamy jej pełni - zafałszujemy ją.

Przypomniał mi się taki mądry schemat z gazetki szkolnej:

- jak ona widzi jego
- jak on widzi ją
- jak oni widzą siebie

- jak inni widzą ją
- jak inni widzą jego
- jak inni widzą ich (razem)

- jaką ona jest naprawdę
- jakim on jest naprawdę
- jakimi oni są naprawdę

Prawdę obiektywną upatrywałbym w trzecim zestawieniu,
chociaż jak widzisz nie możemy do niej dotrzeć, gdyż każdy obserwator robi to subiektywnie
(nawet bardzo się starając i doznając nie wiadomo jakiego olśnienia...).

Podobno takim bytem obiektywnie patrzącym jest Bóg (dzięki swojej wszechwiedzy),
ale i tak nie mamy pewnego dostępu do jego zasobów wiedzy,
więc SUBIEKTYWNA wiara musi nam wystarczyć.
Obiektywizmu spodziewajmy się więc po ewentualnej drugiej stronie - nie tu na ziemi.

Czy przed startem zawodnik ma powiedzieć, że wygranie jest za trudne, czy podjąć próbę zwycięstwa?



Prawda, aby nią była musi być obiektywna. Ludzie mają własny świat prawd - zniekształcony nieodzownym subiektywizmem człowieka, jednak nie oznacza to, że owe prawdy nie funkcjonują dobrze w naszym otoczeniu. Na prawdę człowiek nie ma wpływu.

Wybór jest świadomą decyzją każdego z nas, oczywiście zaznaczam - ateista.

pzdr

Swiadomosc moze miec luki.